Ο George Floyd, ο Ζακ Κωστόπουλος, οι ολόιδιες κάλτσες και ο αόρατος βροντόσαυρος!

Τώρα που τράβηξα την προσοχή σας, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά:

Τόσο ο Floyd όσο και ο Ζακ, έχασαν τη ζωή τους από υπέρμετρη βία, την ώρα που παραβιάστηκαν και στις δύο περιπτώσεις τα ατομικά τους δικαιώματα. Και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

Στην εποχή όμως της υστερίας για την επιβολή των προσωπικών αφηγημάτων του καθενός, αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στα ελληνικά social ότι στην περίπτωση Floyd υπήρξε επανάληψη της ιστορίας του Ζακ. Και όποιος αδυνατεί να δει αυτόν τον παραλληλισμό, είναι φασίστας, ρατσιστής, alt-right και γενικά οποιαδήποτε άλλη έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να στείλει πακέτο, ακόμα και τον πλέον νηφάλιο, στην όχθη της σιχασιάς απέναντι στον πολιτικώς ορθό όχλο. Ο οποίος όχλος, σαν υπνωτισμένος, αδυνατεί να παρακολουθήσει οποιοδήποτε συμβάν χωρίς να το περάσει μέσα από το πρίσμα των ταυτοτήτων.

Σοκαριστικό το περιστατικό με τον George Floyd; Σιγά. Τα ίδια είχαμε κι εμείς τον Σεπτέμβριο του 2018.

Παράλληλες Γραμμές

Είναι οι γραμμές που δεν θα βρείτε αν επιχειρήσετε να συγκρίνετε τις δύο υποθέσεις. Αναλυτικά:

George Floyd

Οι μπάτσοι, με άλλα λόγια ένα θεσμικό όργανο, συλλαμβάνουν έναν πολίτη επειδή αυτός χρησιμοποίησε ένα πλαστό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων κατά την επίσκεψή του στο μπακάλικο της γειτονιάς. Έτσι, για τη σύγκριση, εγώ την προηγούμενη εβδομάδα είχα στα χέρια μου ένα πλαστό χαρτονόμισμα των 50 ευρώ, το οποίο μάλιστα έβγαλα απευθείας από ένα ATM. Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο συμβάν αντίστασης, οι μπάτσοι έχουν πλήρως ακινητοποιημένο έναν πολίτη και αποφασίζουν να πουλήσουν και λίγο περίσσευμα υπέρμετρης βίας, με τον αστυνομικό Derek Chauvin να γονατίζει με όλο του το βάρος στον λαιμό του ανήμπορου Floyd για 8,5 λεπτά, την ώρα που ο τελευταίος φωνάζει «I can’t breathe». Και τελικά, οι μπάτσοι τον δολοφονούν, ποζάροντας μάλιστα μπροστά στην κάμερα περαστικού η οποία καταγράφει. Σύμφωνα με μαρτυρίες κάποιων, η πόζα διατηρείται περίπου για 2,5 λεπτά επιπλέον από τη στιγμή που ο Floyd έχει σταματήσει να παρουσιάζει σημάδια απόκρισης. Γιατί συνέβη όλο αυτό; Εχμ… Με δεδομένο το ιστορικό της ενίσχυσης του ζήλου των μπάτσων στις ΗΠΑ, σε περιστατικά που αφορούν έγχρωμους πολίτες, μόνο παρακινδυνευμένο δεν είναι το να αποφανθούμε ότι ο George Floyd σκοτώθηκε επειδή ήταν μαύρος και φαίνονταν (κρατήστε το για τη συνέχεια)!

Ζακ Κωστόπουλος

Πολίτες, και όχι κάποιο θεσμικό όργανο, επιτίθενται με υπέρμετρη βία σε άνθρωπο που έχει εισβάλει σε κατάστημα και πλέον προσπαθεί να διαφύγει. Τον τραυματίζουν άσχημα, αυτός επιχειρεί να διαφύγει για δεύτερη φορά και παρεμβαίνουν οι μπάτσοι για να τον ακινητοποιήσουν, σε ένα συμβάν το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Χωρίς να γνωρίζουν αν είναι gay, πρεζάκι (ή οτιδήποτε άλλο το οποίο προέκυψε στη συνέχεια της υπόθεσης) γιατί αυτά τα πράγματα δεν φαίνονται. Η επέμβαση των μπάτσων στον ήδη βαριά τραυματισμένο Ζακ επιβαρύνει περαιτέρω την κατάστασή του. Και τελικά ο Ζακ Κωστόπουλος πεθαίνει κατά τη μεταφορά του με το ΕΚΑΒ.

Σύγκριση

Αν αναρωτιέστε γιατί κάποια λεκτικά σύνολα στις παραπάνω δύο παραγράφους έχουν γίνει bold, ο λόγος είναι πολύ απλός. Για να δοθεί η δυνατότητα μιας παράθεσης αυτών, ένα προς ένα, ώστε να μπορέσουμε να εντοπίσουμε, αν υπάρχουν, τις παράλληλες γραμμές ανάμεσα στα δύο περιστατικά. Έχουμε και λέμε:

1.    ΔΡΑΣΤΗΣ
Floyd: θεσμικό όργανο (επιφορτισμένο με την προστασία των πολιτών) – Κωστόπουλος: πολίτες

2.    ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ

Floyd: κατά την επίσκεψή του – Κωστόπουλος: έχει εισβάλει

3.    ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ

Floyd: Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο συμβάν αντίστασης – Κωστόπουλος: σε ένα συμβάν το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη

4.    Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Floyd: πλήρως ακινητοποιημένο έναν πολίτη – Κωστόπουλος: επιχειρεί να διαφύγει για δεύτερη φορά

5.    ΑΙΤΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ

Floyd: υπέρμετρη βία – Κωστόπουλος: υπέρμετρη βία

6.    ΓΙΑΤΙ

Floyd: σκοτώθηκε επειδή ήταν μαύρος – Κωστόπουλος: σκοτώθηκε για ποιο εμφανές ρατσιστικό κόινητρο;;; (θυμίζουμε ότι αυτά τα πράγματα δεν φαίνονται)

7.    ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

A. Floyd: ποζάροντας μάλιστα μπροστά στην κάμερα – Κωστόπουλος: [ΚΕΝΟ]
B. Floyd: Σύμφωνα με μαρτυρίες κάποιων, η πόζα διατηρείται περίπου για 2,5 λεπτά επιπλέον από τη στιγμή που ο Floyd έχει σταματήσει να παρουσιάζει σημάδια απόκρισης. – Κωστόπουλος: πεθαίνει κατά τη μεταφορά του με το ΕΚΑΒ.

Κοινό σημείο; Το 5. Υπέρμετρη βία. Άντε, βαριά-βαριά να φορούσαν και ολόιδιες κάλτσες. Πέρα απ’ αυτά κανένα άλλο κοινό ανάμεσα στα δύο αυτά περιστατικά. Όσο για την υπέρμετρη και αναίτια βία, το μοναδικό που μας συγκλονίζει, πέρα από τα αποτελέσματά της, είναι οι φορές που φορέας της είναι κάποιο θεσμικό όργανο, επιφορτισμένο με την προστασία μας. Βία υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Τόσα μπορέσαμε και τόσα καταφέραμε ως ανθρώπινο γένος. Μάλλον κρύβεται στη φύση μας. Θεσμικά όργανα όμως τα οποία εξασκούν βία γιατί έτσι, αποτελούν δομικό σφάλμα του συστήματός μας και δεν έχουν τη ρίζα τους στη φύση μας.

Και τώρα διάλειμμα. Καλωσορίσατε στην εποχή των ταυτοτήτων! Όπου το ποιος είσαι ή ποιος θέλεις να είσαι ή πως αυτοπροσδιορίζεσαι αποτελεί, όχι μόνο ύψιστο αγαθό αλλά την καθολικής ισχύος απάντηση – διάγνωση σε οποιαδήποτε κοινωνική ανάλυση. Στη συγκεκριμένη εποχή λοιπόν και μετά το συμβάν με τον Ζακ Κωστόπουλο, μόλις αποκαλύπτεται η ταυτότητά του θύματος, κρίνεται απαραίτητο να εξασφαλιστεί με το στανιό μια προς τα πίσω σύνδεση (ένα backwards compatibility, που λένε και τα nerds) με ρατσιστικά κίνητρα, γιατί έτσι βολεύει στο σημαντικότερο επιβεβλημένο αφήγημα της εποχής. Οπότε, ακόμα και ο 100% υπαρκτός ρατσιστικός οχετός αρκετών στα κοινωνικά δίκτυα, κατόπιν εορτής, χρεώνεται με χαρακτηριστική άνεση στο ίδιο το περιστατικό. Και τι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει καλύτερη ευκαιρία υπενθύμισης της υπόθεσης από έναν φουκαρά μαύρο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο οποίος δολοφονήθηκε από έναν μπάτσο με ρατσιστικές καύλες!

- Οι δύο περιπτώσεις είναι ακριβώς το ίδιο και όσοι δεν το βλέπετε, είσαστε μαλάκες.

Ναι, το ακούσαμε κι αυτό αυτές τις μέρες στα κοινωνικά δίκτυα. Όσοι δεν βλέπουμε, σε μια αναλυτική καταγραφή με χαρτί και με μολύβι, μια σύνδεση η οποία δεν υπάρχει, είμαστε μαλάκες. ΟΚ. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις συγκεκριμένες κατηγορίες με συγκατάβαση. Άλλωστε, οι θρησκευτικής προσήλωσης κατήγοροι δεν είναι άλλοι απ’ αυτούς που καταφέρνουν, εδώ και πολλά χρόνια, να μην βλέπουν τον βροντόσαυρο που χασκογελάει μπροστά στα μάτια μας, ξεκουράζοντας το πελώριο κορμί του.

Ο Αόρατος Βροντόσαυρος

Την ώρα που η υφήλιος φλέγεται και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της νέας εποχής εξαιτίας των τρομακτικών οικονομικών ανισοτήτων, τα μεσαία και χαμηλά στρώματα βρίσκονται ασφυκτικά παγιδευμένα μέσα σε φαντασιακές μάχες ταυτοτήτων. Για την αδυναμία ανέλιξης των πολλών φταίει το γεγονός ότι είναι μαύροι, φταίει η προκατάληψη απέναντι στους gay, φταίει η μη αποδοχή που βιώνουν οι χοντροί, φταίνε οι χαμηλότεροι μισθοί των γυναικών, φταίει η πατριαρχία, ο σεξισμός και η τοξική αρρενωπότητα και μια ατελείωτη παρέλαση από νεολογισμούς όπως gender pay gap, cis het, queer και white male privilege. Φταίει το ευρύ κοινό το οποίο, την ίδια ώρα που έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της καθημερινότητάς του, δεν κάθεται να σπουδάσει αυτήν την νέου τύπου ορολογία εξωτικών όρων. Φταίει οτιδήποτε άλλο τελικά, εκτός από τα εισοδήματα και την ιδιοκτησία. Τα τελευταία υπάγονται σε έναν άλλον κόσμο με άλλου είδους εξωτικές ονομασίες, τα οποία αναπαριστούν οικονομικά προϊόντα με μηδενική αντιπροσώπευση σε πραγματική παραγωγή. Αυτές τις δεύτερες ονομασίες, τις σπουδάζουν μόνο τα οικονομικά ιδρύματα και οι ελάχιστοι που διαθέτουν την γκανιότα.

Σε έναν δυτικό κόσμο λοιπόν όπου οι ανισότητες στα ατομικά δικαιώματα, ΘΕΣΜΙΚΑ, ολοένα και αμβλύνονται ενώ οι οικονομικές ανισότητες, ΘΕΣΜΙΚΑ, ολοένα και μεγαλώνουν, ο κόσμος, σαν υπνωτισμένος, επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου οριζόντια διαμάχη ανοχής, αποδοχής και επιδίωξης ΘΕΣΜΙΚΟΥ μπλοκαρίσματος του λόγου στα πεζοδρόμια, την ώρα που στην πραγματικότητα, ο μόνος δρόμος που παραμένει κλειστός είναι αυτός προς τα διαμερίσματα.

Ας μη γελιόμαστε. Ο Δράκος είναι μεν οπαδός του πρωτείου του ατόμου και της ανάδειξης και ανταμοιβής των ατομικών ικανοτήτων, αλλά στη σημερινή εποχή το πρωτείο του ατόμου είναι πλέον σπάνιο. Τον πλούτο, στο πλείστο των περιπτώσεων, είτε τον κληρονομείς είτε τον παντρεύεσαι. Και για να μην σταθούμε αποκλειστικά στο χαρτοφυλάκιο που φτάνει στην κατοχή κάποιου με τους δύο παραπάνω τρόπους, η ίδια η πρόσβαση στην υψηλή μόρφωση περνάει από κάποια προαπαιτούμενα τα οποία επιμένουμε να προσπερνάμε επιδεικτικά. Ποια είναι αυτά; 20 χρόνια απροβλημάτιστης ζωής σε ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον με πρόσβαση σε υψηλές υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας, και ένα απλησίαστο (για τη σημερινή μεσαία και κάτω τάξη) οικονομικό μαξιλαράκι για μια πρωτοκλασάτη τριτοβάθμια και μετατριτοβάθμια εκπαίδευση. Κάποια λίγα παιδιά έχουν εξασφαλισμένα τα παραπάνω, μαζί με ιδιόκτητο αυτοκίνητο και σπίτι για τη συνέχεια· περιουσιακά στοιχεία που δεν θα χρειαστεί να αποσβέσουν ποτέ. Το μέλλον των άλλων παιδιών είναι σημαντικά διαφορετικό. Θα ζοριστούν, θα χρεωθούν και θα καταλήξουν να μαλώνουν για τις ταυτότητες. Είτε τις υπερασπίζονται, είτε τις πολεμάνε.

Ακόμα πιο παραστατικά, διεξάγεται ένας αγώνας 100 μέτρων. Ένας ξεκινάει απ’ τη γραμμή εκκίνησης και δεκαπέντε ξεκινούν ένα χιλιόμετρο πιο πίσω. Κάποιοι απ’ αυτούς χωρίς παπούτσια. Τελικά οι δεκαπέντε καταλήγουν να τσακώνονται γιατί τους κοροϊδεύει η κερκίδα.

Κάτω το bullying της κερκίδας ρε!