Το αγροτικό ζήτημα και τα μενίρ!

Γεια σας, με λένε Οβελίξ…
…και κατοικώ στο γνωστό Γαλατικό Χωριό! Αυτό που αντιστέκεται εδώ και χρόνια στον Ρωμαίο κατακτητή! Έπεσα μέσα στο μαγικό φίλτρο όταν ήμουν μικρός, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσω υπερφυσική δύναμη. Το μυαλό, οι γνώσεις και οι τρόποι συμπεριφοράς δεν μου είναι απαραίτητα, αφού, οτιδήποτε κι αν χρειαστώ, μπορώ να το αποκτήσω ρίχνοντας φάπες. Αυτά που ξέρω να κάνω μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ξέρω να κοιμάμαι, να τρώω, να κηνυγάω αγριογούρουνα, να ρίχνω φάπες στους Ρωμαίους και να κατασκευάζω μενίρ. Εμείς οι Γαλάτες γενικότερα είμαστε περίεργη ράτσα. Είμαστε τρελοί, είμαστε απειθάρχητοι και καβγατζήδες, αλλά είμαστε παράλληλα ολιγαρκείς και αυτάρκεις και αγαπάμε τους συντρόφους μας!

Σχεδόν όλοι γνωρίζουν αυτήν την αξιοθαύμαστη και συμπαθέστατη παρέα που κατοικεί στο Γαλατικό Χωριό. Εμείς οι Έλληνες ειδικότερα θεωρούμε ότι έχουμε πολλά κοινά με τους ανυπότακτους Γαλάτες και με τον Οβελίξ ειδικότερα. Είμαστε λαός απείθαρχος (το έχει πει άλλωστε κι ο Κίσινγκερ, όπως πολλοί συνεχίζουν να πιστεύουν), είμαστε έξω καρδιά και αγαπάμε τα τσιμπούσια, οι άλλοι (Ρωμαίοι, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία…) μας επιβουλεύονται και θέλουν να μας εκμεταλλευτούν, είμαστε de facto στο πλευρό κάθε αυτοθεωρούμενου καταπιεσμένου και τέλος… κατασκευάζουμε μενίρ!  Τι σημαίνει αυτό;;; Λίγη υπομονή!!!

Οι αγρότες και η θλιβερή πραγματικότητα.
Οι αγρότες αποτελούν δίχως άλλο το καλύτερο παράδειγμα της κατά φαντασία οβελίκιας νοοτροπίας. Αγωνίζονται ανελλιπώς εδώ και 15 χρόνια για τα δίκαια τους, παρατάσσοντας κάθε χρόνο, κάπου στο τέλος του Ιανουαρίου, τα τρακτέρ τους σε μια επίδειξη ωμής και μη αντιμετωπίσιμης δύναμης και κλείνοντας τους δρόμους. Δεν λογαριάζουν κανέναν κατακτητή, είτε αυτός λέγεται ανάλγητη κυβέρνηση, είτε λέγεται κουτόφραγκος, και επιβάλλουν με το έτσι θέλω τα αιτήματα τους.

Χμμμ! Το παρόν άρθρο έχει να αποκαλύψει στους αγρότες κάποια σημαντικά νέα. Μπορεί να ζουν εντός της δικής τους εικονικής πραγματικότητας, κατά την προσφιλή νεοελληνική συνήθεια, αλλά ο πραγματικός κόσμος είναι λιγάκι διαφορετικός:

• Δεν υπάρχει απέναντι τους κανένας κατακτητής! Αντιθέτως υπάρχει ένας μεγάλος δανειστής και χρηματοδότης που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση. Και υπάρχει και ένα ασθενικό κράτος – πατερούλης, του οποίου οι αγρότες δεν είναι τίποτα άλλο από το πλέον κακομαθημένο του παιδί.
• Οι Γαλάτες αγαπάνε τους συντρόφους τους. Οι αγρότες δεν αγαπάνε κανέναν παρά μόνο τον εαυτούλη τους. Μεταφέρουν μονίμως τα προβλήματα τους στους ώμους των άλλων ομάδων, και τις γονατίζουν οικονομικά κάτω από το βάρος της ισχύος και του δέους που τους προσδίδουν τα τρακτέρ.
• Οι Γαλάτες είναι ολιγαρκείς και αυτάρκεις. Αντιθέτως ο νεοέλληνας αγρότης δεν είναι ολιγαρκής. Ο νεοέλληνας αγρότης είναι ένας κακομαθημένος γκρινιάρης, που σουλατσάρει μπροστά στις κάμερες με μπουφανάκια Nautica και πανάκριβα τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα. Ο νεοέλληνας αγρότης δεν είναι ούτε αυτάρκης. Είναι απόλυτα εξαρτημένος από τις συνήθεις άβουλες κυβερνήσεις, προκειμένου να εισπράττει το χαρτζιλίκι του υπό μορφή αποζημιώσεων και επιδοτήσεων!

Για την ακρίβεια το μοναδικό κοινό μεταξύ αγροτών και του συμπαθούς Οβελίξ είναι ακριβώς η ενασχόληση τους· και οι δύο κατασκευάζουν μενίρ!!! Ααα ξέχασα να αναφέρω ότι οι αγρότες, αν και πεινάνε, είναι επίσης ιδιαίτερα ευτραφείς όπως και το γαλατικό πρότυπο τους...

Επάγγελμα Μενιροποιός
- Δε μου λες φίλε μου, με τι ασχολείσαι;
- Κατασκευάζω μενίρ!
- Και υπάρχει κανένας που αγοράζει μενίρ;;;
- Όχι, αλλά εμένα, αυτό είναι το επάγγελμα μου!
- Υο malakas, you lookin good, όπως είπε και ο Ντέιβιντ Κρόκετ στους πειρατές!

Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να δοθεί κάποια πιο σοβαρή απάντηση από την τελευταία. Ο νεοέλληνας αγρότης, όσον αφορά την εργασία του, δεν διαφέρει σε τίποτα από τον νεοέλληνα γενικότερα. Παράγει μενίρ! Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει δύο τινά. Δεν παράγει τίποτα, ή παράγει άχρηστα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχει κανένα αγοραστικό ενδιαφέρον. Για να το κάνουμε πιο λιανά, οι αγρότες στο μεγαλύτερο τους ποσοστό υπάγονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που για σειρά ετών δεν έχουν να παρουσιάσουν παραγωγή και σε αυτούς που παράγουν προϊόν, το οποίο όμως δεν έχει ζήτηση, είτε λόγω υπερπαραγωγής είτε λόγω μη ανταγωνιστικής τιμής σε σχέση με το αντίστοιχο εισαγόμενο προϊόν. Και το πρόβλημα ξεκινάει ακριβώς από αυτό το δεδομένο!

Τι γίνεται λοιπόν όταν δεν παράγει κάποιος ή αυτά που παράγει είναι άχρηστα; Στις υπόλοιπες εργασιακές ομάδες συμβαίνει το αυτονόητο, δηλαδή το μαγαζάκι κλείνει. Σίγουρα δεν είναι κάτι ευχάριστο, αλλά, με την πλέον ορθολογιστική αντιμετώπιση, δεν μπορείς να υποχρεώσεις κανέναν να σε πληρώνει για το τίποτα ή για κάτι που δεν θέλει. Στην περίπτωση του αγροτικού ζητήματος βέβαια η ορθολογιστική αντιμετώπιση πάει περίπατο, αφού ο τσαμπουκάς του ισχυρού θριαμβεύει χρόνια τώρα. Παράνομα, αυθάδικα, καταπιεστικά, φασιστικά! Επαγγελματίες κινητοποιοί και νεαροί λαϊκοί μπροστάρηδες, αναγορεύουν ως εθνικής σημασίας θέμα το προσωπικό τους δίκιο, αγνοώντας προκλητικά το Σύνταγμα της Ελλάδος και τις υπόλοιπες ανίσχυρες κοινωνικές ομάδες.

Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για τον οποίον θα έπρεπε να ανέχονται οι υπόλοιποι νομοταγείς πολίτες τους αγρότες ως συνταγματικά προνομιούχους; Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάποιον!

"Μα δεν έχουμε άλλον μέσο πίεσης..." και άλλα φαιδρά!
Δεν έχουν οι αγρότες άλλο μέσον πίεσης από το κλείσιμο των δρόμων; Η αλήθεια είναι πως δεν μας καίγεται καρφί! Όπως καλό θα ήταν να παραδεχτούν και οι αγρότες ότι δεν θα τους καίγεται καρφί, αν αύριο – μεθαύριο π.χ. οι ταξιτζήδες υιοθετήσουν ως μέσον πίεσης τον αποκλεισμό των χωραφιών των αγροτών με τα ταξί τους. Τα τεράστια αγροτικά μηχανήματα θα περάσουν, την επόμενη κιόλας μέρα,  πάνω από κάθε παρατεταγμένο ταξί, μετατρέποντας το σε άμορφο σιδηροπολτό!

- Το κράτος δεν μας ακούει…
Το κράτος ακούει μια χαρά, και γνωρίζει από πρώτο χέρι τα αιτήματα των αγροτών. "Ακούω" όμως δεν σημαίνει αυτόματα και "Συμφωνώ". Το κράτος ακούει αλλά δεν συμφωνεί με τα αιτήματα των αγροτών! Και φυσικά δεν εξετάζεται αυτή τη στιγμή το σωστό η μη της στάσης της εκάστοτε κυβέρνησης (υπάρχουν σίγουρα διάφορες απόψεις) αλλά ο εκβιαστικός εξαναγκασμός σε συμφωνία από μέρους των αγροτών.

- Αν γίνονται απάτες και παρανομίες από κάποιους συνάδελφους, προκειμένου να εξασφαλίσουν τις επιδοτήσεις, αυτοί να τιμωρηθούν!
Μάλιστα! Η αστειότητες πρέπει να έχουν και όρια. Το κλείσιμο των δρόμων δεν είναι δηλαδή παρανομία;;; Και δεν γίνεται ακριβώς για την εξασφάλιση των αποζημιώσεων και των επιδοτήσεων; Δυστυχώς όμως η ατιμωρησία στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει πλέον παγιωθεί για πολλά χρόνια και αποτελεί κατεστημένο στην χώρα του "Δε βαριέσαι".

Δίκιο είναι το δίκιο του αγρότη!
Είναι άκρως βολικές αυτές οι συνθηματοποιημένες φράσεις κλισέ προκειμένου να υπνωτίζεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και να διατηρείται σε λήθαργο, έτσι ώστε να δικαιολογεί αβίαστα τον κάθε παραλογισμό, αλλά κάπου εδώ έρχεται η ώρα να υπενθυμίσουμε την έννοια της λέξης δίκιο σύμφωνα με τα λεξικά. Για να ακριβολογούμε λοιπόν, και σύμφωνα με το λεξικό του Τριανταφυλλίδη:
Δίκιο: το δίκαιο και το δικαίωμα που είναι σύμφωνο με το δίκαιο.
και
Δίκαιο: σύνολο κανόνων που ρυθμίζουν με την ισχύ νόμου τις σχέσεις των μελών μιας συγκεκριμένης κοινωνίας.

Ωωω, έκπληξη! Πουθενά στον ορισμό ο αγρότης και πουθενά στον ορισμό ο εργάτης! Για την ακρίβεια τα λεξικά της νεοελληνικής είναι τόσο τραγικά ώστε με τον ορισμό τους, αφήνουν περιθώρια και σε άλλες κοινωνικές ομάδες να έχουν δίκιο. Από τη στιγμή λοιπόν που οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους, πράγμα ασύμφωνο προς το νομικά θεσπισμένο σύνολο κανόνων της κοινωνίας μας, το δίκιο που παραβιάζεται ασύστολα είναι όλων των υπολοίπων. Και βλέποντας την απραξία της εκάστοτε κυβέρνησης και την αδυναμία της να εφαρμόσει τους νόμους, αναπολώ πολλές φορές τις σκηνές του Pulp Fiction στις οποίες ο Jules απαγγέλλει σε κάποια κακομαθημένα το εδάφιο Ιεζεκιήλ 25:17!!!