Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

idolatry τελεία gr

- ...γιατρέ, πρέπει να σας πω ότι η συγκεκριμένη εικόνα είναι όντως θαυματουργή. Ένα σωρό άνθρωποι έχουν γίνει καλά! Ως και ο Μάκης της Τασώς, που δεν είναι και πολύ της εκκλησίας, είχε χρόνια πρόβλημα με τις παρανυχίδες του, και από προχτές που προσευχήθηκε στην εικόνα, δεν έχει βγάλει ούτε μία!!! Γι αυτό και εγώ θα πάω να την παρακαλέσω για το παιδί μου. Είναι αυτό λόγος, για να με αποκαλούν οι φίλοι μου ειδωλολάτρη;;;
- Σώπα αδερφέ, ούτε γι αστείο!
- Ευχαριστώ γιατρέ! Τι σας οφείλω;
- 60 €. Άφησε τα έξω, στον ξύλινο ινδιάνο που έχω δίπλα από τον υπολογιστή, και ζήτα του και μια απόδειξη! Περνάνε και στην εφορία πλέον αυτά...

Εικόνες, σταυροί, λείψανα αγίων και μύρια άλλα ιερά και όσια εκτίθενται καθημερινά σε προσωπικές λατρευτικές πράξεις και τελετουργίες ή και σε οργανωμένα λαϊκά προσκυνήματα.
Ερώτηση: Πόσο συμβατά είναι όλα αυτά με την πίστη των ορθόδοξων χριστιανών;
Απάντηση: Καθόλου! Είναι καθαρά ειδωλολατρικές ή και ασεβείς πρακτικές προς το αντικείμενο της συγκεκριμένης πίστης, δηλαδή τον υπέρτατο φορέα που οι πιστοί αποκαλούν Θεό!

Για να στηρίξω τους ανωτέρω ισχυρισμούς, ξεκινάω αντιγράφοντας από τους αγαπημένους μου, Τεγόπουλο και Φυτράκη (είναι τελικά θαυμάσιο το τι μπορεί να κάνει κανένας απλώς με ένα λεξικό) τους ορισμούς για τις λέξεις είδωλο και λατρεύω:

Είδωλο: (το) ουσ. (Κ είδωλον):
  1. ομοίωμα θεότητας
  2. άυλη μορφή, φάντασμα
  3. (μτφ.) πρόσωπο που αγαπιέται με πάθος, που γίνεται αντικείμενο λατρείας
  4. (φυσ.) πραγματική ή φαινομενική εικόνα, που σχηματίζεται με ανάκλαση ή διάθλαση, όπως π.χ. στον καθρέφτη

Λατρεύω ρ. (λάτρ-εψα, -εύτηκα, -ε(υ)μένος):
  1. τιμώ θεότητα ή αγιότητα
  2. υπεραγαπώ κάποιον ή κάτι: λατρεύει τη μητέρα του - λατρεύω τη μουσική

Από τον ορισμό της λέξης «είδωλο» μπορούμε εύκολα να παραλείψουμε τα 2 και 3, αφού στην περίπτωση μας έχουμε να κάνουμε με υλικά πράγματα (θυμίζω ότι μιλάμε για εικόνες, λείψανα και άλλα μπιχλιμπίδια, άρα όχι πρόσωπα και όχι άυλα πράγματα). Μπορούμε μάλλον να παραλείψουμε και το 4, γιατί το θέμα της παρούσας ανάρτησης δεν είναι ο ναρκισσισμός! Μένει λοιπόν το 1, το οποίο κάνει σαφή αναφορά σε ομοίωμα θεότητας. Από τους ορισμούς του ρήματος «λατρεύω» θα παραλείψω τον ορισμό 2, αφού δεν έχω να πω κάτι επικριτικό για οποιονδήποτε υπεραγαπάει την μητέρα του, τον πατέρα του, τη μουσική, την κηπουρική και πάει λέγοντας. Συνοψίζοντας λοιπόν, όταν μιλάμε για ειδωλολατρικές και ασεβείς πρακτικές, εννοούμε ότι, είτε η λατρεία των πιστών στρέφεται στα είδωλα, είτε ότι οι συγκεκριμένες πρακτικές δεν τιμούν το θεό. Οπότε φίλοι ΧΟ (= Χριστιανοί Ορθόδοξοι) καλείστε να απαντήσετε μαζί μου στα παρακάτω απλά ερωτήματα: (1 – 2 – 3 και πάμε...)

Ειδωλολατρία, περίπτωση 1
Πρώτον, έχετε υπ’ όψιν σας ότι οι εικόνες στην εκκλησία είναι μια πρακτική που υιοθέτησε η εκκλησία κατά την αφομοίωση νέου αίματος, δηλαδή πολλών πρώην ειδωλολατρών στις τάξεις της; Και μάλιστα υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή οι οπαδοί τους (Εικονολάτρες) επικράτησαν των αντιπάλων τους (Εικονοκλάστες) κατά την περίοδο της εικονομαχίας, τον 8ο και 9ο αιώνα;

Ειδωλολατρία, περίπτωση 2
Όταν π.χ. ο Θεόφραστος προσκυνάει μια εικόνα της Παναγίας ή ενός αγίου, για ποιον λόγο ακριβώς την προσκυνάει; Η πολυφορεμένη απολογητική απάντηση περιλαμβάνει δύο σκέλη. Πρώτον, ότι μόνο ο θεός (και η άλλη του μορφή, ο Χριστός) λατρεύεται, ενώ οι άγιοι απλώς τιμούνται! Αχ αυτά τα λεκτικά απολογητικά τεχνάσματα!!! Αυτό καταρρίπτεται απευθείας από τον ορισμό αφού, όπως είδαμε, λατρεύω = τιμώ θεότητα ή τιμώ αγιότητα. Ένα και το αυτό! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το «λατρεύω» παραπέμπει στο «τιμώ», ούτε υπάρχει κάποια διάκριση ανάμεσα στα «τιμώ θεότητα» και «τιμώ αγιότητα». Δεύτερον, υποτίθεται ότι ο πιστός δεν προσκυνάει την εικόνα και συνεπώς δεν την λατρεύει, αλλά η εικόνα, μέσω του θέματος της απλώς απεικονίζει το θέμα της λατρείας. Σ’ αυτήν την περίπτωση έχω να παρατηρήσω το εξής! Αν κάποια μέρα με πολύ κρύο, και σε μια ερημική εκκλησία, προτείνω στον Θεόφραστο, να πάρω την εικόνα και να την τεμαχίσω για να κάνω καυσόξυλα ώστε να ζεσταθούμε και να σωθούμε από το πολικό ψύχος, αντικαθιστώντας την όμως με μια πολύ καλοτραβηγμένη φωτογραφία της, λογικά δεν θα έχει πρόβλημα! Ή το πολύ – πολύ να έχει μια ήπια αντίδραση του στιλ «δεν μπορούμε να βρούμε ρε συ τίποτα άλλο για να κάψουμε...;»

Ειδωλολατρία, περίπτωση 3
Τι σημαίνει θαυματουργή εικόνα; Θέλω να πω, αν υποθέσουμε (που δεν είναι έτσι βέβαια) ότι όντως κάνει θαύματα, ποιος ακριβώς κάνει τα θαύματα; Η εικόνα, ή το πρόσωπο που αναπαριστάται; Ελπίζω να μην απαντήσει κάποιος «η εικόνα»!!! Σε αυτούς που θα απαντήσουν «το πρόσωπο», έχω να ρωτήσω γιατί αυτό το πρόσωπο θαυματουργεί μόνο μέσω συγκεκριμένων εικόνων του και όχι όλων;;; Ααα, μάλλον θα είναι ζήτημα νομιμότητας! Οι εικόνες είναι για τους άγιους ότι τα ιατρεία για τους γιατρούς. Και προφανώς κάποιες εικόνες δεν έχουν άδεια λειτουργίας...

Ειδωλολατρία, περίπτωση 4
Όταν π.χ. η Μαριγώ προσκυνάει λείψανα, ποιον ακριβώς λατρεύει ή τιμάει ή όπως αλλιώς θέλουμε να το πούμε; Ελπίζω όχι τα ίδια τα κόκαλα...! Αλλά τότε τι; Αυτό που απεικονίζουν;;; Μα εδώ δεν έχουμε καν μια απεικόνιση, έχουμε μια πλήρη παράσταση ενός νεκρού, η οποία, μέσω του υποσυστήματος αποφυγής μόλυνσης του εγκεφάλου, δημιουργεί σε κάθε φυσιολογικό άνθρωπο αισθήματα αποστροφής· έτσι λέει τουλάχιστον η βιολογία. Αρχίζω να μην καταλαβαίνω...

Ειδωλολατρία, περίπτωση 5 και Ασέβεια, περίπτωση 1
Όταν κάποιος προσκυνάει και φιλάει οποιοδήποτε σταυρό ή άλλο ιερό αντικείμενο (ιδίως άμα είναι και από τίμιο ξύλο!!!), ποιον λατρεύει εκείνη τη στιγμή; Αν η απάντηση είναι «το αντικείμενο» τότε έχουμε κλασική περίπτωση ειδωλολατρίας. Το ιερό αντικείμενο δεν απεικονίζει τίποτα, άρα δεν μπορεί να γίνει πάσα η λατρεία σε κάποιο πρόσωπο! Αν η απάντηση είναι «τον θεό», έρχεται και η δεύτερη ερώτηση η οποία λέει: Γιατί να χρειάζεται κάποιος ένα αντικείμενο για να εκδηλώσει τη λατρεία του απέναντι σε έναν θεό ο οποίος βρίσκεται παντού και ακούει τα πάντα; Μήπως ενδόμυχα αμφισβητείται η έννοια «πανταχού παρών»;

Ασέβεια, περίπτωση 2
Όταν π.χ. ο Απέργης παρακαλάει μια εικόνα για κάτι, περιμένει κάτι από την εικόνα ή από το πρόσωπο; Και με δεδομένο ότι υπάρχουν πολλές εικόνες (κάτι σαν τις συντομεύσεις στα pc μας, ένα αρχείο μπορεί να έχει πολλές συντομεύσεις ώστε να έχουμε εύκολη πρόσβαση σ’ αυτό από παντού) και πολλοί άνθρωποι που καταθέτουν σε αυτές τα αιτήματα τους, τι ακριβώς περιμένει ο Απέργης από τον άγιο; Να είναι πανταχού παρών, αλλά και παντοδύναμος ώστε να μπορεί να εκπληρώνει όλα τα αιτήματα; Μήπως αποδίδονται τελικά ιδιότητες του θεού στον άγιο καταστρατηγώντας την ιεραρχία που θέλει μόνο το θεό πανταχού παρόντα και παντοδύναμο; Μήπως αυτό είναι ασέβεια των πιστών απέναντι στο θεό;

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι η στυγνή λογική υπαγορεύει το εξής: Και μόνο η ιδέα, πως οι εικόνες δίνουν σε πρόσωπα, τα οποία έχουν πεθάνει, τη δυνατότητα επανεμφάνισης και μάλιστα σε πολλαπλά σημεία, ώστε να ικανοποιούν και αιτήματα, αποτελεί από μόνη της μια εκδήλωση ειδωλολατρίας! Αποδίδουμε στην εικόνα υπερφυσικές ιδιότητες! Ασχέτως αν στην τελική πιστεύουμε ότι ο τελικός αποδέκτης της λατρείας μας ή του αιτήματος μας είναι κάποιο πρόσωπο. Η μόνη ορθολογική απόπειρα επίτευξης της πανταχού παρουσίας, φίλοι ΧΟ, έρχεται δια στόματος του μέγιστου Αλ Μπάντυ (Παντρεμένοι με Παιδιά), όταν αυτός βλέπει έναν παραφουσκωμένο λογαριασμό τηλεφώνου με υπεραστικά τηλεφωνήματα της Πέγκυ:

- Επειδή δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιον άλλον τηλεφωνούσες, τι έγινε εδώ Πέγκυ; Μετακόμισε η μάνα σου στο εξωτερικό; Ή πάχυνε τόσο πολύ που πέρασε τα σύνορα;;;;;;



Share:

16 σχόλια:

  1. Αν το τύπωνες αυτό και το αφισοκολούσες στην είσοδο κάθε εκκλησίας... δεν θα γινόταν τίποτα. Και μετά θα ρώταγες μία θείτσα: "Το διαβάσατε;". "Ναι", θα σου πει αυτή. Και θα συνεχίσεις, "Το κατανοήσατε;". "Ναι" θα σου ξαναπεί. "Τότε γιατί συνεχίζετε να φιλάτε την εικόνα της παναγίτσας;", θα ρωτήσεις γεμάτος απορία. "Γιατί έτσι", θα ανταποκριθεί αυτή και με μία αστραπιαία υπο-ατομική έκρηξη, άλλο ένα σημείο θα εξαφανιστεί από το χοροχρόνο της λογικής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Ellinaki
    Διάλογος από Τεν Τεν, τεύχος Ο Κάβουρας με τις Χρυσές Δαγκάνες. Ο Τεν Τεν και Κάπταιν Χάντοκ μιλάνε με φουκαράδες μαύρους που τους είχαν κλεισμένους στο αμπάρι πλοίου προκειμένου να τους πουλήσουν σε σκλαβοπάζαρα.

    Χάντοκ: - Δεν μπορούμε να σας αφήσουμε στη Μέκκα γιατί σας περιμένουν οι δουλέμποροι να σας πουλήσουν για σκλάβους.
    Μαύρος: - Εμείς όχι σκλάβοι εφέντη, εμείς καλοί μουσουλμάνοι! Θέλουμε πάμε Μέκκα να προσκυνήσουμε.
    Χάντοκ: - Μα στη Μέκκα σας περιμένουν οι δουλέμποροι για να σας πουλήσουν. Πρέπει να σας κατεβάσουμε κάπου αλλού.
    Μαύρος: - Εμείς όχι αλλού εφέντη, εμείς θέλουμε μόνο πάμε Μέκκα να προσκυνήσουμε.
    Χάντοκ: - Μα την πίστη μου αυτό σας εξηγώ! Αν πάμε στη Μέκκα, θα σας πουλήσουν για σκλάβους!!! Χαζοπούλια, αυτό θέλετε;
    Μαύρος: - Μη νευριάζεις εφέντη, εμείς όχι χαζοπούλια, εμείς καλοί μουσουλμάνοι, εμείς θέλουμε πάμε Μέκκα!
    Χάντοκ: - @#$^$@!!#@#$

    Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι στο "γιατί συνεχίζετε να φιλάτε την εικόνα της παναγίας;" κατά πάσα πιθανότητα θα εισέπραττα μια απάντηση του στιλ:
    - Μα η συγκεκριμένη εικόνα είναι θαυματουργή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετικό το άρθρο σου!

    Πάντως, σε ότι αφορά τις εικόνες, πολλοί από τους φίλους μας τους Χριστιανούς, δεν θα προσκυνούσαν οποιαδήποτε εικόνα αγίου ή του Χριστού εάν το πρόσωπο τους απεικονιζόταν άσχημο!!! :)

    Και, ναι το θαύμα το κάνει ως συνήθως η εικόνα και όχι το πρόσωπο, εφόσον αυτή "ματώνει"!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @aeroxeimarros
    Είναι αυτό που λένε, "Φτύνω αίμα"!
    Φτύνει αίμα η εικόνα για να ικανοποιήσει τα αιτήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 0_0 excellent.

    Συγκαταλέγεται στα άρθρα που θα μαζέψω και θα στείλω συστημένα και ανώνυμα (ή με την προσωνυμία "Χριστόδουλος Ιερόδουλος") στη θεολόγο που μου κάνει θρησκευτικά στο σχολείο (έτσι για να δει ότι λέει παπαρ***)ή σε όλους όσους μου τη σπάνε με το να προσπαθούν να υπερασπιστούν με γελοία μέσα την πίστη τους σε πράσινα άλογα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Λουκρητία
    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα χαρώ να συνδράμω σε μια τέτοια προσπάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αχαχαχαχαχαχα

    το παραδειγμα με τον Tεν Τεν ειναι ολα τα λεφτά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ενδεικτικό του κολλήματος ορισμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ειδωλολατρεία Νο6

    Οταν κάποιος λατρεύει μια ιδεα φτιάχνοντας το είδωλο της. Δηλαδή τον αντικατροπτισμό της ιδέας με υλικά μέσα, μέσω μιας απεικόνισης. Η ιδέα της σοφίας για παράδειγμα, αντικατροπτίζεται με το άγαλμα της Αθηνάς η οποία σοφία φέρει δόρυ και ασπίδα δηλώνωντας οτι χρειάζεται η απαραιτητη μαχητικότητα για την απόκτηση της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι θέλεις να πεις αγαπητή Αταλάντη; Ότι στις μέρες μας υπάρχει υπολογίσιμη μερίδα ατόμων που να λατρεύει το άγαλμα της Αθηνάς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όχι βρε. Απλώς λέω οτι υπάρχει και μία ακόμη περίπτωση "ειδωλολατρίας" που κατ' ουσίαν είναι ιδεολατρεία. Δεν λατρεύεται δηλαδή το άγαλμα της Αθηνάς καθ'εαυτού, αλλά η ιδέα της σοφίας μέσω της προβολής του ειδώλου της.

    Πάντως πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου στο κείμενο και συμφωνώ 100%.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Atalanty84
    ΟΚ! Με την δέυτερη διατύπωση μου έγινε κατανοητό, και συμφωνώ επίσης 100%.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εικόνες και οστά ιερά.

    Τα κάνε τρίμμα στο μπλέντερ και τα ρίχνετε στο παστίτσιο.

    Μετά γίνεστε σούπερμεν (άντρες & γυναίκες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κύριε Pølsemannen, η σκέψη σας είναι ως συνήθως προχωρημένη, η ορθογραφία σας από την άλλη δεν συμβαδίζει! Γράφεται "Σούπερμαιν", με άλφα και γηώτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ξέχασα να βάλω το πληκτρολόγιο στα γκρήκλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή