Να 'σου και ξεφυτρώνει μπροστά μου ένα υποκατάστημα της Marfin!

- Ναι, αλλά αν απεργούσαν οι υπάλληλοι της Marfin, δεν θα συνέβαινε αυτό!
- Ναι, αλλά αν τηρούνταν οι προδιαγραφές της πυρασφάλειας...
- Ναι, αλλά αν η κυβέρνηση δεν μας είχε κουβαλήσει εδώ το ΔΝΤ...
- Ναι, αλλά αν είχαν προνοήσει οι υπάλληλοι να φοράνε στολές αμιάντου και ειδικές μάσκες...
- Ναι, αλλά αν δεν είχε κτίρια η Σταδίου...
...
- Ναι, αλλά αν η γιαγιά μου το είχε στο μέτωπο θα ήταν κουμπαράς!

Επιστροφή στο Δημοτικό
Επειδή σε αυτήν τη χώρα είναι σχεδόν όλοι ανήλικοι (θέλουν να τελούν πάντα υπό την προστασία κάποιου κηδεμόνα, είτε αυτός ο κάποιος είναι ο θεός, είτε είναι το κράτος, είτε είναι ο ισόβιος εργοδότης του δημοσίου...), να υπενθυμίσουμε λίγο την σημασία της λέξης αν (από τους Τεγόπουλο και Φυτράκη).
αν = (σύνδ.)  σε ποικίλες χρήσεις:

1. με σημασία υποθετική (ως συνών. του εάν): αν ήθελες, θα γινόταν κι αυτό· ενδοτική (συνών. του μολονότι): αν και μπορεί, δε θέλει να βοηθήσει
2. ερωτηματική: δεν ξέρω αν θα γυρίσει
3. αοριστολογική: ό,τι κι αν μου πεις, δε θα σε πιστέψω

Από τους ανωτέρω ορισμούς προκύπτει ότι η πρόταση που ακολουθεί το αν, δεν συνέβη! Για την ακρίβεια δεν συνέβη ακόμα, ή συνέβη κάτι άλλο, συνήθως αντίθετο από την πρόταση μας. Και επειδή στο βασίλειο του ανορθολογισμού, που θέλει να ονομάζεται Ελλάδα, έχουμε την παράλογη τάση να ασχολούμαστε με αυτό που δεν συνέβη, εγώ θα επιλέξω την αντίθετη οδό και θα εξηγήσω τι πραγματικά συνέβη, ποια δηλαδή ήταν η πράξη που πραγματοποιήθηκε από κάποιον και έβλαψε τραγικά και ανεπανόρθωτα κάποιον άλλον.

 Στις 5 Μαΐου 2010, κάποιοι υπάνθρωποι πέταξαν βόμβες μολότοφ σε υποκατάστημα της Marfin, στην οδό Σταδίου και αριθμό 23 στην Αθήνα, και τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι, οι οποίοι εγκλωβίστηκαν μέσα στο κτίριο, αποχώρησαν άδικα από τη ζωή λόγω ασφυξίας. ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΗ! Και σ’ αυτό επιβάλλεται να αποδώσουμε ευθύνες, όλοι όσοι θεωρούμε τους εαυτούς μας ενήλικες. Ευθύνες στους αυτουργούς της πράξης (ρίψη μολότοφ) που προκάλεσε αυτά τα αποτελέσματα (θάνατος τριών αθώων υπαλλήλων). Όλα τα άλλα είναι υποθετικά σενάρια που θα προέκυπταν αν διαταράσσαμε τις αρχικές συνθήκες του γεγονότος. Ευχαρίστως να τα δούμε (και να τα βλεπουμε καθημερινά) ως σενάρια για λόγους πρόληψης, αλλά μέχρι εκεί! Η απόδοση ανύπαρκτων ευθυνών με βάση φαντασιακά σενάρια, μόνο στον αδρανοποιημένο και ευθυνόφοβο νεοελληνικό εγκέφαλο θα μπορούσε να στεριώσει. Τον εγκέφαλο που σατίρισε κάποτε εξαιρετικά η κόρη του Μαυρογιαλούρου (Λινάρδου) στην ταινία Υπάρχει και Φιλότιμο, για να εισπράξει την πληρωμένη απάντηση από τον ίδιο τον Μαυρογιαλούρο (Κωνσταντάρας):

Κόρη: ...και εκεί που πήγαινα ωραία ωραία, να 'σου και ξεφυτρώνει μπροστά μου μία ελιά...
Μαυρογιαλούρος: Η ελιά είχε φυτρώσει εδώ και πενήντα χρόνια ρε στραβούλιακα!