Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Τι σας έφταιξαν τα παιδάκια;

Μάλλον τα εκδικούμαστε, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση! Τα παιδιά σε μικρή ηλικία είναι πανέξυπνα και εύστροφα, φρέσκα και ακούραστα, απειθάρχητα εκ φύσεως και γεμάτα όρεξη για ζωή. Επιπλέον, δεν έχουν γενικά υποχρεώσεις. Υπάρχει κάτι να μη ζηλέψουμε από το τεράστιο αποθεματικό πλεονεκτημάτων τους;;;

Μαθησιακή Διαδικασία, Ένα Συναρπαστικό Ταξίδι
Μια κλασσική απορία που περνάει από το μυαλό οποιουδήποτε πρόκειται να γίνει για πρώτη φορά γονιός, είναι η εξής: Πως θα το διδάξω; Πως ξεκινάς να εξηγήσεις από το απόλυτο μηδέν κάτι σε κάποιον; Η καθημερινή μας αισθητική δείχνει πως αυτό είναι αδύνατον! Θα το εξηγήσεις με λόγια; Δεν ξέρει λόγια; Θα το εξηγήσεις με νοήματα; Δεν ξέρει νοήματα! Με ένα απλό παράδειγμα, ας πάρουμε την πρώτη λέξη που βλέπω στο λεξικό των Τεγόπουλου και Φυτράκη. Αβαείο = (το) ουσ.  (Κ αββαείον) καθολικό μοναστήρι που διοικείται από αβά | η κατοικία του αβά. Όχι ότι θα είχε κανένας πρεμούρα να εξηγήσει στο νεογνό τι είναι το αβαείο, αλλά το πρόβλημα παραμένει· πως εξηγείς τη λέξη αβαείο σε κάποιον που δεν ξέρει καν το άρθρο το, πόσο μάλλον τις λέξεις καθολικό, μοναστήρι, διοικείται και κατοικία; Εννοείται ότι μπορούμε να προβάλλουμε το παραπάνω πρόβλημα σε σαφώς πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες λέξεις όπως μπαμπάς, μαμά και πεινάω!

Η φαινομενικά ανύπαρκτη απάντηση έρχεται από την ίδια τη φύση, η οποία έχει προικίσει τον άνθρωπο (με παρόμοιο τρόπο έχουν προικιστεί και τα ζώα), ώστε να μπορεί να επιβιώσει κάτω από την πίεση της φυσικής επιλογής, με τη δυνατότητα να μαθαίνει μέσα από μια συνεχή διαδικασία παρατήρησης επιθυμιών, δοκιμών και αποκρίσεων. Η απόκριση συγκεκριμένα μας ορίζει και την επιτυχή ή όχι έκβαση. Με άλλα λόγια, ότι έχει επιτυχή έκβαση, και ιδίως όταν επαναλαμβάνεται συνεχώς με επιτυχία (επαλήθευση), είναι κάτι στο οποίο μπορεί ο άνθρωπος να βασιστεί. Μπορεί, και επιβάλλεται να το μάθει!

  • Το μωρό πεινάει και θέλει να φάει (επιθυμία) και πρέπει με κάποιον τρόπο να το εξηγήσει. Χρησιμοποιεί το μόνο πράγμα που ξέρει, το κλάμα (δοκιμή) και αναγνωρίζει ως αποτέλεσμα την παροχή τροφής από τη μαμά (απόκριση). Μέσα από το τρίπτυχο επιθυμία – δοκιμή – απόκριση το μωρό μόλις έμαθε πως θα ζητάει την τροφή του.
  • Το μωρό θέλει να τραβήξει την προσοχή των γονιών του (επιθυμία). Παρατηρεί τους γύρω του να βγάζουν ήχους με το στόμα τους και να τραβάνε έτσι την προσοχή. Δοκιμάζει να παίξει με το στόμα και τη γλώσσα (δοκιμή) ώστε να βγάλει και αυτό ήχους και απολαμβάνει με ευχαρίστηση την απόκριση των γονιών, οι οποίοι τρέχουν πάνω του φωνάζοντας "ο Ζάχος μίλησε" (απόκριση)!!! Το μωρό εισέρχεται βαθμιαία στη χρήση του προφορικού λόγου.


Όσο περισσότερο το παιδάκι χειρίζεται τον προφορικό λόγο, τόσο περισσότερο διευρύνεται το φάσμα των εννοιών που μπορεί να μάθει, οπότε και γίνεται απαραίτητη, από μεριάς εγκεφάλου, η χρήση ενός συστήματος αρχειοθέτησης εννοιών και άμεσης ανάκλησης πληροφοριών. Επαναλαμβάνοντας από το παλαιότερο "Η Εξέλιξη στην Πολιτισμική Διάδοση των Θρησκειών (ή παίζει ο χριστιανικός θεός ζάρια;)": Η μαθησιακή διαδικασία και η δυνατότητα αφομοίωσης κάθε παρεχόμενης πληροφορίας, στηρίζονται σε μια οργάνωση των εννοιών στων εγκέφαλο με τη χρήση προτύπων, τις οντολογικές κατηγορίες. Έτσι, κάνοντας χρήση των απλών οντολογικών κατηγοριών Πρόσωπο, Ζωό, Φυτό, Φυσικό Αντικείμενο, Εργαλείο, Τεχνούργημα έχουμε τη δυνατότητα να μαθαίνουμε διαρκώς καινούρια πράγματα κάνοντας αυτόματους συμπερασμούς με βάση τις ιδιότητες αυτών των οντολογικών κατηγοριών. Η πρόταση π.χ. «Ο Κανούλης είναι ο βασικός θηρευτής της νυφίτσας» αυτομάτως καταχωρεί στον εγκέφαλο μας ένα νέο ζώο με την ονομασία Κανούλης. Χωρίς να μας ενημερώσει κανένας για οτιδήποτε άλλο, συμπεραίνουμε ότι ο Κανούλης αναπνέει, τρέφεται, αναπαράγεται, και γεννάει άλλους Κανούληδες και όχι σκυλάκια ή γατάκια, κληρονομεί δηλαδή όλες τις γενικές ιδιότητες της οντολογικής κατηγορίας Ζώο. Και φυσικά, η μαθησιακή διαδικασία επιταχύνεται!

Ο Κατάλληλος Δάσκαλος
Κάπου εδώ γίνεται κατανοητό ότι ο άνθρωπος σε μικρή ηλικία, αν και δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα παραγωγής γνώσης, διαθέτει ωστόσο τεράστια δυναμική εκμάθησης και καταχώρησης νέων πληροφοριών. Το μόνο που χρειάζεται είναι να του παρέχουν αυτές τις πληροφορίες. Ποιος είναι ο πλέον κατάλληλος φορέας για να του παρέχει τέτοιες πληροφορίες; Μα φυσικά ο μεγαλύτερος άνθρωπος ο οποίος διαθέτει πληθώρα γνώσεων και εμπειριών. Και η φύση για μια ακόμη φορά προνόησε ώστε ο νεαρός άνθρωπος να εμπιστεύεται και να νιώθει ασφάλεια κοντά στον μεγαλύτερο. Έτσι ο νεαρός άνθρωπος καθίσταται δεκτικός στην παροχή πληροφορίας, η οποία, όπως έχουμε δει, είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) πάντα προϊόν δοκιμής και επαλήθευσης.

Φόβος και Παράνοια (όχι στο Λας Βέγκας, αλλά σχεδόν παντού) -  Οι Απαρχές
Ο γιος μου, την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο, είναι τεσσάρων ετών. Πριν από έναν χρόνο ξεκίνησε στον παιδικό σταθμό και τα αποτελέσματα στον χαρακτήρα του, όσον αφορά την κοινωνικοποίηση του, ήταν εντυπωσιακά. Αν και σφόδρα ορθολογιστής εγώ, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω ποτέ αντικήρυγμα στα θεολογικά, μέχρι να φτάσει σε κάποια ηλικία που θα μπορεί να καταλάβει τις εξηγήσεις μου, αλλά και ότι αυτές θα πρέπει να τις κρατάει μακριά από άλλα παιδάκια τα οποία μπορεί και να προσβάλλονται. Απολαύσαμε οικογενειακώς τις ιστορίες του από το σχολείο, τις καινούριες του δραστηριότητες, τις αχαλίνωτες σκέψεις του και όλα όσα μάθαινε καθημερινά ρουφώντας καθετί που είχαν να του δώσουν οι δασκάλες. Ώσπου μια μέρα επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό και με ρωτάει:
- Μπαμπά, που πήγε ο Χριστούλης;
- Που πήγε αγόρι μου;
- Ψηλά στον ουρανό!
- (Καταπνίγοντας την αυθόρμητη απάντηση μου: Και τι είναι ο Χριστούλης, πιλότος;) Αλήθεια;
- Ναι, και μας βλέπει από εκεί!

Και ξαφνικά, η αμόλυντη και χρησιμότατη διαδικασία της μάθησης διεκόπη βάναυσα! Χριστούλης!!! Οντολογική κατηγορία: Πρόσωπο. Άρα έχει δύο χέρια, δύο πόδια, ένα κεφάλι κλπ. Μιλάει, τρέφεται, αναπτύσσεται! Αλλά και, ω του θαύματος, δεν υπόκειται σε περιορισμούς βαρύτητας και ανεβαίνει στον ουρανό, δεν πεθαίνει, και σε λίγα χρόνια θα μάθουμε ότι επίσης δεν αναπαράγεται (ντροπή!!!) και ότι εγκρίνει ή δεν εγκρίνει τις πράξεις μας. Επίσης διαθέτει και υπερ – όραση και υπερ – εγκέφαλο και μας παρακολουθεί όλους και καταγράφει τις κινήσεις μας. Χμμ, μάλλον δεν είναι πρόσωπο, είναι κάτι άλλο, ένας υπερφυσικός φορέας ή μια υπερφυσική δύναμη.
- Εεε καλά ρε μεγάλε, μήπως υπερβάλεις λίγο, σιγά μην πάθει και τίποτα το παιδάκι επειδή του είπαν την ιστορία του Χριστού.
- Νομίζετε; Για να δούμε…

Αυτό που συνέβη παραπάνω είναι η δημιουργία μιας νέας οντολογικής κατηγορίας, αυτής του Υπερφυσικού Φορέα.




Στον υπερφυσικό φορέα δεν χωράνε τι, γιατί, πως και πότε, απλά δεχόμαστε τις ιδιότητες του χωρίς αυτές να επαληθευτούν ποτέ!!! Και η νέα αυτή οντολογική κατηγορία δυστυχώς είναι ένας Δούρειος Ίππος, είναι μια υποδοχή για πλήθος βλαβερές ιδέες, συνήθειες και πρακτικές. Τα παιδάκια που διδάχτηκαν την ιστορία του Χριστούλη δεν έχουν κανέναν λόγο να μην αρχίσουν να δέχονται αβασάνιστα ότι:

  • Υπάρχει μια αόρατη υπερφυσική δύναμη στο μάτι κάποιων, η οποία εξ’ αποστάσεως μας προκαλεί πονοκέφαλο ή γενικότερη αδιαθεσία.
  • Υπάρχουν άνθρωποι με υπερφυσικές ικανότητες που προβλέπουν το μέλλον κοιτάζοντας τα άστρα.
  • Καλός και χρήσιμος ο γιατρός, αλλά υπάρχει κάποιος υπερφυσικός τύπος στον ουρανό που θα βοηθήσει τον άρρωστο πατέρα μας αν του ανάψουμε ένα κεράκι.
  • Υπάρχει νερό με την ιδιότητα της μνήμης, θυμάται τις επαφές του με φάρμακα και αν και είναι πλέον σκέτο νεράκι, μπορεί και γιατρεύει αρρώστιες χωρίς τις παρενέργειες που έχουν τα κακά φάρμακα.
  • Υπάρχει κάποιος στον ουρανό ο οποίος βλέπει τα πάντα, και δεν εγκρίνει τον αυνανισμό, και όταν τα παιδάκια αυτά θα αυνανιστούν φυσιολογικά για πρώτη φορά, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχές.
  • Ακόμα – ακόμα και ότι το βιάγκρα είναι αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας καπιταλιστικής συνομωσίας! Δεν έχει σημασία το απίθανο της δήλωσης, δεν έχει σημασία τι είναι αυτός που το είπε. Θυμηθείτε ότι οι αποδείξεις έχουν χάσει πλέον την ισχύ τους!

Το ερώτημα μου απευθύνεται φυσικά σε όλους όσους εισάγουν τα παιδάκια για πρώτη φορά στα μονοπάτια της εγκεκριμένης από το κράτος παράνοιας. Τι σας έφταιξαν τα παιδάκια;;; Ζηλέψατε την ελευθερία τους και την ξεγνοιασιά τους; Έχετε αντιληφθεί τον πλασματικό κόσμο στον οποίον τα οδηγείτε; Και τέλος πάντων, με ποιο δικαίωμα φρενάρετε απότομα τον μαθησιακό τους οίστρο;


Share:

20 σχόλια:

  1. Για να λειτουργήσουν αυτά, χρειάζεσαι όμως και λίγο λιβάνι! Αν δεν κάνεις κεφάλι, δεν εντυπώνονται στο μυαλό έντονα και διαχρονικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ που μου επιστήσατε την προσοχήν αγαπητέ αλιβάνιστε αδερφέ s.frang!!! Θα το προσέχω από εδώ και μπρος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι λέ ρε φίλε;
    Και εμείς οι καφετζούδες, τί θα γίνουμε;
    Κλέφτες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κύριε κόμη, και πολύ το αργήσατε να σχολιάσετε το αγαπημένο σας θέμα. Κάθε φορά που σκέπτομαι να γράψω για το συγκεκριμένο, αναρωτιέμαι πάντα αν παραβιάζω μια πνευματική σας ιδιοκτησία...

    Όσον αφορά το θέμα της καφετζούς τώρα, δεν ήξερα ότι διαθέτετε και τέτοια κληρονομικά χαρίσματα. Πιστεύω πως θα σας χρειαστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ίσως πρέπει να αντιπαραβάλουμε έναν κοινωνικό ηγέτη (ίσως λίγο υπερφυσικό) ο οποίος θα έρθει στην γη σε χ χρόνια και θα εξαφανίσει όλους τους θρησκευόμενους ανθρώπους και όσοι μείνουν θα ζήσους ευτυχισμένοι σε μια κοινωνία χωρίς θρησκεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικό άρθρο.

    Επίκαιρο, γιατί είμαι μπαμπάς και τα ζω από πρώτο χέρι.

    Αλλά και γιατί μου θύμισε την εσωτερική αγωνία των παιδικών μου χρόνων, όπου ένιωθα σαν προβληματικό Pentium 4, όταν το τάιζαν την πληροφορία "Θεός" και επέστρεφα με "does not compute" μήνυμα λάθους.

    Όπως έλεγα και σε ένθεους φίλους πρόσφατα "Αν ανοίξεις την πόρτα του μεταφυσικού στα παιδιά, ότι θες μπορεί να τρυπώσει. Άντε μετά να αποδείξεις ότι υπάρχει θεός αλλά δεν υπάρχουν καλικάντζαροι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Tristanos
    Γενικά είναι καλή τακτική να χτυπάς τη θρησκεία με τα ίδια της τα όπλα! :-)

    @Punky
    Δυστυχώς αυτό το άνοιγμα της πόρτας του μεταφυσικού είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο, το οποίο οι περισσότεροι το περνάν εντελώς αψήφιστα!!! Και ίσως εκεί βρίσκεται και το κλειδί για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τον κρατικά παραγόμενο ανορθολογισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όσο μεγαλώνω απογοητεύομαι πάντως με την προοπτική της παύσης του "κρατικά παραγόμενου ανορθολογισμού".
    Δεν παραιτούμαι. Απλά σέρνω ενδόμυχα μια απαισιοδοξία.
    (Βολοδέρνει και η ομάδα μου εδώ και 15 χρόνια στις μικρές κατηγορίες, οπότε καταλαβαίνεις. Δεν μου έχει μείνει ικμάδα αισιοδοξίας.)

    Πρώτον, γιατί παλαιότερα πίστευα μέσα στην αφέλεια μου, ότι η δική μας γενιά θα είναι πιο διαβασμένη, πιο υποψιασμένη, πιο ορθολογική. Κοιτάζω το φιλικό μου περίγυρο που ως επί το πλείστον έχει σπουδάσει έξω, έχει ζήσει έξω, είναι πιο ορθολογικός σε κοινωνικά θέματα, από την προηγούμενη γενιά.
    Αλλά δυστυχώς ανακαλύπτω πως στο κομμάτι της θρησκείας δεν έχουν γίνει βήματα. Λες και ενεργοποιείται ένας μηχανισμός μέσα στις συνάψεις τους, που σταματάει η λογική. Η ίδια λογική που χρησιμοποιούν σε όλα τα υπόλοιπα θέματα της ζωής του.

    Ο δεύτερος λόγος είναι ότι (πιστεύω) οι περισσότεροι από "εμάς" τους σκεπτικιστές νομίζουμε ότι όλο αυτό είναι μια διαλεκτική μάχη, όπου στο τέλος το καλύτερο επιχείρημα θα πείσει την κοινωνία να το ασπαστεί και να πάει μπροστά.
    Το πρόβλημα είναι ότι σε μεγάλο βαθμό δεν είναι θέμα καλύτερου επιχειρήματος που θα πείσει, αλλά είναι θέμα οικονομικών συμφερόντων. Η εκκλησία και η πέριξ αυτής μηχανισμοί είναι τα ελληνικά Cayman Islands. Ένα άβατο οικονομικής συναλλαγής και κατανομής της δημόσιας περιουσίας.

    Η πλύση εγκεφάλου των παιδιών μας τους εγγυάται τη διαιώνιση αυτού του μηχανισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε Pukny δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι την απαισιοδοξία σου αν και διαπιστώνω κι εγώ ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο φανταζόμουν!

    Στο λύκειο π.χ. γελούσαμε όλοι με τα θρησκευτικά και κοροϊδεύαμε τις αρλούμπες που μας έβαζαν να διαβάζουμε. Για να φτάσω τώρα, 20 χρόνια μετά, να βλέπω τους παλιούς μου συμμαθητές να ασπάζονται τη θρησκεία και να έχουν την εικόνα της παναγίτσας πάνω στο γραφείο τους, και να απορώ που θάφτηκαν εκείνα τα παλιά και γεμάτα φρεσκάδα και ανεμελιά μυαλά τους.

    Μολαταύτα, δεν μπορώ να παραγνωρίσω τα συστηματικά βήματα εμπρός του ορθολογισμού εις βάρος της θρησκείας, η οποία, υπενθυμίζω, στηρίζεται σθεναρά και από το κράτος! Και η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι ένα μέρος των βημάτων αυτών οφείλεται στην ορθή δομή και χρήση του λόγου των σκεπτικιστών η οποία "φαντάζει πιο cool" (με συγχωρείς για το αδόκιμο της έκφρασης) από τα υστερικά γαυγίσματα των υπερασπιζόμενων τα κεκτημένα θεϊστών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πέραν του ότι θα καείτε απαξάπαντες στην κόλαση, καθώς ο Θεός υπάρχει (ρωτήστε και τον κ. Batcic) κάνετε το κλασσικό λάθος όλων των ορθολογιστών το οποίο θα σας επισημάνω παρακάτω.

    πρώτα από όλα με βάση το κλασσικό παίγνιο
    1. Α.Υπάρχει/Β.Δεν Υπάρχει Θεός και
    2. Α.Πιστεύω/Β.Δεν Πιστεύω
    κυρίαρχη στρατηγική είναι το να πιστεύω γιατί τα αποτελέσματα είναι
    1Α/2Α= Σώθηκα
    1Α/2Β= Τον ήπια
    1Β/2Α= Τζάμπα τα ευχέλαια
    1Β/2Β= Τέλος.
    Άρα το ρίσκο του να ΜΗΝ πιστεύω είναι απείρως μεγαλύτερο του να πιστεύω αν δεν με βγει η παραδοχή 1.

    Δεύτερον ελάχιστοι θνητοί την παλεύουν με το γεγονός ότι είναι απλώς βιοαποδομήσιμοι. όλοι θέλουν να γυρίσουν στην γη/ζωή γιατί π.χ. ξέχασαν να σβήσουν τον θερμοσίφωνα.

    Και στις δύο περιπτώσεις το κίνητρο για την θρησκεία είναι η ανάγκη διαχείρισης του φόβου.

    Και το λάθος των ορθολογιστών είναι ότι εξισώνουν το ορθολογικό με το πραγματικό. Ο φόβος δεν είναι ορθολογικός. Είναι όμως πραγματικός.

    Βοήθεια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Milon
    Και το Δευτερονόμιον όμως;;; Τι λέει επ' αυτού το Δευτερονόμιον; Όπως βλέπεις η απάντηση σου είναι ημιτελής. Τέλος, να σου υπενθυμίσω ότι τα παίγνια έχουν καταστρέψει πολλούς ανθρώπους, ιδίως όταν αυτοί παρουσιάζονται ανίκανοι να μπλοφάρουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. άργησα αλλά θα πω κι εγώ το λογάκι μου...

    Εγώ στην ανατροφή της κόρης μου το πρόβλημα αυτό το αντιμετώπισα ως εξής:
    Φρόντισα να δημιουργήσω από πολύ νωρίς την κατηγορία "μυθικά όντα" όπου κατέστησα σαφές ότι περιλαμβάνονται όλα τα πλάσματα που ακούμε γι' αυτά σε μύθους και παραμύθια αλλά δεν βλέπουμε ποτέ στην αληθινή ζωή, όπως: νεράιδες, δράκοι, καλικάντζαροι, αγγελούδια, θεός, παναγία, τζίνι του λυχναριού και τα λοιπά.

    Έτσι εξασφάλισα ότι όταν έρθουν άλλοι (δάσκαλοι, φίλοι κλπ) με την πληροφορία περί "υπερφυσικών όντων", τα όντα αυτά θα είναι ήδη ενταγμένα στο μυαλό του παιδιού μου στα "μυθικά" (βασικό χαρακτηριστικό των οποίων της τονίζω πως είναι ότι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια) κι έτσι δεν θα το καταπιεί.

    Φρόντισα επίσης να της αναφέρω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπερδεύουν τα παραμύθια με την αλήθεια και δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν, μάλιστα οι καημένοι θυμώνουν όταν πας να τους το πεις, γι' αυτό καλύτερα να μην τους το λέμε. Εμείς όμως ξέρουμε την αλήθεια, ότι δηλαδή όλα αυτά τα πλάσματα δεν υπάρχουν.

    Φέτος θα πάμε δευτέρα δημοτικού, και μέχρις στιγμής το σύστημα δείχνει να δουλεύει μια χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Αόρατη Μελάνη
    Ότι δουλεύει, δουλεύει! Ιδίως όσον αφορά την ένταξη στα μυθικά όντα. Πως θα αντιδράσει όμως η κόρη σου, όταν τα άλλα παιδάκια θα της κάνουν λόγο για παναγίτσες και κολοκυθίτσες; Εκείνη η αντίδραση θα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι να σου πω, δεν ξέρω. Ελπίζω ότι θα εντάξει τα άλλα παιδάκια στους "καημένους που μπερδεύουν τα παραμύθια με την αλήθεια", αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Στην ουσία έχω κάνει ό,τι κάνουν και οι ένθεοι, αλλά από την ανάποδη: έχω δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να απορρίψει κάθε πληροφορία περί υπερφυσικού, όπως εκείνοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να απορρίπτουν τα παιδιά τους κάθε πληροφορία περί παραλογισμού της θρησκείας. Επειδή όμως το έκανα ήπια και σε μικρή κλίμακα, με ελάχιστες επαναλήψεις και χωρίς πιέσεις (σε αντίθεση με την πλύση εγκεφάλου που κάνουν εκείνοι), δεν ξέρω πώς θα ανριδράσει τελικά. Ίδωμεν. Ελπίζω η μέθοδος να την προστατέψει αρκετά μέχρι ν' αρχίσει να λειτουργεί η λογική και η κριτική σκέψη. Μετά ας τα βγάλει πέρα μόνη της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σύμφωνα με το συνταγμα της πολιτείας μας , αυτή ριναι υπευθυνη και έχεο υποχρέωση να αναπτύξη την θρησκευτική συνείδηση μας και των παιδιών μας...
    Εχουμε την υποχρέωση δηλ ειτε πιστευουμε είτε όχι , αν αναλάβουμε κάποιο πολιτειακό αξίωμα να ανυψωσουμε το θρησκευτικό αισθημα των παιδιών..
    Απλά ΝΤΡΟΠΗ
    http://radiobacter.blogspot.com/2010/08/blog-post_05.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Theodoros
    Φίλε μου, όπως καταλαβαίνεις η ερώτηση μου "με ποιο δικαίωμα..." είναι ρητορική. Δυστυχώς το δικαίωμα παρέχεται δια νόμου. Παρ' όλα αυτά όμως, μιλάμε για παιδάκια από 3 έως 4 ετών. Δεν νπμίζω να υπάρχει κάποιος έλεγχος στις δασκάλες για το αν παίζουν παιχνιδάκια με τα παιδάκια, αν τους μαθαίνουν τα χρώματα, αν κάνουν χειροτεχνεία ή αν λένε ιστορίες για τον Χριστούλη. Οπότε απευθύνομαι περισσότερο στην ιδιότητα του ανθρώπου και όχι στην ιδιότητα του εκπαιδευτικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. πραγματικα μεγαλο προβλημα. και εγω καπως ετσι το εχω δουλεψει το συστημα αλλα ρε παιδια πριν μερικες εβδομαδες πηγα να γραψω το παιδι στο νηπιαγωγειο και αρχισαν τα οργανα.
    πρωτα απο ολα μαζι με τα αλλα χαρτια ζητουν θρησκευμα εν ετει 2010!!!
    φυσικα οι πριν απο μενα μαναδες-γονεις δηλωναν με χαρα χριστιανοι αλλα εγω χαλασα τη σουπα ρωτοντας ηρεμα με ποιο δικαιωμα ζητατε θρησκευμα αφου προκειται για πρωσοπικο δεδομενο και φυσικα ενα παιδακι 5 ετων απλα δεν εχει θρησκευμα;
    η σταυροφορουσα δασκαλα κολλησε για λιγο και στη συνεχεια ειπε οτι τους βαζουν απο το υπουργειο να το καταγραφουν εχετε δικιο και τελικα εγραψε "χωρις θρησκευμα" ενω με ενημερωνε πως στις 11/9 ξεκιναμε με "αγιασμο"!!!
    αντε να ξεφυγεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμε, ή φίδι να σε τσιμπήσει ή γαΐδαρος να σε λαγγέψει! Πλησιάζω κι εγώ στο νηπιαγωγείο οπότε μάλλον θα χρειαστεί να αυτοσχεδιάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το λινκ σε lifo λεει lifoland.gr κ οχι lifo.gr κ το opendns λεει οτι δεν υπαρχει

    ΑπάντησηΔιαγραφή