Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Πσσσσσσςς... Σε ψεκάζουν ή από κάπου χάνεις;

Αφιερωμένο στον φεησμπουκικό φίλο Manos Tzatz

Λοιπόν, ως γνωστόν το θέμα με τους ψεκασμούς έχει πλέον παραγίνει. Καθημερινά ο νεοελληνικός ουρανός, αδιάψευστος μάρτυρας των συνωμοσιών που εξυφαίνονται παγκοσμίως, οργώνεται από αεροπλάνα τα οποία αφήνουν στο πέρασμα τους ουρές από... ουρές τέλος πάντων που αφήνουν ευλαβικά κάθε φορά, εδώ και πολλά χρόνια, από τις αρχές του 20ου αιώνα δηλαδή, όταν άρχισαν να πετάνε τα πρώτα αεριωθούμενα. Αλλά ο νεοέλληνας βρίσκεται πάντοτε σε εγρήγορση και δεν του ξεφεύγουν αυτά. Του νεοέλληνα δεν του ξεφεύγει τίποτα. Κάθε φορά που ένα αεροπλάνο πετάει ύποπτα, κάθε φορά που δύο αεροπλάνα καταλαμβάνουν ταυτόχρονα κάποιο σημείο του ουρανού, κάθε φορά που οι ουρές των αεροπλάνων παραμένουν υπόπτως για πολλή ώρα στον ουρανό, ο νεοέλληνας βρίσκεται εκεί μπάστακας να καταγράψει και να οργανώσει την πληροφορία, ώστε στη συνέχεια να εξάγει τα ανάλογα ασφαλή και επιστημονικώς τεκμηριωμένα συμπεράσματα... πράγμα στο οποίο απέτυχε βέβαια συστηματικά τα προηγούμενα 35 χρόνια, όταν τα χαΐρια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ περνούσαν απαρατήρητα και η χώρα έφτασε στην ολοκληρωτική κατάρρευση.

Άρθρα επί του συγκεκριμένου θέματος; Πολλά και αναλυτικότατα:

Και παρόλα αυτά ο κόσμος συνεχίζει να παραμένει έρμαιο των ισχυρισμών. Οπότε η σημερινή σύντομη ανάρτηση θα καταπιαστεί με μία και μόνο παράμετρο του θέματος, μιας και ο Δράκος θα απευθυνθεί κατά μέτωπον... (ψυχραιμία, μην παρεξηγηθείτε πολύ) σε ηλίθιους!


Πσσσσσσςς... Σε ψεκάζουν ή από κάπου χάνεις;

Λοιπόν συμπαθές πλην όμως ψεκασμένο μυαλό...

Γνωρίζεις ποια είναι τα πλέον βασικά συστατικά ενός επιτυχούς ψεκασμού; Είναι τα εξής δύο:
  • Η πηγή του ψεκαζόμενου αερίου πρέπει να βρίσκεται κοντά στον στόχο.
  • Πρέπει να μην φυσάει.
Για να ψεκάσεις π.χ. για κατσαρίδες, είναι υποχρεωτικό να πλησιάσεις το σπρέι στα σημεία όπου θέλεις να φτάσει αυτό και να φροντίσεις, όχι απλώς να μην φυσάει αλλά να μην έχεις καν ανοιχτά τα παράθυρα. Για να ψεκάσεις το κεφάλι ενός παιδιού για ψείρες, είναι απαραίτητο να πλησιάσεις το στόμιο του φαρμάκου στο κεφάλι του παιδιού, και για την ακρίβεια μέσα στην κόμη του, και να φροντίσεις στη συνέχεια να μην φυσάει. Για να ραντίσει ο γεωργός στα χωράφια, είναι απαραίτητο να τα διανύσει σε όλη τους την έκταση με τους ψεκαστήρες του, και παράλληλα να μην φυσάει.

Αν λοιπόν δεχτούμε ότι κάποιοι έχουν στη διάθεσή τους ουσίες με τις οποίες μπορούν να μας ελέγξουν τα μυαλά μας ή την υγεία μας ή να προξενήσουν υπογεννητικότητα, και αν θεωρήσουμε ότι επέλεξαν να υλοποιήσουν ψεκασμούς στα πλαίσια μιας συνωμοσίας σε κοινή θέα στα ουράνια και όχι τη νύχτα, στα κρυφά, μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, και αν υποθέσουμε ότι δεν έχουν πιο αποτελεσματικούς τρόπους να μας ελέγξουν, όπως π.χ. η δοκιμασμένη τηλεόραση... Αν λοιπόν κάνουμε όλες αυτές τις υποθέσεις, τότε εσύ συνεχίζεις να υποστηρίζεις ότι οι άρχοντες αυτού του κόσμου θα επέλεγαν να ψεκάσουν από απόσταση 15 – 18 χιλιόμετρα μακριά από το στόχο τους και στις περιοχές του πλανήτη με τους κατά τεκμήριο δυνατότερους ανέμους, έτσι;

Εεε λοιπόν, αν ισχύει αυτό το τελευταίο, τότε όχι μόνο οι άρχοντες αυτού του κόσμου είναι ηλίθιοι τουλάχιστον σαν τον Γουόλτερ, αλλά άλλο τόσο είσαι κι εσύ ηλίθιος μιας και πιστεύεις ότι θα μπορούσε να φτάσει σ’ εσένα έστω και ένα μόριο της ουσίας την οποία θα ψέκαζαν κατ’ αυτόν τον τρόπο οι προαναφερθέντες ηλίθιοι. Ποιος είναι ο Γουόλτερ και γιατί δεν θα έφτανε ποτέ σ’ εσένα η ψεκαζόμενη ουσία; Δες την παρακάτω μνημειώδη σκηνή από το The Big Lebowski και, πέρα από το γεγονός ότι θα γελάσεις, θα σου λυθούν και οι δύο απορίες μαζί!




[UPDATE]
Ορίστε και μια εξαιρετική ποσοτική ανάλυση των ψεκασμών από τον Greek Skeptic.


Share:

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Παίζει ο Άθεος και Κάνει Ματ σε Τρεις Κινήσεις

Είναι γνωστό ότι η πίστη είναι ανίκητη. Μια ιδιότητα η οποία, όταν υπάρχει σε κάποιον άνθρωπο, τον κάνει να αγνοεί συστηματικά τα δεδομένα και να επιμένει να τραβάει, συμπιέζει, κόβει, ράβει, μετονομάζει, αλλάζει τον αδόξαστο σ’ αυτά προκειμένου να δικαιολογήσει το ζητούμενο. Το οποίο δεν είναι άλλο από το ότι ο θεός είναι πάντοτε το πιο τέλειο πράγμα που του έχει συμβεί!

- Πως πάνε οι δουλειές;
- Το κλείσαμε το μαγαζί, χάνουμε και το σπίτι μας και χρωστάμε και 70000€ στην τράπεζα, αλλά ο θεός είναι μεγάλος.
- Μεγάλος τι; Σαδιστής, κάφρος, απών, φαρσέρ, αντίπαλος, σουτέρ ή απλώς μεγάλος όπως λέμε χούφταλο; Προσπαθώ, βλέπεις, να τα συνταιριάξω.


Συνεπώς, το να μπεις στη διαδικασία να κάνεις λογική κουβέντα σε θρησκευτικά ζητήματα με κάποιον θεϊστή, είναι σαν να προσπαθείς να ρίξεις ένα Boeing 787 με σφεντόνα. Όχι μόνο δεν γίνεται, αλλά και ο τυπάκος θα επιμένει ότι το έκανε παλαιότερα ο Δαυίδ! Παρόλα αυτά δεν είναι λίγες οι φορές που βρίσκεσαι σε μια παρέα, στην οποία ξεκινάει κάποια συζήτηση περί θρησκευτικών. Όπου ο πιστός επιχειρηματολογεί με πάθος, πηδάει από θέμα σε θέμα κάθε φορά που το επιχείρημά του γελοιοποιείται, και αργά ή γρήγορα καταλήγεις στο δίλημμα: Συζητάω λογικά και εκνευρίζομαι ή δεν συζητάω και αφήνω να παγιώνονται ηλίθιες και επιζήμιες για την κοινωνική νοημοσύνη ιδέες; Επειδή λοιπόν προσωπικά απεχθάνομαι τα ψευδοδιλήμματα, θα παρουσιάσω εδώ μια συγκεκριμένη αλληλουχία κατάθεσης τριών γνωστών επιχειρημάτων, τα οποία όταν κατατίθενται με τη συγκεκριμένη σειρά, καταλήγουν να τρέπουν τον πιστό σε φυγή από την κουβέντα και μάλιστα σε ένα τεράστιο ποσοστό των περιπτώσεων.

- Τέρμα η κουβέντα. Άποψή σου και άποψή μου. Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε οπότε καλύτερα να μιλήσουμε για κάτι άλλο.

Ματ σε τρεις κινήσεις λοιπόν, και ξεκινάμε...



Κίνηση 1η. Ο (υποτιθέμενος) Γρίφος του Επίκουρου
Υποτιθέμενος ακριβώς επειδή δεν έχω βρει ποτέ κάποια επίσημη αναφορά η οποία να αποδίδει τον συγκεκριμένο γρίφο στον Επίκουρο. Φυσικά υπάρχουν και μερικοί που σπεύδουν να μιλήσουν για κατασκεύασμα των χριστιανών απολογητών ώστε οι τελευταίοι να μπορούν στη συνέχεια να το ανασκευάσουν αλλά η συγκεκριμένη άποψη χωλαίνει από πολλές μεριές, ακριβώς επειδή ο συλλογισμός δεν έχει καμία τρύπα. Ξεκινώντας λοιπόν την κουβέντα με τον πιστό, τον βάζουμε απευθείας στα δύσκολα.

- Γιατί υπάρχει το κακό στον κόσμο; Δεν θέλει να το εμποδίσει ο θεός ή δεν μπορεί;
Αν δεν θέλει να το εμποδίσει, τότε πως είναι Πανάγαθος;

Αν δεν μπορεί να το εμποδίσει, τότε πως είναι Παντοδύναμος;
Αν και θέλει και μπορεί να το εμποδίσει, τότε ξαναρωτάω: γιατί υπάρχει το κακό στον κόσμο;
Αν ούτε θέλει ούτε μπορεί να το εμποδίσει, γιατί τον αποκαλούμε θεό;

Το εκπληκτικό είναι ότι τη συγκεκριμένη ερώτηση την κοντράρουν καλύτερα ορισμένοι άθεοι! Κάποιοι άθεοι λοιπόν απαντούν ότι έτσι αποδίδουμε στο καλό και το κακό υπερφυσικούς και αντιμαχόμενους χαρακτήρες. Η άποψη αυτή χωλαίνει καθώς το κακό δεν χρειάζεται να έχει πρόσωπο. Μπορούμε να μιλάμε απλώς για κακή έκβαση ή/και κακό αποτέλεσμα. Μερικοί άθεοι προχωράνε παραπέρα και σπεύδουν να μιλήσουν για σχετική έννοια του κακού, περιορίζοντας τον χαρακτηρισμό "κακός" αποκλειστικά σε αποτελέσματα πράξεων ανάμεσα σε εμπρόθετους φορείς. Με άλλα λόγια, θεωρούν ότι το καλό και συμφέρον για κάποιον μπορεί να είναι κάλλιστα κακό για κάποιον άλλον. Αυτό φυσικά είναι ένας αυθαίρετος συλλογισμός ο οποίος αφήνει εκτός αξιολόγησης το αυθεντικό κακό. Εκτός και αν υπάρχει κανένας ο οποίος να μπορεί να εντοπίσει κάτι καλό στις φυσικές καταστροφές και τις αρρώστιες.

Ο πιστός όμως; Χαχαχαχαχα...

Απολογητική Ντρίμπλα
Ο πιστός πηγαίνει και καταλήγει γραμμή στο επιχείρημα της ελεύθερης βούλησης. Το κακό υπάρχει επειδή ο θεός δίνει στον άνθρωπο ελευθερία βούλησης και επιλογών!

Κίνηση 2η. Το Βέλος της Πράξης
Η ελευθερία βούλησης φυσικά είναι βασισμένη στην εγωκεντρική θεώρηση ότι οι πράξεις μας αφορούν μόνο εμάς. Είναι είτε καλές είτε κακές και μας χαρακτηρίζουν ανάλογα. Ξεχνάμε πολύ βολικά ότι οι πράξεις αυτές είναι ανύσματα, έχουν δηλαδή και αποδέκτες οι οποίοι υφίστανται τις συνέπειες. Οπότε και προχωράμε στην επόμενη ερώτηση...

- Ελευθερία βούλησης; Μάλιστα! Ο δολοφόνος με άλλα λόγια είχε όλη την ελευθερία να επιλέξει αν θα δολοφονήσει ή δεν θα δολοφονήσει. Ο βιαστής επέλεξε να βιάσει (και να απομακρυνθεί από το θεό, LOL) και ο ληστής είχε τη δυνατότητα να μην ληστέψει. Άρα όλοι αυτοί είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν το καλό και έπραξαν διαφορετικά. Και δε μου λες ρε αδερφέ, τι επιλογή δόθηκε στον δολοφονηθέντα, στην βιασθείσα και στο θύμα της ληστείας; Γι αυτούς δεν ισχύει η ελευθερία βούλησης; Συζητάμε για κάποιους στους οποίους το κακό έκανε την εμφάνιση στη ζωή τους χωρίς να αποκτήσουν ποτέ το δικαίωμα της επιλογής. Επίσης υπάρχουν και πράξεις οι οποίες, αν δεχτούμε ότι υπάρχει θεός και ορίζει τα πάντα, προέρχονται απευθείας απ’ αυτόν και είναι κακές. Οπότε θέλω να μου πεις τι ελευθερία βούλησης δόθηκε στα θύματα από σεισμούς, τσουνάμι, πλημμύρες και αρρώστιες, όταν αυτά συναντήθηκαν με το κακό!

Απολογητική Ντρίμπλα
Κάπου εδώ ο πιστός αντιλαμβάνεται ότι η πίστη του δεν του παρέχει την απαιτούμενη υποστήριξη για να αντιμετωπίσει τα αντίπαλα επιχειρήματα με συνεκτικές απαντήσεις, και προχωράει πλέον στο συναίσθημα. Ναι, καλά όλα αυτά τα θεωρητικά που λέμε, αλλά η θρησκεία είναι απαραίτητη άμα θέλουμε να έχουμε ηθική στον κόσμο.

Κίνηση 3η. Ανέκδοτο
- Κάτσε να σου διηγηθώ ένα ανέκδοτο. Μπουκάρει ένας ληστής μέσα σ’ ένα σπίτι, όπου βρίσκεται μια μητέρα με το τριών μηνών αβάπτιστο μωρό της. Πάνω στον πανικό του, την ώρα που γίνεται αντιληπτός, πυροβολεί, σκοτώνει το μωρό και φεύγει τρέχοντας. Η μάνα μέσα στην απόγνωσή της, πηδάει από το μπαλκόνι και αυτοκτονεί. Ο ληστής, τον οποίον τον τρώνε οι τύψεις, καταφεύγει σε μια εκκλησία, εξομολογείται και μετανοεί. Η κατάληξη των τριών σύμφωνα με την χριστιανική κοσμοθεώρηση και ηθική:
Μάνα: Στην κόλαση ως αυτόχειρας.
Μωρό: Στην κόλαση ως αβάπτιστο.
Ληστής: Στον παράδεισο μιας και μετανόησε.
Για ποια ηθική ακριβώς μιλάμε;


Το συγκεκριμένο ανέκδοτο το πρωτοάκουσα στου Διαγόρα.

Ματ
Σε ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, η κουβέντα σταματάει εδώ. Πόσο είναι αυτό το ποσοστό; Εντάξει, δεν έχω οργανώσει και καμιά φανταχτερή στατιστική, αλλά στις 100 περιπτώσεις που αισίως έχω καταγράψει από τον Μάρτιο του 2011 (να ‘ναι καλά το Evernote), οι 83 κατέληξαν στην εγκατάλειψη της κουβέντας από μέρους του πιστού, έστω κι αν έχει ξεκινήσει ο ίδιος τη συζήτηση. Στις 11 από τις 17 υπόλοιπες περιπτώσεις η συζήτηση χρειάστηκε μόλις μία ακόμη αμφισβήτηση στο εσωτερικό βίωμα του πιστού, το οποίο επιστρατεύτηκε ως ύστατο καταφύγιο προσωπικής γνώσης του θεού. Τέλος μόλις σε 6 απ’ αυτές τις περιπτώσεις συνάντησα άτομα τα οποία επιχείρησαν ψύχραιμα να απαντήσουν στα διαφαινόμενα αδιέξοδα με παράθεση χωρίων και την απαραίτητη ερμηνεία από την Αγία Γραφή. Οι υπόλοιποι χριστιανοί μάλλον (έως σίγουρα) δεν την έχουν ανοίξει ποτέ!

Δοκιμάστε τη συγκεκριμένη τακτική και θα εκπλαγείτε από τη μονοτονία των απαντήσεων και την προδιαγεγραμμένη παγίδευση των θεϊστών μέσα στο δόγμα τους. Για όσους τέλος βαριούνται τις άσκοπες κουβέντες, υπάρχει πάντοτε και το τρολάρισμα με τη χρήση των Ορθολογιστικών Βέτο.

Share:

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Τα Κόκκαλα Των Προγόνων

25η Οκτωβρίου 2013 σήμερα, γιορτή δύο σε ένα, και τα μαχητικά μας αεροπλάνα πετάνε άσκοπα σκίζοντας τον σαλονικιώτικο ουρανό και ζαλίζοντας τους υπερμεγέθεις (από τις κυβερνητικές υποσχέσεις περί αναπτύξεως) όρχεις μας, ώστε να κάνουν προπόνηση για το επόμενο τριήμερο και να μην τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας, από σήμερα έως και την εθνική μας επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Έτσι είναι! Σ' αυτή τη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ή αεροπλάνα θα πετούν ή κόκκαλα θα τρίζουν! Και η επιλογή ανάμεσα στα δύο προαναφερθέντα είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ευτυχώς που ο κύριος Αβραμόπουλος κατάφερε να μας βγάλει από τη δύσκολη θέση και να επιλέξει το σωστό.

Γιατί είναι δύσκολη η επιλογή; Λάβετε υπόψιν σας τα παρακάτω και θα καταλάβετε:

Τρίζοντα Κόκκαλα (των προγόνωνε (sic))
Πλεονεκτήματα:
  1. Μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν και αυτοί που δεν υπάρχουν και έχουν περισσότερα δικαιώματα από αυτούς που υπάρχουν!

Μειονεκτήματα:
  1. Κάνουν φασαρία.
  2. Βγάζουν ανατριχιαστικό ήχο.
  3. Φθείρονται τα ίδια τα κόκκαλα.
  4. Στην πραγματικότητα, το τρίξιμο δεν προέρχεται από τα κόκκαλα αλλά από τις κλειδώσεις. Και είναι τουλάχιστον τραγικό να έχεις ήρωες να αναπαύονται, όπως ο Δαβάκης και παλαιότερα ο Κωλοκοτρώνης, και να τους αφήνεις με προβλήματα στις αρθρώσεις επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα F16 μας παραμένουν στο έδαφος. Τι είπατε; Δεν ξέρουν τι είναι τα F16;;; Σας πληροφορώ ότι μπορεί να μην γνώρισαν ποτέ ηλεκτρικό μάτι κουζίνας και μίξερ στην εποχή τους, αλλά έχουν πραγματοποιήσει λύση - άρμοση σε κάμποσα F16.

Σουλατσάροντα F16 (των συγχρόνωνε (sic (ξανά)))
Πλεονεκτήματα:
  1. Αρέσουν στον Αβραμόπουλο.
  2. Αρέσουν στους πατριώτες. Ξέρετε, εκείνους που θεωρούν ότι μια χώρα περιλαμβάνει μονάχα κτίρια, δέντρα, κοτρώνες, κοψίδια, πνεύματα, μνημεία, δημόσιες υπηρεσίες και πεθαμένους.
  3. Δεν τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνωνε (βλέπε προηγούμενο σέξιον).

Μειονεκτήματα:
  1. Κάνουν υπερβολική φασαρία.
  2. Ρυπαίνουν το περιβάλλον.
  3. Τα καύσιμα που χρησιμοποιούν κοστίζουν πανάκριβα.
  4. Το θέαμα αεροπλάνων που πετάνε παντελώς άσκοπα είναι γελοίο.
Πόρισμα
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν και με βάση την παραπάνω ανάλυση, θα ήταν ιδιαίτερα πιθανό να μπερδευτεί κάποιος ζυγίζοντας απλώς τα μειονεκτήματα, τα οποία είναι ακριβώς ίδια αριθμητικά, και να αγνοήσει την συντριπτική υπεροχή των πλεονεκτημάτων της επιλογής Αβραμόπουλου. Το λάθος αυτό πολλαπλασιάζεται αν συνυπολογίσει κανείς ότι τα οφέλη που θα δρέψουμε κατά την 28 Οκτωβρίου, δεν θα προέρχονται απλώς από τα σουλατσάροντα F16 αλλά και από τα παρελαύνοντα άρματα. Με (σημαντικά είναι η αλήθεια) μεγαλύτερη φασαρία αλλά και ένα κόστος το οποίο θα χαρούμε όλοι να πληρώσουμε αποσκοπώντας στην προγονική ανάπαυση, την εθνική ανάταση, την αναπτυξιακή ανάκλαση και την υφεσιακή ανάδραση, θα καταφέρουμε να επιτύχουμε ως έθνος... όλα αυτά που τέλος πάντων επιτυγχάνει ένα έθνος επιδιδόμενο σε παρελάσεις!



Πως; Σας φαίνεται κάπως απροσδιόριστο το τι επιτυγχάνουμε με τις παρελάσεις; Θα σας το κάνω όσο πιο συγκεκριμένο μπορώ. Κχμ, κχμ, κχμμμ...

Μουνάκια

Ο μπαϊλντισμένος από τη φορολογία, τα χρέη, την ανεργία, τις αναδουλειές, το αβέβαιο μέλλον εντός της χώρας του και την αναπόληση εποχών που πουλούσε παντζάρια και αγόραζε Cayenne, θέλει ένα και μόνο ένα πράγμα. Να πάει στην παρέλαση και να μπανίσει μουνάκια. Και κουβαλάει ως εύκολη και βολική πρόφαση τα κόκκαλα των προγόνων γιατί με κάποιον τρόπο θα πρέπει να πείσει για το αγαθό ή / και το υψηλό των προθέσεών του. Ο Αβραμόπουλος με τη σειρά του σε αυτό το αποχαυνωμένο κοινό απευθύνεται! Όσο περισσότερο αναπαύουμε (;;;) τα κόκκαλα των προγόνων μας, τόσο μεγαλύτερη αίγλη έχει μια παρέλαση και όσο μεγαλύτερη αίγλη έχει μία παρέλαση, τόσο έχει και περισσότερα μουνάκια. Και επειδή η ζήτηση μουνακίωνε (sic) έχει άμεσο αντίκτυπο και στην αντίστοιχη προσφορά, κοιτάξτε το παρακάτω στιγμιότυπο με τη λέξη "παρελάσεις" στην αναζήτηση εικόνων στο Google. Ακόμα καλύτερα, κάντε ένα κλικ εδώ και δείτε την αναζήτηση με τα ίδια σας τα μάτια. Ισχύει!

Προσφορά και Ζήτηση: Αυτά ζητάει ο νεοέλληνας από τις παρελάσεις, αυτά του προσφέρει το Google. Brilliant... :D

Πως; Σας φαίνεται ιδιαίτερα ασεβές το συγκεκριμένο άρθρο; Ααα ρε χαϊβάνια! Αγαπήστε και σεβαστείτε λιγάκι τον συνάνθρωπό σας που υποφέρει και δεν έχει να φάει, και τον εαυτό σας ακόμα - ακόμα, και μετά παίξτε το large και μιλήστε μου για σεβασμό!


Share:

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Τρεις Προβληματισμοί για τη Σύλληψη των Στελεχών της Χρυσής Αυγής

28 Σεπτεμβρίου 2013 συλλαμβάνονται τα στελέχη της Χρυσής Αυγής με ένα ιδιαίτερα βεβαρυμμένο κατηγορητήριο το οποίο περιλαμβάνει:

  • Δολοφονία Παύλου Φύσσα.
  • Δολοφονία Πακιστανού Πετράλωνα.
  • Απόπειρα δολοφονίας αλλοδαπού στη Μεταμόρφωση.
  • Απόπειρα δολοφονίας Αιγύπτιου στην Ιχθυόσκαλα.
  • Δεκάδες ξυλοδαρμοί.
  • Κατηγορία εκβιασμού καθώς φέρονται στελέχη της Χρυσής Αυγής να μετέχουν σε δίκτυο εκβιασμών μικροπωλητών και καταστηματαρχών.
  • Το αδίκημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Η αλήθεια είναι τα αδικήματα αυτά, πέρα από το ότι είναι ιδιαιτέρως απεχθή, κατανέμονται χρονικά σε ένα τεράστιο χρονικό εύρος πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι η κυβέρνηση εδώ και πολύ καιρό έκανε πως δεν βλέπει τον βροντόσαυρο που έχεζε μέσα στο σαλόνι και δέησε να κινητοποιηθεί μόνο μόλις είχαμε νεκρό. Ή για να ακριβολογήσουμε, μόλις είχαμε τον πρώτο Έλληνα νεκρό. Οι μετανάστες βλέπεις, για την ελληνική κοινωνία είναι απλώς τα αναλώσιμα, χωρίς να προσπαθώ να πω ότι το μεταναστευτικό δεν είναι ένα υπαρκτό και σοβαρότατο πρόβλημα. Το είχαμε αναλύσει επαρκώς στο "Ναι στους Μετανάστες, Όχι στη Μετανάστευση".

Παρόλα αυτά, θα ήταν φρόνιμο αυτήν την ώρα, αντί να πανηγυρίζουμε, να σταθούμε σε τρεις βασικούς προβληματισμούς.

1. Θεωρία των Δύο Άκρων

Μας έχει ταλαιπωρήσει αρκετά αυτή η πανηλίθια θεωρία. Διατυπωμένη κατά κύριο λόγο από αμετανόητους απροβλημάτιστους ψηφοφόρους, οι οποίοι κατέστρεψαν με τις επιλογές τους στη διάρκεια της μεταπολίτευσης το κράτος και τον κοινωνικό ιστό, ψηφίζοντας και ξαναψηφίζοντας κοντόφθαλμα και ατομικιστικά, και έχοντας κερδίσει επάξια τη στάμπα του ακατάλληλου... ξαφνικά είχαν μία ιδέα (εγώ πάντως, όταν ακούω για ιδέα από κάποιον αποδεδειγμένα ακατάλληλο, ψάχνω εσπευσμένα την έξοδο). Για όλα φταίει... ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ! Με άλλα λόγια η αριστερά.

[ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΞΕΚΟΛΛΗΜΑΤΟΣ]
Προς τον φίλτατο αναγνώστη αριστερό, ο οποίος ενδεχομένως θα χάρηκε με την προηγούμενη παράγραφο, θα του απαντήσω με την ατάκα του ανυπέρβλητου Winston Wolf (Pulp Fiction, 1994):

- Well, let's not start sucking each other's dicks quite yet.

Και αυτό επειδή η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που οι αγρότες κλείνουν το δρόμο, κάθε φορά που το ΠΑΜΕ κάνει καταλήψεις σε επιχειρήσεις (εκτός της Τυποεκδοτικής), κάθε φορά που ένας φοιτητής χάνει την εξεταστική του επειδή έτσι αποφάσισαν οι αριστερές παρατάξεις, σε κάθε τέτοια περίπτωση η αριστερά παρανομεί και... κχμ, κχμ, κχμ... ζαλίζει τα αρχίδια του κόσμου! Και ο κόσμος πλέον δεν αντέχει και δεν γουστάρει. Και οι νόμοι σε αυτήν τη χώρα θα πρέπει κάποτε να αρχίσουν να εφαρμόζονται. Βέβαια θα μου πείτε τι ζητάω τώρα στη χώρα του διπλοπαρκαρίσματος και της νομιμοποίησης αυθαιρέτων, έτσι; Θα σας απαντήσω: "Κρατήστε το αυτό για τη συνέχεια".
[ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ ΞΕΚΟΛΛΗΜΑΤΟΣ]

Οι αμετανόητοι λοιπόν αυτοί αποτυχημένοι ψηφοφόροι είχαν μια καταπληκτική ιδέα. Αποκλείεται να φταίνε αυτοί, πρέπει να φταίει η αριστερά! Και συνεπώς η αριστερά ευθύνεται και για το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Και πιο συγκεκριμένα #ftaiei_o_syriza.

Έχω λοιπόν τον εξής προβληματισμό. Από σήμερα το πρωί που ξεκίνησαν οι προσαγωγές των Χρυσαυγιτών, και αν όντως για το φαινόμενο Χρυσή Αυγή φταίει η αριστερά, δεν θα έπρεπε όλοι αυτοί να είναι χαρούμενοι; Γιατί τελικά δεν είναι; Και γιατί είναι οι μοναδικοί (οι οπαδοί της συγκεκριμένης θεωρίας) που μυξοκλαίγονται για την εξάρθρωση του εγκληματικού συμμοριτοκόμματος; Όταν έλεγαν ότι η αριστερά φταίει για το φαινόμενο Χρυσή Αυγή, πως ακριβώς εννοούσαν τη λέξη φαινόμενο; Υπέροχο φαινόμενο όπως π.χ. το Βόρειο Σέλας;

Προφανώς δεν περιμένω σοβαρή απάντηση στο παραπάνω. Απλώς να υπενθυμίσω το εξής: Το διπλοπαρκάρισμα και το αυθαιρετάκι είναι παράνομα και συμφωνούμε όλοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός που διπλοπαρκάρει είναι επικίνδυνος κακοποιός, όπως αυτός που δολοφονεί. Ο διπλοπαρκάρων είναι κακομαθημένος και παραμένει κακομαθημένος ακριβώς επειδή τον ανέχεται το κράτος που στήθηκε επί ΝΔΣΟΚ, το οποίο ποτέ δεν ασχολείται με την εφαρμογή των νόμων. Όπου διπλοπαρκάρισμα αντικαταστήστε με τη λέξη κατάληψη, κλείσιμο δρόμων κλπ. και θα καταλάβετε για ποιον λόγο η Θεωρία των Δύο Άκρων θα έπρεπε να τυπωθεί και επίσημα σε χαρτί τουαλέτας.

2. Καημένος Λαός

Με την διαφαινόμενη εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής έκαναν στα κανάλια την εμφάνισή τους σχολιαστές αρκετών αποχρώσεων, οι οποίοι έσπευσαν να δικαιολογήσουν τον καημένο τον λαό ο οποίος δικαιολογημένα υπήρξε αγανακτισμένος και θα πρέπει να καταλάβει ότι η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύτηκε την αγανάκτησή του αυτή, τον ξεγέλασε και απέσπασε την ψήφο του. Εεε, ψιτ , καραγκιοζάκια! Ο λαός δεν ξεγελιέται! Δεν υφίσταται επιχείρημα "με ξεγέλασαν" όταν είσαι ενήλικος. Οι ανήλικοι δεν ψηφίζουν επειδή θεωρείται ότι δεν έχουν την αναγκαία συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία και δεν μπορούν να αξιολογήσουν λόγια και προθέσεις και μπορούν να ξεγελαστούν. Αν θέλουμε λοιπόν να αθωώνουμε ασύστολα τον καημένο τον λαό ο οποίος ξεγελάστηκε, δεν βλέπω τον λόγο να μην ψηφίζουν ακόμα και τα 12χρονα παιδάκια!

Η αλήθεια είναι ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είχαν πολλούς εκφραστές μέσα στην νεοελληνική κοινωνία των τελευταίων δεκαετιών. Κάθε φορά που εμείς χτίζαμε Παρθενώνες όταν οι άλλοι γαυγίζανε, κάθε φορά που διαπιστώναμε ότι για τα δεινά μας έφταιγαν οι Εβραίοι και οι Αμερικάνοι, κάθε φορά που επαναλαμβάναμε τη φερόμενη ως ρήση του Κίσινγκερ ο οποίος έλεγε ότι ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος, απλώς επιβεβαιώναμε την ύπαρξη της ρατσιστικής σπίθας που περίμενε απλώς τον δημόσιο εκφραστή της.  Παρεμπιπτόντως, ποιος δυσκολοκυβέρνητος ρε κακομοίρηδες; Πόσο δυσκολοκυβέρνητος είναι ένας λαός που ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ για 30+ χρόνια;

Για να το κλείνουμε και αυτό το θέμα, απλώς το συγκεκριμένο επιχείρημα του καημένου του λαού είναι ιδιαίτερα βολικό για να εισπράξουνε κάποιοι ψήφους από τα αγανακτισμένα αδέσποτα.

3. Last but not least, οι γιαγιάδες!

Μια εικόνα = 1000 λέξεις, οπότε:



Αααααχαχαχαχαχαχαχαχαχα... Γιαγιάδες, ψυχραιμία! Αυτά έχει η ζωή. Αααχαχαχαχαχαχαχα...



Share:

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Μνημονιακό Νανούρισμα

Σσσσσσσσς! Πλησιάστε να ακούσετε ένα μυστικό. Θα σας το πω τραγουδιστά. Λοιπόν:

♫ ♪ Ξέρετε τι ήταν όλα αυτά τα μέτρα που έλαβαν οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά; Οικονομικές Μεταρρυθμίσεις ή Μέτρα Δημοσιονομικής Εξυγίανσης; Μπορείτε να απαντήσετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ούτε το ένα ούτε το άλλο. ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΕΒΛΕΠΑΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ (ναι, φώναξα, με συγχωρείτε). Στο να εθιστεί ο νεοέλληνας στη θεωρητικολογία ή/και τον ανορθολογισμό και να ομαδοποιηθεί κάτω από την ίδια ταμπέλα του καταπιεσμένου, είτε ανήκει στους λιγάκι θιγμένους είτε ανήκει στους κατεστραμμένους. "Δεν βλέπεις τι γίνεται; Προσπαθούν να μας στρέψουν, τον έναν απέναντι στον άλλον" θα ακούσεις από πολλούς, θαρρείς και στους απόλυτα αναμενόμενους καυγάδες σε έναν προβληματικό συνασπισμό, είτε μιλάμε για οικογένεια, είτε για επιχείρηση, είτε για ομάδα, είτε για κράτος, φταίει πάντοτε κάποιος εξωτερικός παράγοντας και ποτέ το ότι το συγκεκριμένο σχήμα δεν τραβάει,

Ωραία! Τώρα λοιπόν, τρία χρόνια και κάτι μετά, όπου δεν έχουν επιτευχθεί ούτε οι οικονομικοί στόχοι ούτε το μικρό, χρήσιμο και λειτουργικό κράτος, αλλά έχετε προσαρμοστεί πλήρως κοινωνικά, συνεχίστε από εκεί που τ' αφήσατε:

Αριστεροί: Συνεχίστε να υπερασπίζεστε το 100.000+ εισόδημα του κάθε Φωτόπουλου, τις σπονσαρισμένες με τα χαράτσια διακοπές των διορισμένων στις ΔΕΚΟ και να χαριεντίζεστε με τους μη συνεισφέροντες στο κράτος παπάδες. Στο κάτω - κάτω δεν έχει πρόβλημα η Ελλάδα, Είναι Απλώς Ο Παγκόσμιος Καπιταλισμός Ηλίθιε.

Δεξιοί: Συνεχίστε να κυνηγάτε τους μετανάστες, να προβλέπετε με ακρίβεια τον κατήφορο που θα πάρει το βιοτικό μας επίπεδο σε περίπτωση που θα έρθει ο Τσίπρας και οι κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια, καθώς και να βρίσκεστε σε εγρήγορση μην τύχει και δεν ακούσουν στο σχολείο τα παιδιά για τη φλεγόμενη βάτο. Με τι εφόδια θα βγει στη ζωή κάποιος που δεν έχει ακούσει για τη φλεγόμενη βάτο;

ΑΠΛΑ ΜΗΝ ΞΕΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ. Γιατί τότε θα διαπιστώσετε ότι:
  • νοικιάζετε τα ίδια σας τα σπίτια από το κράτος,
  • έχοντας χάσει τη δουλειά σας λόγω δυσβάσταχτης φορολογίας,
  • όπου το κράτος δεν σας επιτρέπει να ξαναξεκινήσετε να δουλεύετε λόγω δυσβάσταχτης φορολογίας,
  • μιας δυσβάσταχτης φορολογίας όμως απαραίτητης ώστε να μπορούν να διατηρήσουν τη δουλειά τους αυτοί που δεν δίνουν αλλά μόνο παίρνουν από την φορολογία,
  • για ιδιαίτερα σημαντικές εργασίες όπως π.χ. εν έτει 2013 να βγάζουν αριθμό πρωτοκόλλου χειροκίνητα προσθέτοντας το 1 στον τελευταίο αριθμό που διαβάζουν σε ένα τεράστιο βιβλίο,
  • επειδή έτυχε να έχουν μπάρμπα στο ΝΔΣΟΚ και συνήγορο υπεράσπισης την Αριστερά.
♫ Κοιμήσου άααστρο τηηης αυγής... ♪♫

Μην ξυπνάτε και μη χάνετε την πίστη σας! Ούτως ή άλλως αυτούς που διαμεσολαβούν στον ύψιστο τους έχουμε φοροαπαλλάξει και τους αφήνουμε να δουλεύουν απερίσπαστοι για την ευημερία αυτού του τόπου (ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αποτελεσματικότητα των ενεργειών τους;). Μην ξυπνάτε και αφεθείτε. Αν ξυπνήσετε, θα πρέπει να δράσετε. Και τη δράση με ανεξέλεγκτες συνέπειες δεν τη θέλει ούτε ο θεός! Του χαλάει την παντογνωσία του σε ότι έχει σχέση με το μέλλον... ♬ ♪ ♫

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα πραγματικά μέτρα έρχονται μέσα στο επόμενο εξάμηνο και θα σοκάρουν! Και μακάρι να βγω χειρότερος προφήτης ακόμα και από τον γέρο-Παϊση.



Share:

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Ναι στους Μετανάστες, Όχι στη Μετανάστευση

Στη μία πλευρά...
- Εμείς κάποτε κοιμόμασταν με ανοιχτές τις πόρτες. Και από τότε που ήρθαν οι μετανάστες, δεν μπορούμε πια να κυκλοφορήσουμε στον τόπο μας. Οι ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη ενώ την ίδια στιγμή αυτοί οι πίθηκοι φοροαπαλάσσονται... (σιγά να μην επιδοτούνται κιόλας)

Και στην άλλη πλευρά...
- Ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να κατοικήσει όπου θέλει. Η φύση δεν έβαλε τον άνθρωπο μέσα σε σύνορα. Συνεπώς είναι καθήκον μας να αποδεχτούμε τους μετανάστες και να τους περιβάλουμε με αγάπη, στοργή... (Προδέρμ και Φαρίν Λακτέ μπισκοτόκρεμα)

Και κάπου αλλού...
- Γιατρέ, πρέπει να χάσω 30 κιλά. Έχω καούρες, δεν μπορώ να βγω στην παραλία, πονάνε τα πόδια μου, πονάει η μέση μου, δεν μπορώ να δέσω τα κορδόνια μου. Θέλω να μου βγάλεις ένα πρόγραμμα, αλλά φρόντισε να είναι εφαρμόσιμο και να μπορώ να το ακολουθήσω. Μη με βάλεις να κόψω τις πίτσες και τις μακαρονάδες γιατί είναι το πάθος μου, Επίσης, για να μπορώ να ακολουθήσω ένα διαιτητικό πλάνο, είναι απαραίτητο να μπορώ να φάω και κανένα γλυκάκι μετά το φαγητό. Κατά προτίμηση παγωτό, ιδίως τώρα που είναι και καλοκαίρι. Για πες, τι να κάνω;
- Θα σου έλεγα να κόψεις το κεφάλι σου, αλλά επειδή είναι άδειο, δεν θα τα πιάσουμε τα 30 κιλά. Χμμμ, πρόβλημα...

Πόλωση, η Αγαπημένη Θέση του Νεοέλληνα

Bull – fuckin – shit! Γιατί έχει εθιστεί τόσο στην πόλωση ο νεοέλληνας; Για ποιον λόγο έχει γεμίσει η νεοελληνική κοινωνία είτε με δηλωμένους ρατσιστές είτε με ταγμένους στην άνευ όρων υπεράσπιση του οποιουδήποτε απλά δεν είναι Έλληνας; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε ότι η μετανάστευση είναι υπαρκτότατο πρόβλημα από τη μία, χωρίς να έχει να κάνει με την ταυτότητα αυτού που μεταναστεύει από την άλλη; Για ποιον λόγο δεν μπορούμε να είμαστε κατά της μετανάστευσης και υπέρ των μεταναστών; Σας μπέρδεψα, έτσι; Ας το ξεμπερδέψουμε λιγάκι το κουβάρι.

Αλληλοσυγκρουόμενα Συμφέροντα

Η μετανάστευση είναι μια διαδικασία. Είναι εκείνη η διαδικασία κατά την οποία κάποιοι άνθρωποι, είτε ατομικά είτε μαζικά, εγκαταλείπουν τον τόπο στον οποίον γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης σε έναν νέο τόπο. Γιατί αποφασίζει κάποιος να μεταναστεύσει και να ξενιτευτεί, ιδίως στην περίπτωση που μιλάμε για μαζικές μετακινήσεις; Ο λόγος είναι ξεκάθαρα ένας. Οι συνθήκες διαβίωσης στον τόπο του όχι απλώς δεν είναι κι ότι καλύτερο για να μπορέσει κάποιος να ζήσει μια κανονική ζωή, αλλά κατά πάσα πιθανότητα η χώρα του έχει είτε περιορισμένες ελευθερίες, είτε μαστίζεται  από φτώχεια, ανέχεια και αρρώστιες, είτε τέλος το αν θα ζεις και την επόμενη μέρα είναι εξαιρετικά αμφίβολο λόγω πολεμικών συρράξεων, εμφύλιων σπαραγμών κλπ. Για τον κάτοικο μιας τέτοιας περιοχής του πλανήτη, η μετανάστευση είναι ανάγκη.

Στον αντίποδα, υπάρχουν χώρες πάνω στη γη, στις οποίες η απουσία όλων των προαναφερθέντων προβλημάτων ανήκει στα αυτονόητα. Ο μέσος άνθρωπος απολαμβάνει ένα σχετικό επίπεδο ποιότητας στη ζωή του. Έχει δικαίωμα επιλογών σε οτιδήποτε άπτεται των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχει πρόσβαση στη μόρφωση, μπορεί να επιλέξει πως θα ντύνεται, τι θα τρώει, πως θα κουρεύεται και πως θα διασκεδάζει. Οι συναλλαγές με τους συμπολίτες του υπόκεινται σε γραπτούς κανόνες. Μπορεί να εργαστεί στον παραγωγικό τομέα που θα επιλέξει και μπορεί να κυκλοφορεί (τις περισσότερες φορές) στο δρόμο απολαμβάνοντας κατά το δυνατόν AYTO για το οποίο οργανώθηκαν οι άνθρωποι σε συνοικισμούς, πόλεις και χωριά. Ασφάλεια. Για τους ανθρώπους των περιοχών αυτών η μετανάστευση δεν είναι ανάγκη. Αν νομίζετε όμως ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν κάποια άλλη ανάγκη, γελιέστε. Πέρα από την φυσιολογική ανάγκη του ανθρώπου να επιδιώκει πάντοτε το καλύτερο, βασική ανάγκη είναι η διατήρηση αυτών των αυτονόητων και κεκτημένων, του μίνιμουμ αποδεκτού επιπέδου διαβίωσης για τον σύγχρονο δυτικό κόσμο.

Τι συμβαίνει λοιπόν στη σύγχρονη παγκοσμοιοποιημένη πραγματικότητα. Στην πλέον συνήθη μορφή έχουμε μεγάλα μεταναστευτικά κύματα από τις χώρες με σημαντικό έλλειμμα ελευθερίας, στα κοσμικά κράτη τα οποία χαρακτηρίζονται από μια σχετική ευημερία, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και μια άγραφη πλην όμως απαιτούμενη και πολιτικά ορθή ανοχή απέναντι στη διαφορετική κουλτούρα. Κοινό μυστικό βέβαια αποτελεί το γεγονός ότι περιοχές στο σύνολο της Ευρώπης με σημαντική αύξηση των ποσοστών των μεταναστών μέσα σε κάποια χρόνια, κατά κανόνα είδαν και μια σημαντική αύξηση στα αντίστοιχα ποσοστά της εγκληματικότητας.

Η Παρερμηνεία της Εγκληματικότητας

- Από τότε που ήρθαν οι μετανάστες, η εγκληματικότητα αυξήθηκε κατακόρυφα. Δεν μπορούμε πια να κυκλοφορήσουμε έξω από τα σπίτια μας. Οι μετανάστες είναι εγκληματίες!

Μα για μισό λεπτό! Υπάρχει κάποια βάση σε όλη αυτή την αστήρικτη μπούρδα; Επιστημονικές θεωρίες για την εγκληματική συμπεριφορά υπάρχουν αρκετές και καμία απ’ αυτές δεν κάνει λόγο για φυλετικά χαρακτηριστικά όσον αφορά τη ροπή προς το έγκλημα. Ενδεικτικά ας αναφέρουμε τις παρακάτω θεωρίες:
  • Θεωρία της Ορθολογικής Επιλογής: Ο άνθρωπος είναι γενετικά προγραμματισμένος να επιδιώκει το συμφέρον του και ρέπει τόσο πιο πολύ προς την παραβατικότητα όσο οι απολαβές του είναι σημαντικά μεγαλύτερες συγκριτικά με τις πιθανές κυρώσεις του από ένα έγκλημα.
  • Θεωρία της Κοινωνικής Αποδιοργάνωσης: Το κακό φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον ενθαρρύνει την παραβατική συμπεριφορά και οι ξεφτισμένες κοινωνικές δομές συνδέονται σχεδόν πάντα με υψηλότερα ποσοστά εγκληματικότητας.
  • Θεωρία της Κοινωνικής Μάθησης: Οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν κίνητρα και δεξιότητες για την διάπραξη εγκλημάτων, όταν περιστοιχίζονται στον στενό τους κοινωνικό περίγυρο από εγκληματίες.
  • Θεωρία της Κοινωνικής Πίεσης: Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται γενικά από παρόμοιες επιδιώξεις, οι οποίες δομούνται μέσα από συγκεκριμένα κοινωνικά στερεότυπα, όχι όμως και από τις ίδιες ικανότητες και δεξιότητες. Έτσι οι άνθρωποι που φαίνεται να αποτυγχάνουν ως προς τις κοινωνικές προσδοκίες μέσω των αποδεκτών μέσων, συχνά επιδιώκουν την κατάκτηση της επιτυχίας μέσα από το έγκλημα.
  • Θεωρία της Κοινωνικής Επισήμανσης: Η εκάστοτε εξουσία έχει τη δυνατότητα να ορίζει το αποδεκτό η μη κάποιας πράξης, επισημαίνοντας κατά το δοκούν κάποιους ανθρώπους ως εγκληματίες. Η (πολλές φορές) αυθαίρετη κατάταξη ενός ανθρώπου στον υπόκοσμο έχει ως συνέπεια την περιθωριοποίησή του, το κοινωνικό του μπλοκάρισμα από τις ευκαιρίες και συνεπώς το ανατροφοδοτούμενο σπρώξιμό του προς περαιτέρω εγκληματικές συμπεριφορές.
  • Θεωρία των Βιολογικών, Γενετικών και Εξελικτικών Παραγόντων:  Η κακή διατροφή, οι ψυχικές ασθένειες, η μη ευνοϊκή χημεία του εγκεφάλου κλπ. έχουν προταθεί ως παράγοντες της  εγκληματικής συμπεριφοράς.
Μπορούμε να εντοπίσουμε κάποιο κοινό σημείο σε όλα τα παραπάνω; Κατά την ταπεινή μου άποψη ΝΑΙ! Κοινό σημείο όλων των παραπάνω θεωριών είναι η ανέχεια. Όχι αναγκαστικά με την έννοια της φτώχειας αλλά σίγουρα με την κατοχή λιγότερων υλικών ή και πνευματικών αγαθών συγκριτικά με τους άλλους. Στην περίπτωση δε της φτώχειας, της απόλυτης αυτής κατάστασης την οποία ως κοινωνία αισθανθήκαμε την ανάγκη να την ορίσουμε ακόμα και με το αντίστοιχο αριθμητικό όριο (το γνωστό όριο της φτώχειας) τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα. Όταν κάποιος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εξασφάλισης τροφής, στέγης και πρόσβασης στην υγεία, θα ήταν ηλίθιος και εξελικτικά καταδικασμένος αν δεν προσπαθούσε να επιζήσει με οποιοδήποτε δυνατό μέσο. Θυμηθείτε ότι δεν μιλάμε απλώς για μια πιο καινούρια τηλεόραση, μιλάμε για επιβίωση!

[ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ για τους Χρυσαυγίτες]
Αν διαβάζετε το συγκεκριμένο άρθρο, μάλλον φτάσατε κατά λάθος εδώ! Δεν έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε μια τέτοια ανάλυση, δεν έχετε καταλάβει γρι και έχετε ήδη μια έκφραση στο πρόσωπό σας σαν να σας χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Σκέφτηκα να σας προειδοποιήσω νωρίτερα, αλλά με έπιασε το σαδιστικό μου. Σόρρυ! Μπορείτε πάντα να συνεχίσετε σε κάτι πιο βατό όπως αυτό:




Κάπου εδώ γίνεται κατανοητό ότι οι μετανάστες δεν είναι εγκληματίες. Οι φτωχοί είναι εγκληματίες! Και από τον κανόνα δεν κατάφεραν να ξεφύγουν ούτε οι Έλληνες μετανάστες στο Σικάγο των αρχών του 1900:


Συν τοις άλλοις, ας μην αγνοήσουμε και το γεγονός ότι οι περιοχές που υποδέχονται τους μετανάστες, είτε σε επίπεδο πόλης είτε σε επίπεδο συνοικίας, είναι περιοχές οι οποίες ούτως ή άλλως είναι συνήθως υποβαθμισμένες. Η εγκληματικότητα σε τέτοιες περιοχές δεν οφείλεται φυσικά στους μετανάστες αλλά στην γενικότερη υποβάθμιση και ούτως ή άλλως προϋπήρχε. Και η απόβαση των μεταναστών απλά συνέβαλε στην αύξηση αυτής της εγκληματικότητας. Οι μετανάστες όμως δεν παύουν να είναι άνθρωποι σε δυσχερή κατάσταση. Άνθρωποι σαν κι εμάς! Ή μάλλον για να το θέσουμε πιο σωστά, αν αντιμετωπίζουμε τους μετανάστες απλώς ως τοξικά απόβλητα, μάλλον εμείς απέχουμε από το να ονομαζόμαστε άνθρωποι.

Και η Απαραίτητη Αριστερή Υπεραπλούστευση

Συνεπώς εφόσον ο οικονομικός παράγοντας διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην εγκληματικότητα, δεν υπάρχουν μετανάστες και γηγενείς, παρά μόνο αδέρφια - θύματα του καπιταλισμού και του κακού κεφαλαίου. Ένα κεφάλαιο που ελέγχει τις δομές τις εξουσίας και κατέχει τα μέσα παραγωγής. Και κάπως έτσι, το πρόβλημα της μετανάστευσης ανάγεται, όπως και όλα τα προβλήματα, σε ταξικό! Αααχχ αυτή η αριστερά. Αυτή η, κατ’ ιδία θεώρηση, πεφωτισμένη ελίτ η οποία έχει λυμένα όλα τα προβλήματα σε κάποιο από τα βιβλία της! Και προσπερνάει με ιδιαίτερη ευκολία τον οποιονδήποτε αντιμετωπίζει στο πετσί του και σε ολόκληρο τον περίγυρό του τα προβλήματα εγκληματικότητας που προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ιδίως δε όταν κάποιος διανοηθεί να θίξει το θρησκευτικό υπόβαθρο της πλειοψηφίας των μεταναστών στην Ευρώπη, το φανατισμό και την μηδενική ανοχή δηλαδή των μουσουλμάνων απέναντι στο διαφορετικό και την ελευθερία έκφρασης, αυτός ο κάποιος βαφτίζεται αυτόματα ακροδεξιός και αντιμετωπίζεται καχύποπτα σε οποιαδήποτε δήλωση και θέση του.

Εεε λοιπόν, όπως όλα τα προβλήματα στον πραγματικό κόσμο, έτσι και το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι κομματάκι πιο σύνθετο από την απλή διάγνωση της ταξικής προέλευσης του προβλήματος και την one-size-fits-all λύση "τα μέσα παραγωγής στο λαό". Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα αμφισβητήσει τη φτώχεια και την ανέχεια ως τον βασικό μηχανισμό πυροδότησης της εγκληματικότητας. Αλλά... υπάρχουν μερικά τεράστια ΑΛΛΑ!

Πρώτον, τα περιβόητα κεκτημένα δεν μπορούν να καθίστανται αποδεκτά ως έννοιες  μόνο στη μεταφυσική απαίτηση για συνεχείς αυξήσεις στους μισθούς, μονιμότητα και δουλειά για όλους και να αγνοούνται παντελώς στο δικαίωμα κάποιου να διατηρήσει τον τόπο του κατά το δυνατόν ασφαλή. Πολύ λογικά ο κάτοικος κάποιας περιοχής δεν θέλει να φοβάται. Και ο φόβος δυστυχώς είναι ένα συναίσθημα που δεν ελέγχεται. Δεν έχει να κάνει αναγκαστικά με τους ανθρώπους και την καταγωγή τους, έχει σίγουρα όμως να κάνει με την υφιστάμενη κατάσταση.

Δεύτερον, όπως είχε τονίσει ο δράκος και παλαιότερα, στο "Η Αμάθεια και η Ανέχεια Φέρνουν τη Θρησκεία (ή μήπως το αντίστροφο;)", η φτώχεια και η θρησκευτικότητα στα έθνη είναι έννοιες αλληλένδετες μεταξύ τους και αντιστρόφως ανάλογες των δεικτών ειρηνικότητας (εξαιρετικό και με πλήθος αναφορές το paper: Atheism, Secularity, and Well-Being: How the Findings of Social Science Counter Negative Stereotypes and Assumptions).

Τρίτον (και πιθανώς σημαντικότερο), το Ισλάμ αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση θρησκείας η οποία χαρακτηρίζεται από τον υψηλότατο φανατισμό των πιστών της, τις ιδιαίτερα περιορισμένες ελευθερίες αλλά και την διδασκαλία του ιερού πολέμου και του μίσους απέναντι στους αλλόθρησκους. Με δεδομένο το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μεταναστών στην Ευρώπη ανήκουν σ’ αυτήν τη θρησκεία, γίνεται κατανοητό ότι δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ανθρώπους σε εξαθλίωση, οι οποίοι φυσιολογικά και όχι φυλετικά ρέπουν προς την παρανομία, αλλά:
  1. με ανθρώπους οι οποίοι φεύγουν από τον τόπο τους...
  2. για να αποφύγουν το θάνατο, την ανελευθερία και την εξαθλίωση μέσα σε κοινωνίες απίστευτα οπισθοδρομικές...
  3. και να αποκτήσουν δικαίωμα σε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης τις οποίες παραδόξως (χαχαχα, καθόλου παραδόξως) αναζητούν στον δυτικό κόσμο...
  4. απαιτώντας παράλληλα από τις δυτικές κοινωνίες να σταματήσουν να λειτουργούν με τον τρόπο με τον οποίον λειτουργούσαν και να αποδεχτούν εν λευκώ την κουλτούρα και τις πρακτικές του Ισλάμ!

Θυμάστε τον ηλίθιο με το παραπανίσιο βάρος στην αρχή, και την απαίτησή του να χάσει κιλά με την ίδια διατροφή με την οποία πήρε αυτά τα κιλά; Ομοίως πόσο παρανοϊκός πρέπει να είναι κάποιος για να φεύγει από τον τόπο του λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τις εκεί δομές και την εκεί κουλτούρα, και να απαιτεί στην προσδοκώμενη γη της επαγγελίας την εγκαθίδρυση των ίδιων δομών και της ίδιας κουλτούρας; Χμμ, χρειάζεται πάντα η θρησκεία για να φτάσουμε σε τέτοια επίπεδα παράνοιας. Και η μόνη ουσιαστική διαφορά από τον χοντρούλη του παραδείγματος της αρχής; Εκείνον τον προέτρεψε ο γιατρός να κόψει το κεφάλι του. Οι μουσουλμάνοι από την άλλη είναι αυτοί που μπορεί να κόψουν οι ίδιοι μερικά κεφάλια στο τσακίρ κέφι!

Επιπλέον χρειάζεται πάντα η θρησκεία προκειμένου να υπάρχει η απαίτηση να αντιμετωπίζεται η παράνοια με σεβασμό! Η αλήθεια είναι ότι όσο υπάρχει το αντικείμενο της πίστης των μουσουλμάνων, άλλο τόσο υπάρχει και ο Ποπάυ. Αφιερώνω στον τελευταίο το παρακάτω σκίτσο:


Πως θα αντιμετωπίζατε κάποιον οπαδό του Ποπάυ ο οποίος θα θιγόταν από το σκίτσο μου και θα προσπαθούσε να με δολοφονήσει; Χαχαχαχαχα, δεν μπορείτε καν να το φανταστείτε, έτσι; Κι όμως, στην περίπτωση του Δανού σκιτσογράφου Kurt Westergaard, οι υποψήφιοι δολοφόνοι του χαρακτηρίστηκαν από υπερβολικοί έως βαριά - βαριά παρανοϊκοί, αλλά και τους αναγνωρίστηκαν κάποια απροσδιόριστα δίκια αφού "θίχτηκε η πίστη τους". Και ο ίδιος ο Westergaard χαρακτηρίστηκε από πολλούς αναίτια προκλητικός!

Λεπτή Κόκκινη Γραμμή

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται και το ιδιαίτερα λεπτό σημείο που επιμένουν να αγνοούν οι άνευ όρων υπερασπιστές του μεταναστευτικού πληθυσμού των μουσουλμάνων. Τα κεκτημένα των δυτικών κοινωνιών απειλούνται απ’ αυτούς τους πληθυσμούς σε διπλό επίπεδο:

Η ασφάλεια απειλείται από ανθρώπους σε δυσχερέστατη θέση οι οποίοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Το ζήτημα της ασφάλειας όμως είναι θεωρητικά αντιμετωπίσιμο σε βάθος χρόνου, όταν μια κοινωνία αρχίζει σταδιακά και ξεφεύγει από τις συνθήκες βαθιάς ύφεσης. Μόλις αρχίζει και περιορίζεται το αίτιο (φτώχεια), ακολουθεί μια αντίστοιχη μείωση και στα αποτελέσματα (εγκληματικότητα).

Εκτός από την ασφάλεια όμως απειλείται και ένα άλλο κεκτημένο, αυτό της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με παράπλευρο αποτέλεσμα κάποιου αιτίου το οποίο μπορεί κάποτε να περιοριστεί• έχουμε να κάνουμε με αυτοσκοπό, με ταύτιση αιτίου και αποτελέσματος και με πρακτικές οι οποίες, αν αρχίσουν να γίνονται αποδεκτές, καθιερώνονται για πάντα.

Επιγραμματικά

Η μετανάστευση δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα.

Οι μετανάστες είναι άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζουν σε μεγάλο ποσοστό προβλήματα επιβίωσης και δεν νοείται σύγχρονη κοινωνία η οποία δεν θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει.

Οι κανόνες εύρυθμης λειτουργίας των δυτικών κοινωνιών δεν μπορούν να αγνοούνται για χάρη οποιασδήποτε θρησκείας ή κουλτούρας. Στην τελική οι κανόνες αυτοί κατέστησαν τις δυτικές κοινωνίες θελκτικές προς μετεγκατάσταση.

Η φτώχεια είναι η κινητήρια εκείνη δύναμη η οποία ξεκινάει τη ροπή προς το έγκλημα αλλά και την ενεργοποίηση του μηχανισμού της μετανάστευσης. Ο σεβασμός από την άλλη στα προσωπικά πιστεύω των ανθρώπων, όταν αυτά προστατεύονται από τον αόρατο μανδύα της θρησκείας, χορηγεί ασυλία και καθιερώνει την αποδοχή σε μη αποδεκτές ενέργειες και πρακτικές.

Υπάρχει στ’ αλήθεια κάποιος που να πιστεύει ότι το μεταναστευτικό είναι ένα απλό πρόβλημα, με δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε άσπρο και μαύρο, το οποίο μπορεί να αφεθεί σε φουσκωτούς ή/και δόγματα για την επίλυσή του;

(Προσωπικά θα χαρώ ιδιαίτερα να διαβάσω οποιαδήποτε γκρίζα πρόταση στα σχόλια.)



Share:

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Το Κλείσιμο της ΕΡΤ και Άλλες Ιστορίες Φρίκης


Τι ωραίες εποχές εκείνες που παίζαμε μπάσκετ στο σχολείο! Θυμάστε; Δεν μπορεί, όλοι θα τις θυμάστε. Ο αθλητικός υπερανεπτυγμένος συνομήλικος, ο Δημήτρης, με εξωφρενική δύναμη, τεράστιο άλμα και εκκίνηση Γιουσάιν Μπολτ, μόνιμος πρώτος σκόρερ του γηπέδου. Ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς Αλέξης ο οποίος, για λόγους δημοφιλίας, είχε αποκτήσει ένα αξιοσέβαστο σουτάκι. Ο δύο κεφάλια ψηλότερος συμμαθητής, ο Βρασίδας, ο οποίος ήταν μη αντιμετωπίσιμος κοντά στο καλάθι και στα ριμπάουντ αλλά δεν μπορούσε να βάλει βολή ούτε με αίτηση και προέγκριση. 0 στις 12 ήταν το καλύτερο ρεκόρ που πέτυχε ποτέ! Ο αληταράς χουλιγκάνος με τις σκισμένες μπλούζες και τα πέτσινα, με το ψευδώνυμο Elvis 24, ο οποίος δεν έπαιζε ποτέ αλλά περίμενε υπομονετικά στη γωνία έως ότου να διαλύσει η μπασκετική παρέα και να μπορέσει να την πέσει σε κάποιον για να του ζητήσει ένα κατοστάρικο. Δεν θέλαμε να έχουμε ποτέ παρτίδες μαζί του, αλλά μας υποχρέωνε πολλές φορές να ανοίξουμε παρτίδες με το ζόρι. Και φυσικά ο, με δύο αριστερά χέρια, ατάλαντος γυαλάκιας ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με το άθλημα, αλλά συμμετείχε πάντοτε στην ομάδα καθώς χωρίς αυτόν δεν συμπληρώναμε ούτε 7 άτομα. Μια φορά μάλιστα, που η μπάλα κατέληξε κατά λάθος στα χέρια του και την χτυπούσε αρτσούμπαλα κάτω με ύφος κυνηγημένου από τα λιοντάρια σκίουρου, φοβισμένος προσπάθησε να την ξεφορτωθεί την ώρα που τον έσπρωξε ένας αντίπαλος, και η μπάλα κατέληξε στο καλάθι από τα 9 μέτρα μακριά!!! Ααααχχ, όμορφες εποχές. Αλλά ξεφύγαμε από το θέμα μας...

Η 11/06/2013 χαρακτηρίστηκε από πολλούς μαύρη μέρα για την Ελλάδα και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών καθώς η μέρα αυτή σημαδεύτηκε από το κλείσιμο της ΕΡΤ με συνοπτικές διαδικασίες. Μαύρη μέρα, χούντα, δικτατορία, "Αποφασίσαμεν και διατάσσομεν", πολλά τέλος πάντων τα χαριτωμένα που ακούστηκαν. Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Για να δούμε...

Τι θα μπορούσε να γίνει με την ΕΡΤ;

Η απάντηση είναι μάλλον απλή με τρία πιθανά σκέλη. Η ΕΡΤ θα μπορούσε:
  1. να συνεχίσει να λειτουργεί όπως λειτουργούσε για πολλά χρόνια τώρα.
  2. να εξυγιανθεί ο τρόπος λειτουργίας της.
  3. να κλείσει.
Επιλέχθηκε τελικά το 3. Πριν επεκταθώ στο αν είναι ή όχι σωστό, θα είναι σκόπιμο να κάνω μια αναφορά στα σημεία 1 και 2.

1. Θα θέλαμε να συνεχίσει να λειτουργεί η ΕΡΤ όπως λειτουργούσε;
Υποθέτω πως, με εξαίρεση τους ανθρώπους που εισέπρατταν από την ΕΡΤ σε ετήσια βάση το εισόδημα που έχει βάλει ο μέσος άνθρωπος ως στόχο δεκαετίας ή ζωής, κανένας άλλος δεν επιθυμούσε να συνεχιστεί αυτό το χάλι. Τουλάχιστον όχι δημόσια, αφού υπάρχει μια σημαντικά μεγάλη μερίδα ανθρώπων στην Ελλάδα, οι proud-to-be δεξιοί οι οποίοι πάσχουν από ανίατη φιλοτομαριστική ρουσφετολαγνεία, οι οποίοι βαθιά μέσα τους βλέπουν τα διάφορα κρατικά πόστα ως πιθανές μελλοντικές επιλογές αποκατάστασης της μετριότητάς τους. Για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις, φιλοτομαριστική ρουσφετολαγνεία = ΝΔΣΟΚ. Τα social media φανέρωσαν δε αυτήν την πραγματική ή προσποιητή απέχθεια του κόσμου απέναντι στο χρηματοβόρο αυτό τέρας, αφού οι διαφωνούντες προέβησαν σε χρήση κλισέ εκφράσεων του τύπου "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι" και "δεν ακρωτηριάζεις το χέρι για μια δερματοπάθεια". Άμα θεωρείς λοιπόν ότι πονάει το κεφάλι ή υπάρχει δερματοπάθεια, ευτυχώς αναγνωρίζεις ότι υπάρχει πρόβλημα. Τεράστιοι μισθοί, προερχόμενοι από τον κρατική μπάγκα, την οποία ο λαός γεμίζει με τους φόρους του συνεισφέροντας έτσι στην ρύθμιση των ζωών των εργαζομένων στην ΕΡΤ σε πολύ υψηλά στάνταρ. Θέλει δεν θέλει. Θυμάστε τον Elvis 24; Δεν έχει σημασία αν θέλετε παρτίδες μαζί του γιατί θέλει αυτός!

2. Θα θέλαμε να εξυγιανθεί ο τρόπος λειτουργίας της ΕΡΤ;
Προσωπικά πιστεύω ότι θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση. Και δεν νομίζω να βρεθεί κάποιος που θα μπορέσει να αιτιολογήσει μια θέση ενάντια στην έννοια της εξυγίανσης, εκτός από το επίμονο κακό σπυρί που ακούει στο όνομα αποτέλεσμα. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν ας αναλογιστούμε το ποσοστό των εξυγιάνσεων που έχουν ανακοινωθεί κατά καιρούς στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και κατέληξαν  σε πραγματική εξυγίανση και όχι σε σπονσαρισμένα πάρτι προσωπικού. Θυμάστε κάποια τέτοια περίπτωση; Εγώ προσωπικά όχι. Μιλάμε για δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς τους οποίους στελέχωσε το ΝΔΣΟΚ και υπερασπίζεται με πάθος η κρατικιστική αριστερά υποκύπτοντας στα δικά της αντανακλαστικά του Παβλώφ, τα οποία ενεργοποιούνται κάθε φορά που ακούει τη λέξη "Δημόσιο".  Αν αδυνατείτε κι εσείς να σκεφτείτε κάποιο τέτοιο happy end εξυγίανσης, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθείτε για ποιον λόγο θα περιμένατε διαφορετική κατάληξη στο ζήτημα της ΕΡΤ. Για να ξαναγυρίσουμε στα μπασκετικά, θα περιμένατε από τον Βρασίδα να σκοράρει τις δύο κρίσιμες βολές του τελικού, ιδίως αν σας έδιναν τη δυνατότητα να επιλέξετε κάποιον άλλον για να τις εκτελέσει; Σόρυ, αλλά δεν το νομίζω.



3. Θα θέλαμε να κλείσει η ΕΡΤ;
Δια της εις άτοπον απαγωγής, ναι! Τόσο απλά. Το ξέρω ότι ο πρώην εργαζόμενος των 700 ευρώ και νυν των 500 παρά κάτι έχει καταντήσει πλέον να θεωρείται το αναλώσιμο στις καθημερινές προστριβές που γέννησε η κρίση, και το δράμα του δεν μας συγκινεί αν δεν βγει στα τηλεσκουπίδια να κλαφτεί επειδή τον άφησε η γυναίκα του, δεν βγαίνει το δάνειό του και δεν του μιλάνε τα παιδιά του, αλλά εγώ προσωπικά αδυνατώ να κλάψω και για την κρατική Παναγιωταρέα που δεν θα μπορεί να εισπράττει πλέον 3 κρατικούς μισθούς, την ίδια ώρα που απαγορεύεται βάσει νόμου στον κρατικό καθηγητάκο να κάνει και ιδιαίτερα απλώς για να συμπληρώσει τα προς το ζην. Είμαι ανάλγητος, το ξέρω.

Η αλήθεια είναι ότι οι κρατικές δαπάνες χρειάζονται σημαντικό περιορισμό, όχι άμεσα, όχι χτες, αλλά την προηγούμενη πενταετία! Και ο περιορισμός αυτός θα έπρεπε να ξεκινήσει από αυτά που δεν χρειαζόμαστε, αφήνοντας κατά το δυνατόν άθικτα τα κοινής ωφέλειας. Ποια είναι αυτά που δεν χρειαζόμαστε; Επιστροφή στα ανθρώπινα δικαιώματα:

(από την Βικιπαίδια) Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι "βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι", τα οποία περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου. Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, την ιατρική περίθαλψη, το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και το δικαίωμα στην παροχή στέγης.
Μια γρήγορη ματιά θα σας πείσει ότι, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, δεν θα μπορούσε να υπάρχει καθολικό δικαίωμα σε κάτι από τα παραπάνω, αν δεν στηρίζονταν κρατικά υπηρεσίες όπως η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη. Μιλάμε φυσικά για κρατικές υπηρεσίες και όχι για προϊόντα. Καλό θα ήταν να υπάρχει επίσης τροφή και στέγη για όλους, αλλά η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν πραγματεύεται την παραγωγή αλλά τις κρατικές υπηρεσίες. Ακόμα κι αν φύγουμε όμως από τους ορισμούς, δοκιμάστε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς υπηρεσίες υγείας. Δοκιμάστε να φανταστείτε τη ζωή σας και των συμπολιτών σας χωρίς πρόσβαση στη μόρφωση. Δοκιμάστε να φανταστείτε μια ζωή στην οποία το περπάτημα στο δρόμο δεν θα είναι ασφαλές. Ως γνωστόν ήδη κάποιες περιοχές δοκιμάζονται σοβαρά από την έλλειψη ασφάλειας και οι κάτοικοι τους δηλώνουν απελπισμένοι. Δοκιμάστε να ζήσετε σε ένα σύγχρονο Φαρ Ουέστ όπου δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη παρά μόνο ο νόμος του ισχυρού. Θα διαπιστώσετε ότι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα θα σας τρομάξει! Ωραίαααα... Δοκιμάστε τώρα να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς ΕΡΤ. Ασχολίαστο!


Ή μάλλον αξίζει ένα τελευταίο σχόλιο. Τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους οι γιατροί, οι καθηγητές και τα σώματα ασφαλείας και η αριστερά όταν συνασπίζονται κάτω από την ταμπέλα του δημοσίου υπαλλήλου μαζί με τα διορισμένα ρουσφετόσκυλα; Μάλλον τίποτα. Και τέλος πάντων αν δεν θέλουν να σκεφτούν, γιατί τουλάχιστον δεν αναγνωρίζουν το πρότυπο με το οποίο δουλεύει το δημόσιο; Χρειάζεσαι μακροχρόνιες σπουδές ή σημαντική εκπαίδευση γιατρέ, καθηγητή και αστυνόμε; Θα αμείβεσαι χαμηλά εκτός βέβαια από τους δικαστικούς που έχουν μαζί μαχαίρι και καρπούζι. Δεν χρειάζεσαι σπουδές; Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να διορίσω τον ξάδερφο, τον μπατζανάκη μου και τη βυζαρού γκόμενά μου σε δήμους, ΔΕΚΟ, εφορίες, τελωνεία, κρατική τηλεόραση... ααα, και στη Βουλή. Χαα, θα τους δίνω και υψηλούς μισθούς!

Αυτήν την ΕΡΤ λοιπόν έμελε να την γκρεμίσει ο Σαμαράς! Το πιστεύετε; Εγώ προσωπικά όχι. Θυμίζω ότι μιλάμε για έναν τύπο ο οποίος έβρισε το μνημόνιο, υπέγραψε τελικά το μνημόνιο, κατήγγειλε τη φορολογία και τα εκάστοτε νέα μέτρα, αύξησε ως πρωθυπουργός τη φορολογία και πήρε νέα μέτρα, και γενικά συνέχισε από εκεί που σταμάτησαν οι προκάτοχοι του. Δεν απέλυσε, δεν ιδιωτικοποίησε, προφύλαξε την εκκλησία και μας ζάλισε τα αρχ* (έλα τώρα, δεν είναι σωστό) προσευχόμενος για ανάπτυξη! Ταυτόχρονα έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο στην καταστολή δημοσίων ειρηνικών εκδηλώσεων την ίδια ώρα που ανέχτηκε τη Χρυσή Αυγή. Ο τύπος είναι ανίκανος και ηγείται μια γελοίας τρικομματικής κυβέρνησης η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας περιοδεύων θίασος γιαλαντζή διαφωνιών. Κι όμως να που στα χέρια του κλείνει η ΕΡΤ. Μήπως κάποιος (και πολύ καλώς) τον έσπρωξε; Χμμμ, ξέχασα να σας πω για τον αρτσούμπαλο και ατάλαντο γυαλάκια με το κατά λάθος τρίποντο απ’ τα 9 μέτρα. Τον έλεγαν Αντώνη!

Εντάξει, έκλεισε η ΕΡΤ, αλλά ο συμβολισμός...

Χαχαχαχαχα, ο συμβολισμός συγκαταλέγεται στις αγαπημένες λέξεις του νεοέλληνα μαζί με την πίστη, τον πατριωτισμό και το φιλότιμο. Οτιδήποτε αφηρημένο και μη μετρήσιμο είναι αγαπητό στον νεοέλληνα αφού μπορεί να ισχυριστεί οτιδήποτε χωρίς να μπορούν να τον διαψεύσουν οι αριθμοί οι οποίοι "δεν μπορούν να αποτυπώσουν την αλήθεια". Αδέρφια του συμβολισμού, σας έχω ένα δύσκολο. Αν καίγεστε τόσο πολύ για τον συμβολισμό της ΕΡΤ των εκατομμυρίων, που ήταν η αντίστοιχη κάψα σας για τον συμβολισμό του δωρεάν ασύλου στα πανεπιστήμια; Μάλλον πουθενά! Όχι βέβαια ότι δεν υπήρξαν και δεν υπάρχουν άνθρωποι, ιδίως της αριστεράς, που να κράτησαν την ίδια συνεπή στάση στις δύο περιπτώσεις, αλλά η ΕΡΤ συγκέντρωσε σαφέστατα περισσότερους υποστηρικτές. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το όνειρο του φιλοτομαριστή ρουσφετολάγνου ΝΔΣΟΚου; Στην ΕΡΤ μπορείς να διοριστείς και να βγάλεις φράγκα, στο άσυλο όμως όχι.

Ναι, αλλά το κλείσιμο έγινε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Αλήθεια; Σχεδόν όλες οι αποφάσεις της τρικομματικής παρωδίας λαμβάνονται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Αν ο κόσμος αντιτίθεται τελικά, όχι στο κλείσιμο της ΕΡΤ αλλά στον τρόπο με τον οποίον έγινε, τότε θα είναι το μοναδικό επιχείρημα στο οποίο θα συμφωνήσω. Αυτό όμως είναι ένα δεύτερο πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε και λύνεται στις εκλογές. Στις ίδιες εκλογές όπου πολλοί συμπατριώτες μας απέχουν πηγαίνοντας για μπάνιο και άλλοι τόσοι ψηφίζουν φουσκωτούς αμόρφωτους μπράβους ως απάντηση (;;;) στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα!

Ναι, αλλά το κλείσιμο της ΕΡΤ συνιστά φίμωση!

Φίμωση; Δυνατή λέξη. Στην περίπτωση δε που κλείνει μια κρατική τηλεόραση, καταφύγιο ημετέρων και φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης, από την ίδια την εκάστοτε κυβέρνηση, νομίζω ότι μπορούμε να εισάγουμε μία καινούρια λέξη για να περιγράψουμε αυτήν τη διαδικασία. Αυτοφίμωση!!! Πειστικό, δεν μπορώ να πω... Επόμενο επίτευγμα; Η αυτόεγχείριση εγκεφάλου!

Ναι, αλλά με ποια τηλεόραση μένουμε τώρα; Της Τατιάνας, του δελτίου του Star και του Τράγκα;

Η αλήθεια είναι ότι η κρατική τηλεόραση είναι πολύ πιο ποιοτική από την ιδιωτική. Ωραία, το παραδέχτηκα. Πάμε παρακάτω τώρα. Εεε και; Το ποιοτικό εκ φύσεως απευθύνεται πάντοτε σε λιγότερους και δεν χρειάζονται αναγκαστικά νούμερα για να το επιβεβαιώσουν αυτό. Ο πολύς ο κόσμος δεν γουστάρει το ποιοτικό. Του αρέσει η Τατιάνα, παρακολουθούσε αποσβολωμένος τις ψυχολογικές αναλύσεις του ψυχικά ανισόρροπου Ανδρέα Μικρούτσικου, παρακολουθούσε τα Παρατράγουδα, τον Ταμπάκη και το Big Brother. Και φυσικά, το συγκεκριμένο φαινόμενο δεν αφορά μονάχα την τηλεόραση αλλά και πολλά άλλα θεάματα. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι ο Αντίχριστος του Φον Τρίερ μπορεί να είναι αριστούργημα αλλά να παίζεται σε μία αίθουσα της Θεσσαλονίκης (εκεί εδράζει ο Δράκος του Schrodinger) την ίδια στιγμή που το The Fast And The Furious 8 θα παίζεται αντίστοιχα σε 10 αίθουσες. Θα φαινόταν ποτέ λογικό να πλήρωνε ο θεατής της 2ης ταινίας το εισιτήριό του μαζί με μία εισφορά υπέρ των ποιοτικών ταινιών; Θα φαινόταν ποτέ λογικό να πληρώνει υπέρ των ποιοτικών ταινιών κάποιος ο οποίος δεν πηγαίνει ποτέ του στο σινεμά; Για ποιον λόγο λοιπόν έχει γίνει αποδεκτό το να πληρώνει ο τηλεορασάκιας των τηλεσκουπιδιών αλλά και αυτός που δεν έχει τηλεόραση στο σπίτι του υπέρ της κρατικής τηλεόρασης; Ακούγεται σαν σόφισμα; Που να δείτε το αντίστοιχο του Βαξεβάνη!

Ο Κώστα Βαξεβάνης λοιπόν από την άλλη ισχυρίστηκε ότι η ενημέρωση στην ΕΡΤ δεν (μπορεί να) είναι απλώς ποιοτική αλλά και καθηλώνει τον κόσμο στους δέκτες του:
Η ΕΡΤ έχει μόλις μερικές ώρες στον αέρα χωρίς κυβερνητική παρέμβαση, και μετατράπηκε σε ένα ελεύθερο κανάλι που συνεπαίρνει τον κόσμο. Με την προσπάθεια να την κλείσουν, έδειξαν πώς μπορεί να είναι η ΕΡΤ και πώς θέλει ο κόσμος να είναι. Ακύρωσαν όλη την επιχειρηματολογία τους.
Φίλε μου Κώστα, δύο πραγματάκια. 1ον δεν συνεπαίρνει τον κόσμο η ΕΡΤ αλλά οι εξελίξεις! 2ον η εικόνα που παρουσίασε η ΕΡΤ χωρίς κρατική παρέμβαση, δεν ήταν η εικόνα του πως μπορεί να είναι η ΕΡΤ αλλά η εικόνα του πως μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε μόλις εξέλθει από τον μανδύα της κρατικής προστασίας και εκτεθεί στην αξιολόγηση του κόσμου και τους αδυσώπητους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης. Προσφέρει αφειδώς για να τον ζητήσουν! Σόρυ που θα στο χαλάσω αυτήν τη φορά.

Το χτεσινό ήταν πραξικόπημα. Ζούμε σε μια Δικτατορία.

Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι αν ζούσαμε σε μια δικτατορία, και έγραφα όλα αυτά που έγραψα για τον Σαμαρά, θα βρισκόμουν ήδη σε κάποιο ξερονήσι και θα κατουρούσα αίμα απ’ τα χτυπήματα! Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι τέτοιοι πομπώδεις χαρακτηρισμοί μπορεί να προσδίδουν στα λεγόμενά μας έναν πιο δραματικό τόνο, αλλά στην πραγματικότητα ζούμε παγιδευμένοι, ως λαός, σε κάτι πιο ήπιο μεν, καθόλου ευχάριστο δε.

Βρισκόμαστε στη δίνη που παράγεται στη συμβολή αντιμαχόμενων ρευμάτων. Φιλοτομαρισμός, αναξιοκρατία και κοινωνική χυδαιότητα του ΝΔΣΟΚ κόντρα στον ανορθολογισμό, το δογματισμό και την λατρεία της ασυδοσίας από την πλευρά της αριστεράς. Και για γαρνιτούρα; Ο ρατσισμός και ο τραμπουκισμός των ακροδεξιών. Αποτέλεσμα; Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο αλεύρι. Χαράτσια, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, επιδόματα αλληλεγγύης, τέλη επιτηδεύματος, φόροι και κόντρα φόροι και αυξανόμενες εισφορές σε πολλές χιλιάδες απολυμένους; Απλή Δυσφορία. 2500 πιθανοί απολυμένοι από την αχρείαστη κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση; Σεισμός. Αυτό είναι πραξικόπημα!

Και επειδή όλοι έχουν δικαίωμα στο διπλό όνειρο...

10000 παπάδες (οι κατ’ εξοχήν άνευ αντικειμένου δημόσιοι υπάλληλοι) εκτός κρατικής μισθοδοσίας;;; Γκρεμίζεται η κυβέρνηση Σαμαρά.


Share:

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Οι Τόνοι του Γκρι στο Πολύχρωμο Athens Gay Pride 2013

Ήρθε η ώρα να ακροβατήσουμε λιγάκι πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Δεν πειράζει, ας ακροβατήσουμε κι ας το διασκεδάσουμε.

Πρόταση 1: Το Gay Pride είναι κιτς, ακαλαίσθητο και απαράδεκτο!

Πρότασή 2: Όποιος καταφέρεται εναντίον του Gay Pride είναι φασίστας και ομοφοβικός!

Ορίστε, τα είπα και ξαλάφρωσα και νομίζω ότι έπιασα τους ψηφοφόρους και των δύο πλευρών. Πόσο θα μπορούσε άλλωστε να αναλύσει κάποιος περισσότερο αυτό το θέμα. Είναι άσπρο ή είναι μαύρο. Είσαι μαζί μας ή είσαι εναντίον μας. Ποιος να κάθεται να σκέφτεται τώρα και μάλιστα μέσα στη ζέστη του Ιούνη!

Well, the truth is...

Ο νεοέλληνας δυστυχώς αγαπάει την πόλωση. Αγαπάει το άσπρο και το μαύρο. Απεχθάνεται τη σκέψη και απεχθάνεται και το ζύγι που δεν έχει τον Χοντρό απέναντι στον Λιγνό. Και αυτό αποτυπώθηκε πλήρως και στη γενικότερη αρθρογραφία που εξέθεσε ποικίλες απόψεις περί του Gay Pride 2013 στην Αθήνα. Από το φιλικά κείμενο απέναντι στην εκδήλωση "Athens Gay Pride 2013" μέχρι το υστερικό και σε πολλά σημεία χυδαίο "Γράμμα στο γκέι φίλο μου", το θέμα εξαντλείται αποκλειστικά στην αξιολόγηση μιας παραμέτρου. Μου αρέσει κάτι ή δεν μου αρέσει; Συμβαδίζει με τις ιδέες μου ή όχι;

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι το τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει είναι το τελευταίο πράγμα το οποίο ενδιαφέρει σε τέτοιες περιπτώσεις. Και ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός. Ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Ώπα μεγάλε, μήπως ξεφεύγεις; Μπαα, δε νομίζω! Ο καπιταλισμός, με όλα τα κακά του και τα καλά του επικράτησε σε τεράστιο ποσοστό παγκοσμίως ακριβώς επειδή αποφάσισε να συμπεριλάβει στις παραμέτρους, που καθορίζουν την καθημερινή μας διάδραση, και τις επιθυμίες. Ανθεκτικότερο, νοστιμότερο, ομορφότερη και ικανότερος. Έννοιες ικανές να πυροδοτήσουν την επιθυμία μας, ακόμα και αν αναφέρονται σε πράγματα πέρα από τις ανάγκες μας. Η επιθυμία λοιπόν στην κοινωνία που ζούμε είναι σεβαστή, με την προϋπόθεση ότι δεν καταπιέζει τις επιθυμίες κάποιου άλλου. Απαντώ ήδη την επόμενη ερώτηση του βιαστικού: Και στην περίπτωση που έχουμε αντιμαχόμενες επιθυμίες; Ποια επιθυμία γίνεται αποδεκτή; Εδώ φίλε αναγνώστη απλά θα κάνεις χρήση του βασικού εργαλείου που ρυθμίζει την αρμονική μας συμβίωση και λέγεται ανθρώπινα δικαιώματα. Και για να υπενθυμίσουμε τον ορισμό:

Ανθρώπινα Δικαιώματα: Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε πλήρως και να χρησιμοποιήσουμε τις ανθρώπινες αρετές μας, τη νοημοσύνη μας, τα ταλέντα μας και τη συνείδησή μας και να ικανοποιήσουμε τις πνευματικές και άλλες ανάγκες μας.

Ο ορισμός είναι καταλυτικός και δεν αφήνει περιθώρια για διαμάχες. Επιθυμείς κάτι; Φρόντισε απλώς να μην καταπατάς κάτι από τα παραπάνω για τον συνάνθρωπό σου.

Ζωγραφίζοντας Τους Τόνους του Γκρι

Δεν μου αρέσει η γενικότερη αισθητική του Gay Pride. Δεν βρίσκω τίποτα το ωραίο στο να βλέπω δύο μουσάτους να δίνουν γλωσσόφιλα στη μέση του δρόμου καθώς και σε έξαλλες εκδηλώσεις με πολύχρωμα φτερά και πούπουλα.

Μήπως αυτό με κάνει φασίστα; Κάθε άλλο. Απλώς δεν μου αρέσει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δεν μου αρέσουν τα κουκιά, ο Λαζόπουλος, οι κροκόδειλοι και το Curling. Μπορεί να έχουμε πλέον διασύρει επαρκώς τη λέξη "φασισμός" ώστε να χρησιμοποιείται για οτιδήποτε δεν μας αρέσει, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο φασισμός σύμφωνα με τα λεξικά είναι κάτι άλλο.

Από το λεξικό του Τριανταφυλίδη:

φασισμός: (δεν μεταφέρω τους υποορισμούς που αναφέρονται σε πολιτικά συστήματα) 3. χαρακτηρισμός αυταρχικής ενέργειας, πράξης ή καταπιεστικής, δεσποτικής συμπεριφοράς.

Είμαι αυταρχικός επειδή δεν εμπίπτει το Gay Pride στα γούστα μου; Μήπως είμαι καταπιεστικός; Καθόλου. Είναι απλώς τα δικά μου γούστα. Στην ίδια ακριβώς λογική δεν αισθάνομαι καθόλου φασίστας όταν μου τραβάει το βλέμμα ένα γυναικείο σώμα στα πρότυπα της Μόνικα Μπελούτσι, την ίδια στιγμή που μου το απωθεί ένα αντίστοιχο γυναικείο σώμα στα πρότυπα υπέρβαρης μέγαιρας με το τσιγάρο στο ένα χέρι και τον πλάστη στο άλλο. Να με συγχωρά η αφεντιά σας αλλά το θέμα είναι μη ελεγχόμενο και καθαρά γονιδιακό. Είναι μια έλξη και μια αποστροφή αντίστοιχα που απλά εμφανίζεται αυθόρμητα και δεν υφίσταται κανένας φασισμός - ρατσισμός.

Μήπως είμαι ομοφοβικός; Εεε καλά τώρα. Οι ομοφυλόφιλοι, έχοντας υποστεί στο πρόσφατο παρελθόν τις συνέπειες της κοινωνικής καταπίεσης μιας κοινωνίας γενικότερα φοβικής απέναντι στο διαφορετικό, έχουν πλέον τόσο πολύ απορροφηθεί στην άμυνά τους ώστε με το ένα χέρι τους να κρατάνε την ασπίδα τους και με το άλλο τα αυτοκόλλητα "είμαι ομοφοβικός, παρκάρω όπου γουστάρω" τα οποία κολλάνε ευχαρίστως στο μέτωπο οποιουδήποτε παρκάρει στην απέναντι άποψη από τη δική τους. Από την άλλη βέβαια, η ταμπέλα του ομοφοβικού τείνει πλέον να διαμορφώνει όλο εκείνο το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο η διαφωνία με οποιονδήποτε gay, εξετάζεται πάντοτε μέσα από το σεξουαλικό πρίσμα και  ενσωματώνει την αποδοκιμασία απέναντι στον διαφωνούντα. Και αυτό καλοί μου gay φίλοι είναι η αρχή του φασισμού, από τον οποίον εσείς ειδικά έχετε υποφέρει τα μύρια όσα! Μην τον προάγετε ιδίως τώρα που οι εποχές αλλάζουν.

Και τι σημαίνουν τελικά αυτές μου οι απόψεις για το Gay Pride; Η απάντηση πιθανώς να με παρουσιάσει ως διχασμένη προσωπικότητα αλλά οι απόψεις μου αυτές δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα και είναι απλώς προσωπικές απόψεις σχετικά με την αισθητική του πράγματος που εκφράζει εμένα. Από κει και πέρα, ο τρόπος έκφρασης του καθενός και η συμμετοχή του σε διάφορες δημόσιες εκδηλώσεις, είναι καθαρά προσωπικές του υποθέσεις. Δεν μου αρέσει η αισθητική του Gay Pride; Μπορώ πολύ απλά να μην πηγαίνω στο Gay Pride! Και εκεί τελειώνουν όλα. Δεν με υποχρέωσε ποτέ και κανένας να συμμετέχω.

Φυσικά η κοινωνία μας είναι γεμάτη από άτομα που δεν αρκούνται στη μη συμμετοχή, αλλά βγαίνουν εκτός εαυτού με τέτοιου είδους εκδηλώσεις που, με κάποιον απροσδιόριστο τρόπο, προσβάλουν την αισθητική τους και τα ήθη τους. Τα άτομα αυτά είναι συνήθως τα ίδια τα οποία, εν έτει 2013, θα ακολουθήσουν με κατάνυξη μερικούς μαυροφορεμένους φουστανοφόρους και γενειοφόρους κοιλαράδες οι οποίοι συχνά πυκνά περιφέρουν δημόσια στους δρόμους θαυματουργές εικόνες και κόκκαλα νεκρών αγίων, επαναλαμβάνω, κόκκαλα νεκρών αγίων, και ενίοτε μας καλούν να μυρίσουμε και το ληγμένο κουνάβι που αναδίδει το λείψανο του Βησσαρίωνα. Είπαμε, η αισθητική πάνω απ’ όλα!

Αλλαγή κατεύθυνσης με ένα σχόλιο για την ονομασία! Gay pride; PRIDE;;; Η ονομασία είναι τουλάχιστον αστεία, αν και όχι για τους λόγους που φαντάζονται οι βαρβάτοι κανίβαλοι τύπου Φαήλου Κρανιδιώτη. Δώστε βάση λοιπόν, επειδή το σενάριο κατά πάσα πιθανότητα εξελίχθηκε ως εξής: Πριν από μερικά χρόνια, ο μπαμπάς και η μαμά κάποιου, ήπιαν κόκκινο κρασί δίπλα στο τζάκι ή λευκό παγωμένο στις διακοπές τους σε κάποιο νησί, κοιτάχτηκαν στα μάτια με πάθος, φιλήθηκαν, κυλίστηκαν για μερικές ώρες πάνω στα σεντόνια και ο καρπός της αγάπης τους σήμερα είναι ένας ενήλικος άνθρωπος με δικαιώματα, υποχρεώσεις, προτιμήσεις αλλά και τον δικό του ξεχωριστό και μοναδικό χαρακτήρα. Η περηφάνια όμως σαν έννοια, και όταν δεν χρησιμοποιείται αρνητικά (π.χ. υπερόπτης, αλλαζονικός κλπ.), είναι συνυφασμένη με κάποιο επίτευγμα. Εεε λοιπόν, επίτευγμα δεν είναι οι σεξουαλικές προτιμήσεις οι οποίες ανήκουν στη φύση μας όπως επίτευγμα δεν μπορεί να είναι ποτέ ο τόπος της γέννησης μας. Γεννήθηκα Έλληνας! Γεννήθηκα Gay. Εεε και; Ποια ακριβώς ήταν η συμβολή σου σε αυτό; Καμία! Περήφανος θα έχει το δικαίωμα να αισθάνεται ο γονιός σου (κρατήστε το για τη συνέχεια), αν σήμερα συμπεριφέρεσαι σαν άνθρωπος και δεν καπνίζεις μέσα στα μούτρα του άλλου, δε διπλοπαρκάρεις, δεν οδηγείς μεθυσμένος, δεν είσαι τεμπέλης και παράσιτο στην κοινωνία, είσαι ευγενικός, αγαπάς και προάγεις τη μόρφωση και λειτουργείς γενικότερα  χρήσιμα μέσα στην κοινωνία.

Αγνοώντας λοιπόν την ονομασία και στεκόμενοι αποκλειστικά στην ουσία του πράγματος, χρειάζεται ένα Gay Pride; Έχει νόημα να μπορεί ο καθένας να εκδηλώνεται δημόσια καταλαμβάνοντας δρόμους, πεζοδρόμια, περιοχές ολόκληρες απλά και μόνο επειδή έτσι προτίθεται να εκφραστεί; Χμμμ, σε μια ιδεατή κοινωνία όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα θα εφαρμόζονταν ως πρότυπα και δεν θα επιβάλλονταν ως κανόνες, εκεί όντως θα  αποτελούσε παραφωνία το Gay Pride αλλά και δεν θα είχε παραστεί ποτέ ως ανάγκη. Στη σημερινή όμως πραγματικότητα όπου οι ποδοσφαιρικές ομάδες κλείνουν τους δρόμους για να αποφύγουν τον υποβιβασμό, το ΠΑΜΕ κλείνει δρόμους και λιμάνια απαγορεύοντας το δικαίωμα στη μη απεργία και η Χρυσή Αυγή σουλατσάρει στις λαϊκές αγορές ρίχνοντας πάγκους μεταναστών τρομοκρατώντας τον κόσμο, μια ειρηνική εκδήλωση από ανθρώπους που χαμογελάνε και διασκεδάζουν διεκδικώντας την αναγνώρισή τους και την αποδοχή κάποιων αυτονόητων, για τους πολλούς, δικαιωμάτων τους, καλώς να ορίσει!

Και ποια ακριβώς είναι αυτά τα αυτονόητα δικαιώματα τα οποία διεκδικούν οι ομοφυλόφιλοι; Ο γάμος για αρχή. Σε μια σύγχρονη κοινωνία δεν νοείται να μην μπορεί να ζήσει ο καθένας τη ζωή του , με τον ερωτικό σύντροφο της απόλυτης επιλογής του, απολαμβάνοντας το προνόμιο της ιδιωτικής ζωής αλλά και μια σειρά από νομικά δικαιώματα τα οποία χορηγούνται στους πολίτες με το γάμο. Φυσικά με τη λέξη γάμο εννοώ τον πολιτικό γάμο και όχι το μυστήριο εκείνο κατά το οποίο ο θεός απαγόρευσε τους χωρισμούς και ο πιστός άνθρωπος χωρίζει αβέρτα. Σίγουρα μυστήριο. Αλλά αυτός, αυτή και τα μυστήρια απλά δεν μας αφορούν.

Και αν ο γάμος είναι η αρχή, το επόμενο αυτονόητο δικαίωμα είναι το δικαίωμα στην προσφορά. Ναι, καλά το ακούσατε. Π Ρ Ο Σ Φ Ο Ρ Α ! Γιατί τι άλλο είναι η υιοθεσία αν όχι προσφορά αγάπης αλλά και εφοδίων σε παιδάκια χωρίς γονείς;
  • Την ίδια ώρα που τα διάφορα παιδικά χωριά και οι σύλλογοι πασχίζουν να φιλοξενήσουν παιδάκια ορφανά και παρατημένα, χωρίς επαρκείς πόρους και ελπίζοντας στην αφιλοκερδή βοήθεια του κόσμου...
  • Την ώρα που στη σημερινή Ελλάδα υπάρχουν οικογένειες που αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα εφόδια ακόμα και για τα δικά τους παιδιά...
  • Την ώρα που υπάρχουν ζευγάρια που αδυνατούν να πιάσουν παιδί και απευθύνονται σε γέροντες και πνευματικούς για συμβουλές, αντί να υιοθετήσουν...
Η κοινωνία μας επιμένει να αντιδρά τόσο στενόμυαλα και να στερεί από κάποιους πιθανούς ανάδοχους γονείς, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα εξεταστούν εξονυχιστικά από ειδικούς ως προς την καταλληλότητά τους, τη δυνατότητα να αισθανθούν περήφανοι επειδή θα αναθρέψουν αύριο – μεθαύριο σωστούς πολίτες. Ακόμα χειρότερα, η κοινωνία μας στερεί από τα παιδάκια το δικαίωμα σε μια ζωή που θα τους επιτρέψει να αναπτύξουν πλήρως και να χρησιμοποιήσουν τις ανθρώπινες αρετές τους, τη νοημοσύνη τους, τα ταλέντα τους και τη συνείδησή τους και να ικανοποιήσουνε τις πνευματικές και άλλες ανάγκες τους.

Ανθρώπινα Δικαιώματα! Σας θυμίζουν κάτι; Ας αρχίσουμε επιτέλους να τα σεβόμαστε αφού προηγουμένως συνειδητοποιήσουμε κάτι σημαντικό. Οι απόψεις και οι ιδέες δεν έχουν δικαιώματα. Οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα.



Share:

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Γλείφοντας τον Ανανία (AKA Kissing Hank's Ass)

Το Kissing Hank's Ass είναι ένα παλιό πλην όμως εκπληκτικό ανοσιούργημα το οποίο εκθέτει μέσα από έναν ευρηματικότατο διάλογο ολόκληρον τον παραλογισμό της Χριστιανική Θρησκείας.

Το 2008 είχε μεταφραστεί από τον Π, στο εξαιρετικό ιστολόγιο Gravity And The Wind, με τον τίτλο Μια Παραβολή.

Πλέον μπορείτε να το απολαύσετε και σε σκετσάκι χάρις στα απολαυστικά Αδογμάτιστα Κωλόπαιδα. Χωρίς λοιπόν περαιτέρω εισαγωγή...




Share:

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Κραουνάκη, γύρνα στη μουσική σου καλύτερα...

Εξαιρετικός Κραουνάκης! Θαυμάσιος Κραουνάκης! Αν δεν γνωρίζετε για πιο πράγμα μιλάμε, διαβάστε την απάντησή του στους επικριτές της διαφήμισης του Jumbo με τη Στανίση εδώ. Εξαιρετικός γιατί κατάφερε να σκιαγραφήσει μέσα σε μερικές αράδες όλο το προφίλ του σύγχρονου νεοέλληνα. Μπράβο του! Και το κατάφερε αυτό επειδή δεν φοβήθηκε να υπερασπιστεί για μια ακόμη φορά την κουλτούρα που πρεσβεύει το λαϊκό ελληνικό τραγούδι και ο λογοτεχνικός στίχος της Κατερίνας Στανίση ο οποίος... ΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ... Με συγχωρείτε, δεν μπόρεσα να κρατηθώ παραπάνω.

Και επειδή καλό είναι να μην το τραβάμε πολύ με την ειρωνεία, θα αφήσω ελεύθερο το Δράκο να ξεράσει μονομιάς στην επόμενη παράγραφο τη γνώμη του για τη γεύση που μου άφησε στο στόμα η υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε ο συμπαθέστατος Σταμάτης. Το λοιπόν:

Κρίνοντας το κείμενο πλήρως αυτόνομα και προσπαθώντας να αποφύγω  τα ad hominem, βλέπω μία κακιασμένη μοσχαροκεφαλή του πατσά να βρίζει ασύστολα το πληκτρολόγιο, τους αντικαπνιστές,  τους επικριτές της νεοελληνικής κακογουστιάς, ταblogs και το αδυσώπητο internet μέσα στο οποίο χλευάζεται αυτόματα η οποιαδήποτε Στανίση (εκτός από περιπτώσεις αναρτήσεων πλάκας και καζούρας). Τον πειράζει η αυτενέργεια; Τον πειράζει η κριτική του μη εξουσιοδοτημένου; Τον πειράζει η κατάθεση της προσωπικής άποψης σε έναν χώρο υψηλής έκθεσης όπως τα blogs και τα κοινωνικά δίκτυα; Εεε λοιπόν, απ' τα blogs θα τό 'βρει. Έχω να προτείνω στον πολύ κύριο Κραουνάκη να παραμείνει βυθισμένος στην κατάθλιψη του για την απροβλημάτιστη εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί, στο ανορεξικό του αντίδοτο από πίτσες και μακαρονάδες, και να αφήσει εμάς τους πολιτισμένους του διαδικτύου να κράζουμε για τη Στανίση, πράγμα που κάναμε άλλωστε πάντα και κόντρα στο ρεύμα, ακόμα και τις εποχές εκείνες που ο ίδιος και πολλοί άλλοι ήταν δοσμένοι εντελώς αβασάνιστα στις τέχνες τους! Αν τώρα το Web 2.0 και τα Social Media μας έκαναν πλέον main stream και ο κόσμος ασχολείται και μαζί μας, λυπάμαι πραγματικά πολύ, αλλά αυτό είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ζήσει.

Και συνεχίζοντας...

Θα πρέπει μάλιστα να μας ανεχτεί για πολύ ακόμα! Και δεν μου καίγεται καρφί ακόμα κι αν προτίθεται να μας ονομάσει και τεχνοφασίστες! Αυτόν τον τεχνοφασισμό δυστυχώς τον προάγουν ακόμα και τα δημοσιογραφάκια της ιντερνετιάς. Δημοσιογραφάκια της ιντερνετιάς; Χαχαχαχαχα, η αστειότητα πρέπει να έχει και όρια! Αν η έκρηξη του κύριου Κραουνάκη πυροδοτήθηκε από το γεγονός ότι υπάρχει τεράστια διαρροή από το κοινό του Αυτιά, της Τρέμη και του Λιάγκα, με τη διαφήμιση του Jumbo ενδιάμεσα, σε αυτό των διαδικτυακών Δανέζη, Βαξεβάνη και Κούλογλου, με τις παλαιότερα εξαιρετικές, πλην όμως μεταμεσονύκτια θαμμένες, εκπομπές τους στην τηλεόραση, αυτό δεν θα πρέπει να μας προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Ο τύπος την αγαπάει και την πονάει την τηλεόραση. Απλά ας μην μιλάει καλύτερα για greeklish και αγραμματοσύνη γιατί αυτά τα δύο, μαζί με την ΓΡΑΦΗ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, είναι στοιχεία που κουβαλάνε στο internet, κατά τη μετακόμιση τους, οι δύο κατ' εξοχήν ομάδες της παλαιάς αποχαύνωσης, οι ορθόδοξοι και οι χρυσαυγίτες. Και ας με συγχωρέσει ο κύριος Κραουνάκης, αλλά η απάντησή του δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις απαντήσεις του Παναγιώταρου. Απουσία επιχειρημάτων και υπερπληθυσμός ύβρεων!

Αν αναρωτιέστε γιατί ο Κραουνάκης βάλλει κατ' αυτόν τον τρόπο εναντίον ενός αμφίδρομου και ανοικτού μέσου όπως το διαδίκτυο, ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν καλλιτέχνη ο οποίος φτιάχτηκε λόγω της καλλιτεχνικής του αξίας μεν, μέσα στην εποχή π.Δ. (Προ Διαδικτύου) της επίπλαστης ευμάρειας των ελεγχόμενων τηλεοπτικών δεκτών δε. Και σήμερα; Χμμμ, χρειάζεται ελεύθερος χρόνος για να ασχοληθείς με τον Κραουνάκη. Και στην Ελλάδα του 2010 plus, ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει! Το μόνο που υπάρχει είναι τρομακτική ανεργία, ανάγκη για παραγωγή, προσπάθεια από κάποιους για ανασύνταξη (και δεν εννοώ την τρικομματική παρωδία του θεούσου Σαμαρά) και ανάγκη για πάσης φύσεως εξορθολογισμούς. Τα "τζουτζέδες, κανκάγιες, άκαβλα" ως επιχειρήματα είναι απλώς απομεινάρια της εποχής που ανέδειξε τον κύριο Κραουνάκη, είτε ως αντίβαρο στην κακογουστιά, είτε ως ξεκάρφωμα στην κακογουστιά. Ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από τον κινηματογράφο και το θέατρο, το όνομα του Κραουνάκη ενισχύθηκε σημαντικά και από την ενασχόλησή του με το, αυτοαναγορευμένο σε ποιοτικό, έντεχνο! Το ίδιο έντεχνο που αποδόμησε βάρβαρα ο Mikeius στο Κίτρινο Αστείο.

Άλλες Αστειότητες του Κραουνάκη

Αστυνομία του γούστου; Χαχαχαχαχα... Τεγόπουλος και Φυτράκης για όλες τις δουλειές.
Αστυνομία: (η) ουσ.
  • κρατική υπηρεσία επιφορτισμένη με την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών
  • το κτίριο όπου στεγάζεται η σχετική υπηρεσία
  • το σύνολο των αστυνομικών οργάνων
Επειδή λοιπόν κανένας δεν μας έχει επιφορτίσει με την ασφάλεια και την προστασία του γούστου, ίσως θα έπρεπε να σκεφτεί ο κύριος Κραουνάκης ότι απλά θέλουμε και κρίνουμε. Κρίνουμε. Απλώς ΚΡΙΝΟΥΜΕ και δεν λογοκρίνουμε. Υπάρχει μια τεράστια απόσταση μεταξύ κριτικής και λογοκρισίας, αλλά δεν σκοπεύω να αραδιάσω ολόκληρο το προαναφερθέν λεξικό σε αυτήν την ανάρτηση. Το λεξικό του Τριανταφυλλίδη πάντως βρίσκεται διαθέσιμο εδώ.

Αμ το άλλο; Πως ακριβώς το είπε;
Άστε. Βγήκε κι η Αρβελέρ να μας πει ότι άκουσε τι; Ότι τον Σεπτέμβριο δεν θά 'χουμε κράτος. Ότι κάποιος της το είπε. Σοβαρά μιλάτε, κυρία Αρβελέρ μου; Σιγά και τρομάξαμε. Ποιος σας το κάρφωσε; Πόσους γνωστούς έχετε στους παλιανθρώπους; Για πείτε μας.
Και αυτός που τα λέει αυτά είναι ο ίδιος που απάντησε στην κριτική για τις κρατικές επιδοτήσεις ως εξής:
Έχω φίλο όποιον πολιτικό γουστάρω και δεν δίνω και κανένα λογαριασμό γι' αυτό! (τελευταία παράγραφος εδώ)

Η μεγαλύτερη αστειότητα από όλες; Άκαπνος! ΑΚΑΠΝΟΣ!!! Όταν η λέξη άκαπνος χρησιμοποιείται ως βρισιά, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πόσο βαθιά είναι ριζωμένος ο ανορθολογισμός σε αυτήν τη χώρα. Ένας τετράπαχος καπνιστής (μη ειρωνική η αναφορά), ανάμεσα στο αχαρακτήριστο υβρεολόγιό του επιλέγει να επιτεθεί σε όσους δεν καπνίζουν και νοιάζονται για την εμφάνισή τους ("Λαϊκάντζες του μπότοξ και της ακαπνιάς", "ανορεξικές πιαρατζούδες των πάλαι ποτέ ομίλων"). Τι να πει κανείς! Αν η απέχθεια μας γι αυτό που πρεσβεύει η Στανίση είναι λόγος εξύμνησης της παραιτημένης κελεμπίας και της ποιοτικής αναίδειας του έντεχνου (θυμηθείτε τον πρώην υπουργό πολιτισμού που περηφανεύεται επειδή φυσούσε τον καπνό του στα μούτρα αντικαπνίστριας), τότε έχω να ενημερώσω τον κύριο Κραουνάκη ότι αν και τον λυπάμαι γι αυτό του το ξέσπασμα, η εποχή που νοσταλγεί τελείωσε. Το internet θα είναι πλέον εδώ για να απαντάει στις μαλακίες, και το internet είναι το δικό μας γήπεδο και δεν χάνουμε από κανέναν!

Jumbo

Ας κλείσουμε με τα Jumbo. Θα συμφωνήσω με τον Κραουνάκη ότι οι διαφημίσεις του Jumbo έχουν κατά κανόνα πολύ χιούμορ και κάνουν θραύση. Θα συμφωνήσω ότι ο διαφημιστής του Jumbo έπαιξε το τελευταίο του χαρτί θαυμάσια, επιλέγοντας να κινηθεί στην πεπατημένη που θέλει τους νεοέλληνες να πολώνονται γύρω από την υποκουλτούρα. Η πόλωση γεννάει καυγάδες και οι καυγάδες γενικεύονται και ακούγονται! Αν θέλετε όμως να μάθετε ποιο είναι το μυστικό του Jumbo για τη νέα εποχή που ξημερώνει στο διαδίκτυο, αυτό δεν είναι μόνο η διαφήμισή του αλλά και η ουσιαστική του αξία. Τεράστια ποικιλία και χαμηλές τιμές. Ναι, ξέρω, παίζει σκληρά την αγορά και τα μικρά παιχνιδάδικα κλείνουν. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα παιδιά δεν οφείλουν να μεγαλώσουν πρόωρα επειδή εμείς διαλύσαμε μέσα σε 30 χρόνια ολόκληρο τον κοινωνικό μας ιστό. Τα παιδιά χρειάζονται παιχνίδια. Και όταν στον μπαμπά και τη μαμά λείπουν πλέον 99 ευρώ για να βάλουν στην μπάντα ένα κατοστάρικο (Αθάνατε Φέρμα), το Jumbo, ο Μουστάκας και τα άλλα μεγάλα παιχνιδάδικα είναι η λύση.

Τη μέρα που το Jumbo θα ακριβύνει ή θα κάνει οποιαδήποτε στραβή, το internet θα βρίσκεται και πάλι στις επάλξεις για να δημοσιεύσει, να μοιραστεί στα κοινωνικά δίκτυα και να διασύρει τον αυτοκράτορα της διαφήμισης και του παιχνιδιού σε δευτερόλεπτα. Μέχρι τότε, δικαιούμαστε απλά να δυσφορούμε εμείς που δεν θέλουμε να ματώνουνε τα αυτιά μας, έτσι;



Share:

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Προανακριτικό Μπιφτέκι

4 Απριλίου 2013, προανακριτική για λίστα Λαγκάρντ. Αυτός ο μέγιστος δημαγωγός και απατεώνας της πολιτικής σκηνής, αυτό το κωλόχοντρο μοσχάρι του οποίου το διήμερο στο Λουξεμβούργο κόστιζε 47.749€ την ίδια ώρα που ξεκινούσε το πανηγύρι στην Ελλάδα με τα χαράτσια και τις έκτακτες († έΚΤΑΚΤΟΝ †) εισφορές, αυτός ο ευερέθιστος πολιτικός άνδρας που είναι υπεύθυνος για κάθε πράξη ξεπλύματος παράνομης πολιτικής δραστηριότητας (περί μη ευθύνης υπουργών κλπ.), εκλήθη για εξέταση στην προανακριτική.

Και τελικά αυτό που διεξήχθη, μόνο προανακριτική δεν ήταν! Απολαύστε διαλόγους:

Round 1 - Benny VS Zoi
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ορίστε, περιμένω την ερώτησή σας. Χρησιμοποιείτε τη μαιευτική μέθοδο;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί κ. Βενιζέλο, κυοφορείτε;

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ελπίζω κάποτε να κυοφορήσετε κι εσείς!

Round 2 - Benny VS Kasidiaris
ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ακούω ανοησίες εδώ μέσα! Ο μάρτυρας επιχειρεί να ρίξει το επίπεδο της Επιτροπής τόσο χαμηλά, ώστε να διαφύγει. Και όσον αφορά τα περί τεστοστερόνης, κύριε μάρτυς, τα είδαμε όταν βγαίνετε στο βήμα της Βουλής και λέτε ΄΄άντε καλέ΄΄, με ένα ύφος που δείχνει ασφαλώς ότι σας λείπει αυτή η συγκεκριμένη ορμόνη.  Αφήστε, λοιπόν, το φθηνό χιούμορ σε μένα. Το φθηνό χιούμορ σε μένα ποτέ! Δεν περνάει.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είστε γνωστός.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Είμαι γνωστός, αλλά όχι ως απατεώνας και εμπλεκόμενος σε σκάνδαλα. Είμαι γνωστός, αλλά με καθαρό μέτωπο, κύριε Πρόεδρε.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: (προς το προεδρείο): Αυτό το φαινόμενο της κοινοβουλευτικής αλητείας, να το αποσύρετε από μπροστά μου.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Και κατεβάστε το χέρι! Δεν σου επιτρέπω να μου κουνάς το χέρι!.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Άντε από εδώ!.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Άντε; Άντε βρε χοντρέ τελείωνε.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Φασίστα! Εξευτελίζεις το Κοινοβούλιο.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Έτσι να μιλάς στους χαφιέδες μέσα στο ΠαΣοΚ, γελοίε! Χοντρέ! Να μιλάς έτσι μέσα στο ΠαΣοΚ, όχι σε εμένα!.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν ντρέπεσαι;.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Να μιλάς έτσι στο συνέδριο με τους χαχόλους και τους κλέφτες του ΠαΣοΚ!.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Βρε, άντε από δω πέρα!.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Έτσι να μιλάς στους χαχόλους και τους κλέφτες μέσα στο ΠαΣοΚ, γελοίε! Απατεώνα! Κλέφτη!

Φυσικά, πάνω στην ένταση και στο τσακίρ κέφι, ο κύριος Κασιδιάρης βρόντηξε και το χέρι του στο έδρανο και έσπασε και μερικά ποτήρια!



Επιλέγοντας με Σοφία τους Στόχους
Νομίζω ότι άπαντες πρέπει να είναι πλέον ικανοποιημένοι με τον τρόπο που αντέδρασαν οι Κασιδιάρης και Κωνσταντοπούλου. Το θριαμβευτικό all-weather επιχείρημα του νεοέλληνα, το πολυφορεμένο "καλά τους τα 'πε!", θα ταιριάξει και πάλι γάντι στους ψηφοφόρους των δύο βουλευτών. Με αυτά τα κριτήρια ψήφισαν ούτως ή άλλως οι περισσότεροι και προεκλογικά.

- Να τους βάλουμε στη Βουλή να δείρουν. Ξύλο τους χρειάζεται ρε...

- Πες τα κοριτσάρα μου, είδες τι καλά που τους στρίμωξε;

Αλλά κάπου εδώ καλό θα ήταν να σας υπενθυμίσω κάτι, τους στόχους με τους οποίους ξεκινήσαμε ρε αδερφέ:
Σκοπός της οιασδήποτε ανάκρισης είναι να αποκαλύψει στοιχεία τα οποία πιθανώς αποκρύπτει ο ανακρινόμενος. Αυτό που κατάφεραν τελικά οι Κασιδιάρης και Κωνσταντοπούλου, αν σας διέφυγε, είναι ότι με τους εξυπνακισμούς και τους τσαμπουκάδες κατάφεραν να διακοπεί η συνεδρίαση και το πανέξυπνο μεν, μπιφτέκι δε που ακούει στο όνομα Βενιζέλος, να αποχωρήσει από την αίθουσα με τον πλέον αναίμακτο τρόπο. Well done...

Μα κι εσύ τον έβρισες τον Μπένι...
Ναι, αλλά υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά. Εγώ τον έβρισα τον Μπένι μέσα σε ένα blog, το οποίο κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να διαβάσει και του οποίου τα πορίσματα δεν επηρεάζουν επ’ ουδενί λόγω και άμεσα εξελίξεις σχετιζόμενες με τα δημόσια σε έννοιες όπως διαφάνεια, διαφθορά, απόκρυψη στοιχείων, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ. Δική μου πρόθεση είναι βασικά να τσιγκλήσω συνειδήσεις συμπολιτών και ακόμα ακόμα... να βγάλω και το άχτι μου! Αν η πρόθεση αυτών, που ψηφίσατε κάποιοι, είναι να βγάλουν και αυτοί το άχτι τους, εισπράττοντας απλά και τον μισθό του βουλευτή, τότε μάλλον ψηφίζετε λάθος. Και αν προσπαθήσετε οποτεδήποτε να απενοχοποιήσετε ξανά τον καημένο το λαό, να θυμάστε ότι ο λαός δεν είναι καημένος, αλλά ένας παραιτημένος ηλίθιος ο οποίος έχει εθιστεί στο να παρακολουθεί εξοργισμένος παραστάσεις υπόδειξης ενόχων παρά να παρακολουθεί νηφάλιος τις προσπάθειες ανεύρεσης λύσεων!


Share: