Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020

Δεν κολλάει κορονοϊός με τη Θεία Κοινωνία. Δώστε μου τώρα τη ΜΕΘ που δικαιούμαι.


Θετικοί στον κορονοϊό οι μητροπολίτες Ιερισσού Θεόκλητος, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Ιερώνυμος, πρώην Καλαβρύτων – Αιγιαλείας Αμβρόσιος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος Γεώργιος, ο επίσκοπος Ωλένης Αθανάσιος και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Νεκρός από κορονοϊό ο Λαγκαδά Ιωάννης.

Επειδή βλέπω την τελευταία εβδομάδα πολλούς να εξεγείρονται με την υποτιθέμενη αναλγησία κάποιων από εμάς απέναντι στους ιερείς, και να εξηγούν ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αμφισβητούμε το δικαίωμα των ιερέων στις ΜΕΘ, ας κάνουμε κάποιες αναγκαίες διευκρινίσεις:

1. ΟΛΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ

Όλοι. Τόσο απλά και δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω διευκρίνηση.

2. Στην πράξη, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Η συζήτηση στην παρούσα φάση εξελίσσεται σε δύο διακριτά επίπεδα.

Επίπεδο 1

Πρώτο επίπεδο και πιο light αυτό της επί θεωρητικού επιπέδου κουβέντας. Μια πολύ απλή και πολύ απαραίτητη κουβέντα που πρέπει κάποτε να ανοίξει, είναι αν και κατά πόσον δικαιούται κάποιος να δυναμιτίζει τις προσπάθειες που γίνονται για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας εν μέσω πανδημίας, διατηρώντας στο ακέραιο τις απαιτήσεις του από το ίδιο αυτό σύστημα. Η συγκεκριμένη κουβέντα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να εξελιχθεί σε λαϊκό δικαστήριο. Μπορεί όμως θαυμάσια να καλλιεργήσει τον προβληματισμό και την κοινωνική ευαισθησία σε ανθρώπους οι οποίοι πορεύονται στη ζωή τους με την περίεργη αντίληψη ότι όλοι οι άλλοι τους χρωστάνε, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι δεν χρωστάνε και δεν λογοδοτούν σε κανέναν. Η όλη συζήτηση μπορεί να θεωρηθεί άσκηση αυτογνωσίας.

Επίπεδο 2

Εδώ η κουβέντα διεξάγεται πλέον με όρους πιεστικούς και αμείλικτους, σε πραγματικές και σκληρές συνθήκες και όχι στα πρασινολίβαδα του Σάιρ, όπου όλοι ζουν αγαπημένοι και μονιασμένοι.

Η Ελλάδα, και πολύ περισσότερο η Θεσσαλονίκη, βρίσκονται οριακά κοντά στο σημείο εκείνο όπου οι διαθέσιμες ΜΕΘ τελειώνουν. Και όπως μας έχει δείξει ήδη η πράξη στις χώρες που αντιμετώπισαν το τέρας την Άνοιξη (βλ. Ισπανία και Ιταλία), όταν δεν υπάρχουν ΜΕΘ, οι γιατροί μέσα σε όλα τα άλλα που καλούνται να αντιμετωπίσουν, φορτώνονται και με το εξαιρετικά βαρύ φορτίο του να επιλέγουν ποιος θα διεκδικήσει τις πιθανότητες να ζήσει και ποιος θα αφεθεί να πεθάνει. Με απλά λόγια, ποιος βαριά άρρωστος θα έχει προτεραιότητα εισαγωγής στις ΜΕΘ.

Τα βασικά κριτήρια επιλογής είναι 2 + 1:

  1. Αυτός που είναι πιο νέος. Ακούγεται ανάλγητο αλλά είναι πολύ λογικό. Δεν έχει ούτε τα ίδια χρόνια μπροστά του ούτε την ίδια δύναμη για να ανακάμψει ένας 50αρης με έναν 80αρη.
  2. Αυτός που είναι πιο υγιής. Ακούγεται επίσης ανάλγητο αλλά ήδη έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε τη λογική. Δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες να γλυτώσει από την περιπέτεια ένας απόλυτα υγιής που προσβλήθηκε από COVID-19 και ένας με βαρύ υποκείμενο νόσημα όπως καρκίνο ή καρδιά. 
  3. Το celebrity status του ασθενούς. Παρεμπιπτόντως, το celebrity status παρακάμπτει ακόμα και τα κριτήρια 1 και 2. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με τη μεγάλη παραφωνία. Η λογική είναι μεν παρόμοια με τα προαναφερθέντα κριτήρια, αλλά μόνο όταν μιλάμε για celebrity status που ανταποκρίνεται σε άτομο του οποίου η απώλεια θα επηρεάσει πολλούς. Δεν έχει σημασία πόσο αντιπαθής μπορεί να μας είναι ο Boris Johnson και ο Donald Trump. Την ώρα που θα προσβληθούν από COVID-19 και θα χρειάζονται νοσηλεία, θα έχουν το πλέον κορυφαίο και πολυάριθμο ιατρικό επιτελείο πάνω απ’ τα κεφάλια τους γιατί δεν μιλάμε για απλά άτομα αλλά για θεσμικούς εκπροσώπους. Μιλάμε για άτομα που έχουν εκλεγεί. Τα ίδια ισχύουν και για άλλες ομάδες ανθρώπων των οποίων ο θάνατος είτε θα δημιουργήσει νέα προβλήματα σε άλλους είτε θα τους στερήσει από την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων (π.χ. γιατροί). Δεν μιλάμε για απλά άτομα αλλά για συνδετικούς κρίκους της κοινωνίας. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε στην ουρά διασημότητες όπως μεγάλο όνομα της νύχτας, γνωστός ποδοσφαιριστής, γόνος της υψηλής κοινωνίας, pop τραγουδίστρια κλπ; Δυστυχώς για τις σύγχρονες κοινωνίες, τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά είναι τόσο ανύπαρκτα ώστε να συμπεριλαμβάνουμε απροβλημάτιστα τα συγκεκριμένα άτομα στην κατηγορία των συνδετικών κρίκων, παρά το δεδομένο ότι η απώλειά τους δεν έχει αντικειμενικά σοβαρές συνέπειες στις ζωές των άλλων. Δεν έχει σημασία πόσο συμπαθούσατε τον Kobe Bryant. Εμένα προσωπικά υπήρξε ο ένας από τους δύο πλέον αγαπημένους μου NBAers όλων των εποχών. Η απώλειά του με στεναχώρησε πολύ. Φαντάζομαι, κάποιους άλλους πολύ περισσότερο. Αλλά οι ζωές που επηρεάζονται σοβαρά, είναι και πάλι αποκλειστικά στο συγγενικό του και φιλικό του περιβάλλον. Και όχι, δεν θεωρώ σοβαρές τις συνέπειες που υπέστη η Nike. Αν υπέστη.

Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε λοιπόν, είτε όχι, προβάδισμα στην κούρσα για την τελευταία ΜΕΘ έχει ο πιο διάσημος. Εξήγησα τις ενστάσεις μου, αλλά έτσι τελικά λειτουργεί η κοινωνία και οι οποιεσδήποτε αλλαγές, αν επέλθουν και όποτε επέλθουν, βρίσκονται σε ένα μακρινό μέλλον. Στο παρόν, η αναγνωρισιμότητα κερδίζει. Και η αναγνωρισιμότητα αυτή έχει ένα και μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό. Οι αναγνωρίσιμοι, τη διασημότητά τους την κέρδισαν! Είτε μιλάμε για απήχηση σε αποχαυνωμένους και χαζούς, είτε για απήχηση σε λογικούς και μορφωμένους.

Επιστρέφοντας όμως στους ιερείς, θα ήταν αμαρτία να προσποιούμαστε ότι δεν βλέπουμε τον τυραννόσαυρο  που χέζει μέσα στο καθιστικό μας. Δώστε βάση:

  1. Είναι συνήθως ηλικιωμένοι. Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι 82 ετών.
  2. Πολλοί απ’ αυτούς είναι με προβλήματα υγείας.
  3. Ανήκουν όμως στα celebrities αυτής της χώρας και θα παρακάμψουν την ουρά στις ΜΕΘ παρά τα 1 και 2.
  4. Ανήκουν στα celebrities της χώρας χωρίς να έχουν κερδίσει τη διασημότητά τους. Η θεσμική τους προστασία και η προβολή τους μας έχει επιβληθεί κρατικά.
  5. Τους πληρώνουμε αναγκαστικά από τους φόρους μας, ενώ παράλληλα τους φοροαπαλλάσσουμε.
  6. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, αντιμετωπίζουμε και τις ανορθολογικές διδαχές τους και τις προτροπές ανυπακοής προς το ποίμνιο από την αρχή της πανδημίας. Μέρος του αδιαχώρητου στις μονάδες εντατικής θεραπείας οφείλεται και σ' αυτούς.

Σενάριο

Καταλήγουν σε κρίσιμη κατάσταση στην τελευταία διαθέσιμη ΜΕΘ, απ’ τη μία ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και από την άλλη ένας 60χρονος, ο οποίος κόλλησε τον ιό από την 55χρονη εκπαιδευτικό γυναίκα του. Ή ένας 70χρονος χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Ή έστω ένας 80χρονος ο οποίος έχει ακολουθήσει τα μέτρα με στρατιωτική πειθαρχία.

Ποιος θα πρέπει να πάρει την τελευταία κλίνη;



Share:

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020

Επιδημιολόγοι, λοιμωξιολόγοι και γιατροί, SHUT THE FUCK UP!

Δημιουργικό για το άρθρο "Επιδημιολόγοι, λοιμωξιολόγοι και γιατροί, SHUT THE FUCK UP!"

Και τώρα που τράβηξα την προσοχή σας, ας προχωρήσουμε στις απαραίτητες εξηγήσεις

Χωρίς περιστροφές, οι τελευταίοι οι οποίοι πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις, ειδικά αυτή τη στιγμή, είναι οι επιδημιολόγοι και οι λοιμωξιολόγοι. Γιατί; Επειδή επιστήμη!

Η επιστήμη λοιπόν έχει να κάνει με αντικειμενικά δεδομένα. Αντικειμενικά δεδομένα, λέω. ΔΕΔΟΜΕΝΑ! Με απλά λόγια, και όταν μιλάμε για ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα (όπως μια πανδημία), ο ειδικός επιστήμονας μελετάει την κατάσταση και αποφαίνεται γι' αυτήν σε επίπεδο διάγνωσης και προγνωστικών σεναρίων στον τομέα του. ΟΧΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. Οι αποφάσεις (πρέπει να) βαρύνουν ομάδες σε επιτελικό ρόλο, οι οποίες συγκεντρώνουν τα πορίσματα των επιμέρους ειδικών επιστημόνων από τους διάφορους κλάδους, τα συνθέτουν και αποφασίζουν για μια βέλτιστη στρατηγική.

Όπως αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά η Sabine Hossenfelder:

- Δεν είναι δουλειά της επιστήμης να λέει "μην κατουράτε σε αφύλακτα καλώδια υψηλής τάσης". Δουλειά της επιστήμης είναι να εξηγήσει ότι τα ούρα είναι εξαιρετικός αγωγός.

 

 

Το Ίσιωμα της Καμπύλης

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου στα κοινωνικά δίκτυα να εξηγώ ότι η μακροχρόνια διαχείριση της πανδημίας δεν είναι μόνο ιατρικό θέμα. Πρέπει να συνυπολογίζονται πολλές άλλες παράμετροι. Η ψυχολογία του κόσμου, η οικονομία, η κοινωνική κόπωση, η κοινωνική νομιμοποίηση, το μερίδιο του βάρους που θα επωμιστεί κάθε κοινωνικό σύνολο και πολλά άλλα.

- Και ποιος είσαι εσύ που εξηγείς τέτοια πράγματα; Είσαι γιατρός ή λοιμωξιολόγος;

- Να μια πολύ παραπλανητική ερώτηση η οποία, όχι μόνο κάνει λογική ακροβασία με επίκληση στην αυθεντία, αλλά παράλληλα επικαλείται μια παντελώς πλαστή αυθεντία, αν ισχύουν οι παράμετροι που ανέφερα παραπάνω ότι πρέπει να συνυπολογίσουμε.

Καθολικό lockdown; Αλήθεια;

Δεν θα απαντήσω τόσο οργισμένα όσο μου βγαίνει, αλλά θα αποπειραθώ να το κάνω ταληράκια ακόμα και για τους πλέον φανατικούς οπαδούς.

Τον Μάρτιο του 2020, στην απρόσμενη γνωριμία μας με τον κορονοϊό, πήγαμε σε καθολικό lockdown. Σωστό ή λάθος; Προκειμένου να απαντηθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να δούμε τα δεδομένα που είχαμε στη διάθεσή μας τότε και το πλάνο το οποίο εξυπηρετούσε μια τέτοια απόφαση:

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

  1. Δεν γνωρίζαμε πως αντιμετωπίζεται μια πανδημία τέτοιας έκτασης και έντασης.
  2. Δεν γνωρίζαμε βασικές πληροφορίες για τον ιό. Το μόνο που γνωρίζαμε είναι ότι επρόκειτο για τον τέλειο ιό. Εξαιρετική μεταδοτικότητα, μεγάλη περίοδος επώασης και όχι τόσο θανατηφόρος ώστε να σκοτώνει τον ξενιστή του πριν αυτός μολύνει κι άλλους ανθρώπους.
  3. Τα συστήματα υγείας δεν ήταν προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τέτοιο φόρτο περιστατικών.
  4. Δεν υπήρχε εμβόλιο.
  5. Δεν υπήρχε στάνταρ φαρμακευτική αντιμετώπιση των περιστατικών.
  6. Δεν υπήρχε ανοσία της αγέλης.
  7. Δεν υπήρχε επάρκεια σε μάσκες.
  8. Δεν υπήρχαν επαρκή διαγνωστικά τεστ.
  9. Ο κόσμος δεν ήταν εκπαιδευμένος στην εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών.

Σ’ αυτήν τη φάση, η πολιτική απόφαση έπρεπε να βασιστεί στα ιατρικά δεδομένα. Ναι, αν δεν το έχετε καταλάβει από τον τίτλο ακόμα, η απόφαση σ’ αυτά τα ζητήματα είναι πολιτική. Οι επιστήμονες δεν αποφασίζουν. Οι επιστήμονες παρουσιάζουν τα δεδομένα και τα κυβερνητικά επιτελεία τα αξιολογούν, χαράσσοντας στρατηγική. Οτιδήποτε άλλο είναι bad science.

ΠΛΑΝΟ

Αποφασίστηκε να πάμε σε lockdown ΜΕ ΣΚΟΠΟ (πολύ σημαντικό) να ισιώσουμε την καμπύλη των περιστατικών και να αγοράσουμε χρόνο. ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ο χρόνος;

  1. Μειωμένο φόρτο στο σύστημα υγείας, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει.
  2. Προετοιμασία του συστήματος υγείας για επερχόμενα κύματα της πανδημίας. 
  3. Το χρονικό διάστημα στο οποίο θα επιχειρούσαμε να σπάσουμε την μετάδοση της ασθένειας, θα έδινε την ευκαιρία στους επιστήμονες να μελετήσουν τον και να αποκτήσουν σημαντικές γνώσεις σχετικά με την αντιμετώπισή του. Ποια είναι η βέλτιστη φαρμακευτική αντιμετώπιση, ποιες είναι οι ομάδες υψηλού κινδύνου, πως συμπεριφέρεται ο ιός το καλοκαίρι, πόσο εύκολα και με ποιους τρόπους μεταδίδεται. Επιπλέον, θα υπήρχαν πάντα πιθανότητες (αν και εξαιρετικά μικρές) για παρασκευή του εμβολίου μέχρι το δεύτερο κύμα της πανδημίας.
  4. Στην πορεία θα είχαμε επάρκεια σε μάσκες.
  5. Επιπλέον θα είχαμε στη διάθεσή μας γρήγορα και αποτελεσματικά διαγνωστικά τεστ.
  6. Ο κόσμος θα μάθαινε να ακούει σε εντολές για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Τελικά αγοράσαμε χρόνο. Επιπλέον μάθαμε κάτι σημαντικό για τον ιό. Ότι ακολουθεί την γνωστή πορεία όλων των ιών και βρίσκεται σε ύφεση το καλοκαίρι. Όχι γιατί τον σκοτώνει η ζέστη. Αλλά γιατί τον σκοτώνει η συμπεριφορά των ανθρώπων οι οποίοι κατά τη θερινή περίοδο βρίσκονται κατά κύριο λόγο έξω ή σε αεριζόμενους χώρους και η μετάδοση του ιού δεν είναι πλέον εύκολη.

Και κάπως έτσι, όλα πήγαν κατά το δυνατόν καλά. Όσον αφορά το προαναφερθέν πλάνο; Το σύστημα υγείας αποσυμφορήθηκε και άντεξε (1). Αποκτήθηκαν σημαντικές γνώσεις για τον ιό, αν και όπως ήταν αναμενόμενο, δεν φτάσαμε και στο εμβόλιο (3). Αποκτήσαμε επάρκεια σε μάσκες (4). Αποκτήσαμε γρήγορα και αποτελεσματικά διαγνωστικά τεστ (5). Ο κόσμος, αν και εξέφρασε τη δυσφορία του με πολλούς τρόπους, έμαθε στην πλειοψηφία του να ζει εφαρμόζοντας τις βέλτιστες πρακτικές (6).

Η οικονομία, όπως ήταν φυσικό, δέχτηκε σημαντικό πλήγμα. Αλλά όποιος θεωρεί ότι μπορούν οι οικονομίες να αντέξουν καταστάσεις κρίσης, όπου ένα στέλεχος ιού εξολοθρεύει κόσμο ανελέητα, δεν νιώθουν ούτε από πανδημία ούτε από οικονομία. Στις κρίσεις, το χρήμα είτε καταστρέφεται είτε κρύβεται.

Το Κακό Ίσιωμα της Καμπύλης

Τι δεν έγινε ποτέ στην πορεία του ισιώματος της καμπύλης; Στη διάρκεια του καλοκαιριού, η κυβέρνηση εξάντλησε τη δράση της στην επικοινωνιακή διαχείριση της επιτυχίας της άνοιξης και δεν ασχολήθηκε καθόλου με τη θωράκιση του συστήματος υγείας. Τι έγιναν, αλήθεια, εκείνες οι 2000 άμεσες προσλήψεις που εξήγγειλε η κυβέρνηση στις αρχές Μαρτίου; Παράλληλα, δεν έγινε καμία προσπάθεια βελτίωσης των υποδομών στα σχολεία, ώστε να μπορέσουμε να μπούμε στη νέα σχολική περίοδο με αποσυμφορημένες και κατά το δυνατόν ολιγομελείς τάξεις.

Αυτό που έγινε τελικά, είναι μάλλον ό,τι χειρότερο μπορούσε να γίνει. Επίρριψη ευθυνών από την κυβέρνηση σε μια κοινωνία εξουθενωμένη, τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά και λήψη παντελώς αλλοπρόσαλλων μέτρων χωρίς καμία λογική και χωρίς κανένα πλάνο. Και μια ανεξήγητη εμμονή στην αναφορά κρουσμάτων, χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόβλημα μιας και αυτά δεν συνοδεύονταν από σοβαρά περιστατικά ή θανάτους.

Πότε θα είχαμε αυξανόμενα κρούσματα παράλληλα με σοβαρά περιστατικά και θανάτους; Το γνωρίζαμε πολύ καλά. Στα πρώτα κρύα του Οκτώβρη, με τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν οριστικά το έξω και να μαζεύονται σε κλειστούς χώρους όπου η μετάδοση του κορονοϊού είναι εύκολη και ταχύτατη.

Και σε μια πορεία από τις ζέστες του Αυγούστου στο πρώτο κρύο στα μέσα του Οκτώβρη, καταφέραμε να ζήσουμε μέσα σε μια υπέροχα παρανοϊκή χρονογραμμή που συνοψίζεται στα παρακάτω:

Μην παίζετε μουσική στα beach bar. Κρούσματα. Μην διασκεδάζετε μετά τις 12. Χμμμ… Πάλι έχουμε κρούσματα. Υποχρεωτική χρήση μάσκας σε όλους τους κλειστούς χώρους (ίσως το μόνο μέτρο με λογική). Αυξάνονται τα κρούσματα. Στις εκκλησίες δεν υπάρχει πρόβλημα. Νέα κρούσματα. Οι νέοι είναι ανεύθυνοι και συνωστίζονται στα πάρκα. Υποχρεωτική μάσκα ακόμα και στους εξωτερικούς χώρους. Ωωω… Κι άλλα κρούσματα. Μαζέψτε τα τραπεζοκαθίσματα από παντού και κλείστε την εστίαση. Κλείστε και τα γήπεδα. Στα σπίτια σας όλοι. Πάλι κρούσματα; Καθολικό lockdown!

Αποφάσεις χωρίς καμία λογική. Ανασφαλής ηγεσία με λήψη νέων μέτρων κάθε λίγο και λιγάκι, από τα οποία δεν δούλεψε κανένα. Οπότε; Ας καταλήξουμε στο δοκιμασμένο μέτρο του σκληρού lockdown.

Κλείνουμε επιχειρήσεις. Ρημάζουμε τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς φυσικά να μοιράσουμε το οικονομικό βάρος με το δημόσιο. Και μέσα σ’ όλα αυτά; Ας ανακοινώσουμε και τον νέο πτωχευτικό κώδικα, με παράλληλη άρση της προστασίας της 1ης κατοικίας.

Λαμπρή ιδέα! Και με ποιο πλάνο;

Ίσιωμα της καμπύλης; Απ’ τα 6 σημεία του πλάνου στο lockdown της άνοιξης, αγοράσαμε αρκετό χρόνο στους γιατρούς ώστε να εξασφαλίσουν το καλύτερο δυνατό για τα 5 απ’ αυτά. Και το μοναδικό σημείο για το οποίο έγινε το απόλυτο τίποτα, είναι η μέριμνα ενίσχυσης των υποδομών στην υγεία και το εκπαιδευτικό σύστημα. Ίσιωμα της καμπύλης; Για πότε; Την άνοιξη ξεκινήσαμε μια παρόμοια πορεία, με επιχειρήσεις που θα έπρεπε να αντέξουν ένα δίμηνο και η οποία κατέληγε μέσα στο καλοκαίρι. Σήμερα; Με επιχειρήσεις που ήδη έχουν πληγεί οικονομικά και με τη θερινή περίοδο να απέχει το λιγότερο ένα εξάμηνο; Ποιο είναι το πλάνο; Ίσιωμα της καμπύλης; Να θυμίσω ότι flat line είναι και η μη ανίχνευση ζωής στο καρδιογράφημα.

Δεν υπάρχει οικονομικό περιθώριο για τις περισσότερες επιχειρήσεις να ζήσουν 2ο lockdown. Δεν υπάρχει ψυχολογία του κόσμου για να συμμορφωθεί με μια τέτοια επιλογή. Δεν υπάρχει καν κοινωνική νομιμοποίηση για τέτοιες αποφάσεις. Και το μόνο βέβαιο; Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με ιατρικό ζήτημα. Η απόφαση παραμένει πολιτική και ο ιατρικός χρόνος έχει ήδη αγοραστεί.

Τι προτείνω; Να μάθουμε να ζούμε με τον ιό. Και να συμπεριφερθούμε έστω και την ύστατη στιγμή ως κράτος, το οποίο:

  • Εξασφαλίζει την εφαρμογή των απαραίτητων μέτρων της μάσκας.
  • Θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει τα lockdown. Ναι, και για την εστίαση.
  • Μεριμνά για όλα του τα παιδιά, μοιράζοντας το οικονομικό βάρος σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
  • Και δίνει κίνητρα στον κόσμο να βρίσκεται έξω, όπως και τη θερινή περίοδο. ΟΧΙ μάσκα σε εξωτερικούς χώρους.

Ποιος είμαι εγώ που τα προτείνω όλα αυτά; Ένας που περιμένει μια σοβαρή απάντηση στο ερώτημα:

Ποιο είναι το πλάνο με αυτό το 2ο lockdown;

ΥΓ: Προφανώς και δεν θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσουν να μιλάνε οι γιατροί. Κάθε άλλο. Σίγουρα όμως δεν πρέπει να συμμετέχουν στην απόφαση. Και επιπλέον, ελπίζω ότι αυτός ο τίτλος θα κάνει τους γιατρούς να το διαβάσουν.

Share: