Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Μανιφέστο


Και καθώς το 2011 βγαίνει σιγά σιγά, έχοντας αφήσει στο στόμα των περισσότερων τη στυφή γεύση του σοκ, μια αποτίμηση της τρέχουσας κατάστασης έχει ως εξής! Το αβέβαιο μέλλον είναι πλέον το μόνο βέβαιο και προ των πυλών και η κεκτημένη γνώση στα της πολιτικής και της οικονομίας υπολείπεται τόσο πολύ σε σχέση με τις υπόλοιπες επιστήμες και έχει τόσο μηδενικές ικανότητες πρόβλεψης, ώστε αρχίζει και καθίσταται βέβηλος ο χαρακτηρισμός κάποιου οικονομολόγου ως επιστήμονα. Και αυτοί που υφίστανται τις συνέπειες; Το συντριπτικό τους σύνολο βρίσκεται παγιδευμένο ανάμεσα στο αναμάσημα έτοιμων λύσεων και στο ενστικτώδες πάγωμα κάτω από καταστάσεις πανικού. Λύσεις πολλαπλά αποτυχημένες στην εφαρμογή τους και συνεπώς άχρηστες στην πρώτη περίπτωση! Παγωμάρα και ακινησία προερχόμενη από το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου στη δεύτερη περίπτωση, πρωτόγονο και εξελικτικό απομεινάρι της πορείας μας μέσα στο χρόνο, το οποίο ήταν χρήσιμο σε παλαιότερες καταστάσεις κινδύνου (τότε που έπρεπε να μείνεις ακίνητος προκειμένου να μην σε εντοπίσει ο θηρευτής σου), είναι όμως παντελώς άχρηστο ως αντίδραση στην παγκόσμια κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος σήμερα! Και το αγωνιώδες ερώτημα παραμένει:

- Ποιος φταίει;

- Λάθος! Δεν είναι αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Την ώρα που ένα ποτήρι βρίσκεται στην άκρη του τραπεζιού έτοιμο να πέσει και να γίνει θρύψαλα, δεν ενδιαφέρει ποιος το έβαλε εκεί αλλά ποιος και πως θα το επιστρέψει στη θέση του! "Παραλάβαμε χάος" και "αυτός ο ειδικός φρουρός προσελήφθη από τη δική σας κυβέρνηση"... Σου θυμίζουν μερικούς από τους παντελώς άχρηστους πολιτικούς μας που αδυνατούν να σηκώσουν το ρημάδι το χέρι τους και να επιστρέψουν το ποτήρι στη θέση του; Αν ναι, ας πάμε στη σωστή ερώτηση.

- ΟΚ, τι κάνουμε τώρα;

- Ααα να γεια σου! Αυτό θα αποπειραθώ να απαντήσω στις παρακάτω αράδες, κατά το δυνατόν εκλαϊκευμένα, τονίζοντας πάντως ότι δεν έχω (και δεν θα μπορούσα να έχω) την πλήρη λύση αλλά (πιστεύω ότι) μπορώ να παρουσιάσω τον ενδεδειγμένο τρόπο σκέψης και διερεύνησης λύσεων.

Ξεκινώντας την αποδόμηση...
1. Δεν υπάρχουν Πηγές ή Καταβόθρες Αγαθών ή/και Χρημάτων
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες παράγονται από ανθρώπους και καταναλώνονται από ανθρώπους. Δεν υπάρχει κάποια μαγική πηγή η οποία να τροφοδοτεί με αγαθά το παγκόσμιο σύστημα. Παρομοίως, δεν υπάρχει και κάποια μαύρη τρύπα που να αφαιρεί αγαθά από το παγκόσμιο σύστημα. Προεκτείνοντας τον συλλογισμό, εφόσον το χρήμα είναι απλώς μια μονάδα μέτρησης της αξίας των αγαθών για την διευκόλυνση των συναλλαγών, δεν υπάρχει κάποια αντίστοιχη μαγική πηγή χρήματος. Με αριθμητικό παράδειγμα, αν η αξία του συνόλου των αγαθών παγκοσμίως αποτιμάται στα 1000 ευρώ (είπαμε, αριθμητικό παράδειγμα), είναι άνευ νοήματος η ύπαρξη 1010 ευρώ αφού τα 10 ευρώ επιπλέον δεν έχουν αντίκρισμα. Και φυσικά δεν μπορείς να τα φας, δεν μπορείς να τα πιεις, αν είναι χάρτινα μπορείς ίσως να τα κάψεις για να ζεσταθείς (χωρίς ιδιαίτερη απόδοση βέβαια) και στην χοντρή ανάγκη μπορείς ίσως να τα χρησιμοποιήσεις στην τουαλέτα!

2. Ισχύει η Αρχή Διατήρησης των Αγαθών
Εφόσον δεν υπάρχουν πηγές ή καταβόθρες αγαθών ή/και χρημάτων στο κλειστό σύστημα της παγκόσμιας οικονομίας, ο αριθμός των αγαθών διατηρείται. Φυσικά δεν είναι τόσο απλό το θέμα στην διαπίστωση του όπως οι αντίστοιχες αρχές της διατήρησης στη φυσική, αλλά το γενικότερο νόημα είναι ότι στο σχετιζόμενο σύστημα πληθυσμών του πλανήτη μας, όταν κάποιος καταναλώνει περισσότερο, κάποιος άλλος δεν έχει να καταναλώσει τα απαραίτητα. Με πιο απλά λόγια, η επιπλέον μπουκιά που τρώμε βγαίνει από το στόμα κάποιου άλλου. Και τα παραπανίσια χρήματα που κερδίζουμε, χάνονται επίσης από τον ιδρώτα κάποιου άλλου.

Μια συνέπεια των ανωτέρω είναι η εξής: Εφόσον τα χρήματα είναι εικονικά αγαθά και όχι αυθύπαρκτα, συγκριτικά π.χ. με την πατάτα, το ψυγείο και το αυτοκίνητο, είναι λογικό ότι η αύξηση της παραγωγής τους θα οδηγεί σε μείωση της αξίας τους. Φανταστείτε τα χρήματα ως δοχεία μεταφοράς αγαθών σε υγρή μορφή. Όσο περισσότερα τα δοχεία, τόσο λιγότερο θα γεμίσουν από το υπάρχον υγρό.

- Πουλάω 10 τουρμπίνια!

- Πόσο κάνουν;

- 100 ευρώ.

- Θα σου δώσω 200 ευρώ, για να μου πουλήσεις 20 τουρμπίνια!

- Εγώ μόνο 10 τουρμπίνια έχω.

Και κάπως έτσι τα 100, τα 200 και τα 10000 ευρώ έχουν την ίδια ακριβώς αξία, όταν δεν υπάρχει το αντίστοιχο αντίκρισμα!

3. Ανισότητες = Απλή Αρμονική Ταλάντωση
Η φύση αρέσκεται να κινείται πάνω σε ημιτονοειδείς καμπύλες. Δηλαδή όλα τα μεγέθη στη φύση συνήθως έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Όπου προκύπτουν ανισότητες, η φύση τείνει να τις αναιρεί. Όσο πιο μεγάλες οι ανισότητες, τόσο πιο βίαιη και έντονη η επαναφορά τους στο μέσο όρο. Το μοντέλο ακολουθεί ευλαβικά την απλή αρμονική ταλάντωση του ελατηρίου. Όσο περισσότερο τραβάμε το ελατήριο απομακρύνοντας το από την αρχική του θέση, τόσο πιο βίαια ξεκινάει την κίνηση της επαναφοράς του σε αυτήν. Τα παραδείγματα της φύσης είναι αναρίθμητα. Χαμηλή βαρομετρική πίεση στην περιοχή μας, υψηλότερη στις γύρω περιοχές. Άρα βαρομετρικό χαμηλό στην περιοχή μας, το τυπικό σύστημα της κακοκαιρίας. Μαντέψτε που έχουμε πιο βίαια και καταστροφικά φαινόμενα! Στους πολύ ισχυρούς ανέμους στο Αιγαίο, λόγω ενός χαμηλού βαρομετρικού που μας επισκέπτεται από δυτικά, με διαφορά πίεσης 16 mbar μεταξύ Θεσσαλονίκης και Ρόδου, ή σε ένα ισχυρότατο tornado των χαμηλών γεωγραφικών πλατών με διαφορά πίεσης 100 mbar μέσα σε μια ακτίνα 300 μόλις μέτρων;

Πως σχετίζεται αυτό με την παγκόσμια οικονομία; Απλούστατα, όσο περισσότερη χλιδή απολαμβάνουμε συγκριτικά με το μέσο όρο, τόσο μεγαλύτερο ποσοστό αγαθών αφαιρούμε από τους υπόλοιπους και τόσο περισσότερους εχθρούς δημιουργούμε. Και όσο πιο εχθρικό το περιβάλλον μας, τόσο πιο βίαια θα μας επαναφέρει στον μέσο όρο. Νομοτελειακά. Αν υποστηρίζω αυτήν την έχθρα; Η απάντηση είναι αδιάφορη αφού εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με το τι υποστηρίζει ο καθένας μας, αλλά με μια απλή διαπίστωση. Έτσι λειτουργεί η φύση και καλά θα κάνουμε να το δεχτούμε.

Ευημερία λοιπόν του ατόμου εις βάρος του συνόλου, ή ευημερία του ατόμου δια μέσου της ευημερίας του συνόλου; Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αν το δούμε καθαρά εγωιστικά, επιδιώκοντας για την πάρτη μας έναν συνδυασμό από ευνοϊκά αλλά και βιώσιμα αποτελέσματα, αποδεκτά από τη φύση, η δεύτερη πρόταση είναι μονόδρομος. Είναι ένα επαναλαμβανόμενο δίλημμα του φυλακισμένου, στο οποίο τα καλά παιδιά έχουν την κακή συνήθεια να επικρατούν. Και ο ηλίθιος που αρνείται να το καταλάβει, είναι αυτός που θα προτιμήσει τον παράλογο πλουτισμό μέσα στον γυάλινο πύργο του και υπό τη μόνιμη προστασία μπράβων, από μια άνετη και απροβλημάτιστη ζωή όπου θα κοιμάται το μεσημέρι στο σπίτι του με ανοικτές τις μπαλκονόπορτες, την ίδια ώρα που το δεκάχρονο παιδί του θα παίζει ανέμελο και χαμογελαστό με τις ώρες στη γειτονιά μαζί με τα άλλα παιδάκια.


Γιατί καταρρέει λοιπόν στις μέρες μας ένα παγκόσμιο σύστημα στηριγμένο στην κατανάλωση; Επειδή ακριβώς ο παράλογος πλουτισμός των λίγων έγινε εις βάρος του συνόλου και μ’ αυτόν τον τρόπο αφαιρέθηκε από το σύνολο η δυνατότητα να καταναλώνει. Οι πλούσιοι απομακρύνθηκαν πολύ από τους φτωχούς, τραβώντας στα άκρα το εικονικό ελατήριο της παγκόσμιας οικονομίας, το οποίο (ξεκινάει να) επαναφέρει πλέον βίαια την ανισότητα σε καταστάσεις ισορροπίας.

4. Η Ανθρώπινη Επιθυμία ως ο Μέγας Ρυθμιστής
- Ο Λυκούργος και ο Βρασίδας έχουν τα μαγαζάκια τους ο ένας απέναντι από τον άλλον και μαγειρεύουν και πουλάνε μπάμιες. Προμηθεύονται ακριβώς τα ίδια υλικά από τον ίδιο προμηθευτή και αφιερώνουν τις ίδιες ώρες. Ο Λυκούργος είναι ένας μέτριος μάγειρας και ο Βρασίδας ο καλύτερος της χώρας. Πόσο πρέπει να πωλούνται οι μπάμιες στο μαγειρείο του Λυκούργου και πόσο στου Βρασίδα;

- Η αριστερή θεώρηση λέει ότι η τιμή πρέπει να είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις. Όχι ανισότητες για την ίδια ενσωματωμένη εργασία!

- Και τι γίνεται στην περίπτωση που ο Βρασίδας θέλει να εξαργυρώσει το ταλέντο του και να χρεώνει περισσότερο;

- Του το απαγορεύουμε γιατί αυτό είναι κερδοσκοπία!

- Ωραία μέχρι εδώ! Θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κερδοσκοπία είναι συνυφασμένη με τη φύση του ανθρώπου και θα ασχοληθούμε με ένα άλλο ερώτημα. Τι προτιμάς να φας για μεσημεριανό, τις πιο νόστιμες μπάμιες που έχεις φάει στη ζωή σου ή να τις φας σχετικά άνοστες με το ίδιο κόστος;

- Μα φυσικά τις πιο νόστιμες!

- Κοίταξε να δεις σύμπτωση, το ίδιο προτιμούνε όλοι στη γειτονιά και τελικά όλοι μπαίνουν στου Βρασίδα. Και τι θα κάνει τελικά ο Λυκούργος; Θα το κλείσει το μαγαζί και θα αλλάξει επάγγελμα; Κάθε επάγγελμα θα έχει χώρο μόνο για έναν; Τον καλύτερο;;; Ή θα του επιτρέψουμε να κατεβάσει τις τιμές για να πάρει και αυτός πελάτες; Αλλά έτσι δημιουργούμε ουσιαστικά την ίδια ανισότητα που απαγορεύσαμε στον Βρασίδα.

- Το βρήκα, θα απαγορεύσουμε την ανθρώπινη επιθυμία! Ο κόσμος να πάψει να θέλει. Και να πηγαίνει να τρώει υποχρεωτικά μια στον έναν και μια στον άλλον... (διακοπή για διαφημίσεις)

Μπορούμε να αγνοήσουμε την ανθρώπινη επιθυμία; Σίγουρα όχι! Οι ανισότητες είναι υπαρκτές και όπως η φύση τείνει να τις αναιρέσει, έτσι αυτές δημιουργούνται αυθόρμητα κάθε φορά που συναντάμε τον συγκριτικό βαθμό. Ανθεκτικότερο, νοστιμότερο, ομορφότερη και ικανότερος. Έννοιες ικανές να πυροδοτήσουν την επιθυμία μας, ακόμα και αν αναφέρονται σε πράγματα πέρα από τις ανάγκες μας. Όποιος έχει απολαύσει ένα καλό κόκκινο κρασί σε καταφύγιο, δίπλα από το τζάκι, με καλή παρέα, ιστορίες, ανέκδοτα και πολύ γέλιο, την ώρα που λυσσομανούσε έξω η χιονοθύελλα, ξέρει πολύ καλά τι εννοώ. Όποιος, όντας άθεος, έμεινε για μιάμιση ώρα μαγεμένος σε καθολική εκκλησία στο ανατολικό Βερολίνο να απολαμβάνει στο εκκλησιαστικό όργανο έργα του Μπαχ, επίσης ξέρει πολύ καλά τι εννοώ. Δεν τα χρειαζόμαστε όλα αυτά για να ζήσουμε, αλλά είναι υπέροχα! Και τα θέλουμε. Και δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό.

Οι επιθυμίες μας λοιπόν, αν και λιγότερο σημαντικές, πορεύονται  δίπλα στις ανάγκες μας. Έτσι λειτουργεί η φύση και καλά θα κάνουμε να το δεχτούμε. Κάθε φορά που θα τρώει κάποιος ένα κομμάτι κρέας για να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες, αν αυτό είναι νόστιμο, θα επιθυμεί να φάει και δεύτερο έστω κι αν δεν πεινάει. Όταν η επιθυμία αυτή θα συνδυάζεται με την κατάλληλη ευκαιρία, πάντοτε κάποιος θα προσπαθεί "να βγει από πάνω". Και η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τις επιθυμίες σας, είναι μάλλον γιατί διακατέχεται ο ίδιος από αχαλίνωτες επιθυμίες. Οι θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των ιδιοτελών επιθυμιοδαμαστών!

Και κάτι τελευταίο πάνω στον συγκριτικό βαθμό! Πρέπει να απολαμβάνουν οικονομικής αναγνώρισης οι ικανότητες και οι δεξιότητες; Πρέπει να πληρώνεται περισσότερο ο καλύτερος γιατρός, ο καλύτερος τσελίστας και ο καλύτερος χημικός; Κρίνοντας από τον, δομημένο πάνω στον ανταγωνισμό, δυτικό πολιτισμό και τις αρρώστιες που έχει εξαλείψει, την επιτυχία του στην μόρφωση και την κουλτούρα  και τον σεβασμό του στα ανθρώπινα δικαιώματα, νομίζω ότι μπορούμε με ασφάλεια να αποφανθούμε ότι ο ανταγωνισμός συνεπάγεται πρόοδο. Πόσο περισσότερο πρέπει να πληρώνεται όμως κάποιος ώστε να μην μιλάμε στο τέλος για φαινόμενα αισχροκέρδειας; Η απάντηση είναι σχετικά απλή! Ας αποφασίσει ο καθένας ελεύθερα αν και κατά πόσο θέλει να πληρώνει αυτά που του ζητάει ο άλλος. Αυτό προϋποθέτει βέβαια ικανότητα λήψης αποφάσεων το οποίο ισοδυναμεί με ουσιαστική ενηλικίωση. Αλλά με το συγκεκριμένο θέμα θα ασχοληθούμε παρακάτω.

5. Η Πρόβλεψη είναι Εξαιρετικά Δύσκολη, ιδίως όταν Αφορά το Μέλλον
Αυτονόητο; Χμμ, ο Δανός φυσικός Niels Bohr αισθάνθηκε πάντως την ανάγκη να μας το υπενθυμίσει αφού αυτός είναι ο πατέρας της ανωτέρω ρήσης! Στα της οικονομίας τώρα, είναι αλαζονικά φιλόδοξη η απόπειρα να προβλεφθούν πλήρως οι ανάγκες που καθορίζουν την αγορά αγαθών. Οι ανάγκες αυτές δεν είναι σταθερές αλλά αναπροσαρμόζονται ανάλογα με την εποχή και τις επικρατούσες συνθήκες. Άλλες ανάγκες υπήρχαν την εποχή που θέριζαν οι αρρώστιες και οι πανδημίες πριν από μερικούς αιώνες, άλλες ανάγκες την εποχή του τηλέγραφου και άλλες στη σύγχρονη εποχή της έντονης αστικοποίησης και της κατάργησης των συνόρων.

Γιατί κατέρρευσε λοιπόν παλιότερα ένα σύστημα βασισμένο σε καλές προθέσεις με προτεραιότητα την εξασφάλιση των αναγκών του ανθρώπου; Ακριβώς γιατί απέτυχε να συμπεριλάβει στην εξίσωση δύο παραμέτρους, άρρηκτα συνδεδεμένες με την ίδια μας την ανθρώπινη φύση. Πρώτον οι ανάγκες μας δεν είναι σταθερές, αλλά μεταβάλλονται δυναμικά μέσα στο χρόνο. Δεύτερον, ο άνθρωπος πέρα από τις ανάγκες του έχει και επιθυμίες και οι επιθυμίες ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για ορισμένες μεγαλειώδεις εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι καλές τέχνες π.χ. δεν είναι ανάγκη αλλά επιθυμία! Και ο συνδυασμός της επιθυμίας και της ευκαιρίας; Οδηγεί στον οπορτουνισμό! Αν το εν λόγω σύστημα κατέρρευσε κάποτε εξαιτίας των οπορτουνιστών, για τον ίδιο λόγο θα καταρρεύσει και πάλι…

6. Ενηλικίωση
Ο ενήλικος άνθρωπος χαρακτηρίζεται από τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Οι εμπειρίες και η συσσωρευμένη γνώση παρέχουν τη δυνατότητα στον ενήλικο να θέτει τα κατάλληλα κριτήρια αξιολόγησης των εναλλακτικών επιλογών ώστε να μπορεί να προχωρήσει σε σωστές αποφάσεις. Εντούτοις, η νηπιακή και παιδική ηλικία, η περίοδος στην οποία δηλαδή αποφασίζουν άλλοι για εμάς, αφήνει τα κατάλοιπα της σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι τείνουν να στηρίζουν τις ενέργειες τους σε δύο πλήρως ανώριμες πεποιθήσεις:

  • Κάποιος κάπου πρέπει να ξέρει την απάντηση!
  • Ο γνώστης της απάντησης θα μας δώσει την απάντηση στο πιάτο, όταν του τη ζητήσουμε.

Φύγε λοιπόν από εμένα απόφαση! Ο θεός, ο ανάδρομος Ερμής ή η κορώνα και τα γράμματα θα μας βοηθήσουν πάντα να αποφασίσουμε. Ή έστω ο, κατά προσωπική του δήλωση, ειδικός! Που να μπαίνουμε στον κόπο τώρα να τον βάζουμε να τεκμηριώνει τα προσόντα του; Θέλουμε τις έτοιμες λύσεις και απεχθανόμαστε τον προβληματισμό.

Χμμμ, εκ του αποτελέσματος νομίζω ότι μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το σημερινό πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως μόνο ειδικό δεν είναι! Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε κυρίως με κατά προσωπική δήλωση ή κατά φαντασίαν ειδικούς, όπου η ανάδειξη τους από τον κόσμο βασίζεται περισσότερο στην αναγνωρισιμότητα και λιγότερο στην κατάθεση περγαμηνών. Αυτοεπικαλούνται την αυθεντία τους και εξαντλούνται σε προσωπικές διενέξεις και κοκορομαχίες ψάχνοντας τον φταίχτη, αποφεύγοντας συστηματικά να παρουσιάσουν λύσεις, ακριβώς επειδή δεν γνωρίζουν. Οι δε πραγματικοί ειδικοί απαξιώνονται πλήρως την ίδια στιγμή που θεοποιούνται "οι διαχρονικές απόψεις" παλαιότερων ειδικών. Marx, Keynes και Friedman σίγουρα έβαλαν το λιθαράκι τους προσφέροντας στην παγκόσμια οικονομικοπολιτική γνώση! Θυμηθείτε όμως ότι πρώτον απάντησαν σε ερωτήματα και ανάγκες της εποχής τους και δεύτερον λιθαράκι δεν σημαίνει αναγκαστικά οικοδόμημα.

Ζούμε σε μια εποχή όπου σηματοδοτείται το τέλος της αθωότητας. Δεν υπάρχουν έτοιμες σκέψεις – πακέτα λύσεων και ο ενήλικας πρέπει να μάθει να σκέπτεται ο ίδιος, να παράγει γνώση και να απαιτεί αποδείξεις. Ο πραγματικός ενήλικας πρέπει να σταματήσει να ψάχνει κηδεμόνες. Δεν υπάρχει αυτός που ξέρει την απάντηση και μπορούμε να αράξουμε κάτω από την προστασία του. Αν υπάρχει κάποιος που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τις απαντήσεις, πρέπει να απαιτούμε από αυτόν να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του. Πως θα γίνει, από ποιον και που έχει ήδη εφαρμοστεί;

- Λεφτά υπάρχουν!

- Σοβαρά; Αφού υπάρχουν, ποιος τα έχει και με ποιον μηχανισμό θα φτάσουν από την κατοχή του στη δική μου;

...και κάπου αλλού...

- Τα προβλήματα μας θα λυθούν άμα επιστρέψουμε στη δραχμή!

- Αλήθεια; Με ποια ακριβώς διαδικασία; Τύπωμα νέου χρήματος; Που έχει εφαρμοστεί με επιτυχία η συγκεκριμένη πρακτική; Και επίσης γιατί δεν το κάνουν όλοι τότε;

7. Εντοπίζοντας τον Ειδικό
Θυμάστε το απορρυπαντικό με Τετραεντέ Μπι; Την οδοντόκρεμα με Κάλσιουμ Σι Έι;;; Η χρυσή εποχή της διαφήμισης. Όπου ο διαφημιστής στηρίζονταν σε τεχνικές έλξης της προσοχής και εντυπωσιασμού προκειμένου να περνάει τα μηνύματά του μέσω των ΜΜΕ. Όπου ΜΜΕ = Μονόδρομων Μυνημάτων Ενημέρωση! Η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, η εφημερίδα και το περιοδικό αποτέλεσαν για πολλά χρόνια τους αποκλειστικούς φορείς ενημέρωσης πέρα από το κουτσομπολιό. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών; Σου μιλάν και δεν τους μιλάς. Μονόδρομη ενημέρωση! Περιορισμένη και ελεγχόμενη πρόσβαση σε αριθμητικά λίγους πομπούς πληροφορίας την ίδια στιγμή που οι δέκτες πληροφορίας αυξάνονταν εκθετικά.

Και ξαφνικά βρέθηκε στη ζωή μας το διαδίκτυο. Ένας χώρος στον οποίον ο καθένας μπορεί να πει τη γνώμη του, σε ένα φάσμα από "το κοντό του και το μακρύ του" μέχρι την επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη με πλήθος παραπομπές. Social Media και blogs και forums, στα οποία οποιοσδήποτε ισχυρισμός μπορεί να πυροδοτήσει εκτενέστατες κουβέντες σε μια αμφίδρομη και ανοικτή ενημέρωση. Ο ειδικός ελέγχεται, για να μην πω ότι ξετινάζεται. Το καλό περιεχόμενο αναγνωρίζεται και προωθείται! Και το κακό περιεχόμενο; Χαα, ας δοκιμάσει να μας παρουσιάσει κάποιος στο διαδίκτυο την οδοντόκρεμα με Κάλσιουμ Σι Έι. Πόσα λεπτά θα περάσουν μέχρι να του απαντήσει κάποιος:

- Ώστε οδοντόκρεμα με Κάλσιουμ Σι Έι; Δηλαδή Calcium με συντομογραφία στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων Ca, δηλαδή το κοινό μας ασβέστιο; Ίσα ρε καραγκιοζοπαίκτη που είναι πρωτοποριακή...

Ο καθένας λοιπόν μπορεί να πει την άποψη του στο διαδίκτυο. Άπειρες απόψεις! Ποια να πρωτοδιαλέξεις; Μα ακριβώς η ανοικτή φύση του διαδικτύου κάνει ιδιαίτερα εύκολη τη διασταύρωση των πληροφοριών. Πόσοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν μια άποψη και πόσο αναγνωρισμένοι είναι αυτοί; Εύκολα! Γρήγορα! Όμορφα! Δημοκρατικά!

Πως βοηθάει αυτό το εργαλείο ελέγχου των ισχυρισμών στην πολιτική; Αυτονόητο! Μην εμπιστεύεστε κανέναν πολιτικό ο οποίος αρνείται να εκθέσει τις απόψεις του δημόσια στην διαδικτυακή κουβέντα. Απαξιώστε την ποδοσφαιρική του έδρα με τους βαμμένους οπαδούς, τα παραδοσιακά ΜΜΕ δηλαδή, και απαιτείστε τη συζήτηση αντί του "εποικοδομητικού μονολόγου". Οδηγείστε τον υποχρεωτικά στο αδυσώπητο φιλτράρισμα του διαδικτύου. Μία Κανέλλη δεν θα μπορούσε ποτέ να αγορεύσει και να επιχειρηματολογήσει ανορθολογιστικά εκεί όπου υπάρχει πλήθος διαβασμένων και έτοιμων να απαντήσουν...

Προτάσεις Απλές και Εφαρμόσιμες
Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αν τα παρακάτω μπορούν να οδηγήσουν σε έξοδο από την παγκόσμια κρίση, αλλά μπορώ με βεβαιότητα να σας δώσω τη συνταγή για την γιγάντωση αυτής: Εμπιστευτείτε τα άτομα και τις πρακτικές που μας οδήγησαν εδώ, καθώς και τους μη επιβεβαιωμένους ειδήμονες!

Κατά τα άλλα η λογική υπαγορεύει τα εξής:

  1. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας! Μην παράγετε απλώς ή μεταπωλείτε αλλά προσπαθήστε να συνεισφέρετε στην παγκόσμια κεκτημένη γνώση και να αλλάξετε τον κόσμο προς το καλύτερο. Και ο κόσμος θα σας ανταμείψει!
  2. Επιδιώξτε το κράτος πρόνοιας ως ασφαλιστική δικλείδα για τις περιπτώσεις που δεν θα μπορείτε να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας.
  3. Επιδιώξτε την ισονομία.
  4. Μοιραστείτε τη γνώση με όλους.
  5. Επιδιώξτε την ευημερία του συνόλου. Τα αγαθά απολαμβάνονται καλύτερα σε ειρηνικό παρά σε εχθρικό περιβάλλον.
  6. Αγαπήστε την μόρφωση και την διαρκή κατάρτιση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σταματάει η εκπαίδευση στο σχολείο, αν θέλετε να είσαστε πραγματικά χρήσιμοι στον συνάνθρωπό σας.
  7. Επιδιώξτε τον περιορισμό των κληρονομικών δικαιωμάτων στα απολύτως απαραίτητα για να ξεκινήσει κάποιος στη ζωή. Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε η Paris Hilton είναι υπέρ-αρκετό για να την προικίσει με τα κατάλληλα εφόδια, όπως απροβλημάτιστη ανήλικη ζωή, μόρφωση και κουλτούρα, ώστε να μεγαλουργήσει στη ζωή της. Ο υπόλοιπος πλούτος  του Conrad Hilton θα έπρεπε να επιστραφεί στην παγκόσμια μπάγκα και να μην αφαιρείται εσαεί από την κυκλοφορία. Όπως στερείται λογικής το να γεννιέται χρεωμένο κάποιο παιδάκι, επειδή έτυχε να γεννηθεί στην Ελλάδα, έτσι στερείται λογικής το να γεννιέται με εξασφαλισμένο μέλλον ένα άτομο που παρασιτεί σε βάρος του συνόλου.
  8. Το σημαντικότερο όλων! Εντοπίστε τον ειδικό που θα ενστερνιστεί και θα εφαρμόσει τα προαναφερθέντα σε επίπεδο πολιτικής. Ή που θα εφαρμόσει τη δική σας καλύτερη πρόταση. Τα εργαλεία εντοπισμού είναι πλέον διαθέσιμα σχεδόν σε όλους και όλοι έχουν χρέος να αναζητήσουν λύσεις ως ενήλικες. Η εποχή της αθωότητας του καημένου του λαού έχει περάσει ανεπιστρεπτί...

Share:

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Άμα ήταν έτσι η ευφυΐα… Άιντε άιντε…

- Μαμά, σέλω να πάουμε εκείνα τα μικά τα ποντικάκια που είναι πολύ μικούλικα και γυκούλικα και που πηζάνε και γυίζουν γύω γύω και που τα αγαπάμε πολύ! Σα μου πάεις μαμούλα;;;
- Είσαι πολύ μικρός ακόμα Περικλή! Δεν μπορούμε να σου πάρουμε χαμστεράκια γιατί ακόμα δεν μπορείς να τα φροντίζεις. Αυτά τα ποντικάκια χρειάζονται περιποίηση, φαγητό και αγάπη για να μπορέσουν να ζήσουν. Όταν θα μεγαλώσεις και θα μπορείς να τα φροντίζεις μόνος σου, θα σου πάρουμε!


Και ύστερα από μερικά χρόνια...
- Περικλή, τι δώρο σου πήραμε για τα γενέθλια σου τώρα που έγινες 10;
- Τι;
- Αυτό που ζητούσες τόσον καιρό. Τρία πανέμορφα μικρά χαμστεράκια, τα οποία θα είναι δικά σου και θα τα έχεις στο δωμάτιο σου και θα τα φροντίζεις. Έχεις σκεφτεί τι παιχνίδια θα βάλεις μέσα στη γυάλα τους;
- Μαμά, αυτό είναι φοβερό δώρο. Θα τους βάλω μέσα μια ρόδα για να γυρνάνε και να παίζουν. Θα τους έχω και τρία δοχεία με νερό. Στο ένα θα έχω μπροστά κόλλα, και άμα πάνε να πιούνε από αυτό, θα κολλάνε τα πόδια τους και θα μένουν για πάντα εκεί. Στο δεύτερο θα μπορούνε να πίνουν κανονικά και στο τρίτο θα έχω μια γκιλοτίνα και μόλις πάνε να πιούνε, θα αποκεφαλίζονται. Επίσης, θα τους έχω μέσα 15 μπαλάκια πολύχρωμα. Εκεί που θα τρώνε το φαΐ τους, θα τους το έχω πάντα γεμάτο. Αλλά άμα το τρώνε όλο και χοντραίνουν, θα ανοίγω τη γυάλα και θα τα χτυπάω με τη ρακέτα του πιγκ-πογκ! Θα έχω και μια μακριά σωλήνα που θα είναι πολύ στενή στη μέση και δεν θα περνάνε εύκολα. Αλλά άμα τα καταφέρνουν, στην άκρη της θα έχω ποντικοφάρμακο…

Ερώτηση: Ποια από τις παρακάτω απαντήσεις της μαμάς είναι πιθανή;
- Ο γιος μου σχεδίασε το σπίτι τους ευφυέστατα!
- Ο γιος μου είναι πανάγαθος!
- Ο γιος μου είναι ψυχασθενής.

Το Θεϊκό Ανάλογο
Η παρούσα ανάρτηση (ευελπιστώ ότι) θα παίξει διπλό ρόλο. Όσοι επέλεξαν την απάντηση της ψυχασθένειας μπορούν να συνεχίσουν στα επόμενα, τα οποία θα στηρίξουν τον βασικό προβληματισμό σχετικά με το αν και κατά πόσο μπορεί να οφείλεται ο κόσμος μας σε κάποιο ευφυές και υπέρτατο ον. Από την άλλη, όσοι σταθούν στις επιλογές είτε του ευφυούς είτε του πανάγαθου γιου, τους παρακαλώ να εκδηλωθούν στα σχόλια, μήπως και μπορέσουμε να εντοπίσουμε έγκαιρα τον επόμενο Anders Behring Breivik.

Φροντίδα λοιπόν, φαγητό και αγάπη. Αυτά είναι τα ζητούμενα για τα χαμστεράκια του Περικλή. Με την προϋπόθεση ότι κάποιος αγαπάει τα συμπαθή αυτά ζωάκια και τα θέλει στη ζωή του για παρέα, η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει είναι μια διαδικασία δύο βημάτων. Πρέπει αρχικά να αναγνωρίσει τις ανάγκες τους και στη συνέχεια να δαπανήσει χρόνο και διάθεση ώστε να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες. Τι ανάγκες λοιπόν έχουν τα χαμστεράκια; Θα μπορούσαμε να τις συνοψίσουμε στις: ζέστη, φαΐ, νερό, διασκέδαση και ιατρική φροντίδα. Η ικανοποίηση των ανωτέρω; Εξαιρετικά εύκολη και φυσικά απέχει σημαντικά από την πολύπλοκη και παρανοϊκή σκέψη του μικρού Περικλή. Η ευκολία έγκειται στο γεγονός ότι τα γλυκά άσπρα ποντικάκια έχουν ιδιαίτερα περιορισμένες ανάγκες. Και αν οι ανάγκες τους ήταν ακόμη πιο λίγες, τα πράγματα θα ήταν ακόμη πιο εύκολα. Φανταστείτε να θέλατε στο δωμάτιο σας απλώς μία πανέμορφη πέτρα! Τι ανάγκες έχει μια πέτρα; Καμία. Απλώς την παρκάρετε στη θέση που θέλετε.

Και ερχόμαστε στον υπέρτατο δημιουργό! Τα πάντα εν σοφία εποίησε λοιπόν, σύμφωνα με τις απόψεις των θεϊστών. Και με δεδομένο ότι μας αγαπάει, καθότι πανάγαθος, θα έπρεπε να φροντίσει κατά τέτοιον τρόπο ώστε να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας. Προφανώς θα ήταν ιδιαίτερα παράτολμο να προσπαθήσω να συνοψίσω μέσα σε ένα άρθρο τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά δεν πιστεύω να διαφωνήσουν πολλοί αν πούμε ότι στη βάση των αναγκών του ανθρώπου βρίσκονται η ανάγκη για ζωή, η αναπαραγωγή, η τροφή και το νερό και το ευνοϊκό περιβάλλον.

Χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να μπορέσεις να ικανοποιήσεις τις ανωτέρω ανάγκες; Λαμβάνοντας φυσικά υπ’ όψιν και την παντοδυναμία του δημιουργού; Μάλλον καμία ευφυΐα. Απλή κοινή λογική την οποία θα διέθετε σύμφωνα με τις προσδοκίες μας ακόμη και ο δεκάχρονος Περικλής. Θάνατος; Γιατί να υπάρχει; Αναπαραγωγή; Το μόνο εύκολο. Πεινάς; Τι λαχταράει η ψυχή σου για σήμερα; Τσουρέκι με σοκολάτα, γαλακτομπούρεκο απ’ τον Γαλυφιανάκη (UPDATE 2017: εντάξει, εντάξει, και της Νικηφόρου), χοιρινό με σέλερυ, πίτσα σπέσιαλ ή κοκορέτσι; Διψάς; Σκύψε και πιες όπου κι αν βρίσκεσαι, από δροσερό νερό μέχρι πανάκριβο πόρτο και παγωμένη βαρελίσια μπύρα! Για την ακρίβεια, γιατί καν να διψάς; Ευνοϊκό περιβάλλον; Ορίστε μια αιώνια ελληνική άνοιξη, μέσα σε πράσινα λιβάδια, καταγάλανα νερά και χρυσές ακρογιαλιές για όλους.

Τι κατάφερε τελικά ο ευφυέστατος δημιουργός των θεϊστών; Ας ρίξουμε μια συνοπτική ματιά:
  • Ζωή; Ο θάνατος ζει και βασιλεύει! Από την παιδική θνησιμότητα μέχρι τα ατυχήματα, τις αρρώστιες και τα γεράματα.
  • Αναπαραγωγή; Ας σταθούμε και πάλι στην παιδική θνησιμότητα αλλά ας μην παραβλέψουμε και τις όχι σπάνιες περιπτώσεις ανικανότητας, τη γονιμότητα των γυναικών για μόλις 60 μέρες το χρόνο και τις τερατογενέσεις.
  • Τροφή και νερό; Τα παιδάκια στην Αφρική μάλλον διέφυγαν της προσοχής του ευφυούς σχεδιαστή. Και όχι μόνο αυτά φυσικά, αφού σε όλες τις φτωχές περιοχές του πλανήτη η πείνα θερίζει. Χμμ, αν το καλοσκεφτούμε βέβαια, και εκεί όπου δεν υπάρχει πείνα, λίγοι βρίσκουν το λαυράκι τους μαγειρεμένο και τη σαμπάνια τους σερβιρισμένη. Οι υπόλοιποι πρέπει να αγοράσουν, να μαγειρέψουν και να τσακιστούν μέχρι τη βρύση τους για να πιουν νερό. Αν η βρύση τους έχει πόσιμο νερό.
  • Ευνοϊκό περιβάλλον; Εδώ γελάμε. Σε μια Γη που υποτίθεται πως κατασκευάστηκε για να μας φιλοξενήσει, το 70% καλύπτεται από αλμυρό θαλασσινό νερό! Και το παζλ ολοκληρώνεται ιδεατά από τα ηφαίστεια, τους σεισμούς, τα τσουνάμι, τις πλημμύρες, τους κεραυνούς, τους τυφώνες, τα tornado, τη ραδιενέργεια, τα μικρόβια, τις αρνητικές θερμοκρασίες των πόλων και τις ερήμους του πλανήτη. Νομίζετε ότι το κακό σταματάει εδώ; Αυτό το αφιλόξενο μέρος για τη ζωή που μόλις περιγράψαμε ονομάζεται Γη και είναι το ευνοϊκότερο μέρος μέσα στο Σύμπαν, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, για την ανάπτυξη ζωής! Το διάστημα, οι αστέρες και οι μαύρες τρύπες του διαστήματος απαγορεύουν τη ζωή. Τι ποσοστό του σύμπαντος ευνοεί τελικά τη ζωή; Δύσκολος στη σύλληψή του ο αριθμός, αφού μιλάμε για ένα ποσοστό 10-54%! Για τους μη εξοικειωμένους με τις μαθηματικές έννοιες, δεν μιλάμε για το πολύ μικρό ποσοστό 0,01% αλλά για ένα ποσοστό 0,000000000000000000000000000000000000000000000000000001%!!! Σε αυτήν ακριβώς τη λογική απολαύστε στο παρακάτω βίντεο τον Neil Degrasse Tyson στο Stupid Design.


Άλλες απορίες περί του ευφυούς σχεδιασμού. Γιατί χρειάζονται κάποια λεπτά για να διαβαστεί αυτό το άρθρο; Ή πιο απλά, μιας και η μάθηση είναι σημαντική, γιατί μαθαίνουμε τόσο δύσκολα και αδυνατούμε να διαβάσουμε όλους τους τόμους μιας εγκυκλοπαίδειας μέσα σε ένα δευτερόλεπτο; Γιατί τα γλυκά, οι πίτσες και τα κοψίδια παχαίνουν; Γιατί η όρασή μας εξασθενίζει με την πάροδο των χρόνων; Γιατί ερωτευόμαστε χωρίς ανταπόκριση;

Διάλειμμα για διαφημίσεις. "Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης", και στο φαρμακείο του αξέχαστου Βέγγου εισέρχεται αλαφιασμένη μια κυρία:
Μεταξά: Γρήγορα, γρήγορα θα το χάσουμε το παλικάρι.
Βέγγος: Γιατί κυρά μου; Τι συμβαίνει;
Μεταξά: Έχει πέσει μπρούμυτα και δεν μπορεί να σαλέψει ούτε χέρια ούτε πόδια ούτε να ανοίξει τα μάτια του...
Βέγγος: Και παλικάρι το λες εσύ αυτό; Άμα ήταν έτσι τα παλικάρια… Άιντε, άιντε….

Στην ίδια ακριβώς λογική: Άμα ήταν έτσι η ευφυΐα… Άιντε άιντε…

Τα πάντα εν σοφία εποίησε...

Ναι, αλλά δεν είναι απλός ψυχασθενής. Είναι στυγνός σαδιστής.
Είναι τελικά εύκολα αποδείξιμο ότι ο θεός το μόνο που δεν κάνει είναι να προσπαθεί να ευνοήσει τη ζωή και τις ανάγκες της σε αυτό το σύμπαν. Επειδή όμως δεν μιλάμε για ανάγκες τις οποίες πρέπει να αναγνωρίσει ο θεός, αλλά ανάγκες τις οποίες ο ίδιος δημιούργησε (μιας και μιλάμε για τον δημιουργό), γεννιέται εύλογα το ερώτημα: Αφού μας αγαπάει και δεν σκόπευε να ικανοποιήσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό αναγκών μας, γιατί μας έπλασε με τέτοιες ανάγκες; Όπως είχαμε αναφέρει και στην αρχή, όσο πιο περιορισμένες οι ανάγκες, τόσο πιο εύκολο να ικανοποιηθούν. Θυμάστε την πέτρα; Γιατί δεν έπλασε τα δημιουργήματά του με τις ανάγκες μιας πέτρας;

Μάλλον μιλάμε για έναν θεό σαδιστή, ο οποίος περιγράφεται εξαιρετικά από τον Αλ Πατσίνο ως Τζον Μίλτον, στον εκπληκτικό του μονόλογο στην ταινία Ο Δικηγόρος του Διαβόλου:
Για ποιον κουβαλάς λοιπόν τις τύψεις σου, αυτόν το σάκο με τα τούβλα; Για τον θεό;;; Επίτρεψέ μου να σου δώσω μερικές εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικά με τον θεό. Ο θεός αρέσκεται να παρακολουθεί. Και είναι ένας μεγάλος φαρσέρ. Σκέψου το. Δίνει στον άνθρωπο ένστικτα. Του δίνει αυτό το εξαιρετικό δώρο, και στη συνέχεια τι κάνει; Σου το ορκίζομαι, για τη δική του διασκέδαση, για το ιδιωτικό του κοσμικό καλαμπούρι, ο ίδιος ορίζει τους κανόνες εν αντιθέσει. Μιλάμε για την γκάφα όλων των εποχών. Κοίτα, αλλά μην αγγίζεις. Άγγιξε, αλλά μην δοκιμάσεις. Δοκίμασε, μην καταπιείς όμως. ΧΑ! Και ενώ εσύ χοροπηδάς από το ένα πόδι στο άλλο, τι κάνει αυτός; Ξεσκίζεται μέχρι αηδίας στα γέλια! Είναι ένας σφιχτόκωλος. Είναι ένας σαδιστής. Είναι ένας απών σπιτονοικοκύρης. Να λατρέψεις αυτόν; ΠΟΤΕ!
Απολαύστε τον μονόλογο στο πρωτότυπο:



Αν λοιπόν δεν μιλάμε για έναν τέτοιο θεό, τι άλλο μπορεί να συμβαίνει; Απλώς πρέπει να αποδεχτούμε ότι ο κόσμος που γνωρίζουμε κάθε άλλο παρά φιλικός είναι για τη ζωή. Είναι ένας στίβος μάχης στον οποίον επικρατεί αυτός που προσαρμόζεται και αυτός που εξελίσσεται. Ούτε ευφυΐα απαιτείται για κάτι τέτοιο, ούτε απέραντη αγάπη και παντογνωσία και παντοδυναμία από κάποιον δημιουργό. Η απλή ωριμότητα των "δημιουργημάτων" είναι υπέρ αρκετή.

Πιθανές Ενστάσεις
Επειδή τα βλέπω να έρχονται τα έτοιμα απολογητικά ρετσέτα, ας τα απαντήσω προκαταβολικά!

Απάντηση: Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου!
Ανταπάντηση: Και τότε εσείς πώς τις γνωρίζετε και αποφαίνεστε ότι τα πάντα εν σοφία εποίησε;

Απάντηση: Όντως τα πάντα εν σοφία εποίησε, αλλά το σχέδιό του είναι τόσο μεγαλοφυές ώστε είναι αδύνατο να το καταλάβεις.
Ανταπάντηση: Η αέναη αντιπαράθεση του όλου ως μερικό είναι η βάση της μη παραδοχής των ενδόμυχων σκέψεών μας! Αυτό το τελευταίο έγινε κατανοητό; Σίγουρα όχι. Χαρακτηρίστε με λοιπόν κι εμένα ευφυή για να τελειώνουμε.



Share:

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Πέντε Αιρετικές Θέσεις για την Ματαίωση της Παρέλασης



Προσοχή, ακολουθούν άκρως αιρετικές και ασεβείς απόψεις! Όσοι θίγεστε εύκολα, συνοδεύστε τον εαυτό σας στην έξοδο τώρα.

- Ψωμί δηλαδή δεν πήρες αχαΐρευτε;

- Σου λέω ότι έμεινα πάνω από τρεις ώρες στο δρόμο μετά την τράκα! Περιμέναμε να έρθει η τροχαία για να καταγράψει το συμβάν. Η οδική βοήθεια έκανε να έρθει μιάμιση ώρα συνολικά και στη συνέχεια έτρεχα και στα νοσοκομεία για να δω τι έπαθε ο άλλος. Ναι μεν έφταιγε, αλλά άνθρωποι είμαστε ρε γυναίκα και ο φουκαράς έσπασε την κλείδα του…

- Ένα πράγμα έχεις να θυμηθείς κάθε μέρα, έεενααα! Να αγοράσεις ψωμί καθώς έρχεσαι! Και το ξέχασες; Αυτό είναι ασέβεια προς το ίδιο το ψωμί… (;;;)

ΣΤΟΠ
Ο αναγνώστης θα έχει αντιληφθεί φαντάζομαι ήδη την ηλιθιότητα της παραπάνω κουβέντας εκτός και αν πρόκειται για τον μέσο έλληνα πολιτικό! Ας το εξηγήσουμε γι αυτούς: Η συνήθεια να αγοράζουμε καθημερινά ψωμί γίνεται ακριβώς για να εξυπηρετεί τις δικές μας διατροφικές ανάγκες, και όχι ως φόρος τιμής στο ψωμί! Αν κάποια ημέρα συμβεί κάτι έκτακτο και ιδιαίτερα σοβαρό, μόνο κάποιος καθυστερημένος θα δημιουργήσει θέμα γιατί δεν σκεφτήκαμε να αγοράσουμε ψωμί.

Παρασκευή 28/10/2011, Θεσσαλονίκη. Η παρέλαση διεκόπη για πρώτη φορά στην σύγχρονη νεοελληνική ιστορία!
Οι θέσεις του Δράκου του Schrodinger:

Ήταν σωστό αυτό που έγινε από τα άτομα που διέκοψαν την παρέλαση;
Απάντηση: Δεν συντάσσομαι με τέτοιες πρακτικές, οι οποίες εφαρμόζονται από άτομα χωρίς θέσεις αλλά με άκρως νηπιακή διάθεση του στιλ "θα κρατήσω τότε κι εγώ την αναπνοή μου μέχρι να μου κάνετε το χατίρι". Οι πραγματικές απαντήσεις δίνονται την ώρα της ψήφου, και μέχρι να δούμε στην κάλπη την μαζική αποδοκιμασία του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, δεν μπορούμε να μιλάμε για μαζική οργή αλλά μόνο για μαζική κατινιά.

Ήταν σωστές οι αντιδράσεις των μαθητών με μούντζες και επιδεικτικό γύρισμα της κεφαλής στην αντίθετη κατεύθυνση αυτής των πολιτικών;
Απάντηση: 100% σωστές! Ακριβώς επειδή οι μαθητές δεν ψηφίζουν, έχουν κάθε δικαίωμα να χλευάζουν το σάπιο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τους έχουμε καταδικάσει να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους, χωρίς καν να ερωτηθούν! Και ας μην ξέρουν γρι και από ιστορία. Στα σχολεία μας τη διδάσκονται, εκεί δηλαδή που συνεχίζει να έχει λόγο στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ο αρχιεπίσκοπος και ο κάθε λογής άσχετος που δύναται να κρίνει τα βιβλία αναγνωρισμένων ιστορικών αλλά και την διδακτέα ύλη της βιολογίας.

Μα διεκόπη για πρώτη φορά η παρέλαση και αμαυρώθηκε η εθνική μας επέτειος…
Απάντηση: Στ’ αρχίδια μας!


Το Δυναμικό
Το πολιτικό σκηνικό στην χώρα των νεοελλήνων (συμπτωματικά στα ίδια σύνορα με τη γνωστή Ελλάδα) διαδραματίζεται στα ίδια και σαφώς οριοθετημένα πλαίσια που έχουν σιωπηλά οριστεί μέσα στη μεταπολίτευση και έχουν καταστεί αποδεκτά από τους κατοίκους της. Σεβασμός στους Θεσμούς και Προκαθορισμένοι Ρόλοι. Ο πολιτικός των κομμάτων εξουσίας είναι πρόσωπο αναγνωρίσιμο, π.χ. πρώην αθλητής (με συντριπτικές τις πιθανότητες να είναι άσχετος με οτιδήποτε άλλο) ή πρώην ηθοποιός ή γιος και ανεψιός του πρώην αναγνωρίσιμου πολιτικού ή και ο ίδιος ο αναγνωρίσιμος, μετά από 6-7 θητείες πολιτικός. Απουσιάζουν οι τεχνοκράτες. Ο ρόλος του πολιτικού είναι να διορίζει στο δημόσιο άχρηστα και άνευ κοινωνικών ευαισθησιών άτομα, τα οποία με τη σειρά τους θα τον ξαναδιορίσουν βουλευτή. Ο πολιτικός των μικρών κομμάτων από την άλλη έχει ως ρόλο το να λέει "Όχι". Δεν έχει θέσεις γιατί δεν θα χρειαστεί να τις εφαρμόσει και απολαμβάνει μια εξαιρετικά καλοπληρωμένη δουλειά, περίπου ο μέσος μισθός επί έξι (plus expenses) για την ιδιαίτερα επίπονη διαδικασία του να λέει "Όχι". Ο ρόλος των δημοσιογράφων εξαντλείται στο να καλούν στις εκπομπές τους πολιτικούς και να τους θέτουν αιχμηρές πολιτικές ερωτήσεις αλλά να κρίνουν ως πλήρως αποδεκτή ακόμα και μια απάντηση περί της ποιότητας του κορεάτικου κινηματογράφου (ο οποίος τυγχάνει ποιοτικότατος αλλά δεν είναι το θέμα της πολιτικής). Στον ρόλο τους επίσης εμπίπτει και ο αμέριστος σεβασμός προς τους θεσμούς. Ο ρόλος των πολιτών τέλος είναι να ενημερώνονται ώστε να ξέρουν ποιον να ψηφίσουν. Για να το κάνουμε πιο λιανά, να ενημερώνονται από τον μπαμπάκα τους και από το συγγενικό τους περιβάλλον για το ποιος πολιτικός είναι γνωστός - προσεγγίσιμος και μπορεί να τους διορίσει στο δημόσιο ή από τους προαναφερθέντες δημοσιογράφους για τα πρόσωπα τα οποία κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο. Σημαντικό: ενδιαφέρουν αποκλειστικά τα πρόσωπα και σε καμία περίπτωση οι θέσεις τους, τα διαπιστευτήρια τους ή οτιδήποτε σχετικό με την πολιτική!

Ααα, και για να μην το ξεχάσω, ο κομβικός ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι να παρίσταται!!!

Ανάλυση
Συνεχίζει λοιπόν κάποιος να απορεί για την έκπληξη που βίωσε σύσσωμο το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο με την ασέβεια που διέπραξαν ορισμένοι απέναντι στην παρέλαση αλλά και στον ιερό θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και τη συνολικότερη θύελλα αντιδράσεων (αυτήν την αγαπημένη έκφραση των καναλιών); Δεν νομίζω. Είπαμε, σεβασμός στους θεσμούς! Παρατηρείται απλώς ο εξής ομαδικός ανορθολογισμός. Έχουμε καταντήσει ως κοινωνία να σεβόμαστε υπέρ το δέον ιδέες και θεσμούς οι οποίοι, αν και θα έπρεπε να μας υπηρετούν, αποτελούν πλέον βαράκια στα πόδια μας.

1. Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ο κύριος Παπούλιας ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσει τη γιορτή και λυπάται για τις ασεβείς αντιδράσεις που προκάλεσαν την ματαίωση. Ευγενής, ευγενέστατος και συμπαθητική φυσιογνωμία, κοινώς αποδεκτή από όλους. Δεν έπρεπε να τον στεναχωρήσουν καθότι τυγχάνει και σύμβολο. Ακινησίας μεν, σύμβολο δε. Λοιπόν, υπάρχει λύση στο πρόβλημα. Ο Δράκος του Schrodinger προσφέρεται εθελοντικά να εισπράττει τον εξαψήφιο μισθό του κύριου Παπούλια προκειμένου να παρίσταται στις ίδιες εκδηλώσεις και δέχεται και να καταπίνει αμάσητες κάθε είδους προσβολές, λεκτικές ή και χειρονομίες! Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο κύριος Παπούλιας  είναι συμπαθέστατος και δεν πρέπει να υπομένει τέτοιου είδους εξευτελισμούς.

2. Θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας; Αρχικά να τονίσω απλώς ότι όποιος έχει διαβάσει στοιχειωδώς ιστορία, γνωρίζει πολύ καλά ότι οι αντιστασιακοί του 1940 και κατ’ ουσία πατριώτες βρίσκονται στον ιδεολογικό αντίποδα των νυν πατριωτών οι οποίοι ανησυχούν για τρίζοντα κόκκαλα και θίγονται κάθε φορά που προσβάλλονται οι μέρες μνήμης και οι εθνικές επέτειοι. Σε όσους ενστερνίζονται παρ’ όλα αυτά τέτοιου είδους μεταφυσικές βλακείες, έχω να τους ενημερώσω για το εξής! Κανένα κόκκαλο του 1940 δεν τρίζει γιατί κανένα από εκείνα τα κόκκαλα δεν υπάρχει πλέον. Ο παππούς μου που πολέμησε το 1940 δεν υπάρχει πλέον. Ξέρω ότι είναι πιθανόν βολικό για την ψυχολογία μου το να νομίζω ότι υπάρχει στον ουρανό και χαίρεται με τις τιμές που του αποδίδουν με τις παρελάσεις, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το ότι μας αρέσει κάτι δεν αποτελεί ικανή συνθήκη για να θεωρηθεί αυτό το κάτι και αληθές. Ο λόγος για τον οποίον μαθαίνουμε και σεβόμαστε την ιστορία του τόπου μας είναι γιατί αποτελεί πολύτιμο εργαλείο συμπυκνωμένης γνώσης και εμπειρίας το οποίο μας βοηθάει να πορευόμαστε στο μέλλον. Ο λόγος για τον οποίον διδασκόμαστε την ιστορία και τιμούμε τα πρόσωπα της, δεν είναι για να δείξουμε σεβασμό σε άψυχα κόκκαλα τη στιγμή που οι έμψυχοι συνάνθρωποι μας υποφέρουν καθημερινά κάτω από τις παρανοϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται, αλλά απλώς για να προβάλλουμε πρότυπα που θα βοηθήσουν τον κόσμο να ακολουθήσει μια στάση ζωής με καλύτερα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Το ξέρω ότι θα στεναχωρήσω πολλούς στη χώρα όπου προσκυνάμε ακόμα και την παρανυχίδα του Όσιου Μπιφτέκιου αλλά είναι καιρός να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τα μεταφυσικά και τα εικαζόμενα και να πιαστούμε λίγο πιο σοβαρά με τον υπαρκτό κόσμο και τα υπαρκτά προβλήματα του.

3. Παρέλαση; Ακριβώς επειδή ο συνταγματάρχης Δαβάκης δεν βρίσκεται στον ουρανό για να κοιτάει τους άψογους σχηματισμούς στους οποίους παρελαύνουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά βρίσκεται ακριβώς εκεί που βρισκόταν και στην άλωση της Πόλης το 1453, δηλαδή πουθενά, είναι πλέον καιρός να σταματήσουμε τις παρελάσεις και να ασχολούμαστε με την ιστορία της πατρίδας μας αποκλειστικά στα βιβλία και τις αίθουσες των σχολείων. Τα οποία σχολεία, υπενθυμίζω, είναι πλέον μόνιμα κλειστά από τις καταλήψεις!

4. Μπορεί ο καθένας όμως να διακόπτει οποιαδήποτε εκδήλωση με το έτσι θέλω; Το έχω τονίσει ήδη ότι δεν συντάσσομαι με τις συγκεκριμένες πρακτικές. Και όχι μόνο στο ζήτημα των εκδηλώσεων αλλά στη γενικότερη ασυδοσία που επικρατεί στη χώρα μας, όταν οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους, οι ταξιτζήδες κλείνουν τα διόδια και οι καλοπληρωμένοι άχρηστοι της ΔΕΗ κατεβάζουν τους διακόπτες. Οποιοσδήποτε προβαίνει σε ενέργειες, οι οποίες ανάγουν μια προσωπική θεώρηση ή ακόμα και ένα πρόβλημα υποσυνόλου σε γενικευμένο πρόβλημα όλων, κρίνεται κοντόφθαλμος, ανεύθυνος και τζάμπα μάγκας εκ του αποτελέσματος. Γιατί εκ του αποτελέσματος; Χμμ, ώρα να ξαναγυρίσουμε στα ψυχολογικά μαθηματικά και το Θεώρημα Πάτσι. Μια ομάδα Α έχει ένα πρόβλημα, το οποίο δεν αφορά την ομάδα Β, αλλά η ομάδα Α επιλέγει να το φορτώσει στο σύνολο ώστε να αφορά πλέον και την ομάδα Β. Στο κάτω - κάτω και η ομάδα Β παλαιότερα είχε φορτώσει τα δικά της προβλήματα στο σύνολο, οπότε πλέον οι δύο ομάδες είναι πάτσι. Σωστά; 1 + 1 = 0, έτσι; Λάθος! 1 + 1 = 2 και αυτό ισχύει πάντα!!! Αναγωγή στα της θλιβερής κοινωνίας μας. Ματαίωσαν κάποιοι την παρέλαση! Τι ακριβώς πέτυχαν; Σωστά καταλάβατε, πέτυχαν να φορτώσουν την κατακερματισμένη κοινωνία μας με ένα ακόμα περιστατικό όπου ένα μέρος της κοινωνίας επιλέγει να στραφεί κατά ενός άλλου μέρους της κοινωνίας! Κάποιοι γουστάρουν τις παρελάσεις και κάποιοι δεν τις γουστάρουν (προσωπικά τις θεωρώ ηλίθιες και ξεπερασμένες). Αυτοί λοιπόν που δεν τις θέλουν, καλά θα κάνουν να προσπαθήσουν να αλλάξουν αυτήν την πρακτική των παρελάσεων με την ψήφο τους αλλά και πείθοντας τους υπόλοιπους για το άσκοπο του θεσμού. Γιατί; Γιατί έτσι λειτουργεί η δημοκρατία, σε περίπτωση που το έχουμε ξεχάσει. Το ίδιο ισχύει και για τον κάθε ταξιτζή, αγρότη, μεταφορέα, τελωνειακό και υιοθετημένο από τις ΔΕΚΟ. Δεν μας ενδιαφέρουν τα προβλήματα σας όταν επιλέγετε να τα κάνετε και δικά μας! Τόσο απλά. Αν θέλετε κοινωνική συνοχή, προσπαθήστε πρώτα να μην την σκοτώνετε καθημερινά. Τα προβλήματα αλλάζουν με την ψήφο και τη συμμετοχή και όχι με αναίτιους τσαμπουκάδες.

5. Και τα παιδιά; Επιτρέπεται να αντιδρούνε με τέτοιον τρόπο τα παιδιά; Αυτή η νέα γενιά που δεν σέβεται τίποτα τι μέλλον μπορεί να έχει; Χαχαχαχαχα, οι ενήλικες είμαστε συχνά απόλυτα φαιδροί! Είμαστε το αποδεδειγμένο ΖΟΝΚ στο μεγάλο παζάρι που έχει στηθεί στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και έχουμε το θράσος να αμφισβητούμε την πνευματική φρεσκάδα και την υγιή αμφισβήτηση των παιδιών απέναντι στις δικές μας σταθερές, οι οποίες αφήνουν ερείπια όπου εφαρμόζονται. Είμαστε βυθισμένοι στον ωχαδερφισμό μας, χωρίς φίλους αλλά μόνο με στρατηγικούς συνεργάτες, και έχουμε το θράσος να αμφισβητούμε τη δυνατότητα της παρεΐστικης νεολαίας να δημιουργήσει μια πιο συνεκτική κοινωνία από τη δική μας. Αμφισβητούμε την ικανότητα τους να κρίνουν επειδή δεν μας σέβονται! Λοιπόν, ξερά στεγνά, ο σεβασμός δεν απαιτείται αλλά κερδίζεται! Και τα παιδιά που δεν ψηφίζουν αλλά και δεν έχουν την επιλογή για το αν θα συμμετέχουν στις ηλίθιες φιέστες μας, έχουν τουλάχιστον το αναφαίρετο δικαίωμα να τις χλευάσουν ανοικτά. Στην τελική, από τον χλευασμό δεν πέθανε ποτέ κανένας, από την ανεργία, την ανέχεια και την πείνα πολλοί!


Τι επάγγελμα κάνεις;
- Παρίσταμαι!

- Προσεύχομαι!

- Επιβλέπω!

Στη θλιβερή κοινωνία μας όπου έχουμε αποδεχτεί ότι τα παραπάνω επαγγέλματα, όχι μόνο θα υπάρχουν, αλλά και θα αμείβονται πολλαπλάσια από τα πραγματικά επαγγέλματα των ανθρώπων που παράγουν υπαρκτό και μετρήσιμο έργο, την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι αρχίζουν να ζουν στη λογική να βγάλουν και την επόμενη μέρα, ο τσαμπουκάς μας εξαντλείται καθημερινά σε ευθιξίες, προγονικές λατρείες, άσκοπα νταηλίκια και επηρμένες νουθεσίες! Και όλα αυτά (νομίζουμε πως) μας δίνουν το δικαίωμα να απέχουμε από τους αληθινούς προβληματισμούς και την ουσιαστική ψήφο. Μια παρέλαση ματαιώθηκε χωρίς λόγο. Η ίδια παρέλαση όμως που λαμβάνει χώρα επίσης χωρίς λόγο! Και μια ολόκληρη κοινωνία σέρνεται και πάλι σε ψευδοδιλλήματα και ανούσιες συζητήσεις επί συζητήσεων. Ελπίζω την ώρα της κάλπης να είναι η κοινωνία σε ανάλογη εγρήγορση!!! Και το υπάρχον πολιτικό δυναμικό να διαλυθεί επιτέλους εις τα εξ' ων συνετέθη...




Share:

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Πολιτικό Ξεγύμνωμα (χωρίς υπότιτλους)

Αμερικάνικο Όνειρο. Κατ' επέκταση και ελληνικό. Απολαύστε το απόλυτο ξεγύμνωμα της πολιτικής και των πολιτικών από έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους κωμικούς, τον George Carlin! Γι αυτόν τον μονόλογο δεν υπάρχουν λόγια...




Share:

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Σοφίες (;;;) Γερόντων

Ο Γέρ... εχμ... Ο Άγιος Παΐσιος

 
 - Μνήσθητί μου κύριε, εεε συγνώμη, Κύριε (με κεφαλαίο) ήθελα να πω. Τι παντζάρια ήταν αυτά; Αγίασμα κανονικό! Τα φχαριστήθηκε η ψυχή μου, ευφράνθηκε. Καλύτερο και από σεξ όπως λένε και οι κοσμικοί, αυτοί πού ‘χουν υποδουλώσει το πνεύμα τους στον πονηρό τον διάβολο και δεν βλέπουν πια καλά. Τα μάτια της ψυχής τους τυφλώθηκαν. Και νομίζουν ότι βλέπουν αλλά δεν μπορούν να δουν αυτά τα πράματα που βλέπω εγώ ο δούλος Σου καθαρά μπροστά μου. Ότι δηλαδή εγώ που αξιώθηκα να μην κάνω ποτέ στη ζωή μου σεξ, γιατί ήθελα μία δώδεκα χρόνια αλλά αυτή δεν με ήθελε, γνώρισα την αληθινή ευτυχία σε ένα υγρό κελί μακριά από τα εγκόσμια, με ρούχα που ζέχνουν, παρέα με τα μυρμήγκια και με κλεισμένα ερμητικά τα παράθυρα που εμποδίζουν τον διάβολο να μπει. Μόνο κοντά σου Κύριε βλέπει κανείς με πραγματική διαύγεια. Μόνο κοντά σου μπορώ εγώ ο ταπεινός σου, εεε ταπεινός Σου ήθελα να πω… Αμααάνν, έκανα το ίδιο λάθος και πριν! Συγχώρα με Θεέ μου. Ξανά, μόνο κοντά Σου Κύριε βλέπει κανείς με πραγματική διαύγεια. Μόνο κοντά Σου μπορώ εγώ ο ταπεινός Σου δούλος να εκτιμήσω τον πόνο και την αρρώστια και να ζήσω πραγματικά απαλλαγμένος από τους γιατρούς και τα φάρμακα και όλα θα βολευτούν με το χώμα. Βόηθα με μόνο να έχω πάντα την καθαρή σκέψη που έχω τώρα. Να είμαι ισορροπημένος. Γιατί τις κάνω κι εγώ τις ανισορροπίες μου καμιά φορά. Να, τώρα δα πριν από λίγο είπα ότι φχαριστήθηκα τα παντζάρια. Μα πως μπορεί να είναι κανείς ταπεινός όταν φχαριστιέται; Συγχώρα με Θεέ μου, συγχώρα Με, εεε… συγχώρα με (πως μου ξέφυγε εδώ το κεφαλαίο;) ήθελα να πω. Αισθάνομαι τόσο ανίκανος μπροστά Σου ώστε Σου ζητάω να με συγχωρέσεις και την ίδια στιγμή βουτάω ακόμα πιο βαθιά στο βούρκο αποκαλώντας με Με. Συγχώρα με…
 
[Οι πεντακάθαρες (Πεντακάθαρες; What the hell did you just say dude?) σκέψεις του γέροντα διακόπηκαν απότομα από τα βήματα έξω από το κελί του και το χτύπημα στο βαρύ μάνταλο της πόρτας.]

- Γέροντα, ήρθαν να σε δουν τρεις νέοι. Θέλουν να σε δουν και να συνομιλήσουν μαζί σου!
- Να κοπιάσουν.

[Η ξύλινη πόρτα άνοιξε τρίζοντας και πρόβαλε ο πρώτος επισκέπτης]

Ψυχρό Διάβασμα
- Πέρνα μέσα Βλάση, θέλεις νερό; Θα κουράστηκες από το περπάτημα…
- Δεν με λένε Βλάση γέροντα, Αγησίλαο με λένε…
- Ναι, αλλά και τον παππού σου τον λέγαν Αγησίλαο, έτσι δεν είναι;
- Ναι!
- Άρα εσύ είσαι ο Β Αγησίλαος. Και ο Β Αγησίλαος λέγεται και Βλάσης.
- Γέροντα, πού το ήξερες;
- Με τα μάτια της ψυχής ακούς καλύτερα τον Θεό και με τα αυτιά βλέπεις καλύτερα.

[Ο Αγησίλαος έμεινε αποσβολωμένος να κοιτάει τον Γέροντα Παΐσιο ενώ λίγα δευτερόλεπτα μετά ξεπρόβαλλαν από πίσω του στο κελί, ο Στάθης και ο Βαγγέλης. Κοίταξαν με δέος και αυτοί τον σοφό γέροντα, την ώρα που ο τελευταίος γέμιζε με νερό τρία μεταλλικά κύπελλα για να δροσίσει τους επισκέπτες του. Ο Βαγγέλης μίλησε πρώτος με το παχύ σαλονικιώτικο του λάμδα να αηδιάζει το τύμπανο του γέροντα…]

- Την ευχή σου Γέροντα! Ερχόμαστε από τη Θεσσαλλλονίκη. Εγώ είμαι ο Βαγγέλλλης.
- Την ευχή μου Βαγγέλη. Να πεις στον πατέρα σου ότι ήταν συνεχώς στις προσευχές μου!

Κουτί του Schrodinger (με τέσσερις καταστάσεις)
[Οι τέσσερις παρακάτω εκδοχές υπάρχουν ταυτόχρονα για τους μη συμμετέχοντες, ενώ οι παριστάμενοι βλέπουν να εξελίσσεται πάντοτε η μία μόνο εκδοχή]

Εκδοχή Α
- Πέρσι τον Απρίλλλιο; Που νοσηλεύτηκε στον Άγιο Παύλλλο;
- Ναι!

Εκδοχή Β
- Μα ο πατέρας μου πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια Γέροντα…
- Το ξέρω Βαγγέλη, αλλά του μιλάς ακόμα, έτσι δεν είναι;
- Τον βλλλέπω στα όνειρα μου Γέροντα. Το γνώριζες;
- Ναι, και σε ακούει πραγματικά από εκεί ψηλά που βρίσκεται.

Εκδοχή Γ
- Γέροντα ο πατέρας μου μας εγκατέλλλειψε όταν ήμουν μόλλλις ενάμιση. Δεν γνώρισα πατέρα…
- Κι όμως τον γνωρίζεις. Μη δέχεστε τις διδαχές του διαβόλου αβασάνιστα εσείς οι νέοι. Δεν έχεις παρά να ψάξεις στην οικογένεια σου…

Εκδοχή Δ
- Γέροντα, είναι απίστευτο! Ο πατέρας μου με παρότρυνε να έρθω αν σε βρω και να σε συμβουλλλευτώ!
- Το γνωρίζω Βαγγέλη. Σε περίμενα…

[Χωρίς να του αποκαλύψουν το παραμικρό (εκτός από το ότι του αποκάλυψαν τα πάντα), ο Γέροντας Παΐσιος γνώριζε! Ένας φαινομενικά αγράμματος γέρος ο οποίος κουβαλούσε τη σοφία του κόσμου. Ήρεμος, αν και έδειχνε να πονάει. Πονούσε μάλλον για όλον τον υπόλοιπο κόσμο αλλά υπέφερε καρτερικά και προπαντός χωρίς να χάνει στιγμή την πνευματική του διαύγεια. Τα γένια του άσπρα στο σύνολο, με μια μαύρη καμπύλη εξαίρεση κατά μήκος των ζυγωματικών, άφηναν να φαίνεται το ταλαιπωρημένο αλλά ευγενικό του πρόσωπο που τους ατένιζε με καλοσύνη. Ο Στάθης ήταν ο τελευταίος που μίλησε…]

- Την ευχή σου Γέροντα. Εμένα Γέροντα με έστειλε η γυναίκα μου η Συμέλα να σε βρω και να σε συμβουλευτώ. Το ήξερες φαντάζομαι…
- Ναι! Άξια γυναίκα και μπράβο της που κράτησε και το χριστιανικό της όνομα. Ακούω όλο και περισσότερες γυναίκες να αλλάζουν τα ονόματα τους σε ξενόφερτα και μικρά και απορώ, δεν θέλουν να τιμήσουν το όνομα της Αγίας; Εσένα πως σε φωνάζουν οι φίλοι σου; Το κράτησες το όνομα σου;
- Στάθη με λένε Γέροντα!
- Αυτό το ξέρω, γιατί οι φίλοι σου όμως δεν σε φωνάζουν Ευστάθιο; Όλα να τα κόβουμε δηλαδή;
- Έχεις δίκιο Γέροντα. Κάποια τέτοια πράματα τα θεωρούμε ασήμαντα αν και είναι τόσο σημαντικά.
- Και γιατί σε έστειλε για τη συμβουλή μου η Συμέλα Ευστάθιε; Τι είναι αυτό που σας βασανίζει;
- Αγαπάμε τα παιδιά Γέροντα και θέλουμε παιδάκι τέσσερα χρόνια τώρα, αλλά δεν μας χαρίζει ο Θεός. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να μας βοηθήσουν. Τι να κάνουμε; Δεν ξέρουμε…

Άσε τους να μην καταλάβουν τίποτα!
- Την άκουσες πριν την πόρτα που έτριζε; Μόλις μπήκατε μέσα; Από την πολλή τη χρήση είναι.

[Ο Στάθης ρουφούσε τα σοφά λόγια του γέροντα (Τρίζει από την πολλή χρήση; Τι να ‘πιε άραγε ο Γέροντας και τα ‘πε όλα ανάποδα;)]

- Έτσι και η γυναίκα, από την πολλή τη χρήση χαλάει. Η γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά. Ό άντρας έχει περισσότερη λογική και λιγότερη καρδιά. Το ευαγγέλιο μόνο τη γυναίκα λέει πόρνη και όχι τον άντρα, διότι η γυναίκα στον έρωτα δίνει και την καρδιά της, ενώ ό άντρας δίνει μόνο το σώμα του, συνήθως για να ικανοποιήσει τις ορμές του και τη χρησιμοποιεί. Η γυναίκα θέλει αγάπη και πρέπει να της δίνουμε αγάπη. Ό άντρας πρέπει να δίνει αγάπη στη γυναίκα του, γιατί τα σούπερ-μάρκετ δεν πουλάνε αγάπη. Να τη χρησιμοποιείς λιγότερο και να την αγαπάς περισσότερο παιδί μου. Και ο Θεός μετά θα βοηθήσει. Και χρειάζεται και υπομονή και χρειάζεται και πίστη.
- Γέροντα, ήμουν ανέκαθεν πιστός αλλά πολλές φορές νιώθω την πίστη μου να κλονίζεται. Από το δικό μας πρόβλημα και από τα προβλήματα που βλέπω να έχουν και καλοί άνθρωποι. Γιατί να ταλαιπωρούνται καλοί άνθρωποι;
- Ακόμη κι αν κάψει ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλει κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθεί πως ο Θεός ότι κάνει, από αγάπη το κάνει. Γιατί να κλονίζεται η πίστη σου; Η Αγία Αικατερίνη, μόλις δεκαεννιά χρονών και διακόσιους φιλόσοφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεό γνώση και σοφία της. Η κοσμική λογική μας κλονίζει την πίστη μας. Και αυτήν τη λογική την έχουμε μόνο εμείς οι άνθρωποι. Είδες εσύ κανένα μυρμήγκι να κλονίζεται η πίστη του; Κουβαλάει αδιαμαρτύρητα. Είδες καμιά πέτρα που τη δέρνουν οι άνεμοι, να διαμαρτύρεται; Δε νομίζω Τάκη!
- Τάκη; Στάθη Γέροντα, Στάθη με λένε. Όχι Τάκη...
- Το ξέρω, έκφραση είναι και θα τη λένε μετά από δεκαπέντε χρόνια.

Πίσω στη Θεσσαλλλονίκη
- Είναι απίστευτο, αλλά γνώριζε τα ονόματα μας πριν να πατήσουμε εκεί!
- Και ήξερε και ότι και τον παππού μου τον έλεγαν Αγησίλαο!
- Γνώριζε και…
  1. (Α Εκδοχή) ότι ο μπαμπάς νοσηλεύτηκε πέρσι τον Απρίλιο!
  2. (Β Εκδοχή) ότι έχασα τον πατέρα μου!
  3. (Γ Εκδοχή) για το ότι μεγάλωσα χωρίς πατέρα αλλά με διαβεβαίωσε ότι είναι κάποιος από την οικογένεια!
  4. (Δ Εκδοχή) ότι με έστειλες εσύ και μάλιστα μου είπε ότι προσεύχεται για σένα!
- Και μιλούσε τόσο όμορφα, και μας είπε τόσα χρήσιμα πράματα…
- Συμέλα πρέπει να σταματήσουμε τις πολλές προσπάθειες. Δεν κάνουμε καλά έτσι. Να έχουμε πίστη πρέπει και να έχουμε υπομονή. Ααα, και να με φωνάζεις Ευστάθιο…




Share:

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Γίνε Τζάμπα Μάγκας με Τρία Δοκιμασμένα Τεχνάσματα.

Ότι δουλεύει, δεν το αλλάζουμε! Είναι δοκιμασμένο, τελεία και παύλα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο τρόπος και το αποτέλεσμα. Το δοκιμασμένο είναι ευκολία γιατί το έχουμε δει πολλές φορές και έχουμε σχεδόν πλήρως κατανοήσει τον τρόπο του. Το δοκιμασμένο είναι εξασφάλιση γιατί έχει δεδομένο αποτέλεσμα. Και φυσικά στο δοκιμασμένο στηρίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα της κοινωνίας μας.

Είναι το δοκιμασμένο πάντοτε καλό; Χμμμ, μάλλον όχι! Και αυτό γιατί η επιτυχής έκβαση ενός αποτελέσματος δεν μπορεί να κρίνεται ανεξάρτητα από το ίδιο το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καλό ή κακό. Επειδή μάλιστα μιλάμε για έναν φορέα με προθέσεις, τον άνθρωπο, είναι απόλυτα φυσιολογικό να συνδέσουμε τελικά το αποτέλεσμα με τον σκοπό. Είναι λοιπόν οι δοκιμασμένες μέθοδοι πάντα καλές; Εξαρτάται από τον σκοπό για τον οποίον τις χρησιμοποιούμε!

- Ώχου, πονοκέφαλος μας έπιασε, θα καταλήξεις κάπου ρε φίλε;

Αμέσως! Με ποιον απώτερο σκοπό αποφασίζει κάποιος να επιτεθεί στην επιστήμη, η οποία του έχει χαρίσει έναν υπολογιστή για να γράφει και να σβήνει και ένα διαδίκτυο για να στέλνει τις ιδέες του στα πέρατα του κόσμου με ένα απλό κλικ, και χρησιμοποιώντας ανακρίβειες και παραπλανητικές χρήσεις όρων; (Αυτό συνέβη σε αυτήν την ανάρτηση η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να τιτλοφορείται Ύμνος στην Ορθοδοξία και Κατάρριψη του Μύθου της Εξέλιξης και της Ραδιοχρονολόγησης)

Η απάντηση κατ’ εμέ είναι εξαιρετικά απλή. Και λέγεται προσωπική προβολή και δημιουργία εντυπώσεων! Επιτυγχάνεται δε πανεύκολα με τη χρήση των δοκιμασμένων Κανελλισμών. Τι είναι ο Κανελλισμός; Είναι μια μέθοδος που έχει τελειοποιηθεί από την Λιάνα Κανέλλη και αποτελεί την πεπατημένη οδό για να λες άλλα αντ’ άλλων τη στιγμή που οι ακροατές αναφωνούν "Ααα να μπράβο, μόνο αυτός τα λέει καλά!". Ο Κανελλισμός στηρίζεται στα εξής χαρακτηριστικά:
  1. Άκριτη σύμπλευση με τις πεποιθήσεις του κόσμου, όσο παράλογες κι αν είναι αυτές.
  2. Αναπαραγωγή περιαστικών μύθων, συνωμοσιών και ανακριβειών.
  3. Οργή, φωνασκία και ακατάσχετη φλυαρία.
Κοινώς, κολάκεψε τους, ισχυρίσου και δυο - τρεις απίθανες ανακρίβειες, φώναζε πολύ και συνεχώς και… εεε δεν μπορεί, θα έχεις δίκιο!

Για την ίδια τη Λιάνα Κανέλλη τα έχουν γράψει πολλοί (π.χ. Καπιταλιστικό Βιάγκρα από τον Νίκο Δήμου). Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με την εφαρμογή των κανελλισμών σε αυτόν τον Ύμνο στην Ορθοδοξία και την Δήθεν Κατάρριψη της Εξέλιξης και της Ραδιοχρονολόγησης. Και να σκεφτεί κανένας ότι αυτό το φλύαρο και πλήρως ανακριβές άρθρο γράφτηκε ως απάντηση σε αυτό το σχόλιο:
"Το ισχυρότερο μέσο χειραγώγησης των λαών ανέκαθεν ήταν οι θρησκείες έως πολύ πρόσφατα που αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση. Για τον Θεό δεν υπάρχει καμία ένδειξη. Για τη θεωρία της εξέλιξης υπάρχουν τουλάχιστον απολιθώματα, που δείχνουν πως τα όντα στη γη δεν ήταν πάντα τα ίδια. Δεινόσαυροι, πτηνά, ψάρια και θηλαστικά ήταν τελείως διαφορετικά, πριν εκατομμύρια χρόνια. Η Ραδιοχρονολόγηση το έχει αποδείξει αυτό ακράδαντα και δεν υπήρχε στα χρόνια του Δαρβίνου. Επίσης, είναι τουλάχιστον αστείο το γεγονός ότι οι πηγές που παραθέτεις από την επιστημονική κοινότητα, είναι του 1988 και μάλιστα αγνώστων και ημίτρελων. (άκου εκεί κανιβαλισμός!) Κατά τα άλλα είναι πολύ ωραίο το μπλοκ σας, απλά είπα να πω και εγώ την άποψή μου."
Αν και ολόκληρο το άρθρο είναι ένα σφάλμα, ας σταθούμε αναλυτικά στα επιμέρους σφάλματα και ας απαντήσουμε στον συγγραφέα κύριο Βουρδουνάρη.

Η προσωπική απόδειξη!
Κανελλισμός: Όταν κάποιος καρκινοπαθής με 3 μήνες υποσχόμενη ζωή βλέπει στον ύπνο του τον Άγιο Παντελεήμονα και του λέει "Είσαι καλά τώρα" και η μαγνητική τομογραφία το επιβεβαιώνει, αυτό είναι ένδειξη. Δεν είναι απόδειξη για μένα, γιατί μπορώ να φανταστώ χίλιους δύο μηχανισμούς για το εξηγήσω (αυθυποβολή, στρες ασθενείας, αγωνία κ.τ.λ.), για τον ίδιο όμως είναι απόδειξη. Ενδείξεις λοιπόν υπάρχουν πάμπολλες.
Μάλιστα! Περίτεχνος κανελλισμός, με περισπούδαστες ανακρίβειες αρχικά σχετικά με το τι είναι απόδειξη και το τι είναι ένδειξη και άκριτη αποδοχή του προσωπικού βιώματος κάποιου ως απόδειξη. Για να μην μακρηγορούμε, σύμφωνα με τους Τεγόπουλο και Φυτράκη:

Απόδειξη = Η φανέρωση της αλήθειας ενός πράγματος
και
Αλήθεια = 1. Η απόλυτη συμφωνία με την πραγματικότητα 2. Ότι δεν επιδέχεται αμφισβήτηση

Συνεπώς η ρήση "για τον ίδιο όμως είναι απόδειξη" είναι ότι πιο λαϊκίστικο μπορεί να διατυπώσει κάποιος. Γιατί η απόδειξη σχετίζεται άμεσα με την αλήθεια και πρέπει να έχει καθολική ισχύ πέρα από κάθε αμφισβήτηση! Στην πραγματικότητα με την κατάθεση του καρκινοπαθή σχετικά με τον Άγιο Παντελεήμωνα, το μοναδικό που έχουμε στα χέρια μας είναι ένας ισχυρισμός. Και ο συγγραφέας του παραπάνω αποσπάσματος αναγόρευσε σκόπιμα ή λόγω άγνοιας τους ισχυρισμούς σε ενδείξεις και τις ενδείξεις σε αποδείξεις. Η προσωπική απόδειξη έχει τόση ισχύ όση και η παρακάτω μαθηματική πράξη:

Φυσικά όταν σπεύδεις να δικαιολογήσεις αυτό που (νομίζει ότι) άκουσε, είδε ή γνωρίζει κάποιος, η αποδοχή σου είναι εξασφαλισμένη.

Άλλες εύλογες απορίες σχετικά με την ιστορία του καρκινοπαθούς:

Ποιος είναι αυτός ο τύπος; Έχουμε κάποια παραπομπή σχετική; Και το σημαντικότερο, δέχεται (αν μιλάμε για υπαρκτό πρόσωπο) ο συγκεκριμένος τύπος να υποβληθεί η εμπειρία του σε επιστημονική ανάλυση και πείραμα; Αν όχι, μπορεί κάλλιστα να ψεύδεται ή να έχει παραισθήσεις.

Η προσωπική απόδειξη είναι μήπως σεβαστή και στην περίπτωση του μουσουλμάνου που ζώνεται με εκρηκτικά και πέφτει πάνω στους δίδυμους πύργους, επειδή άκουσε τον Αλάχ να τον καλεί στον παράδεισο με τις παρθένες; Αν όχι, ποιο είναι το αδιάβλητο εκείνο κριτήριο βάσει του οποίου αποφασίζουμε να προάγουμε τις προσωπικές μαρτυρίες σε ενδείξεις;

Παλιά ήταν καλύτερα!
Κανελλισμός: Πάντα οι κοινωνίες είχαν κάποιο φραγμό στα ήθη τους, π.χ. ο φόνος του γονιού θεωρείτο κακός, η κλοπή από φίλια πρόσωπα κλπ.

Θυμάμαι μικρός στο μπακάλικο της γειτονιάς άφηναν τα εμπορεύματα έξω το μεσημέρι που έκλεινε και κανείς δεν έκλεβε. Σήμερα δεν φτάνει να τα κλειδώσεις μέσα, χρειάζεσαι και security (Οι στατιστικές δείχνουν ανοδική τάση σε όλα τα εγκλήματα και καθοδική τάση στους πνευματικούς δείκτες της κοινωνίας (π.χ. μόρια εξετάσεων για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, διδακτέα ύλη στα σχολεία))! Τί φταίει για την κατηφόρα αυτή; Μήπως η αθεΐα;
Χαχαχαχαχα, βέβαια, έτσι ακριβώς, σίγουρα! Είναι τόσες πολλές οι ανακρίβειες στα παραπάνω ώστε… ώστε… μόλις έρχεται η ώρα να απαντήσεις, αισθάνεσαι ακριβώς την ίδια άγρια λαχτάρα με κάποιον ο οποίος βρίσκεται μπροστά σε ένα τραπέζι με σερβιρισμένα τα δέκα αγαπημένα του φαγητά. Θέλεις να τα φας όλα με τη μία!!! Χμμ, ας συγκρατηθούμε και ας πάρουμε τις ανακρίβειες με τη σειρά.

Πάντα οι κοινωνίες είχαν φραγμό στα ήθη τους και ο φόνος του γονιού θεωρείτο κακός; Γιατί, σήμερα τι θεωρείται; Καλός;;; Η κλοπή από φίλια πρόσωπα στην εποχή μας θεωρείται καλή; Επίσης, ποιον ακριβώς φραγμό στα ήθη επέβαλε το θεόπνευστο βιβλίο της χριστιανοσύνης όταν προτρέπει σε φόνους για όλες τις περιπτώσεις που περιγράφονται στο εξαίρετο άρθρο του Π Ού Φονεύσεις; Είναι φραγμός στα ήθη άραγε το να πρέπει να σκοτώνεται κατ’ εντολή θεού όποιος εργάζεται την έβδομη μέρα ή όποια γυναίκα παντρεύεται και δεν είναι παρθένα;;;

Συνεχίζουμε! Security στα μανάβικα; Χαχαχαχαχαχα… Κάπως έτσι είχε εκστομίσει και η Κανέλλη τα περί Ούγγρων ράμπο στο Κόσσοβο.

Ανακρίβειας συνέχεια! Οι στατιστικές δείχνουν ανοδική τάση σε όλα τα εγκλήματα; Οι στατιστικές δείχνουν καθοδική τάση στους πνευματικούς δείκτες της κοινωνίας;;; Που είναι η παραπομπή σε αυτές τις στατιστικές; Συν τοις άλλοις, παρατηρείται το εξής παράδοξο! Ενώ όλα τα εγκλήματα αυξάνονται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται και αυτό!!!

Οι βάσεις για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο μειώνονται; Ας το δεχτούμε (που δεν είναι έτσι). Και αυτό οφείλεται στην καθοδική τάση που παρουσιάζουν οι πνευματικοί δείκτες;;; Έτσι αβασάνιστα; ΟΚ! Καλώ τον συγγραφέα να μου απαντήσει σήμερα ποιος είναι ο αόριστος του ρήματος παίζω! Αύριο θα τον καλέσω να μου ονομάσει δεκαοκτώ ηφαίστεια της Ευρώπης. Αν απαντήσει σωστά σήμερα και λάθος αύριο, θα έχει αυτόματα χαζέψει μέσα σε μια μέρα. Lol ρεεεε…

Ask a stupid question, get a stupid answer!
Κανελλισμός: Αν εξελιχθήκαμε τυχαία από την αμοιβάδα, τότε γιατί να μην σκοτώσω, γιατί να μην κλέψω; Ο πιστός στον Θεό δεν θέλει να το κάνει για να μην παραβεί τον νόμο Του. Ο ουμανιστής τι να φοβηθεί;
Ας υποθέσουμε ότι, ΝΑΙ, εξελιχθήκαμε τυχαία από την αμοιβάδα (δεν είναι ακριβώς έτσι) και δεν υπάρχει θεός. Συνεχίζεις να δυσκολεύεσαι να βρεις λόγους ώστε να μη σκοτώσεις κύριε Βουρδουνάρη; Αν ναι, κάποιος να καλέσει τους ψυχίατρους παρακαλώ.

Οι επιστήμονες είναι κακοί και ραδιούργοι!
Κανελλισμός: Έτσι ο βραβευμένος ως επιστήμων της χρονιάς βιολόγος Έρικ Πιάνκα δήλωσε ότι πρέπει να μειώσουμε τον πληθυσμό της γης για να σώσουμε τον πλανήτη κι ότι ο Ebola και το AIDS δεν είναι αρκετά αποτελεσματικά, χρειαζόμαστε κάτι αερομεταφερόμενο όπως ο Ebola-Reston!
Να και ο περιαστικός μύθος! Για ποιον λόγο αναπαράγει ο κύριος Βουρδουνάρης τις διαστρεβλώσεις κάποιων θρησκόληπτων συνωμοσιολόγων; Διότι όπως φαίνεται στο βιβλίο The Vanishing Book of Life (είναι μεγάλο σε μέγεθος και αργεί να φορτώσει) απ’ όπου και η υποτιθέμενη δήλωση, ο άνθρωπος μόνο αυτό δεν δήλωσε. Παραπέμπω το επίμαχο απόσπασμα από τη σελίδα 25 (η μόνη σελίδα όπου αναφέρεται ο Ebola):
Now it is only a matter of time until Ebola zaire evolves and mutates a little, it will eventually become airborne, and then we might finally see it spread. And if it does, when it does finally sweep across the world — we’re going to have a lot of dead people. Every one of you that is lucky enough to survive gets to bury nine. Think about that. However, I doubt Ebola is going to be the one that gets us, I think it will be something else.
Για ποιον απώτερο σκοπό λοιπόν αναπαράγονται και διαδίδονται τέτοια ψεύδη; Μάλλον για δημιουργία εντυπώσεων! Και για να στηρίξει ο συγγραφέας τα αστήρικτα. Και ας μην ξεχνάμε και την επίσημη δήλωση από την Ακαδημία του Τέξας ότι οι δηλώσεις του Πιάνκα παραποιήθηκαν βάναυσα.

Η ραδιοχρονολόγηση με C14 είναι ανακριβής!
Κανελλισμός: … ας δούμε λίγο πως λειτουργεί η μέθοδος (ας εξετάσουμε τη μέθοδο με τον C14). Σήμερα στην ατμόσφαιρα υπάρχει 0,000756% C14. Λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας κάποια άτομα Ν14 χάνουν 1 πρωτόνιο και μετασχηματίζονται σε C14. Αυτός είναι ραδιενεργός που σημαίνει ότι αν πάρουμε 1 γραμμάριο σε 5.730 χρόνια θα έχουμε μισό γραμμάριο, υπό την προϋπόθεση ότι ο ρυθμός διάσπασης θα μείνει σταθερός. Όμως, έχει ανακαλυφθεί (2) ότι δεν είναι και τόσο σταθερός, αλλά εξαρτάται, για κάποιο λόγο, από την ηλιακή δραστηριότητα. Συνεπώς, τα 5.730 χρόνια δεν είναι πάντα τόσα, αλλά θα μπορούσε κάποτε να ήταν 57.000 ή 500 χρόνια. Ποιός ξέρει; Κανείς δεν ήταν εκεί!
Ο κανελλισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη φλυαρία. Και όταν κάποιος είναι φλύαρος και χωρίς γνώσεις, αργά ή γρήγορα καταλήγει στην ακατάσχετη αρλουμπολογία. Δεν θα καταπιαστούμε ιδιαίτερα με το επιστημονικό κενό στο οποίο βυθίστηκε ο κύριος Βουρδουνάρης. Η απάντηση του Vagelford στο άρθρο Φιτιλιές… είναι επιστημονικότατη, περιεκτικότατη και όσο πιο κατατοπιστική γίνεται.

Θα σταθούμε μόνο στο γεγονός ότι η στατιστική είναι φύσει αταίριαστη με την ιδιοσυγκρασία των θεϊστών. Οι οποίοι αδυνατούν να αναγνωρίσουν την έννοια του συνόλου και επιμένουν σε ένα εγωιστικό και ατομοκεντρικό μοντέλο όπου κάποια ανώτερη δύναμη ασχολείται πάντοτε μαζί τους, οι προσευχές τους για αλλαγή των γεγονότων σύμφωνα με τις επιθυμίες τους εισακούγονται κλπ. Σε αυτά τα πλαίσια γίνεται κατανοητή και η αδυναμία του συγγραφέως να κατανοήσει πως είναι δυνατό να παρουσιάζει κάποιο ραδιενεργό υλικό (το σύνολο) σταθερό ρυθμό διάσπασης, τη στιγμή που οι επιμέρους ραδιενεργοί πυρήνες παρουσιάζουν τεράστιες διακυμάνσεις ως προς το χρόνο διάσπασης τους.

Ο πειρασμός όμως είναι μεγάλος ώστε να χρησιμοποιήσουμε την παραπάνω παράλογη συλλογιστική για την περίπτωση του προσδόκιμου ζωής που αναφέραμε και πρωτύτερα και να δούμε τι τραγελαφικά αποτελέσματα δίνει. Σύμφωνα λοιπόν με τον κύριο Βουρδουνάρη, το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής στη σύγχρονη εποχή δεν είναι 67,2 χρόνια, αφού σχεδόν όλοι γνωρίζουμε κάποιους που πέθαναν μετά τα εκατό, αλλά και βρέφη τα οποία πέθαναν στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Με τη λογική δε ότι δεν είμασταν παρόντες εκεί τα πολύ παλιά χρόνια, είναι πιθανόν ο άνθρωπος στην αρχαιότητα να ζούσε και δευτερόλεπτα ή χιλιετηρίδες. Ποιος ξέρει; Κανείς δεν ήταν εκεί!

"Βαράτε βιολιτζήδες" όπως έλεγε και ο Ντέηβιντ Κρόκετ στους πειρατές!!!




Share:

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Αποχαιρετισμός στη Θρησκευτική Πίστη

Συνεχίζοντας στο μοτίβο που ξεκίνησε το φιλικό ιστολόγιο SFrang
Μεγάλωσα σε οικογένεια (μπαμπάς και μαμά) πλήρως ορθολογιστική μεν, η οποία δεν εκδηλώνονταν δε! Η μητέρα μου ιδίως, όπως την κρίνω ως ενήλικος, έδειχνε ανέκαθεν έναν αδικαιολόγητο σεβασμό στην πίστη των άλλων, όπου ο πραγματικά πιστός ήταν κάτι το πολύ καλό, αν και η ίδια δεν πίστευε στο αντικείμενο της πίστης του. Ο πατέρας μου ήταν απλώς ο ήρεμος άνθρωπος ο οποίος ποτέ δεν συγκινήθηκε από το υπερφυσικό οποιασδήποτε μορφής, αλλά και ποτέ δεν το χλεύασε ανοικτά. Το ευρύτερο οικογενειακό μου περιβάλλον ήταν μάλλον ήπια θρησκευόμενο.
Ο πατέρας μου και η μητέρα μου, καθηγητές φυσικοί στη μέση εκπαίδευση και οι δύο, προσπάθησαν από πολύ νωρίς να μου εμφυσήσουν το σεβασμό απέναντι στους δασκάλους μου και την αγάπη για την απόκτηση γνώσεων. Γνώσεις τις οποίες μάλιστα έβλεπα να εφαρμόζονται με τη μορφή παιχνιδιού μπροστά στα παιδικά μου μάτια από τον πατέρα μου, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να μου δείχνει στην πράξη αυτά τα οποία συζητούσαμε στη θεωρία. Όταν για παράδειγμα ρώτησα πώς πετούν τα αεροπλάνα, στην ηλικία περίπου των έξι ετών, η όλη εξήγηση έλαβε χώρα πάνω σε μια κόλλα χαρτί με κάποια απλούστατα σχέδια αεροδυναμικής και στη συνέχεια με την κατασκευή ενός αυτοσχέδιου ελικόπτερου. Ένα σύρμα διπλωμένο σε πλεξούδα, μία έλικα – κομμένο έλασμα από τον πάτο ενός τενεκέ, η οποία τρυπήθηκε στη μέση ώστε να ανεβοκατεβαίνει στριφογυρίζοντας πάνω στη συρμάτινη πλεξούδα, το κατάλληλο βήμα στην έλικα με την αντίστοιχη φυσική εξήγηση και στη συνέχεια η εκτόξευση της έλικας από το δικό μου χέρι, καθώς την τραβούσα με δύναμη προς τα πάνω από τη συρμάτινη βάση του! Μαθησιακός οργασμός!!!
Ο συνδυασμός βέβαια του σεβασμού στους δασκάλους από τη μία, και της μη διάθεσης των γονιών μου να με προϊδεάσουν για τα της θρησκείας απ' την άλλη, είχε ως συνέπεια να περάσω από μια χαλαρή φάση πίστης στο θεό, αφού το μάθημα των θρησκευτικών, όπως και τα υπόλοιπα μαθήματα, προέρχονταν από την αξιοσέβαστη πλευρά των εκπαιδευτικών. Τα θρησκευτικά για τον Δράκο του Schrodinger αποτέλεσαν ένα εξαιρετικό φαντασιακό διήγημα, και ιδίως τα περιεχόμενα της Παλαιάς Διαθήκης τα οποία κουβαλάνε λιγάκι από την περιπέτεια και την παραδοξολογία των παιδικών παραμυθιών. Κατακλυσμοί από τους οποίους σώζονται τα ζωάκια (η γαζέλα παρέα με το λιοντάρι) που φορτώθηκαν σε ένα πλοίο, θάλασσες που ανοίγουν στα δύο για να περάσουν οι κυνηγημένοι, προφήτες οι οποίοι ταξίδευαν μέσα στην κοιλιά ενός κήτους προσευχόμενοι και σώθηκαν, ένας παντοδύναμος τύπος στον ουρανό ο οποίος εξολοθρεύει τους κακούς και διάφορα άλλα τα οποία θα μπορούσαν να γυριστούν κάλλιστα σε ταινία (χμμ, γυρίστηκαν τώρα που το σκέπτομαι). Η εικόνα πάντως αυτού του παντοδύναμου τύπου κάπου εκεί ψηλά άρχισε να στοιχειώνει ορισμένες φορές την παιδική ανεμελιά...
Σε Βλέπω
Ψέματα! Ποιο παιδάκι δεν έχει μπει στη διαδικασία να πει ψέματα μια στο τόσο, έστω για πλάκα; Κανένα. Και ο Δράκος του Schrodinger δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Αταξίες! Ααα, η πεμπτουσία της παιδικής διασκέδασης, τόσο φυσιολογικό και τόσο αναγκαίο. Ζήλεια! Αυτή η καινούρια μπάλα του Νικηφόρου ήταν καταπληκτική και την ήθελα για την πάρτη μου αλλά… Πώς να τη θελήσεις; Πως; Είναι και αυτός ο παντοδύναμος τύπος που κοιτάει τα πάντα από ψηλά και τιμωρεί ανάλογα! Είναι ο θεός ή μάλλον, ο Θεός (πρέπει να τον γράφουμε με κεφαλαίο Θήτα γιατί αλλιώς εκνευρίζεται) που μας βλέπει ό,τι και αν κάνουμε αλλά και ό,τι κι αν δεν κάνουμε. Ακόμα και να σκεφτούμε κάτι, εκείνος το γνωρίζει. Και όχι μόνο θα μας τιμωρήσει, αλλά θα τα φανερώσει όλα, και τα σώψυχα μας ακόμα, κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Εεε καλά, θα είμαι καλό παιδί μέχρι τότε αλλά και πάλι… δύσβατος ο δρόμος για την ευτυχία. Πολλά εμπόδια, ανεξήγητα εμπόδια αλλά η πληροφορία ασφαλής. Αφού προέρχεται από τους αξιοσέβαστους δάσκαλους!!! Και ο Θεός βλέπει, βλέπει αδιάκοπα αλλά δεν επιτρέπεται να δυσφορήσεις γιατί και αυτό θα το καταλάβει!
Συμπυκνωμένο το βραχυκύκλωμα του παιδικού μυαλού στην προηγούμενη παράγραφο, οπότε μπορεί και να φαίνεται λιγάκι βαρύ. Αλλά δεν ήταν! Γιατί η αλήθεια είναι ότι όταν η επαφή σου με τη θρησκεία εξαντλείται μονάχα στις ώρες των θρησκευτικών και δεν συνοδεύεται από τη γονική επαλήθευση, η παιδική ξεγνοιασιά κερδίζει τις περισσότερες μάχες. Απλά υπάρχουν πάντοτε στιγμές αμφιβολίας, στιγμές μη γόνιμης αμφιβολίας. Τι είναι η γόνιμη αμφιβολία; Δεν πρέπει να πλησιάσω το χέρι μου στο μάτι της κουζίνας! Γιατί; Μα γιατί θα καώ. Και φυσικά η αίσθηση του καψίματος μόνο ευχάριστη δεν είναι. Παράδειγμα μη γόνιμης αμφιβολίας; Δεν πρέπει να ζηλεύω την μπάλα του Νικηφόρου! Γιατί; Έτσι, το απαγορεύει ο Θεός! (χαμηλόφωνα: ναι, αλλά είναι υπέροχη!)
Κατακρήμνιση
Και έτσι, ένα ωραίο απογευματάκι, μετά από το σχολείο και τον μεσημεριανό ύπνο, βρέθηκα ξαφνικά μπροστά στον πατέρα μου να διηγούμαι την καινούρια ιστοριούλα που μάθαμε στα θρησκευτικά για τη φλεγόμενη βάτο (ένα ακόμα παντελώς άχρηστο θαύμα). Και όπως ανέλυα ενθουσιωδώς όλες τις καταπληκτικές πτυχές αυτής της ιστορίας, ξαφνικά άκουσα τον πατέρα μου, ήπια και μάλλον αδιάφορα, να εκστομίζει το απίθανο:
- Χμμ, εγώ δεν τα πιστεύω αυτά!
Δεν τα πιστεύει; Απίστευτο! Μα τότε…
- Δεν τα πιστεύεις; Δηλαδή δεν πιστεύεις στον Θεό;
(ήρεμα, σταθερά και σίγουρα)
- Όχι!
Όχι;;; Ο μπαμπάς μου; Αυτός ο παντοδύναμος τύπος μέσα στην οικογένεια, αυτός που γνωρίζει και μου εξηγεί τόσα πράγματα, αυτός στον οποίον γνωρίζω ότι μπορώ να στραφώ ανά πάσα στιγμή για τις επιθυμίες μου, τα παράπονα μου, τις ανάγκες μου, την αγάπη και τη στοργή, το γέλιο και για τη χαρά, αυτός ο οποίος δεν είναι απλώς μια εικασία αλλά εδώ μπροστά μου ολοζώντανος και συνεχώς επαληθευόμενος, δεν πιστεύει στον θεό (με μικρό πλέον το θήτα);
Έχουν περάσει πολλά χρόνια και δεν μπορώ να είμαι και 100% σίγουρος για τη χρονική διάρκεια μέσα στην οποία συντελέστηκε η μεταστροφή μου, αλλά θυμάμαι αχνά πως διήρκεσε μονάχα κάποια δευτερόλεπτα μετά από εκείνο το ήρεμο "Όχι" του πατέρα μου. Και η μετάβασή μου από την χαλαρή πίστη στον ορθολογισμό και την αθεΐα έλαβε χώρα όχι μέσα από την κατήχηση, αλλά μέσα από μια ευρύτερη και συνεπή στάση ζωής! Ο καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ο μπαμπάς μου, ο οποίος θεμελίωνε σταθερά πάνω στην κεκτημένη γνώση οτιδήποτε μου μάθαινε, άφησε για πρώτη φορά ακάλυπτη κάποια αξιοσέβαστη διδασκαλία, τη διδασκαλία που δεν αποδεικνύει, αλλά διατυπώνει αρλούμπες απαιτώντας πίστη. Ο θεός κατακρημνίστηκε από τον ουράνιο θρόνο του υποκύπτοντας στη βαρύτητα, όχι με πάταγο, αλλά με ένα υπόκωφο και κωμικό "μπουφ", όπως αυτό που ακούγεται όταν το κογιότ της Warner Bros καταλήγει στον πάτο του κάνυον μετά από κάθε αποτυχημένη του ενέδρα.
Οι ηλίθιες ερωτήσεις απαντώνται με ηλίθιες απαντήσεις!
Από εκείνη τη μέρα και μετά, πολλά πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Οι σκέψεις και οι πράξεις δεν ποινικοποιήθηκαν ποτέ ξανά, παρά μόνο όταν το αποτέλεσμά τους προδιαγράφονταν αποδεδειγμένα κακό! Το κακό απέκτησε υπόσταση βάσει του αποτελέσματος και όχι εξαιτίας των προσταγών κάποιας παρανοϊκής ανώτερης δύναμης, η οποία αποφάσισε να δώσει στο αμάρτημα της προφοράς του ονόματος του θεού την ίδια βαρύτητα με το αμάρτημα του φόνου. Η θλίψη, η οργή, η απελπισία, η στεναχώρια και η απογοήτευση είναι συναισθήματα αρνητικά. Όποια δική μας πράξη προκαλεί τέτοια συναισθήματα είναι κακή. Και αυτό οδηγεί στην έννοια της προσωπικής ευθύνης. Όταν οι πράξεις μας από την άλλη προκαλούν χαρά, γέλιο, ευχαρίστηση, γενικότερη ευφορία, τότε οι πράξεις μας είναι καλές. Τόσο απλά. Όταν κάποιες πράξεις μας προκαλούν σε κάποιους χαρά και σε κάποιους λύπη, τότε είναι η ώρα για σκέψη, γιατί ακριβώς στη ζωή τα πράγματα δεν είναι ποτέ άσπρα ή μαύρα. Σκέψη, σεβασμός, προσπάθεια, αυτενέργεια, διάθεση για γνώση! Απτές εγγυήσεις για μια καλύτερη ζωή.
Κάπως έτσι πραγματοποιήθηκε ο δικός μου αποχαιρετισμός στη θρησκευτική πίστη. Και φυσικά εγείρεται το ερώτημα, γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρει αυτό τους πιστούς; Χμμ, τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Θα βρουν σημαντικό ενδιαφέρον οι πιστοί, αρκεί να θέσουν για μια φορά στον εαυτό τους τις σωστές ερωτήσεις. Αν η ηλίθια ερώτηση, μέσα στον θαυμαστό και πολύπλοκο κόσμο μας, είναι:
Ποια είναι η μονολεκτική απάντηση στη ζωή, το σύμπαν και γενικότερα τα πάντα;
…τότε η απάντηση γι' αυτούς είναι σίγουρα ο θεός! Αν και το 42 του Douglas Adams τυγχάνει πλέον και επίσημης στήριξης: the answer to life the universe and everything.
Αν όμως η αντίστοιχη ερώτηση γίνει:
Βελτιώθηκε καθόλου η ζωή σας από την πίστη σας στο θεό; (Χαρήκατε περισσότερα πράγματα στη ζωή σας; Κάνατε περισσότερους φίλους; Χαμογελάσατε περισσότερο; Αποκτήσατε περισσότερες γνώσεις; Απαλλαγήκατε από την αρρώστια; Απαλλαγήκατε από το φόβο του θανάτου; Ερωτευθήκατε; Χαρήκατε τον έρωτα;)
Χεχε! Τότε νομίζω ότι οι αποχαιρετισμοί στη θρησκευτική πίστη θα είναι πλέον ο κανόνας και όχι η εξαίρεση!!!



Share:

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Μια Ιστορία Επένδυσης


[Δευτέρα, κεντρικό υποκατάστημα της Cock de Sucker. Ώρα 12:20.]

O Τζόναθαν εισέρχεται με λαχτάρα στο κατάστημα για να βρεθεί αντιμέτωπος με το αφοπλιστικό και υποσχετικά εξυπηρετικό χαμόγελο του διευθυντή πωλήσεων Χένρι Λίροϋ. Θερμή και εγκάρδια χειραψία!

Χένρι: - Καλησπέρα Τζόναθαν! Χαίρομαι που είσαι από τους πρώτους πελάτες μας που θα έχουν την ευκαιρία να τεστάρουν το τελευταίο αριστούργημα της εταιρίας μας, το θαύμα του 21ου πρώτου αιώνα!

Τζόναθαν: - Μην με κρατάτε άλλο σε αγωνία Λίροϋ, τι είναι τέλος πάντων;

Χένρι: - Μίλα μου στον ενικό Τζόναθαν! Η Cock de Sucker βγάζει επίσημα πλέον στην κυκλοφορία το νέο μοντέλο μας, το smart car Otsi, και επειδή είσαι από τους καλύτερους μας πελάτες τόσα χρόνια, επιλέχθηκες να είσαι στους πρώτους 100 κατόχους. Η τιμή του είναι $10000. Και είναι το προϊόν του 21ου αιώνα και σκοπεύουμε να πουλήσουμε από ένα σε κάθε άνθρωπο πάνω στον πλανήτη!

Τζόναθαν: - Καρότσι; Αυτοκίνητο των $10000;;; Και γιατί να πάρω κάτι τόσο φτηνό;

Χένρι: - Τζόναθαν, δεν είναι καρότσι, είναι το smart car Otsi! Το αυτοκίνητο στο οποίο μπαίνεις μέσα, βάζεις μπρος, και στη συνέχεια του υπαγορεύεις το ημερήσιο πρόγραμμα που θέλεις να ακολουθήσει! Μπορείς π.χ. να του πεις να σε πάει στη δουλειά σου, στη συνέχεια να πάει τα παιδιά σου στον παιδικό σταθμό, μετά να πάει στο σούπερ μάρκετ και να κάνει τα ψώνια της ημέρας, να πάει μόνο του για πλύσιμο, να επιστρέψει τα παιδιά σου στο σπίτι, να κάνει έρευνα στο ίντερνετ για την καλύτερη επιλογή ξενοδοχείου για το σαββατοκύριακο, να έρθει να σε παραλάβει από τη δουλειά και να σε πάει στην γκόμενα σου ενώ ταυτόχρονα θα πραγματοποιήσει βίντεο-κλήση στη γυναίκα σου στην οποία θα σε δείχνει σε φόντο γραφείου σε ώρα συνάντησης, στη συνέχεια να έρθει να σε παραλάβει από τη γκόμενα και να σε επιστρέψει στο σπίτι, και τέλος να πάει να παρκάρει στο κλειστό σου πάρκιγνκ! Έχει ενσωματωμένο ίντερνετ, προπληρωμένη κάρτα αγορών, αυτόματη εκτύπωση εντύπων εξουσιοδότησης και καθίσματα μασάζ! Εντυπωσιακό, έτσι;

Τζόναθαν: - Με κοροϊδεύεις, έτσι Χένρι; Αποκλείεται…

Χένρι: - Δεν αποκλείεται καθόλου Τζόναθαν. Σε μισή ώρα θα είναι δικό σου.

Τζόναθαν: - Και το πουλάτε μόνο $10000; Δεν είναι δυνατόν, κάτι δεν πάει καλά. Θέλω να το κάνω τεστ-ντράιβ τώρα…

Χένρι: - Κοίταξε Τζόναθαν, έχουμε τα 100 πρώτα κομμάτια για τους εκλεκτότερους μας πελάτες. Το δίνουμε μόνο $10000 γιατί όπως σου εξήγησα θέλουμε να φτιάξουμε το υπερπροϊόν του 21ου αιώνα. Τεστ-ντράιβ δεν γίνεται όμως για κανέναν. Άμα το θέλεις θα το πάρεις και θα πας να απολαύσεις την καινούρια σου ζωή από την Πέμπτη γιατί οι υπηρεσίες του ενεργοποιούνται μέσα σε ένα διάστημα από 48 έως 72 ώρες. Άμα δεν το θέλεις πάλι, υπάρχουν άλλοι που περιμένουν στη σειρά.

Τζόναθαν: - Μα αυτά που λες ότι κάνει είναι απίστευτα, ή για να ακριβολογώ, και να τα δω ακόμα θα δυσκολευτώ να τα πιστέψω! Ποιος με εξασφαλίζει για την ορθή λειτουργία του προϊόντος;

Χένρι: - Το smart car Otsi, συνοδεύεται από αποκλειστική εγγύηση της Cock de Sucker για εύρυθμη λειτουργία και απόδοση του αυτοκινήτου με πλήρη επιστροφή χρημάτων! Ασφάλεια CDS. Ορίστε τα χαρτιά. Να πω με γεια;;;



[Πέμπτη, μεζονέτα του Τζόναθαν στα προάστια. Ώρα 07:30 το πρωί, ακριβώς μετά την ενεργοποίηση των υπηρεσιών.]

Τζόναθαν (βάζει μπρος)

Otsi: - ΒΡΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ…

Τζόναθαν: - Τι ήχος;;; Λοιπόν, θέλω να με πας γωνία 58ης και Σάουθ Μπιτς στο γραφείο, στη συνέχεια να επιστρέψεις εδώ και να πάρεις τα παιδιά…

… και τέλος να πάς να παρκάρεις στο κλειστό πάρκιγνκ!

Otsi: - ΒΡΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ…

Τζόναθαν: - Μααα σου είπα, θέλω να με πας γωνία 58ης και Σάουθ Μπιτς στο γραφείο, στη συνέχεια να επιστρέψεις εδώ και να πάρεις τα παιδιά…

… και τέλος να πάς να παρκάρεις στο κλειστό πάρκιγνκ.

Otsi: - ΒΡΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ…

Τζόναθαν: - Φακ!

Banks

[Πέμπτη, κεντρικό υποκατάστημα της Cock de Sucker. Ώρα 07:55 το πρωί, ακριβώς μετά την ενεργοποίηση των υπηρεσιών.]

Τζόναθαν: - ΧΕΝΡΙ, ΘΑ ΣΕ ΣΚΙΣΩ ΑΠΑΤΕΩΝΑ…

Ράντι
: - ΑΝΟΙΞΤΕ! ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ…

Κλάρενς
: - ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΛΕΦΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΚΛΕΙΣΩ ΙΣΟΒΙΑ, ΑΚΟΥΤΕΕΕΕΕΕ;

Μανού
: - ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ…

Μπερτράν
(από το απέναντι πεζοδρόμιο): - Μα τι καραγκιόζηδες; Πως μπόρεσαν να πιστέψουν κάτι τέτοιο; Εγώ δηλαδή γιατί δεν αγόρασα;

Χένρι (ανοίγοντας την πόρτα): - Κύριοι, καταλαβαίνω την ταραχή σας, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να επιστρέψουμε τα λεφτά σας. Είχαμε ένα χρέος $1000000 το οποίο και εξοφλήσαμε χτες με τα Otsi που πουλήσαμε. Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχει μία! Λυπούμαι πολύ μεν, θα σας παρακαλούσα δε να μην φέρεστε έτσι απολίτιστα. Τι πράγματα είναι αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ σας έστειλε;

Πιθανές Συνέχειες

Σε μια πολιτισμένη κοινωνία
Πρωτοσέλιδο στο Θράσος της Κυριακής: Οι ιδιοκτήτες της Cock de Sucker κρίθηκαν υπεύθυνοι για εξαπάτηση κατά συρροή. Καταδικάζονται σε εικοσαετή κάθειρξη, οι περιουσίες τους κατάσχονται και θα αποδοθούν αποζημιώσεις στους εξαπατημένους όπου αυτό καταστεί δυνατό.

Σε μια ακόμα πιο προηγμένη κοινωνία
Πρωτοσέλιδο στο Θράσος της Κυριακής: Οι κύριοι Τζόναθαν, Ράντι, Κλάρενς, Μανού και όλοι οι υπόλοιποι που κινήθηκαν δικαστικά ενάντια στην Cock de Sucker κρίθηκαν ανίκανοι εγκεφαλικής λειτουργίας και επικίνδυνοι για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Υποχρεώνονται σε επανεξέταση στις σπουδές του δημοτικού, σε πρόστιμο $50000 έκαστος για προσβολή της δημόσιας νοημοσύνης και σε μεγάλωμα των παιδιών τους κάτω από επίβλεψη. Οι ιδιοκτήτες της Cock de Sucker κρίθηκαν υπεύθυνοι για εξαπάτηση κατά συρροή. Καταδικάζονται σε εικοσαετή κάθειρξη και ισόβιο αποκλεισμό από τον χώρο της κατασκευής και εμπορίας αυτοκινήτων, οι περιουσίες τους κατάσχονται και θα αποδοθούν αποζημιώσεις στους εξαπατημένους όπου αυτό καταστεί δυνατό.

Στη θλιβερή και απολίτιστη σημερινή πραγματικότητα
Πρωτοσέλιδο στο Θράσος της Κυριακής: Οι ιδιοκτήτες της Cock de Sucker κρίθηκαν υπεύθυνοι για εξαπάτηση κατά συρροή αλλά ο πρωθυπουργός απεφάνθη ότι το κλείσιμο μια τέτοιας επιχείρησης, η οποία είναι ο βασικότερος προμηθευτής αυτοκινήτων για τη χώρα, θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία! Επίσης η ασφάλεια CDS θα πρέπει οπωσδήποτε να πληρωθεί στους κατόχους της. Κατόπιν τούτου, αποφασίστηκε η κρατική επιχορήγηση της Cock de Sucker με $1000000 με την υποχρέωση να επιστραφούν αυτά στους εξαπατημένους.

Μπερτράν: - Μααα, για στάσου! Αυτά είναι και δικά μου λεφτά! Από τους δικούς μου φόρους πληρώθηκαν…


ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΡΩΝ
  • Cock de Sucker = Οι τράπεζες.
  • Τζόναθαν = Τυπικός άπληστος και ηλίθιος επενδυτής.
  • Smart car Otsi = Στεγαστικό δάνειο των $350000 σε υπάλληλο φαστφουντάδικου.
  • Εγγύηση της Cock de Sucker ή Ασφάλεια CDS = Ασφάλιστρα Κινδύνου CDS (playing as himself).
  • Πρωθυπουργός = Το κράτος το οποίο έχουμε μυστηριωδώς και παγκοσμίως αποδεχτεί (ΓΙΑΤΙ;;;) ότι θα μπαίνει εγγυητής σε συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών, όσο παράλογες και αν είναι αυτές, αρκεί στο ένα άκρο της συναλλαγής να βρίσκεται μια τράπεζα.
  • Μπερτράν = Ένας από αυτούς που ψηφίζουν.
Υ.Γ.: Το 2011, ψάχνωντας στα Google Images για τη λέξη banks, οι τράπεζες ηττήθηκαν κατά κράτος από την Tyra Banks. Μια θέση στο συγκεκριμένο post της ανήκει δικαιωματικά!



Share:

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Από Τιτάνας, Λαντζέρης

Και όπως είπε και ο γέρων Πορφύριος:

Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αϋπνία? να μη σκέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λέεις τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ…» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

Όταν είσαι εν προσευχή όλα γίνονται όπως πρέπει. Παραδείγματος χάριν, πλένεις πιάτα και δεν σπάζεις κανένα, δεν κάνεις ζημιές. Έρχεται μέσα σου η χάρις του Θεού. Όταν έχεις την χάρι, όλα γίνονται με χαρά, χωρίς κόπο.
Δύο μόνο σχόλια! Πρώτον όντως η προσευχή βοηθάει (λέμε τώρα) και στα πιο απλά, ή για την ακρίβεια, μόνο στα πιο απλά. Προσευχή για να κοιμηθείς; Προσευχή για να μη σπάσεις πιάτα;;; Σαφέστατα. Για δοκίμασε όμως να προσευχηθείς π.χ. για την εξάλειψη του καρκίνου! Όπως έχει εξηγηθεί ήδη στο "Εεε και;", οι πιστοί χαρακτηρίζονται από τη ευλαβική εμμονή τους να εστιάζουν στον τρόπο και όχι στο αποτέλεσμα, για κάθε φαινόμενο του οποίου τα δεδομένα αγνοούν! Και αυτό γιατί για τον τρόπο επίτευξης μπορούμε να ισχυριστούμε οτιδήποτε, το αποτέλεσμα όμως είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει. Αν το αποτέλεσμα είναι εφικτό λόγω ανθρώπινων δυνατοτήτων, τότε μπορούμε εύκολα να το αποδώσουμε στον ευνοούμενο μας με τον πλέον ακαταλαβίστικο τρόπο. Αν το αποτέλεσμα όμως δεν είναι εφικτό;;; Τότε και ο τρόπος επίτευξης, όπως είναι λογικό, γίνεται πλήρως αδιάφορος. Ποιας επίτευξης δηλαδή;

Δεύτερον, η καταπολέμηση της αϋπνίας είναι σίγουρα εφικτή με την προσευχή, αλλά με την προϋπόθεση ότι προσεύχεσαι για οτιδήποτε άλλο σοβαρό. Κάνε την προσευχή σου και περίμενε μέχρι την υλοποίηση της. Θα σε πάρει σίγουρα ο ύπνος!

Για ποιον λόγο όμως τελικά είναι τόσο σημαντική και σεβαστή η προσευχή; Γιατί απολαμβάνει τέτοιας ασυλίας από τη χλεύη; Τα αποτελέσματα της ως γνωστόν είναι αποδεδειγμένα ανύπαρκτα, αλλά αυτό είναι κάτι με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε στην παρούσα ανάρτηση. Το "Η δύναμη της προσευχής είναι, αποδεδειγμένα, μηδενική", του φιλικού ιστολογίου του εξαιρετικού SFrang είναι μια πολύ καλή αρχή! Αυτό που θα μας απασχολήσει εδώ είναι η φύση της προσευχής και η ασυμβατότητα της με την ευφυΐα και την πίστη.

Οι Προτροπές

Κατά Ματθαίον
7:7 Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή.
17:20 Διότι αληθώς σας λέγω, Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και θέλει μεταβή• και δεν θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς.
21:21 Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτούς• Αληθώς σας λέγω, εάν έχητε πίστιν και δεν διστάσητε, ουχί μόνον το της συκής θέλετε κάμει, αλλά και εις το όρος τούτο αν είπητε, Σηκώθητι και ρίφθητι εις την θάλασσαν, θέλει γείνει•

Κατά Ιωάννην
14:14 Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό.

Γίνεται φανερό από τα παραπάνω ότι, σύμφωνα με το θεόπνευστο βιβλίο, η δύναμη της προσευχής είναι ανυπολόγιστη! Τα μοναδικά δύο εφόδια που χρειάζεται να έχει κάποιος είναι κάποια ψήγματα πίστης και το θάρρος να απευθύνεται στο θεό, και στη συνέχεια μπορεί να καταφέρει τα πάντα! Χεχεχε, και γιατί τότε δεν προστάζουν οι πιστοί τα βουνά να κυλήσουν μέσα στις θάλασσες; Μπααα, η παρούσα ανάρτηση δεν σκοπεύει να φιλοξενήσει τέτοιους φτηνούς εξυπνακισμούς! Εγείρεται όμως σίγουρα το ερώτημα, ποια είναι αυτά τα πάντα που μπορεί να καταφέρει κάποιος, αν δεν ψεύδεται ασύστολα το θεόπνευστο βιβλίο; Και γιατί π.χ. στη χριστιανική νέο-Ελλάδα που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, δεν απευθύνεται κάποιος στο θεό ώστε να πέσουν άμεσα τα spread, να εξαλειφθεί η ανεργία και να επικρατήσει γενικευμένη ευμάρεια; Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ με κανέναν τρόπο ότι κανένας στην Ελλάδα δεν απευθύνεται στις προσευχές του στο θεό! Χμμμ, μάλλον θα λείπει το πρώτο συστατικό που ακούει στο όνομα πίστη• πραγματική πίστη! Και όπως διδασκόμαστε βέβαια και στο σχολείο, η προσευχή έχει αποτέλεσμα όταν προσευχόμαστε ειλικρινά, ανιδιοτελώς και μη υλιστικά.

Συνέχεια συλλογισμού. Είναι τελικά εφικτή η πραγματική πίστη; Απάντηση: Σαφώς! Όλοι οι άγιοι γέροντες της χριστιανοσύνης δεν χρίστηκαν άγιοι χωρίς να έχουν υπάρξει τουλάχιστον πραγματικά πιστοί. Οπότε και φτάνουμε στο προκείμενο. Συγνώμη για το βλάσφημο της διατύπωσης, αλλά όλοι όσοι κατά καιρούς είχαν πραγματική πίστη, ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είχαν έμπνευση, δεν τους έκοβε και πολύ τέλος πάντων! Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η συνεχιζόμενη, μετά από δύο χιλιάδες χρόνια ύπαρξη της αρρώστιας; Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για τους πολέμους, αλλά εκεί, στο ένα άκρο που ονομάζεται αίτιο, μπορεί να κρύβεται ο άνθρωπος και η ελεύθερη βούληση που του χάρισε ο θεός. Η αρρώστια όμως; Τόσοι πιστοί και άγιοι και θαυματουργοί άνθρωποι πέρασαν από τον κόσμο μας που θεωρητικά μπορούσαν να μετακινήσουν βουνά, προσευχήθηκαν μερόνυχτα ολόκληρα ειλικρινά, ανιδιοτελώς και μη-υλιστικά, κανένας δεν σκέφτηκε να εξαφανίσει τον καρκίνο;;; Το αποτέλεσμα προβάλλει ξανά και ξανά ως αξεπέραστο ντουβάρι. Όποιο αποτέλεσμα δεν έχει επιτευχθεί ήδη από τον άνθρωπο, είναι απρόσιτο και στην προσευχή. Γιατί άραγε…;

Ο Παραλογισμός
Φυσικά ο παραλογισμός της προσευχής ξεκινάει αρκετά νωρίτερα, στην ίδια την ασεβή φύση της προσευχής. Ασεβής η προσευχή; Φυσικά. Η προσευχή δεν παύει να είναι μια παράκληση, μια ικεσία προς την ανώτερη θεϊκή δύναμη για ίδιον όφελος. Λαμβάνοντας δε υπ’ όψιν τα κύρια χαρακτηριστικά του χριστιανικού θεού (πανάγαθος, πανταχού παρών, παντογνώστης και παντοδύναμος), η προσευχή αμφισβητεί ξεκάθαρα τα δύο από τα τέσσερα. Για να το δούμε αναλυτικά:

From Religious Fun

Ο θεός είναι παντοδύναμος και πανταχού παρών, συνεπώς μπορεί να ακούσει τις προσευχές μας αλλά και να τις πραγματοποιήσει! OK, αυτές οι δύο ιδιότητες τη γλύτωσαν, για να δούμε και τις υπόλοιπες! Ο θεός είναι πανάγαθος και παντογνώστης. Με τις δύο ιδιότητες του αυτές είναι δεδομένο ότι ξέρει ποιο είναι το καλό μας και το συμφέρον μας, και έχει σχεδιάσει ανάλογα την πορεία μας μέσα στη ζωή, από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε! Γνωρίζει τι θα μας συμβεί ανά πάσα στιγμή. Και φτάνει η ώρα της προσευχής. Όπου ο άνθρωπος απευθύνει το αίτημα του προς το θεό. Αίτημα; Στην πράξη, την ώρα της προσευχής υποδεικνύει στο θεό κάποια εναλλακτική η οποία, κατά την ταπεινή του άποψη, είναι καλύτερη του ευφυούς προαποφασισμένου σχεδίου του. Πώς θα μπορούσε να είναι καλύτερη εναλλακτική της θεϊκής η ανθρώπινη πρόταση; Δύο πιθανές εξηγήσεις! Είτε ο θεός δεν το σκέφτηκε τόσο καλά (παντογνώστης αγνοείται) είτε ο θεός δεν σχεδίασε την πορεία μας με βάση το καλό και το συμφέρον μας (πανάγαθος αγνοείται). Στη δεύτερη δε περίπτωση, και ιδίως αν η προσευχή γίνει αποδεκτή, καταστρατηγούνται και οι δύο ιδιότητες. Ο θεός δεν είχε σχεδιάσει με βάση το καλό μας (πανάγαθος αγνοείται) και τροποποίησε την απόφαση του σύμφωνα με την έκκληση μας οπότε το μέλλον μας όπως το γνώριζε πριν την προσευχή μας είναι στεγνά λάθος (παντογνώστης αγνοείται). Προσεύχεσαι; Μάλλον είσαι κομματάκι ασεβής…

Από Δήμαρχος, Κλητήρας
Αυτή είναι φυσικά μια ήπια διατύπωση. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου περίεργο που οι πιστοί προσεύχονται και βρίσκουν ανταπόκριση, όχι ως Τιτάνες που θα μετακινήσουν βουνά, αλλά ως λαντζέρηδες που φοβούνται μη σπάσουν κανένα πιάτο. Ας μην έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις από την προσευχή. Ή αν θέλουμε να έχουμε υψηλές απαιτήσεις, ας σταθούμε στο ζουμί της προσευχής, όπως αυτό διατυπώνεται στην ακόλουθη προτροπή:

Κατά Μάρκον
11:24 Διά τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς.

Η ουσία της επιτυχημένης λοιπόν προσευχής δεν είναι να πραγματοποιηθεί, αλλά να πιστέψεις ότι πραγματοποιήθηκε!


Share: