Πεινασμένοι για σάρκα και αίμα; Α πάγαινε μαρή Χούκλη…

Μάλλον Ακίνδυνος @galaxyarchis. Γνωστός blogger και περσόνα του ελληνικού κοινωνικού διαδικτύου, νεκρός πριν από μια εβδομάδα σε τροχαίο. Και ξαφνικά, πριν καλά- καλά συνειδητοποιήσει ο κόσμος τι ακριβώς έγινε, βγαίνει η κυβερνητική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη και εκφράζει δημόσια την συντριβή της για την απώλεια ενός συνεργάτη! Το διαδικτυακό είδωλο καταρρέει (;;;) και ο κόσμος πολώνεται γύρω του σε αριστερούς υπερασπιστές και δεξιούς λυσσοκατήγορους. Μια περσόνα του ελεύθερου διαδικτύου στη μισθοδοσία της κυβέρνησης;;;

- Σεβαστείτε τουλάχιστον τη μνήμη του. Περιμένετε ρε να κρυώσει το πτώμα πρώτα. Κοράκια, ε κοράκια!
- Κανένας σεβασμός. Ποιος ξέρει πόσες ακόμα online περσόνες ελέγχονται από την κυβέρνηση, μας παρακολουθούν και μας το παίζουν υπερασπιστές της δημοκρατίας.

Ξαφνικά, πέντε μέρες μετά, πεθαίνει μια περσόνα, όχι online αυτή τη φορά, αλλά ιδιαίτερα αγαπημένη της κρυφοδεξιάς και της ακροδεξιάς. Ο Στυλλιανός Παττακός πήρε επιτέλους, στα 104 του, την άγουσα για τα αιώνια αποδυτήρια, αλλά πολλοί επιχείρησαν να μπλοκάρουν το επερχόμενο ξεβράκωμά του. Ναι, μιλάμε για τους ίδιους που επεδίωξαν το αντίστοιχο online ξεβράκωμα του @galaxyarchis.

- Τι σας πείραξε ρε το υπεραιωνόβιο γεροντάκι; Και τέλος πάντων, οι οποιεσδήποτε διαφορές πρέπει να τελειώνουν με το θάνατο του ανθρώπου. Σεβαστείτε τη μνήμη του.
- Κανένας σεβασμός για τον αμετανόητο πραξικοπηματία. Καιρός ήταν να πεθάνει ο σκατόγερος.

Και μέσα σ’ όλη την αναμπουμπούλα, να σου και η Μαρία Χούκλη η οποία αρπάζει απ’ τα μαλλιά την ευκαιρία και αναλύει διεξοδικά το κατάντημα της ηλεκτρονικής δημοκρατίας. Η οποία Χούκλη διαπιστώνει ότι η ηλεκτρονική δημοκρατία αποτελείται κατά κύριο λόγο από άτομα τα οποία είναι "αιωνίως πεινασμένα για σάρκα και αίμα". Σάρκα και αίμα!

Εννοείται ότι στο παρόν άρθρο θα την πάρει ο διάολος, αλλά ας κάνουμε πρώτα μια παρένθεση για να μιλήσουμε για το ελληνικό κοινωνικό διαδίκτυο, του οποίου φυσικά το ενημερωτικό κομμάτι ανήκει σε συντριπτικό ποσοστό στο Twitter.

Ελληνικό Twitter

Τι είναι αυτό που έκανε το Twitter ένα τόσο πετυχημένο κοινωνικό δίκτυο; Θα σας πω αμέσως. 140 χαρακτήρες. Αυτό. Τι χωράει μέσα στους 140 χαρακτήρες; Δύο πράγματα. Ένα χρήσιμο και ένα άχρηστο.

Το χρήσιμο; Τίτλος και ένας σύνδεσμος για να μπορέσεις να διαβάσεις περισσότερα γύρω από το θέμα του τίτλου. Το δίδυμο Τίτλος + Σύνδεσμος έγινε παγκοσμίως ο νούμερο 1 φορέας ειδήσεων. Δεν έχουμε χρόνο να επισκεπτόμαστε τα 20 και 30 αγαπημένα μας site ή / και τα blog των 20 και 30 αγαπημένων μας σχολιαστών, αλλά μπορούμε θαυμάσια να τα παρακολουθούμε όλα αυτά από τους λογαριασμούς τους στο Twitter, σε μια συνεχή ροή από post 140 χαρακτήρων. Εύκολα, γρήγορα, άμεσα. Βλέπεις πυρκαγιά στον ορίζοντα και αναρωτιέσαι τι έγινε; Δεν θα το μάθεις άμεσα ούτε από το Google ούτε από τα ειδησεογραφικά. Κάποιος βρίσκεται ήδη εκεί και έχει τουιτάρει σχετικά με το συμβάν.

Πάμε τώρα και στο άχρηστο. Ατάκες. Υπάρχει ακόμα και γνωστή "εξπέρ" του ελληνικού κοινωνικού διαδικτύου η οποία έχει διατυπώσει την εξής άποψη: "Αν δεν μπορείς να μου μιλήσεις μέσα σε 140 χαρακτήρες, δεν με ενδιαφέρει καν η άποψή σου." Και φυσικά, προκειμένου να στηρίξει την εν λόγω άποψη, έχει γράψει ακόμα και βιβλίο μερικών δεκάδων χιλιάδων λέξεων - ούτε καν χαρακτήρων (βρες το λάθος στην εικόνα). Το ελληνικό Twitter λοιπόν έχει παρακάμψει σχεδόν ολοκληρωτικά τον ενημερωτικό χαρακτήρα του μέσου και έχει καταλήξει ένας χώρος μέτριας ατάκας και ξεκατινιάσματος. Θέλεις να γίνεις επιτυχημένος στο ελληνικό Twitter. Γράφε #psofos. Βρίζε. Βρίζε πολύ. Κατά προτίμηση βρίζε και τον @adonisgeorgiadi (Ο Άδωνις ντε). Ξέρετε, αυτόν του οποίου το σαγόνι χρησιμοποιούν οι γελοιογράφοι όταν ζωγραφίζουν τους χαζούς. Όσο πιο πολύ βρίζεις χαζούς και αναξιοπαθούντες, ενώ παράλληλα δεν προτείνεις τίποτα, τόσο πιο επιτυχημένος τουιτεράς είσαι. Ο Δράκος, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι οπαδός του ελληνικού Twitter. Και από τις λίγες φορές που έχει παρακολουθήσει τα τιτιβίσματα του Μάλλον Ακίνδυνου, Μάλλον Ατάλαντο θα έμπαινε στη διαδικασία να τον ονομάσει. Ένας από τους πολλούς ατάλαντους και ανώνυμους βρισιάρηδες του διαδικτύου, ο οποίος προφανώς σε κάποια φάση αντιμετώπισε βιοποριστικό πρόβλημα και αποφάσισε να παρέχει τις υπηρεσίες του (και πολύ καλά έκανε) στον έναν από τους δύο πόλους της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Δεξιοί VS Αριστεροί. Η οποία πολιτική σκηνή… μαντέψτε! Το μοναδικό που έχει να επιδείξει είναι βρισίδι, κατηγόριες, ξεκατίνισαμα και μηδέν προτάσεις αντιμετώπισης της κρίσης που μαστίζει τη χώρα.

Εντάξει, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ατάκες και το χιούμορ δεν έχουν θέση στη ζωή μας. Κάθε άλλο. Η παρακάτω ατάκα π.χ. είναι μνημειώδης και θα την συμπεριλάβω (εκτός θέματος) στο άρθρο επειδή αποτελεί τον ορισμό του ποιοτικού γέλιου:

Η έλλη στάη ετοιμάζεται να ντυθεί νυφούλα για πέμπτη φορά με εφοπλιστή... Αυτό δεν είναι μουνί, η μαρίνα φλοίσβου ειναι..

— Tostogievski (@Tostogievski) October 6, 2016

Στο ελληνικό Twitter απλώς το έχουμε ξεχειλώσει και έχουμε απωλέσει τις εκπληκτικές δυνατότητες του μέσου.

Επιστροφή στη Χούκλη

Πεινασμένοι για σάρκα και αίμα λοιπόν! Χαρακτηρισμός τον οποίον έχει αποδώσει η κυρία Χούκλη σε όλους πλην του αιμοσταγούς Παττακού. Ο @galaxyarchis με την "χολερική και οφιώδη ρητορική του" πεινούσε για σάρκα και αίμα. Όλοι όσοι λογομάχησαν online για το θάνατο του Μάλλον Ακίνδυνου και του Παττακού, πεινούσαν για σάρκα και αίμα. Για σκεφτείτε το λιγάκι. Τι αίσθηση σας αφήνει; Σάρκα και αίμα. Κυρώσεις. Απτές και φρικιαστικές συνέπειες περιμένουν όλους όσους πέσουν στα νύχια των θαμώνων του κοινωνικού διαδικτύου. Και αν ζητήσουμε φυσικά από την κυρία Χούκλη να μας αναλύσει τις συνέπειες αυτές, θα υποχρεωθεί να σκάσει σε τοίχο παραλογισμού προσπαθώντας να προσδιορίσει τις συνέπειες που έχουν επάνω στους ανθρώπους… οι ατάκες! Αντιγράφω μια ενδεικτική φράση από το "εμπνευσμένο" κείμενό της:

Είναι βέβαιο ότι έτσι θα συνεχίσει να λειτουργεί η ηλεκτρονική δημοκρατία. Με τη χαρά της δημόσιας διαπόμπευσης, με ανοησίες και ασυναρτησίες, με στομφώδη κείμενα ακαλλιέργητων ανθρώπων και δήθεν πληροφορίες από ανενημέρωτους, αλλά αυτή είναι -ξαναλέω η ηλεκτρονική δημοκρατία.

Δημόσια διαπόμπευση. Ανοησίες και ασυναρτησίες. Δήθεν πληροφορίες και ανενημέρωτοι άνθρωποι. Οι οποίοι άνθρωποι, υπενθυμίζω, πεινάνε για σάρκα και αίμα.

Α πάγαινε ρε Χούκλη! Είναι απόλυτα κατανοητό το ότι προτιμάς το καθεστώς των παραδοσιακών ΜΜΕ, όπου η ενημέρωση βρισκόταν στα χέρια λίγων, σε πλήρη ευθυγράμμιση με το πολιτικό σύστημα, με λεφτά και προσβάσεις στα κέντρα εξουσίας και με μηδενικές δυνατότητες πρόσβασης του κόσμου σε αδέσμευτες γνώμες. Σ’ αυτό το ανελεύθερο σύστημα μεγάλωσες και πλούτισες και σ’ αυτό το σύστημα μέσα πάλεψες για εκείνη την ελευθερία του λόγου, την περιορισμένη στη δημοσιογραφία και το συνάφι σου. Αυτό το σύστημα λειτούργησε τόσα χρόνια χωρίς να πληρώνει μία για την κατοχή δημοσίων συχνοτήτων, τις οποίες εκμεταλλεύτηκε για να ελέγχει μια ολόκληρη χώρα. Αυτό το σύστημα, πολιτικοί και ΜΜΕ, δούλεψε τόσα και τόσα χρόνια ξεσκίζοντας ουσιαστικά σάρκες και πίνοντας αίμα, με απτές συνέπειες πάνω στους πολίτες αυτής της χώρας, οικονομικές, κοινωνικής στοχοποίησης αλλά και αποβλάκωσης.

Από την άλλη, τόσο ο διάσημος @galaxyarchis όσο και οι λιγότερο γνωστοί χρήστες των κοινωνικών δικτύων, ακόμα κι αν στο πλείστο των περιπτώσεων δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό σε επίπεδο μόρφωσης και ενημέρωσης, εντούτοις συνεισέφεραν και συνεισφέρουν τις απόψεις τους, πληρωμένες (όπως των παραδοσιακών ΜΜΕ) ή αδέσμευτες, σε έναν κεντρικό, ελεύθερο και πλήρως δημοκρατικό χώρο ζύμωσης απόψεων και ιδεών. Η διακινούμενη πληροφορία είναι τεράστια και η ποιότητά της είναι συνήθως χαμηλή, αλλά ο κόσμος σταδιακά εκπαιδεύεται στην ανάγνωσή της, μαθαίνει να την φιλτράρει και όλα αυτά σε ένα internet το οποίο βρίσκεται ακόμα σε νηπιακή ηλικία. Κάποτε, όταν πρωτομπήκε το ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια, ο κόσμος κινδύνευε διαρκώς από ηλεκτροπληξία. Πλέον απολαμβάνει όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα του οικιακού ρεύματος και δεν μπορεί να διανοηθεί μια ζωή χωρίς αυτό. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και με το internet. Ο κόσμος θα εξοικειώνεται ολοένα και περισσότερο και θε δρέπει όλο και περισσότερα οφέλη από το ελεύθερο, ανοικτό και πολύπλευρο εργαλείο της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.

Όσο για εσάς, τους εκπροσώπους των παραδοσιακών ΜΜΕ… Όπως χαρακτηριστικά τόνισε και ο κολλητός του Δράκου, Μίλων Φιρίκης (αξίζει δικαιωματικά το φινάλε στο συγκεκριμένο άρθρο):

Τα ΜΜΕ δεν είχαν πρόβλημα με το αίμα και το σπέρμα όσο κουμαντάριζαν το ποιος θα ταϊστεί σε ποιον. Τώρα κάνουν σαν τους παππούδες στο καφενείο, που διαπιστώνουν τον ξεπεσμό της νέας γενιάς.

Συνέχεια στο άρθρο...

Πέθανε ο Στυλιανός Παττακός; Γιατίιιιιιιιιιιιι;;;

Εεε ναι! Αυτό είναι λόγος για να διακόψουμε επιτέλους το διάλειμμα από το blogging. Και ακριβώς επειδή δεν την παλεύω με τα εγκεφαλικά βραχυκυκλώματα που έχουν υποστεί μερικοί, κατά τα άλλα σκεπτικιστές του κοινωνικού διαδικτύου οι οποίοι μπαίνουν στη διαδικασία να νουθετούν όσους χαίρονται με το γεγονός ότι ο Στυλλιανός Παττακός δεν είναι πια μαζί μας, ορίστε πως έχει η κατάσταση:

Όταν κάποιος πεθαίνει, δεν είναι ότι καλύτερο να μιλάς άσχημα γι' αυτόν.

• ΟΧΙ από σεβασμό σε κάποια μνήμη του. Άκου σεβασμό σε μνήμες! Την βλέπω ήδη τη μνήμη του Παττακού σε μια γωνιά, να χτυπιέται, να οδύρεται και να απειλεί με μηνύσεις για την αναπάντεχη προσβολή την οποία υπέστη.
• ΟΧΙ από σεβασμό στον ίδιο τον νεκρό. Ο τύπος δεν υπάρχει πια οπότε στερείται πλέον συναισθημάτων όπως στεναχώρια, ντροπή, οργή και give-a-fuck-about-anything, ακόμα κι αν κλάνουμε πάνω στη συλλογή του από γραμματόσημα και τις φωτογραφίες του από τις διακοπές ή προσβάλλουμε τη μάνα του.
• Δεν είναι καλό να κακολογούμε κάποιον πριν ακόμα κρυώσει το πτώμα του από σεβασμό σε δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μείνει πίσω και ενώ έχουν ήδη να αντιμετωπίσουν τον πόνο τους, είναι απάνθρωπο να τους υποβάλλουμε στη διαδικασία να αντιμετωπίσουν και τη δημόσια χλεύη απέναντι στον άνθρωπο που πενθούν.

Πραγματικά, το μεγαλύτερο κακό που έχουν προξενήσει οι θρησκείες στον κόσμο, είναι ότι έχουν βάλει τους ανθρώπους να σέβονται οτιδήποτε άυλο, απροσδιόριστο και ανύπαρκτο την ίδια ώρα που αγνουούν επιδεικτικά οποιεσδήποτε από τις απτότατες συνέπειες των πράξεων τους απέναντι σε ζωντανούς. Τα έχω εξηγήσει και παλιότερα στη διακήρυξη της Δημοκρατίας των Απόντων, αλλά η συγκεκριμένη ηλιθότητα δεν λέει να ξεριζώσει και πάντοτε θα μας δίνει αφορμές να την αποκρούουμε εκ νέου.

Τούτων λεχθέντων...

Στην περίπτωση του Παττακού μιλάμε για μια ιδιόμορφη περίπτωση όπου...

1. Ο θανών έφυγε πλήρης ημερών. Μάλλον όχι πλήρης αλλά υπερπλήρης, στα 104 του!
2. Έφυγε αμετανόητος.
3. Έφυγε έχοντας αποφυλακιστεί από το 1990, εκμεταλλευόμενος άθλια τις τρύπες χαζομάρας του αστικού πολιτεύματος, το οποίο τόσο πολύ μισούσε.
4. Έφυγε ανάμεσα σε ανθρώπους που συμμερίζονται πλήρως το αμετανόητο του χαρακτήρα του.
5. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ, έφυγε έχοντας προξενήσει ανυπολόγιστες ζημιές σε ένα ολόκληρο έθνος! Αντιγράφοντας από τη Wikipedia "Μετά την πτώση της δικτατορίας κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη". Και εντελώς προβλέψιμα, ποιοι θα βγουν να υπερασπιστούν κάποιον που έχει βλάψει το έθνος; Μα φυσκά οι εθνικιστές. Ο βιασμός των εννοιών στη σύγχρονη Ελλάδα, είναι ένα θέμα από μόνο του.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Συνεπώς ναι, δεν είναι καλό να μιλάμε άσχημα για κάποιον που μόλις πέθανε. Αν όμως κάθε κανόνας έχει πάντοτε και μερικές εξαιρέσεις, εεε τότε ο Παττακός συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα εκείνα δικαιολογητικά τα οποία μας επιτρέπουν να τον αποχαιρετήσουμε με το κατάλληλο τραγουδάκι, έτσι όπως μου το θύμισε ο φίλος Infidel Boy!

Συνέχεια στο άρθρο...

Εξηγώντας το Δημοψήφισμα του Τσίπρα σε Χαζούς

Το δημοψήφισμα του Τσίπρα με απλά λογάκια (γιατί θα μαζευτούν τώρα μερικοί "και καλά" διαβασμένοι να σας μιλήσουν για κυρίαρχους λαούς και λοιπές μπούρδες).

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
1. ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Πονάω αφόρητα στην κοιλιά και χρειάζομαι λύση. Πηγαίνω στο γιατρό για διάγνωση. Με άλλα λόγια, πηγαίνω σε κάποιον ειδικό να μου πει τι πρέπει να κάνω.

[Flashback]
Πριν από μερικούς μήνες ψηφίσαμε τον ειδικό, τον Τσίπρα, ο οποίος θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα της κρίσης. Μόλις χτες ο ειδικός αυτός απευθύνθηκε ευγενέστατα στον άρρωστο και τον ρώτησε:
- Από τι πιστεύετε ότι πάσχετε και πως πρέπει να κινηθούμε;

Σημείωση: Παλικάρια της αμεσοδημοκρατίας, είσαστε τόσο πολύ για τον πεοκλή ώστε να μην αντιλαμβάνεστε ότι πληρώνετε ανά βουλευτή βουλευτική αποζημίωση, έξοδα εκτός έδρας και ταξιδάκια στο εξωτερικό, κινητό τηλέφωνο, βουλευτικό αυτοκίνητο, τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, και όλα αυτά για να διοργανώνουν δημοψηφίσματα ώστε να κάνετε τη δουλειά τους εσείς! Είσαστε απλά ηλίθιοι.

2. ΑΠΟΦΑΣΗ
Πάσχω από ιδιαίτερα σοβαρή ασθένεια και μου ανακοινώνει ο γιατρός το εξής:
- Έχουμε την επιλογή να μην προβούμε σε καμία επέμβαση, πράγμα που θα σας δώσει στην καλύτερη των περιπτώσεων 5 χρόνια μπροστά σας. Η άλλη επιλογή είναι να προχωρήσουμε σε μια, τελευταίας τεχνολογίας πρωτοποριακή επέμβαση τώρα, με τις εξής πιθανότητες. 75% να μην ξυπνήσετε ποτέ από την εγχείρηση και 25% να απαλλαγείτε από την αρρώστια για πάντα.

Ο γιατρός, έκανε τη διάγνωσή του και μόλις μου παρουσίασε τις επιλογές μου σε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου! Είναι λογικό, η τελική απόφαση να βαρύνει εμένα.

[Flashback]
Επειδή θα βρεθούν πολλοί ψαγμένοι να σας πούνε ότι δημοψηφίσματα γίνονται και στο εξωτερικό και μόνο στην Ελλάδα φοβόμαστε την ετυμηγορία του κυρίαρχου λαού, να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι τα δημοψηφίσματα που έχουν γίνει στο εξωτερικό, γίνονται ακριβώς γι’ αυτό που αναφέραμε παραπάνω. Για ζητήματα ζωής και θανάτου με καθορισμένες επιλογές και όχι για ζητήματα που απαντώνται με ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Όπως π.χ. "Θέλετε τη χώρα σας εντός ή εκτός Ευρώ;". Και όχι για ερωτήματα του τύπου "Συμφωνείτε με τις προτάσεις των εταίρων;", "Θέλετε να γίνετε εκατομμυριούχοι;", "Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα;" και "Γιατί όταν κλάνεις μέσα στο νερό, μυρίζει περισσότερο;".

Το γελοίο του πράγματος με το να καλείσαι να αποφασίσεις για ένα ζήτημα το οποίο δεν εξαρτάται από εσένα, όπως π.χ. "Θέλετε να φάμε τα κεφτεδάκια που θα φτιάξει ο Βρασίδας;" την ίδια στιγμή που ο Βρασίδας αλλάζει γνώμη και αντί να μαγειρέψει, πηγαίνει να φάει έξω, το αφήνω ασχολίαστο! (Χμμμ... Μόλις το σχολίασα.)

3. ΔΙΑΦΘΟΡΑ
Είμαι νούμερο 1 στη λίστα αναμονής για μια επέμβαση μεταμόσχευσης, το μόσχευμα είναι ένα και υπάρχουν άλλος ένας ο οποίος το χρειάζεται, ο Μπάμπης στη θέση 2 της λίστας. Ξαφνικά έρχεται ο γιατρός και μου ανακοινώνει το εξής:
- Θα κάνουμε τη μεταμόσχευση στον Μπάμπη αλλά αφού προηγουμένως ψηφίσετε ονομαστικά τι θέλετε; Να γίνει η μεταμόσχευση στον Μπάμπη ή να μη γίνει μεταμόσχευση σε κανέναν;

Δεν χρειάζονται καμιά ιδιαίτερη ανάλυση, ο γιατρός είναι ανήθικος και παλιάνθρωπος!

[Flashback]
Ο ΤσιπροΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε πριν μερικούς μήνες την εξουσία με σημαία του την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Η ανθρωπιστική κρίση, για οποιονδήποτε δεν φοράει παρωπίδες, αφορά τον ιδιωτικό τομέα. Οι άνθρωποι της παραγωγής σφαγιάστηκαν επί ΝΔΣΟΚ με άδικη και ανήθικη βαριά φορολογία, έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους και άφησαν 1,5 εκατομμύρια εργαζόμενους στο δρόμο, προκειμένου να συνεχίσουν να πληρώνονται οι μισθοί των παπάδων, των ΔΕΚΟ, της ΕΡΤ, του ΟΣΕ και των υπαλλήλων της Βουλής καθώς και οι συντάξεις των πενηντάρηδων. Τελικά ο ΤσιπροΣΥΡΙΖΑ συνέχισε από εκεί που σταμάτησαν οι προκάτοχοί του. Αφού ξόδεψε το χρόνο του στο σορολόπ, μη διαβάζοντας και μη καταθέτοντας στους εταίρους κάποια πρόταση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, έφτασε στο τέλος των χρονικών ορίων υπερασπιζόμενος τις κόκκινες γραμμές του οι οποίες είχαν να κάνουν αποκλειστικά με την προστασία του δημοσίου. Κάπου εκεί έσκασε μύτη η τελική πρόταση η οποία, ώ του θαύματος, παράκαμψε πλήρως τη λίστα αναμονής στη θεραπεία και αντί να παρουσιάσει μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, τελικά παρουσίασε μέτρα περαιτέρω επιβάρυνσης των θυμάτων αυτής. Στη συνέχεια ο κύριος Τσίπρας κάλεσε το λαό να αποφασίσει αν θα βουλιάξει ομαδικά ή αν θα αποφασίσουν οι έχοντες ανάγκη για αίμα να συνεχίσουν ως μοναδικοί αιμοδότες της χώρας.

Σημείωση: Ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίσατε έναν ανήθικο και παλιάνθρωπο για να θεραπεύσει την Ελλάδα! Αλλά ούτως ή άλλως, οι περισσότεροι αυτό επιδιώκατε εξ’ αρχής. Την παράκαμψη της λίστας αναμονής. (Οι περισσότεροι λοιπόν) είσαστε θλιβεροί.

Και μια ενδιαφέρουσα δυναμική...
Αν μη τι άλλο ζούμε σε ενδιαφέρουσες εποχές. Και με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος αναπτύσσεται μια περίεργη δυναμική. Ποια είναι αυτή; Δώστε βάση...

Είναι κοινό μυστικό ότι η μονιμότητα και οι γενικότερες συνθήκες στο δημόσιο παράγουν ανθρώπους ανενημέρωτους, αδιάβαστους και ανεπαρκείς. Στο επερχόμενο λοιπόν δημοψήφισμα καλούνται να αποφασίζουν αν αποδέχονται τις προτάσεις των δανειστών:

1. Οι του δημοσίου τομέα, οι οποίοι είναι και οι ευνοημένοι των προτάσεων. Οι οποίοι ένεκα του ανενημέρωτου, αδιάβαστου και ανεπαρκούς, σέβονται σε μεγάλο βαθμό την ψήφο τους προς τον ΤσιπροΣΥΡΙΖΑ και ρέπουν προς το ΟΧΙ.
2. Οι του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι καλούνται να συμφωνήσουν με την περαιτέρω επιβάρυνσή τους για χάρη των κηφήνων του δημοσίου, την ίδια στιγμή που γνωρίζουν ότι η εναλλακτική θα είναι τρις χειρότερη. Αν και ούτως ή άλλως αδικημένοι, πολύ λογικά ρέπουν προς το ΝΑΙ.

Απλώς ενημερωτικά, ο Δράκος του Schrodinger θα ψηφίσει ΝΑΙ.

Συνέχεια στο άρθρο...

Δημοκρατία των Απόντων: Η Διακήρυξη

- Σχώρα με που βάζω αριστερό λογισμό, αλλά γιατί με τιμωρεί; Πιστός είμαι και εναποθέτω τις ελπίδες μου στο Θεό. Τι έκανα για να τα αξίζω όλα αυτά; Τα τελευταία χρόνια έχασα τον πατέρα μου και τη μητέρα μου σε τροχαίο, η γυναίκα μου απολύθηκε από τη δουλειά της και είχε δύο αποβολές, εγώ απολύθηκα τον περασμένο Απρίλη και τον προηγούμενο μήνα με τράκαρε ένας ανασφάλιστος και μου σμπαράλιασε το αυτοκίνητο. Δεν έχω λεφτά για να πάρω άλλο. Και δεν έχω καν λεφτά για να πληρώνω το ενοίκιο μου από εδώ και μπρος. Τι θα κάνω;

- Υπομονή παιδί μου. Με υπομονή και πίστη θα κερδίσεις κι εσύ τη Βασιλεία των Ουρανών. Ο Θεός δεν κάμνει τίποτα για κακό.

- Τη Βασιλεία των Ουρανών; Υπομονή; Αρχίζω και αναρωτιέμαι, υπάρχουν τελικά; Αξίζει να υπομένουμε όλα αυτά; Τι εγγύηση μπορεί να έχει κανένας; Δώσε μου μια ένδειξη. Give me a sign, όπως έλεγαν και στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο...

- Υπάρχουν βέβαια, και παίρνουμε μία γεύση καθημερινά! Είναι η ουσία της Ορθοδοξίας μας. Τα δικαιώματα των ζωντανών σταματάνε εκεί που ξεκινάνε τα δικαιώματα των πεθαμένων. Συλλάβαμε τον τύπο που υπέγραφε ως Γέροντας Παστίτσιος στο Facebook και ενέπαιζε τον Γέροντα Παΐσιο. Είναι δυνατόν να έχει δικαιώματα κάποιος που δεν υπάρχει; Να σε κόβει και λιγάκι…

- Ναι, αυτό ήταν απαράδεκτο. Πως είναι δυνατόν να βλασφημείς εις βάρος του Γέροντα Παΐσιου!!! Ανεπίτρεπτο.

- Γι αυτό σου λέω, κάνε υπομονή, ψόφα με το καλό, κι έχει ο Θεός...

Συνέχεια στο άρθρο...

Η Δημοκρατία των Απόντων

Έχετε συνειδητοποιήσει την έννοια της αμαρτίας; Τι υπέροχο όπλο αποτέλεσε στα χέρια των διαχειριστών της πίστης; Ας το κάνουμε ταλιράκια!

Έχουμε τη θρησκεία, αυτό το σύνολο ακατανόητων ηθικών κανόνων, τους οποίους ο καθένας μπορεί να παρακούσει. Γιατί; Μα απλά επειδή είναι πλήρως ακατανόητοι. Ακόμα και στην πλέον απλοϊκή τους μορφή, τις πολυφορεμένες δέκα εντολές, είναι της ίδιας βαρύνουσας σημασίας ο φόνος και η κλεψιά με την απαγόρευση της εργασίας την έβδομη μέρα και την αναφορά του ονόματος του Κυρίου επί ματαίω! Κύριος, Κύριος, Κύριος, Θεός, Θεός, Θεός (μόλις βούλιαξα στην αμαρτία, αν και δεν την εξήγησα ακόμα επαρκώς). Μην παραλείψουμε εδώ να αναφέρουμε ότι η σχιζοφρένεια χτυπάει κόκκινο ιδίως στο υπόλοιπο περιεχόμενο των γραφών πέραν των δέκα εντολών. Στις μη παρθένες αξίζει ο θάνατος δια λιθοβολισμού, η κατοχή σκλάβων είναι πολιτικώς ορθότατη και άλλα φαιδρά. Έχουμε λοιπόν όλους αυτούς τους παρανοϊκούς κανόνες, τους οποίους ο κάθε φυσιολογικός εγκέφαλος αγνοεί καθημερινά, και έχουμε από την άλλη και την απαίτηση από την πλευρά των διαχειριστών της πίστης για πλήρη υπακοή και υποταγή σ’ αυτούς. Πως είναι ποτέ δυνατόν να αιχμαλωτίσεις τον υγιή εγκέφαλο σε ένα τέτοιο κήρυγμα παράνοιας, στο οποίο ο φυσιολογικός άνθρωπος ενοχλείται διαισθητικά;

Αυτό που χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα για να επιτύχουμε το σκοπό μας είναι μια έννοια εξωφυσική, η οποία δεν θα υπόκειται ποτέ και για κανέναν λόγο στην κριτική σκέψη, με την οποία μας έχει εφοδιάσει η φύση για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Και η έννοια αυτή δεν είναι άλλη από τη γνωστή μας αμαρτία, μια έννοια μπολιασμένη με την έννοια του κακού. Αντιγράφω το παράδειγμα από το εξαιρετικό ιστολόγιο Gravity and the Wind:

Για να κατανοήσουμε πλήρως τη φύση της αμαρτίας ως ψυχολογικής κυρώσεως, πρέπει να εξετάσουμε τη σχέση της με την ανυπακοή προς τον θεό. Είναι οι ιδέες αυτές ταυτόσημες ή όχι;  Σκεφτείτε τις ακόλουθες προτάσεις:

1. Έδειξα ανυπακοή προς τον θεό, αλλά δεν έκανα κάτι λάθος ή κακό.
2. Αμάρτησα, αλλά δεν έκανα κάτι λάθος ή κακό.

H πρόταση 1 δεν είναι αντιφατική. Ακόμη και αν δεχόμαστε ότι υφίσταται θεός, δεν υπάρχει τίποτα εγγενές στην ιδέα της ανυπακοής που να επιβάλλει αρνητική αξιολόγηση. Στο κάτω-κάτω, αυτός ο θεός θα μπορούσε να είναι κάποιο κακόβουλο ον, οπότε η ανυπακοή θα αποτελούσε ενδεχομένως κάτι καλό ή επιθυμητό. Δεν υπάρχει αξιολογική κρίση στην καθαυτό ιδέα της ανυπακοής.

H πρόταση 2, όμως, είναι αντιφατική, γιατί στην έννοια της αμαρτίας συμπεριλαμβάνεται αρνητική ηθική αξιολόγηση, οπότε το να παραδέχομαι αμαρτία σημαίνει να παραδέχομαι το κακό ή το λάθος. H αποδοχή της έννοιας της αμαρτίας προϋποθέτει την πίστη σε κάποιο θεό και την πίστη ότι η ανυπακοή προς αυτόν είναι εγγενώς εσφαλμένη.

Είναι τελικά η αμαρτία το μεγαλύτερο σαμποτάζ της κριτικής σκέψης στην ιστορία; Ναι, αλλά όχι στη γενική της μορφή. Υπάρχει μια υποκατηγορία της αμαρτίας που εξολοθρεύει πλήρως τη λογική και εγκαθιστά στο πνεύμα μας τον απαραίτητο δυνάστη και θεματοφύλακα του φασισμού και της αναίτιας καταπίεσης. Βλασφημία!!! Μια αμαρτία η οποία πέρα από την ενσωματωμένη έννοια του κακού, ενσωματώνει και την έξτρα προϋπόθεση των απροσδιόριστων συνεπειών που χαρακτηρίζουν ως κακή μια πράξη. Λόγια του αέρα τα οποία απευθύνονται στον κανέναν και τα οποία εντούτοις ενοχλούν πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε οικονομική, κοινωνική, ακόμα και σωματική βία. Γιατί; Γιατί μωρέ; ΓΙΑΤΙ;;;

Στρεβλή Κλιμάκωση
Η σελίδα του Facebook, με την οποία γέλασε πολύς κόσμος, έκλεισε. Μιλάμε για τον γνωστό Γέροντα Παστίτσιο. Γιατί κάποιος επιτίθεται σε μια χιουμοριστική σελίδα, στην οποία δεν είναι υποχρεωμένος να μπει, και η οποία φιλοξενείται σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης όπου επίσης δεν είναι υποχρεωμένος να μπει; Άγνωσται αι βουλαί των καμένων (σιγά μην τους αποκαλέσω και κύριους). Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εκεί. Ο διαχειριστής της σελίδας δεν υπέπεσε απλά σε κάποιο παράπτωμα, όπως επίδειξη περιεχομένου βίας, προτροπή σε παράνομες πράξεις, υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, βιασμό, παιδική πορνογραφία, φόνο κλπ. αλλά υπέπεσε στο βαρύτατο παράπτωμα της αμαρτίας και μάλιστα στην πιο ασυγχώρητη μορφή αυτής, τη βλασφημία. Διακωμώδησε τον Γέροντα Παΐσιο. Και έτσι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος επενέβη άμεσα και συνέλαβε στο σπίτι του αυτόν τον επικίνδυνο εγκληματία, προχωρώντας και σε κατάσχεση των αποδεικτικών του εγκλήματος. Παρακολουθούμε την κλιμάκωση; Αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες;;; Για να τις δούμε και αναλυτικά:

Επίδειξη περιεχομένου βίας: Συνέπεια; Εθίζουμε τον κόσμο στην εικόνα της βίας και κατά συνέπεια στην ανοχή αυτής.

Προτροπή σε παράνομες πράξεις: Συνέπεια; Ενθαρρύνουμε την παρανομία, πιθανώς και τη βία, οδηγώντας την κοινωνία μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος: Συνέπεια; Πραγματοποιούμε παράνομη πράξη με την οποία κάνουμε τον κόσμο φτωχότερο και καθιστούμε δυσκολότερη την επιβίωση του.

Βιασμός: Συνέπεια; Πραγματοποιούμε παράνομη πράξη παραβιάζοντας κάποιον σωματικά, προκαλώντας του σωματικές βλάβες και δημιουργώντας του αξεπέραστα ψυχολογικά προβλήματα για το υπόλοιπο της ζωής του.

Παιδική πορνογραφία: Συνέπεια; Πραγματοποιούμε ή έστω στηρίσουμε τον προαναφερθέντα βιασμό σε παιδάκια, σε μια ομάδα συνανθρώπων μας δηλαδή η οποία δεν συμμετέχει στη διαμόρφωση του κόσμου μας, χρειάζεται όμως την προστασία μας και δεν διαθέτει τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του ενήλικου ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του βιασμού.

Φόνος: Συνέπεια; Το τέλος. Μη αναστρέψιμη κατάσταση. Κάποιος έχασε τη ζωή του, αυτό το υπέρτατο αγαθό το οποίο δεν μπορεί να μπει στο ζύγι.

Βλασφημία: Συνέπεια; Χμμμ, στερήθηκε κάποιος κάτι; Υπέστη κάποιος κάτι; Διακωμωδήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος. Εεε και; Προσεβλήθη; Κλαίει; Στεναχωρήθηκε; Δεν θα έχει πρόσωπο να κυκλοφορήσει στην κοινωνία; Μα ο θεός απαγορεύει τη βλασφημία, θα αντιτείνουν οι πιστοί! Ναι, την απαγορεύει σ’ εσένα βραχυκυκλωμένε εγκέφαλε και δεν πρόκειται να σε χρεώσει για την βλασφημία που εκστομίζει κάποιος άλλος. Βλασφημία!!! Μια αμαρτία η οποία πέρα από την ενσωματωμένη έννοια του κακού, ενσωματώνει και την έξτρα προϋπόθεση των απροσδιόριστων συνεπειών που χαρακτηρίζουν ως κακή μια πράξη. Κάποιος κορόιδευε τον Παΐσιο. Κάποιος κορόιδεψε έναν τύπο που δεν υπάρχει πια και που συνήθιζε να αναγνωρίζει τους ψυχασθενείς ως εξής:

Άλλοτε πάλι τους δίνω νερό στο οποίο προηγουμένως έχω βουτήξει τεμάχιο άγιου Λειψάνου, αλλά, αν έχουν δαιμόνιο, δεν το πίνουν απομακρύνονται.

Και τι έγινε; Θα σας απαντήσω αμέσως! Τίποτα!!! Ας αποπειραθεί να περιγράψει της συνέπειες του εμπαιγμού του Γέροντος κάποιος θιγμένος. Ξέρετε τι θα καταφέρει; Τίποτα!!!

Αυτό το διαολεμένο το τίποτα που γίνεται τα πάντα στη ρίζα της χριστιανικής παράνοιας που οδηγεί την κοινωνία μας; Η απόλυτη βλασφημία! Γνωστή σε όλους πλην των χριστιανών. Το μοναδικό αμάρτημα που δεν συγχωρεί ούτε ο ίδιος ο θεός! Η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος!!! ("Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον" 12:31-32, "Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον" 3:28-29, "Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον" 12:10) Μπορείς να κλέψεις,, να βιάσεις αλλά και να σκοτώσεις. Αν μετανοήσεις θα σωθείς. Αλλά αν βλασφημήσεις κατά του Αγίου Πνεύματος; Τελείωσες για πάντα. Γιατί;;; Έτσι. Απροσδιόριστες συνέπειες γίδι και δεν ξέρω πώς να τις δικάσω!

Η Αρχή Διατήρησης του Σεβασμού
Ο σεβασμός δεν μας περισσεύει. Είναι πεπερασμένος και λίγος. Στην νέο-Ελλάδα η εύκολη στοχοποίηση στόχων μακριά του στόχου είναι το εθνικό μας σπορ. Η κοινωνία μας δεν λειτουργεί. Δεν έχει συνοχή. Απουσιάζει ο σεβασμός στα δικαιώματα του απέναντι. Απουσιάζει ο σεβασμός στα δικαιώματα του συμπολίτη μας. Απουσιάζει ο σεβασμός στα δικαιώματα αυτών που υπάρχουν επειδή ακριβώς χορηγείται αφειδώς στα δικαιώματα των μη παρόντων και των ανύπαρκτων. Και δεν περισσεύει. Άδειασε το δοχείο με το σεβασμό στο απροσδιόριστο, και δεν θα μείνει τίποτα για τους άλλους! Αρχή Διατήρησης του Σεβασμού. Σε έκλεισα στο παρκάρισμα (παρών και υπέστη τις συνέπειες) και σε έχω παγιδεύσει εδώ και μισή ώρα; Εεε καλά ρε μεγάλε, δε βλέπεις τι γίνεται; Και που να το βάλω δηλαδή; Τι; Έβρισες τη μάνα μου (απουσιάζει, δεν πήρε καν μυρωδιά); Θα σε σκοτώσω ρε...

Μαχαιρώματα μεταναστών, μίζες των πολιτικών και καταστροφές περιουσιών περνάνε στα ψιλά σε μία πρωτοφανή παρεμπόδιση της δημοκρατίας. Γιατί πολύ απλά κανένας δεν επεμβαίνει για να εμποδίσει το κακό. Στην Ελλάδα της διαφθοράς, στη φυλακή μπήκε μόνο ο Άκης και ο Γέρων Παστίτσιος. Σήμερα όμως, στις 24/09/2012, δεν μπορούμε να μιλάμε πλέον για παρεμπόδιση της δημοκρατίας αλλά για ολοκληρωτική κατάλυση της. Και αυτό γιατί οι αρχές δεν παρέμειναν απλώς απαθείς απέναντι στην προσπάθεια κατάργησης του θεμελειώδους δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου. Οι ίδιες οι αρχές φίμωσαν τον λόγο. Απλά, όμορφα, κατανοητά! Με τις θρησκευτικές κουτσουλιές που λερώνουν εδώ κι εκεί το σύνταγμά μας, να σιγοντάρουν. Με τρόμο και πλήρως ακατανόητα! Και το μέλλον; Δυσοίωνο εκτός και αν ο βραχυκυκλωμένος νεοέλληνας αντιδράσει, τώρα που αποδεδειγμένα θα πρέπει να αυτενεργήσει και δεν θα υπάρχει ο πολυπόθητος κηδεμόνας που θα ακούσει τα παράπονά του.

Γιατί, ως γνωστόν, αν σε γαμήσει ο Κατής, σε ποιον να παραπονεθείς;

Συνέχεια στο άρθρο...