Η Συμβουλή
- Τώρα που παντρεύτηκες και ξεκινάς οικογένεια, ήρθε η ώρα να αποκτήσεις και το δικό σου σπίτι. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ! Γιατί να δίνεις λεφτά στο ενοίκιο; Χαμένα λεφτά. Και στην τελική, τόσα χρόνια που πληρώνεις ενοίκιο στον Βρασίδα, θα το είχες αγοράσει ήδη το σπίτι. Μην είσαι χαζός. Πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγο να μην έχεις πλέον ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ!
Ο "Μην Είσαι Χαζός"
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ! Έτσι έλεγε η μαμά και η πεθερά και έτσι ακριβώς σιγοντάριζε και η τηλεόραση, κάπου εκεί στο 2005, με διαφημίσεις και αναλύσεις επί αναλύσεων να εξηγούν τα άπειρα πλεονεκτήματα της αγοράς σπιτιού. Χτυπούσαν ασταμάτητα και τα τηλέφωνα από τις τράπεζες που προσέφεραν δάνεια των 300.000€ σε υπαλλήλους φαστφουντάδικων. "ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ" βούιζε στα αυτιά όλων και ο "μην είσαι χαζός" σαγηνεύτηκε. Και προχώρησε στην αγορά σπιτιού.
Και έτσι έφυγε από ένα ενοίκιο (με αριθμητικό παράδειγμα) 400€, όπου για να μετακομίσει σε κάτι παρεμφερές, αναγκάστηκε να πάει σε δάνειο και μια δόση αποπληρωμής 650€.
Και φυσικά, για να πληρώνει δόση 650€ και όχι 850€, αναγκάστηκε να προκαταβάλει στην τράπεζα και το μαξιλαράκι μετρητών που διέθετε στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Έτσι (επανάληψη των αριθμών), έφυγε από μια ελαστική δόση 400€ με ιδιώτη για να πάει σε μια ανελαστική δόση 650€ με τράπεζα. Γιατί ελαστική η δόση του ιδιώτη; Ευκολάκι. Δεν μπορώ να πληρώσω; Μετακομίζω σε χαμηλότερη δόση.
Και όλα αυτά για τι άλλο; Μα φυσικά για να αποκτήσει ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙ. Το οποίο φυσικά δεν το απέκτησε με τη φυγή απ’ το ενοίκιο. ΘΑ το αποκτούσε κάποτε. Για την ακρίβεια θα το αποκτούσε μετά την εξόφληση του δανείου. Σε 25 έως 30 χρόνια δηλαδή.
[ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ]: Χαχαχα… Τι ειρωνεία να πληρώνει ο "μην είσαι χαζός" τόσο τη δόση όσο και τον ΕΝΦΙΑ για ένα σπίτι που ακόμα δεν είναι δικό του!
Στα 25 και 30 αυτά χρόνια, ο "μην είσαι χαζός", κατέφυγε σε δύο πλήρως ανεύθυνες παραδοχές. Πρώτον ότι σε όλα αυτά τα χρόνια θα είχε εισόδημα από τη δουλειά. Δεύτερον ότι σε όλα αυτά τα χρόνια δεν θα αρρώσταινε ποτέ σοβαρά. Τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη περίπτωση, θα αναγκαζόταν να θυμηθεί το μαξιλαράκι μετρητών το οποίο έσπρωξε κάποτε στην τράπεζα προκειμένου να κρατήσει τη δόση αποπληρωμής στα 650€.
Φυσικά, στο πέρας της 25ετίας ή της 30ετίας θα είχε διπλοπληρώσει ένα σπίτι το οποίο θα έφτανε στην ιδιοκτησία στην καλύτερη των περιπτώσεων στο μισό της αρχικής του αξίας.
[ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ]: Ούτε καν στο μισό. Η δική μου πρόβλεψη λέει ότι όταν θα αρχίσουν να πραγματοποιούνται συναλλαγές και οι τιμές των σπιτιών δεν θα είναι απλώς στα χαρτιά, τότε τα σπίτια θα βρίσκονται στο 1/8 με 1/10 της αρχικής τους αξίας, ιδίως μετά από παρατεταμένη και κοντά στη δεκαετία κρίση.
Χμμμ… Τώρα που το σκέπτομαι, στα κέντρα των πόλεων υπάρχουν σήμερα περιοχές άκρως υποβαθμισμένες ή / και γκετοποιημένες. Αυτές οι περιοχές δεν ήταν έτσι, όταν κάποιοι αγόρασαν σπίτια εκεί πριν από 30 χρόνια, αλλά φυσικά πως θα μπορούσαν να προβλέψουν τέτοιες εξελίξεις. Στις μέρες μας όπου ο ορίζοντας προβλεψιμότητας είναι μικρότερος από τη δεκαετία ή και την πενταετία, ο "μην είσαι χαζός" πήρε δάνειο για να κάνει δικό του το σπίτι των ονείρων του σε 25 και 30 χρόνια.
Τουλάχιστον και αν όλα πήγαιναν καλά, ο "μην είσαι χαζός" θα μπορούσε να αφήσει κάποτε και ένα σπίτι στα παιδιά του. Ένα σπίτι – άγκυρα βεβαίως βεβαίως, αφού η ορθή πρακτική λέει ότι "ψάχνω για σπίτι εκεί που βρίσκω δουλειά" και όχι "ψάχνω δουλειά εκεί που βρίσκεται το σπίτι μου".
Η Ελλάδα της Δεκαετίας 2000 – 2010
Αυτή υπήρξε η Ελλάδα της χρυσής δεκαετίας. Υψηλότατο ποσοστό ιδιόκτητης κατοικίας, στο 76%. Για την ακρίβεια, αυτή υπήρξε πάνω κάτω και η κατάσταση σε όλες τις αδύναμες χώρες της ΕΕ, όταν οι δυνατότερες χώρες της ΕΕ όπως Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, Ιταλία κλπ. παρουσίαζαν μικρότερο ποσοστό ιδιοκτησίας, όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα (πηγή: A Cross-Country Comparison of Homeownership Rates):
 |
| Κλικ για μεγάλο μέγεθος... |
Ααα, και για να μην το ξεχάσω, το ποσοστό ιδιοκτησίας στις ΗΠΑ, στο ίδιο γράφημα, υπολογίστηκε 11 μονάδες κάτω από το αντίστοιχο της Ελλάδας, στο 65%!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ναι, προφανώς και υπήρξε μεροληπτική στάση υπέρ τραπεζών. Το επικρατούν πολιτικό σύστημα το οποίο ονομάζεται Κρατικός Παρεμβτισμός Υπέρ Τραπεζών, είναι ένα καρκίνωμα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατό σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέχρι τότε όμως, αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση την κραυγαλέα ανευθυνότητα του "μην είσαι χαζός".
Συμπεράσματα Ζωής
1. Ο ανεύθυνος θέλει ιδιοκτησία. Ο υπεύθυνος αποζητά απλώς την πρόσβαση! Kudos στον φίλο Μίλωνα Φιρίκη για την παραπάνω διατύπωση.
2. Αν σκέφτεσαι ότι μπορείς να αντέξεις κάτι οικονομικά, δεν μπορείς! Τι εννοώ; Πολύ απλό. Θα σκεφτόσουν ποτέ ότι μπορείς να αντέξεις οικονομικά το να αγοράσεις μια σοκολάτα, ένα βιβλίο ή ένα ζευγάρι κάλτσες; Προφανώς όχι! Είναι αστείο. Αν δεν σου φαίνεται τόσο αστείο όταν σκέφτεσαι αντίστοιχα διακοπές σε πεντάστερο ξενοδοχείο, αγορά αυτοκινήτου και αγορά σπιτιού, είναι επειδή δεν είναι αστείο. Kudos στον MJ Demarco για το πρωτότυπο από το υπερβιβλίο του The Millionaire Fastlane: If you think you can afford it, you can’t!
3. Να ξοδεύετε τα λεφτά σας σε εμπειρίες και όχι σε πράγματα! Όταν κάποτε, σε μεγάλη ηλικία, θα θυμόσαστε ιστορίες με τα φιλαράκια σας πίνοντας κρασί δίπλα απ’ το τζάκι, ή όταν θα διηγείστε τη ζωή σας στα εγγόνια σας, θα αναφέρεστε ως δια μαγείας σε γκόμενες και γαμήσια (sic), σε ένα επικό μεθύσι, στη φορά εκείνη που μείνατε από καύσιμα στη μέση του πουθενά και στο νικητήριο καλάθι που πετύχατε, παίζοντας στοίχημα στο μπάσκετ, σε γηπεδάκι δίπλα σε μπιτσόμπαρο με τα μάτια όλα καρφωμένα επάνω σας. Η βίλα που μένατε και η Porsche που οδηγούσατε, θα βρίσκονται απλώς παρκαρισμένα στα αζήτητα του μνημονικού.
Εξαιρετική τοποθέτηση και ανάλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια το μην εισαι χαζός συμφωνω. παντως το κεραμυδι πανω απο το κεφαλι σου δεν κινδυνευει στις πληθωριστικες περιοδους της οικονομίας ενω το μαξιλαρακι στην τραπεζα ξεπουπουλιαζεται. η στατιστική της ιδιοκατοικησης αντικατοπτριζει περισοτερο τις κοινωνικες σχεσεις σε καθε οικονομια και λιγοτερο την ορθη οικονομικη σκεψη των υποκειμενων σε αυτες. τα πολυ υψηλα ποσοστα στις πρωην κομμουνιστικες εξηγουνται με την παραχωρηση απο το κρατος της κατοικιας στους πολιτες. για την πολυ χαμηλη ιδιοκατοικηση στην δυτικη ευρωπη, ισως οφειλεται στην φεουδαρχικη ιστορια τους, η στην μεγαλυτερη βιομηχανικη αναπτυξη των αστικων κεντρων τους, ή ακομα και στην οικονομικη καταστροφη του β΄παγκοσμιου πολεμου. η αμερικη ως χωρα μεταναστων νομιζω οτι εχει υψηλοτερο απο το αναμενομενο ποσοστο. στην ελλαδα νομιζω για το ποσοστο ισως εχει σημασια η αυθαιρετη δομηση, αλλα και το συστημα της αντιπαροχης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τον ανώνυμο και πιστεύω πως το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα ειναι υψηλό ακριβώς γιατι δεν κινδυνεύει απο πληθωρισμό απο τον οποίο υποφέραμε για χρόνια. Ο κόσμος άργησε να συνειδητοποιήσει τη διαφορά με το ευρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα όμως και τώρα, όποιος ειχε κάποια μετρητά ήταν καλύτερο να τα τοποθετήσει στο ελληνικό χρηματιστήριο ή σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου;
Το να φύγεις από ενοίκιο 400 ευρώ για να δίνεις 650 ευρώ στην τράπεζα για 25,30 χρόνια είναι ότι ηλιθιότερο μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Αν πάρεις τραπεζικό δάνειο πρέπει να μπορείς να το εξοφλήσεις σε 5-8 χρόνια αλλιώς δεν αξίζει. Εγώ θα προτιμούσα να αγοράσω ένα διαμέρισμα στην Αθήνα με τραπεζικό δάνειο και να το νοικιάζω αποπληρώνοντας το με το ενοίκιο και πάντα εντός 8 ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφή