Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Φόβος και Παράνοια στη Γερμανία (REMAKE 2017)

Τι μάθαμε από τους περισπούδαστους αναλυτές των Γερμανικών Εκλογών 2017, ένθεν κακείθεν: Μάθαμε τα εξής:




ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ
Οι Γερμανοί έγιναν και πάλι Ναζί. Το 12,6% του ακροδεξιού κόμματος AfD στις χτεσινές εκλογές, αν μη τι άλλο, λέει πολλά.

Με άλλα λόγια το 12,6% (μάλλον το 5% καθώς ένα 60% των ψήφων που συγκέντρωσε το AfD ήταν ψήφοι διαμαρτυρίας) των ανθρώπων μας χώρας ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΑΡΚΕΤΟ για να τσουβαλιάσουμε έναν λαό ως φασίστες.


60% των ψηφοφόρων του AfD δεν συμφώνησαν αλλά διαμαρτυρήθηκαν


Αλλά…

Το 85% των μουσουλμάνων παγκοσμίως, το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως Σουνίτες και στηρίζει ιδεολογικά την αυστηρή εφαρμογή των γραφών του Κορανίου, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ για να θεωρήσουμε, όχι τρομοκράτες, αλλά απλώς ανεκτικούς απέναντι στην τρομοκρατία των φανατικών τους μουσουλμάνους.

Το ότι με βάση τα στοιχεία του 2015 (Global Terrorism Index) ISIL, Boko Haram, Taliban και al-Qa’ida ευθύνονται για το 74% των θανάτων από τρομοκρατικές ενέργειες, είναι προφανώς μια σύμπτωση. Αξίζει να σημειωθεί επίσης και μια άλλη σύμπτωση. Το γεγονός ότι στα κράτη μέλη του OECD, οι θάνατοι από τρομοκρατικές επιθέσεις παρουσίασαν αύξηση 650% από το 2014 στο 2015, ενώ παγκοσμίως υπήρξε συνολική μείωση 10% στο ίδιο διάστημα.

Οι παραπάνω συμπτώσεις συμβαδίζουν και με το εξής: Το 69% του προαναφερθέντος 12,6% του AfD έχει ως βασικό του θέμα την τρομοκρατία, η οποία στη Γερμανία έχει αρχίσει να γίνεται συνήθεια και ασκείται αποκλειστικά από μουσουλμάνους.

Οπότε τι; Μετακομίζει η τρομοκρατία σταδιακά στην Ευρώπη; Μπααα… Αποκλείεται! Ο φόβος είναι απλώς μια φτηνή δικαιολογία για να μπορέσει να εκφραστεί ο κρυφοφασισμός των Γερμανών.

Το αστείο; Η ανωτέρω κριτική στους Γερμανούς γίνεται από μια χώρα η οποία έχει στείλει στην κυβέρνηση το αντίστοιχο ελληνικό AfD του Πάνου Καμμένου, ενώ έχει δώσει και ένα περήφανο 7% στους αυθεντικούς Ναζί, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

ΟΥ ΡΕ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ
Για το 12,6% του AfD αλλά και τη συνολικότερη επέλαση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, φταίνε όλοι αυτοί που δεν ξέρουν τις τους γίνεται, καθώς αδυνατούν να καταλάβουν πόσο γαμάτη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη.

Δεν υπάρχει λόγος βέβαια να σταθούμε στο γεγονός ότι με το ΑΕΠ της Γερμανίας να καλπάζει την τελευταία δεκαετία, το ίδιο και περισσότερο καλπάζει και ο ρυθμός φτωχοποίησης (ακούγεται αστείο, αλλά ναι) των Γερμανών.

Πηγή: German poverty rising - despite economic growth

Επίσης, και σε ό,τι έχει να κάνει με τη γενικότερη άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, δεν υπάρχει κανένας λόγος να στεκόμαστε στο γεγονός ότι το μοντέλο της ΕΕ κολυμπάει εδώ και κοντά μια δεκαετία εντός της οικονομικής κρίσης, σκίζοντας στην κυριολεξία τις περιφερειακές χώρες με πλέον εξόφθαλμη περίπτωση αυτήν της χώρας μας.

Όλοι όσοι δεν γουστάρουν να ζουν κάτω απ’ τη μπότα (sic) της Μέρκελ και του Σόιμπλε, είναι απλά ψεκασμένοι, ανάξιοι λόγου και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αγράμματοι και αμόρφωτοι φασίστες.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΙΝΑΝΑΙΜΠΟΥΡΔΟΥΚΛΩΜΑ
Η πολιτική ορθότητα επιβάλλει τη θετική στάση απέναντι στους μουσουλμάνους και στην ενωμένη Ευρώπη. Όποιος αποπειράται, έστω και να επιχειρηματολογήσει διαφορετικά, είναι φασίστας και πρέπει επιτέλους να του κλείσουμε το στόμα. Χρειαζόμαστε περισσότερη πολιτική ορθότητα και φίμωμα των αντιφρονούντων. Εχμ… Ναι, αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε αλλά θα πρέπει να το διατυπώσουμε διαφορετικά καθώς αρχίζει να θυμίζει Σοβιετία, και η Σοβιετία χαρακτηρίζει τους απέναντι κρατιστές. Εμείς δεν είμαστε κρατιστές αλλά φιλελεύθεροι. Και θα κάνουμε το παν να διατηρήσουμε το μοντέλο "πληρώνει ο Γερμανός για την Ελλάδα, ώστε η Ελλάδα να αποπληρώνει τις δόσεις της και τα λεφτά να επιστρέφουν στις κρατικές γερμανικές τράπεζες". Κρατισμός θα ήταν αν ο Γερμανός πλήρωνε απευθείας τις τράπεζες. ΝΕ, ΤΙ???

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΙΑ
Ο κόσμος πλέον φοβάται. Φοβάται την είσοδο της τρομοκρατίας στην καθημερινότητά του, φοβάται το αβέβαιο οικονομικό του μέλλον, φοβάται πλέον ακόμα και να εκφράσει τους φόβους του γιατί κινδυνεύει να χαρακτηριστεί φασίστας και ταπανταολα-φοβικός. Και αυτός ο μέτα-φόβος ακολουθεί ένα πολύ συγκεκριμένο μοτίβο. Αφού σταδιακά περιθωριοποιείται από την έκφρασή του στη δημόσια συζήτηση, υπερεκφράζεται και μαζικοποιείται στο άλλο κανάλι έκφρασης που του απομένει, αυτό της ψήφου. Και ομαδοποιείται γύρω τον κάθε μισάνθρωπο και λαϊκιστή πολιτικό, ο οποίος απευθύνεται στα χειρότερα ένστικτα των ανθρώπων.

Ο φόβος, ακόμα κι όταν πηγάζει από δόσεις υπερβολής, είναι ένα συναίσθημα που δεν ελέγχεται και εκτονώνεται αργά ή γρήγορα σε εκδηλώσεις βίας. Όσο αγνοούμε τους ανθρώπους που φοβούνται, τους στέλνουμε με μαθηματική ακρίβεια στα χέρια των φασιστών και μετά, εθελοτυφλώντας ολοένα και περισσότερο, τσουβαλιάζουμε τη διαμαρτυρία με την ακροδεξιά.

Μας παίρνει άραγε να συνεχίσουμε να χαρίζουμε πιονάκια στον αντίπαλο; Ίδωμεν…



Share: