Άθεος, Ανέραϊδος και Ακαλικάντζαρος

Ζήσε με το Άλφα το στερητικό...

Κάπου
- Η ώρα είχε πάει ήδη εννιά και μισή και ενώ περίμενα να έρθει από στιγμή σε στιγμή η Τζίνα με το Μάνο και τα παιδιά, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος, σαν να σπάνε τα κεραμίδια πάνω στη σκεπή. Παγώσαμε με τον Κώστα. Μας κόπηκαν τα πόδια και μείναμε να κοιτάμε τη μπαλκονόπορτα και το παράθυρο του σαλονιού. Παιδιά, όσο ωραία είναι η μονοκατοικία, τόσο δεν παλεύεται άμα νιώσεις ότι έρχονται να μπουν. Και τότε ακούστηκε ένας δεύτερος θόρυβος και μιλάμεεε... Ο Κώστας έτρεξε προς το αποθηκάκι για να πάρει το ρόπαλο του μπέηζμπολ και εγώ έτρεχα από πίσω του σαν τρελή. Και άκουσα και κάτι να σπάει μέσα στο σαλόνι Σε δύο λεπτά που επιστρέψαμε, είδα δύο πιάτα και ένα ποτήρι σπασμένα στο πάτωμα και νόμισα ότι θα σταματήσει η καρδιά μου. Και τότε τον είδα στο μπαλκόνι. Κακομούτσουνος, τριχωτός με μάλλινο σκούφο και πολύ κακιά φάτσα και χαμογελούσε ενώ πήγαινε να κρυφτεί κούτσα – κούτσα. Παιδιά, έχετε δει εσείς ποτέ καλικάντζαρο; Μιλάμε ότι είναι πολύ τρομακτικοί...
- Ααααχαχαχαχαχαχα, ποιον καλικάντζαρο ρε Τζένη; Τι πίνεις ρε κούκλα μου;
- Αλήθεια σας λέω, καλικάντζαρος ήταν.
- Σιγά μην ήταν και ο Γκοτζίλα!
- Δε μου λες Μάκη, δεν πιστεύω να είσαι ακαλικάντζαρος, έτσι;

Κάπου Αλλού
- ... και με κυνηγούσαν όλοι τους μαζί κι εγώ έτρεχα σαν τρελός να τους ξεφύγω. Και γλιστρούσε και ο δρόμος και δεν μπορούσα να ξεφύγω. Και τότε έστριψα σε ένα στενό χωρίς να με δουν και πήγα και κρύφτηκα πίσω από κάτι πελώριους κάδους. Τέτοιον φόβο δεν έχω ξανανιώσει στη ζωή μου. Και πάνω που νόμιζα ότι τους ξέφυγα, εμφανίζεται ο αρχηγός τους στο άνοιγμα του δρόμου και φωνάζει και στους άλλους "εδώ είναι". Και σε λίγα δευτερόλεπτα τους έβλεπα να πλησιάζουν και οι σκιές τους από τα φώτα του δρόμου πέφτανε πάνω στις διπλανές πολυκατοικίες και ήταν σαν να με περικυκλώνουν γίγαντες. Παιδιά, φοβήθηκα τόσο πολύ που λύγισα και βρέθηκα ξαπλωμένος στο πλακόστρωτο. Και ξαφνικά εμφανίστηκε εντελώς απρόσμενα μια απίστευτη νεράιδα και με ένα κούνημα του ραβδιού της τους εξαφάνισε όλους. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό, αλλά πριν προλάβω να την ευχαριστήσω, εξαφανίστηκε κι αυτή. Απίστευτο, έτσι;
- Ρε συ Λάκη, αφού δεν το σηκώνεις το ρημάδι το αλκοόλ, κόψ’ το! Τι νεράιδες και πίπες ρε κακομοίρη;
- Ιάσωνα, εγώ τουλάχιστον ήμουν εκεί και την είδα με τα μάτια μου. Δικό μου προσωπικό βίωμα. Ήταν νεράιδα. Και δεν κατάλαβα, μπας και είσαι κανένας απ’ αυτούς τους ανέραϊδους;

Κάπου Παραδίπλα
- Και τότε βγήκε ο γιατρός απ’ την πόρτα και μας είπε: "Η επιστήμη έκανε το καθήκον της, αλλά η κατάσταση ήταν ήδη ιδιαίτερα κρίσιμη. Δυστυχώς, από δω και μπρος θα πρέπει να είμαστε πλέον προετοιμασμένοι και για το χειρότερο. Μόνο ο Θεός μπορεί πια να βοηθήσει". Περάσαμε με τη Μάγδα μια ολόκληρη μέρα κλαίγοντας και μέσα στην απελπισία. Και πάνω που όλα έδειχναν χαμένα ρε φίλε, μας ενημέρωσαν ότι ο Βρασίδας άρχισε να συνέρχεται! Και σε τρεις μέρες διέφυγε πλήρως τον κίνδυνο!!! Δόξα τω Θεώ. Ο Μεγαλοδύναμος έβαλε το χέρι του και δεν τον χάσαμε...
- Κοίταξε, συμμερίζομαι τη φόρτισή σου αλλά αν τον έβγαζαν οι γιατροί απ’ την εντατική και τα μηχανήματα, δεν νομίζω να μπορούσε να κάνει τίποτα ο "Μεγαλοδύναμος".
(εεε καλά, τώρα το έχετε μάθει το παραμύθι...)
- Τι λες ρε; Άθεος είσαι ρε; Άνοιξε τα μάτια σου να δεις την αλήθεια. Δεν άκουσες τι είπε ο γιατρός;

Και τώρα;
Προφανώς οι δύο πρώτες ιστορίες είναι εντελώς φανταστικές ή αν έχουν γίνει ποτέ, θα έσπευδες να χαρακτηρίσεις τους οπαδούς των νεραϊδών και των καλικαντζάρωνε παρανοϊκούς. Και τελικά; Ποια αντικειμενική συνθήκη αλλάζει ώστε η τρίτη ιστορία να φαίνεται λιγότερο γελοία;

Στους περιορισμένους κύκλους των λογικών, ο συγκεκριμένος τύπος επιχειρηματολογικής άμυνας είναι μια γνωστή και διαπιστωμένη παράνοια. Γιατί κάπου εδώ γίνεται κατανοητό ότι κάποιος μπορεί να είναι Α-Χιόνατος, Α-Σουπεργκούφιος, Α-Μίκιος, Α-Σουπερμάνιος, Α-Κίρκιος, Α-Τσάκιος, Α-Μοχθηρομελιτζάνιος, Α-Ταραφαντανάκιος, Α-Σταχτοπούτιος, Α-Μπαγκσμπάνιος, Α-Μπολέκιος, Α-Λολέκιος, Α-Σταρτρέκιος, Α-Εξμένιος, Α-Βρικολάκιος, Α-Σκρούτζιος, Α-Ντονάλντιος, Α-Φαντασμάτιος και Α-Δόγκανος, απλά και μόνο επειδή αρνείται να πιστέψει ότι δεν έχεις φίλη τη Χιονάτη, δεν είδες στον ουρανό να πετάει ο Σούπερ Γκούφη, δεν ήρθε ο πραγματικός Μίκυ στο πάρτι του παιδιού σου, δεν είσαι ο Σούπερμαν, δεν υπήρξε τεκμηριωμένα η μάγισσα Κίρκη, δεν υπάρχει η κούκλα του σατανά που λέγεται Τσάκι, δεν υπάρχει η Μοχθηρή Μελιτζάνα που διαφεντεύει τον κόσμο, δεν υπάρχει το Παντοδύναμο Ταραφαντανάκι, δεν είναι based on a true story η ιστορία της Σταχτοπούτας, δεν υπάρχει λαγός που να δένει κόμπο την κάνη του κυνηγετικού όπλου όπως ο Μπαγκς Μπάνυ, δεν υπάρχουν ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ, δεν υπάρχει ο Σποκ και το διαστημόπλοιο Enterprise, δεν υπάρχει ο Γούλβεριν και οι X-Men, δεν υπάρχει περίπτωση να σου την πέσουν βρικόλακες (μιας και όλοι γνωρίζουν ότι τους έχει εξολοθρεύσει ο Blade), δεν ευθύνεται ο Σκρουτζ Μακ Ντακ για την παγκόσμια κρίση επειδή συγκεντρώνει πλούτο αποσύροντάς τον από την κυκλοφορία, δεν υπάρχει ούτε ο ανιψιός του ο Ντόναλντ, δεν υπάρχουν φαντάσματα μέσα στο σπίτι σου και δεν έχασες τη γκόμενά σου από τον Ζάχο Δόγκανο. Με απλά λογάκια, δεν είναι δυνατόν να απαιτείς από κάποιον να προσδιορίζεται με βάση αυτό που δεν πιστεύει, πόσο μάλλον να προσδιορίζεται με βάση κάτι που δεν υπάρχει!

Και ποιος αποφασίζει τελικά τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει; Χμμμ, νομίζω ότι ο καθένας δικαιούται να έχει γνώμη στο τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει, αλλά... υπάρχει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΛΛΑ! Υπάρχει το αβοκάντο; Προφανώς. Δεν νομίζω να βρεθεί κανένας να το αμφισβητήσει. Και όποιος το αμφισβητήσει, δεν έχει παρά να κάνει μια βόλτα στο σουπερμάρκετ για να το επιβεβαιώσει. Υπάρχει υπεριώδης ακτινοβολία; Και πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι αφού δεν τη βλέπουμε; Μα φυσικά και υπάρχει. Η επιστήμη έχει διαπιστώσει την ύπαρξή της, ή μάλλον έχει διαπιστώσει την ύπαρξη μιας ακτινοβολίας υψηλότερης συχνότητας από την ορατή και πέρα από το ιώδες τμήμα της, αποφάσισε να την ονομάσει υπεριώδη και κατασκεύασε και ένα ρημάδι φασματοφωτόμετρο προκειμένου να μπορεί να την ανιχνεύσει και να την μετρήσει και να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς της απέναντι σε οποιονδήποτε αμφισβητήσει τα πορίσματά της. Υπάρχει αλτρουισμός; Υπάρχει βέβαια! Και παρά το γεγονός ότι μιλάμε για αφηρημένη έννοια, υπάρχουν άνθρωποι που προσφέρουν ανυστερόβουλη φροντίδα στους συνανθρώπους τους, πράγμα που εξ’ ορισμού καλείται αλτρουισμός. Μια επίσκεψη σου σ’ αυτούς θα επιβεβαιώσει την ύπαρξη του αλτρουισμού. Υπάρχει θεός; Κχμ, κχμ, κχμμμ... Θα περιμένω με ανυπομονησία στα σχόλια τον τρόπο με τον οποίον θα επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή του.

Συνεπώς, και αν θέλουμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, το ερώτημα που μας απασχολεί δεν πρέπει να είναι το ποιος αποφασίζει τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει. Όλοι μπορούμε να το αποφασίσουμε άμα διαθέτουμε επιβεβαίωση και αποδείξεις. Επιβεβαιώνεται κάτι; Υπάρχει. Δεν επιβεβαιώνεται κάτι; Δεν υπάρχει. Και άμα επιβεβαιωθεί στο μέλλον; Ε τότε θα υπάρχει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει και σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα δεν καθίσταται καν άξιο διερεύνησης.

Το κατάλληλο ερώτημα είναι το εξής: Πότε επιβεβαιώνεται κάτι; Στον εγωιστικό ανθρώπινο εγκέφαλο μπορεί να φανεί για ψυχολογικούς λόγους ικανή συνθήκη ο ισχυρισμός. Αφού κάποιος, σύμφωνα με τα προσωπικά του λεγόμενα το έχει ζήσει, βιώσει, δει ή αισθανθεί, τότε αυτό υπάρχει, έτσι; Λάθος. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ξεγελιέται εύκολα, είναι επιρρεπής σε παιχνίδια του μυαλού και ψάχνει διαρκώς να επιβεβαιώσει τα πιστεύω του. Ένα Chematiasma θα σας πείσει. Και αν τελικά δεν αρκεί ο απλός ισχυρισμός, μήπως θα πρέπει να δούμε με διαφορετικό μάτι τον ισχυρισμό από πολλά και διαφορετικά άτομα; Με καμιά κυβέρνηση. Και αυτό επειδή σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε να κάνουμε, πέρα από τον γελασμένο ανθρώπινο εγκέφαλο, και με φαινόμενα κοινωνικής πίεσης και αποδοχής των κρατούντων ισχυρισμών.

Ισχυρισμός όχι, ισχυρισμός από πολλούς όχι, το ανεξήγητο όμως;

- Απ’ αυτήν την αρρώστια γλυτώνει μόνο ένας στις 10000. Κι όμως βοήθησε ο Θεός και σώθηκε ο πατέρας μου! Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να τον σώσει. Εσύ που τα αμφισβητείς όλα, πως το εξηγείς αυτό;
- Εντάξει, όντως, έγινε θαύμα. Άκου και το άλλο τώρα. Οι πιθανότητες να είναι μια στήλη του Τζόκερ η σωστή, είναι περίπου 1 στα 24,5 εκατομμύρια. Πολύ μεγαλύτερο δηλαδή θαύμα από το δικό σου. Κι όμως σχεδόν κάθε εβδομάδα έχουμε κι από έναν νικητή. Πως το εξηγείς αυτό;

Απλώς θα είναι χρήσιμο να θυμάσαι ότι ανεξήγητο για εσένα δεν σημαίνει καθολικά ανεξήγητο!

Συμπερασματικά

1. Οι ισχυρισμοί περί θεού δεν είναι απόδειξη της ύπαρξης του θεού.
2. Οι ισχυρισμοί πολλών περί θεού δεν είναι απόδειξη της ύπαρξης του θεού.
3. Η προσωρινή απουσία εξηγήσεων δεν είναι απόδειξη της ύπαρξης του θεού.
4. Ένα απίθανο συμβάν δεν είναι απόδειξη της ύπαρξης του θεού, ιδίως αν συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχουν απίθανα συμβάντα.

Και τέλος, αυτός που αμφισβητεί την ύπαρξη του θεού, δεν είναι άθεος. Είναι απλά λογικός. Όπως ακριβώς δεν είναι ανέραιδος και ακαλικάντζαρος κάποιος επειδή δεν πιστεύει σε διηγήσεις με νεράιδες και καλικάντζαρους. Ξαναλέω, είναι απλά λογικός! Κάνε τη ζωή σου απλή και δέξου το αντί να την κάνεις πολύπλοκη προσπαθώντας να βρίσκεις καινούρια σύνθετη λέξη με το άλφα το στερητικό, κάθε φορά που κάποιος θα γελάει με τις μαλακίες σου. Και να με συγχωράς για το τελευταίο σχόλιο, αλλά και πολύ κρατήθηκα μέχρι τώρα... :D