Σοφίες (;;;) Γερόντων

 

 - Μνήσθητί μου κύριε, εεε συγνώμη, Κύριε (με κεφαλαίο) ήθελα να πω. Τι παντζάρια ήταν αυτά; Αγίασμα κανονικό! Τα φχαριστήθηκε η ψυχή μου, ευφράνθηκε. Καλύτερο και από σεξ όπως λένε και οι κοσμικοί, αυτοί πού ‘χουν υποδουλώσει το πνεύμα τους στον πονηρό τον διάβολο και δεν βλέπουν πια καλά. Τα μάτια της ψυχής τους τυφλώθηκαν. Και νομίζουν ότι βλέπουν αλλά δεν μπορούν να δουν αυτά τα πράματα που βλέπω εγώ ο δούλος Σου καθαρά μπροστά μου. Ότι δηλαδή εγώ που αξιώθηκα να μην κάνω ποτέ στη ζωή μου σεξ, γιατί ήθελα μία δώδεκα χρόνια αλλά αυτή δεν με ήθελε, γνώρισα την αληθινή ευτυχία σε ένα υγρό κελί μακριά από τα εγκόσμια, με ρούχα που ζέχνουν, παρέα με τα μυρμήγκια και με κλεισμένα ερμητικά τα παράθυρα που εμποδίζουν τον διάβολο να μπει. Μόνο κοντά σου Κύριε βλέπει κανείς με πραγματική διαύγεια. Μόνο κοντά σου μπορώ εγώ ο ταπεινός σου, εεε ταπεινός Σου ήθελα να πω… Αμααάνν, έκανα το ίδιο λάθος και πριν! Συγχώρα με Θεέ μου. Ξανά, μόνο κοντά Σου Κύριε βλέπει κανείς με πραγματική διαύγεια. Μόνο κοντά Σου μπορώ εγώ ο ταπεινός Σου δούλος να εκτιμήσω τον πόνο και την αρρώστια και να ζήσω πραγματικά απαλλαγμένος από τους γιατρούς και τα φάρμακα και όλα θα βολευτούν με το χώμα. Βόηθα με μόνο να έχω πάντα την καθαρή σκέψη που έχω τώρα. Να είμαι ισορροπημένος. Γιατί τις κάνω κι εγώ τις ανισορροπίες μου καμιά φορά. Να, τώρα δα πριν από λίγο είπα ότι φχαριστήθηκα τα παντζάρια. Μα πως μπορεί να είναι κανείς ταπεινός όταν φχαριστιέται; Συγχώρα με Θεέ μου, συγχώρα Με, εεε… συγχώρα με (πως μου ξέφυγε εδώ το κεφαλαίο;) ήθελα να πω. Αισθάνομαι τόσο ανίκανος μπροστά Σου ώστε Σου ζητάω να με συγχωρέσεις και την ίδια στιγμή βουτάω ακόμα πιο βαθιά στο βούρκο αποκαλώντας με Με. Συγχώρα με…

 

[Οι πεντακάθαρες (Πεντακάθαρες; What the hell did you just say dude?) σκέψεις του γέροντα διακόπηκαν απότομα από τα βήματα έξω από το κελί του και το χτύπημα στο βαρύ μάνταλο της πόρτας.]

- Γέροντα, ήρθαν να σε δουν τρεις νέοι. Θέλουν να σε δουν και να συνομιλήσουν μαζί σου!
- Να κοπιάσουν.

[Η ξύλινη πόρτα άνοιξε τρίζοντας και πρόβαλε ο πρώτος επισκέπτης]

Ψυχρό Διάβασμα
- Πέρνα μέσα Βλάση, θέλεις νερό; Θα κουράστηκες από το περπάτημα…
- Δεν με λένε Βλάση γέροντα, Αγησίλαο με λένε…
- Ναι, αλλά και τον παππού σου τον λέγαν Αγησίλαο, έτσι δεν είναι;
- Ναι!
- Άρα εσύ είσαι ο Β Αγησίλαος. Και ο Β Αγησίλαος λέγεται και Βλάσης.
- Γέροντα, πού το ήξερες;
- Με τα μάτια της ψυχής ακούς καλύτερα τον Θεό και με τα αυτιά βλέπεις καλύτερα.

[Ο Αγησίλαος έμεινε αποσβολωμένος να κοιτάει τον Γέροντα Παΐσιο ενώ λίγα δευτερόλεπτα μετά ξεπρόβαλλαν από πίσω του στο κελί, ο Στάθης και ο Βαγγέλης. Κοίταξαν με δέος και αυτοί τον σοφό γέροντα, την ώρα που ο τελευταίος γέμιζε με νερό τρία μεταλλικά κύπελλα για να δροσίσει τους επισκέπτες του. Ο Βαγγέλης μίλησε πρώτος με το παχύ σαλονικιώτικο του λάμδα να αηδιάζει το τύμπανο του γέροντα…]

- Την ευχή σου Γέροντα! Ερχόμαστε από τη Θεσσαλλλονίκη. Εγώ είμαι ο Βαγγέλλλης.
- Την ευχή μου Βαγγέλη. Να πεις στον πατέρα σου ότι ήταν συνεχώς στις προσευχές μου!

Κουτί του Schrodinger (με τέσσερις καταστάσεις)
[Οι τέσσερις παρακάτω εκδοχές υπάρχουν ταυτόχρονα για τους μη συμμετέχοντες, ενώ οι παριστάμενοι βλέπουν να εξελίσσεται πάντοτε η μία μόνο εκδοχή]

Εκδοχή Α
- Πέρσι τον Απρίλλλιο; Που νοσηλεύτηκε στον Άγιο Παύλλλο;
- Ναι!

Εκδοχή Β
- Μα ο πατέρας μου πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια Γέροντα…
- Το ξέρω Βαγγέλη, αλλά του μιλάς ακόμα, έτσι δεν είναι;
- Τον βλλλέπω στα όνειρα μου Γέροντα. Το γνώριζες;
- Ναι, και σε ακούει πραγματικά από εκεί ψηλά που βρίσκεται.

Εκδοχή Γ
- Γέροντα ο πατέρας μου μας εγκατέλλλειψε όταν ήμουν μόλλλις ενάμιση. Δεν γνώρισα πατέρα…
- Κι όμως τον γνωρίζεις. Μη δέχεστε τις διδαχές του διαβόλου αβασάνιστα εσείς οι νέοι. Δεν έχεις παρά να ψάξεις στην οικογένεια σου…

Εκδοχή Δ
- Γέροντα, είναι απίστευτο! Ο πατέρας μου με παρότρυνε να έρθω αν σε βρω και να σε συμβουλλλευτώ!
- Το γνωρίζω Βαγγέλη. Σε περίμενα…

[Χωρίς να του αποκαλύψουν το παραμικρό (εκτός από το ότι του αποκάλυψαν τα πάντα), ο Γέροντας Παΐσιος γνώριζε! Ένας φαινομενικά αγράμματος γέρος ο οποίος κουβαλούσε τη σοφία του κόσμου. Ήρεμος, αν και έδειχνε να πονάει. Πονούσε μάλλον για όλον τον υπόλοιπο κόσμο αλλά υπέφερε καρτερικά και προπαντός χωρίς να χάνει στιγμή την πνευματική του διαύγεια. Τα γένια του άσπρα στο σύνολο, με μια μαύρη καμπύλη εξαίρεση κατά μήκος των ζυγωματικών, άφηναν να φαίνεται το ταλαιπωρημένο αλλά ευγενικό του πρόσωπο που τους ατένιζε με καλοσύνη. Ο Στάθης ήταν ο τελευταίος που μίλησε…]

- Την ευχή σου Γέροντα. Εμένα Γέροντα με έστειλε η γυναίκα μου η Συμέλα να σε βρω και να σε συμβουλευτώ. Το ήξερες φαντάζομαι…
- Ναι! Άξια γυναίκα και μπράβο της που κράτησε και το χριστιανικό της όνομα. Ακούω όλο και περισσότερες γυναίκες να αλλάζουν τα ονόματα τους σε ξενόφερτα και μικρά και απορώ, δεν θέλουν να τιμήσουν το όνομα της Αγίας; Εσένα πως σε φωνάζουν οι φίλοι σου; Το κράτησες το όνομα σου;
- Στάθη με λένε Γέροντα!
- Αυτό το ξέρω, γιατί οι φίλοι σου όμως δεν σε φωνάζουν Ευστάθιο; Όλα να τα κόβουμε δηλαδή;
- Έχεις δίκιο Γέροντα. Κάποια τέτοια πράματα τα θεωρούμε ασήμαντα αν και είναι τόσο σημαντικά.
- Και γιατί σε έστειλε για τη συμβουλή μου η Συμέλα Ευστάθιε; Τι είναι αυτό που σας βασανίζει;
- Αγαπάμε τα παιδιά Γέροντα και θέλουμε παιδάκι τέσσερα χρόνια τώρα, αλλά δεν μας χαρίζει ο Θεός. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να μας βοηθήσουν. Τι να κάνουμε; Δεν ξέρουμε…

Άσε τους να μην καταλάβουν τίποτα!
- Την άκουσες πριν την πόρτα που έτριζε; Μόλις μπήκατε μέσα; Από την πολλή τη χρήση είναι.

[Ο Στάθης ρουφούσε τα σοφά λόγια του γέροντα (Τρίζει από την πολλή χρήση; Τι να ‘πιε άραγε ο Γέροντας και τα ‘πε όλα ανάποδα;)]

- Έτσι και η γυναίκα, από την πολλή τη χρήση χαλάει. Η γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά. Ό άντρας έχει περισσότερη λογική και λιγότερη καρδιά. Το ευαγγέλιο μόνο τη γυναίκα λέει πόρνη και όχι τον άντρα, διότι η γυναίκα στον έρωτα δίνει και την καρδιά της, ενώ ό άντρας δίνει μόνο το σώμα του, συνήθως για να ικανοποιήσει τις ορμές του και τη χρησιμοποιεί. Η γυναίκα θέλει αγάπη και πρέπει να της δίνουμε αγάπη. Ό άντρας πρέπει να δίνει αγάπη στη γυναίκα του, γιατί τα σούπερ-μάρκετ δεν πουλάνε αγάπη. Να τη χρησιμοποιείς λιγότερο και να την αγαπάς περισσότερο παιδί μου. Και ο Θεός μετά θα βοηθήσει. Και χρειάζεται και υπομονή και χρειάζεται και πίστη.
- Γέροντα, ήμουν ανέκαθεν πιστός αλλά πολλές φορές νιώθω την πίστη μου να κλονίζεται. Από το δικό μας πρόβλημα και από τα προβλήματα που βλέπω να έχουν και καλοί άνθρωποι. Γιατί να ταλαιπωρούνται καλοί άνθρωποι;
- Ακόμη κι αν κάψει ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλει κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθεί πως ο Θεός ότι κάνει, από αγάπη το κάνει. Γιατί να κλονίζεται η πίστη σου; Η Αγία Αικατερίνη, μόλις δεκαεννιά χρονών και διακόσιους φιλόσοφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεό γνώση και σοφία της. Η κοσμική λογική μας κλονίζει την πίστη μας. Και αυτήν τη λογική την έχουμε μόνο εμείς οι άνθρωποι. Είδες εσύ κανένα μυρμήγκι να κλονίζεται η πίστη του; Κουβαλάει αδιαμαρτύρητα. Είδες καμιά πέτρα που τη δέρνουν οι άνεμοι, να διαμαρτύρεται; Δε νομίζω Τάκη!
- Τάκη; Στάθη Γέροντα, Στάθη με λένε. Όχι Τάκη...
- Το ξέρω, έκφραση είναι και θα τη λένε μετά από δεκαπέντε χρόνια.

Πίσω στη Θεσσαλλλονίκη
- Είναι απίστευτο, αλλά γνώριζε τα ονόματα μας πριν να πατήσουμε εκεί!
- Και ήξερε και ότι και τον παππού μου τον έλεγαν Αγησίλαο!
- Γνώριζε και…

1. (Α Εκδοχή) ότι ο μπαμπάς νοσηλεύτηκε πέρσι τον Απρίλιο!
2. (Β Εκδοχή) ότι έχασα τον πατέρα μου!
3. (Γ Εκδοχή) για το ότι μεγάλωσα χωρίς πατέρα αλλά με διαβεβαίωσε ότι είναι κάποιος από την οικογένεια!
4. (Δ Εκδοχή) ότι με έστειλες εσύ και μάλιστα μου είπε ότι προσεύχεται για σένα!

- Και μιλούσε τόσο όμορφα, και μας είπε τόσα χρήσιμα πράματα…
- Συμέλα πρέπει να σταματήσουμε τις πολλές προσπάθειες. Δεν κάνουμε καλά έτσι. Να έχουμε πίστη πρέπει και να έχουμε υπομονή. Ααα, και να με φωνάζεις Ευστάθιο…