Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Η Κρυφή Ανάγνωση πίσω από την Αθώωση του Αμβρόσιου

Αθωώθηκε ο Αμβρόσιος. Υπέροχα!


Καλός Χριστιανός

Το μοναδικό ερώτημα που έχω να κάνω είναι το εξής:

Έχουμε εμπιστοσύνη τελικά στην ελληνική δικαιοσύνη;

Εγώ προσωπικά δεν έχω. Καμία. Θέλετε να σας πω και το γιατί; Εύκολο. Απεχθάνομαι τα λαϊκά δικαστήρια και τους όχλους. Και δυστυχώς η ελληνική δικαιοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μεγάλο λαϊκό δικαστήριο με θεσμική υπόσταση. Σχεδόν κάθε υπόθεση εκδικάζεται με γνώμονα, όχι το δίκαιο αλλά την έκταση του αντικτύπου που θα έχει μια απόφαση σε οπαδούς και κοινωνικές δομές. Οπαδούς τόσο ομάδων (προνομιακές αντιμετωπίσεις προέδρων) όσο και της θρησκείας (θυμάστε τον Φίλιππο Λοΐζο;). Και αν είναι πολύ κραυγαλέο να εκδικαστεί με τέτοιον γνώμονα, τότε πολύ απλά τρενάρει η εκδίκαση τόσο πολύ χρονικά ώστε στην πράξη να καταλήγουμε σε αρνησιδικία.

Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρήθηκε και το εξής φαινόμενο. Με την πολιτική ορθότητα να προελαύνει θριαμβευτικά εις βάρος της ελευθερίας έκφρασης και λόγου, οι δικαιωματιστές αναθάρρησαν και άρχισαν να καλούν τη δικαιοσύνη να επεμβαίνει ολοένα και περισσότερο κάθε φορά που κάποιος αναιδής διανοείται να αρθρώσει φασιστικό, ρατσιστικό, σεξιστικό ή μισαλλόδοξο λόγο. Όπου φασιστικός, ρατσιστικός κλπ. λόγος σημαίνει τις περισσότερες φορές εμένα-προσωπικά-με-προσβάλλει λόγος. Γεμίσαμε παρατηρητήρια ανθρώπινης συμπεριφοράς και επιδιώξαμε ως κοινωνία ένα ασφυκτικό πλαίσιο διατύπωσης απόψεων οι οποίες, όταν δεν εξασφαλίζουν την έγκριση των αντικαπιταλιστών και των ΛΟΑΤΚΙΠΡΟΣΘΕΣΤΕΜΕΡΙΚΑΑΚΟΜΑΓΡΑΜΜΑΤΑ, είναι ικανές να οδηγήσουν ανθρώπους σε περιπέτειες για τις ιδέες τους.

Ο φιλελεύθερος κόσμος το αποδέχτηκε όλο αυτό, πανηγύρισε, ανακοίνωσε ανοικτά την εμπιστοσύνη του στη δικαιοσύνη και θεώρησε ότι κερδήθηκε μια τεράστια μάχη στο δρόμο προς τον εκπολιτισμό της κοινωνίας.

Σσσσσσσςς… Θα σας πω ένα μυστικό που σας έκρυβαν επιμελώς! Δεν εκπολιτίστηκε καμία κοινωνία. Απλώς μεγάλωσε πολύ η ομάδα των πολιτικά ορθών ώστε να μπορεί να απαιτεί ΚΑΙ ΑΥΤΗ τις δικές της προνομιακές αντιμετωπίσεις.

  • Πολιτική Ορθότητα = Σύγχρονο Ρεύμα = Αντίκτυπος και Ψήφοι
  • Ομάδες = Αντίκτυπος και Ψήφοι
  • Κόμματα = Αντίκτυπος και Ψήφοι

Μαντέψτε ποιους νομίζατε ότι δικαιούστε να αφήσετε έξω απ’ το συγκεκριμένο πρότυπο!

Ο Αμβρόσιος δεν έπαψε ποτέ να είναι χυδαίος εκπρόσωπος μιας μισαλλόδοξης θρησκείας. Μιας τυχαίας θρησκείας; Όχι. Ο Αμβρόσιος είναι εκπρόσωπος της κρατούσας θρησκείας η οποία, όσο κι αν υποχωρεί σταδιακά, δεν παύει να αριθμεί στη χώρα μας σαφώς περισσότερους οπαδούς και συνδεδεμένες ψήφους από τις προαναφερθείσες ομάδες. Λάβετε απλώς υπόψιν τα παρακάτω:

  1. Στο δικαστήριο ο Αμβρόσιος ορκίστηκε, που νομίζετε; Ακριβώς σ’ αυτό που πρεσβεύει και στις ιδέες του. Ορκίστηκε σχεδόν στον εαυτό του, γαμώ την τρέλα μου! Και ως γνωστόν, αν σ’ αδικήσει ο Κατής, σε ποιον θα πας να δικαστείς;
  2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Αμβρόσιος δεν δικάστηκε καν για τις ιδέες του αλλά για ευθεία κήρυξη μίσους και προτροπή σε βία. Εμφανίστηκε μετανιωμένος; Αααααχαχαχαχα… Από την απολογία του το ακόλουθο. "Το φτύστε τους είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε." Βγάζει φυσικά γέλιο η αντιπαραβολή της συγκεκριμένης δήλωσης με τους ισχυρισμούς περί θρησκείας της αγάπης, αλλά δεν βγάζει καθόλου γέλιο απ’ την άλλη η διάθεση του τράγου να χρησιμοποιήσει όπλο για να περιορίσει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και τον έρωτα μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων στη χώρα μας.

Αντί λοιπόν να καταλήξει ο συγκεκριμένος κακιασμένος ρασοφόρος, ιδίως μετά την απολογία του, σε κελί στο τρίτο υπόγειο και να δοθεί το κλειδί στους συντελεστές του Gay Pride της Θεσσαλονίκης για επίσημο πέταγμά του στο Θερμαϊκό, μαθαίνουμε τελικά όλο έκπληξη ότι ο υποκινητής ενεργειών μίσους αθωώνεται!

Πάμε πάλι μέχρι να σας γίνει κτήμα. Θεωρείτε ότι η πρόταση "η ελληνική δικαιοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μεγάλο λαϊκό δικαστήριο με θεσμική υπόσταση" είναι υπερβολική; Θεωρείτε ότι οι νόμοι στη χώρα μας πραγματικά προστατεύουν ανθρώπινα δικαιώματα και όχι τα κεκτημένα της εξουσίας σε πολυπληθείς κοινωνικές ομάδες; Εγώ προσωπικά όχι.

Έχετε τελικά εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη;

ΥΓ: Επειδή την βλέπω να έρχεται την ανταπάντηση. Αλήθεια; Αυτός είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε περισσότερους στις επάλξεις της πολιτικής ορθότητας; Περισσότερος έλεγχος και ανάγκη να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το συγκεκριμένο κίνημα ώστε οι πιέσεις του να είναι συγκρίσιμες με τις πιέσεις των υπολοίπων ομάδων; Αυτό επιδιώκουμε τελικά; Νόμους που θα εφαρμόζονται, όχι επειδή υπάρχει το πλαίσιο ισχύος αλλά επειδή θα ασκούνται ισχυρότερες πιέσεις;

Μάλιστα. Θα ήθελα να μου δείξετε έστω και ένα επιτυχημένο παράδειγμα συγκρουσιακής ευμάρειας παγκοσμίως, πριν σας εκφράσω το θαυμασμό μου για τις ιδέες σας.


Share:

2 σχόλια:

  1. Επιτυχημένο παράδειγμα; Τι άλλο από τη νεοφιλελεύθερη ρύθμιση των πάντων μέσω των αγορών...
    Υ.Γ: Η συγκρουσιακή ευμάρεια άπαιχτη ως όρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμε, τι είναι η νεοφιλελεύθερη ρύθμιση των πάντων μέσω των αγορών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή